Ruth Ann Fredenthal urodziła się w Detroit (Michigan) 20 sierpnia 1938 roku, w rodzinie artystów; akwarelista David Fredenthal i tkaczka ręczna Miriam Kellogg, którzy poznali się jako studenci prestiżowej Cranbrook Academy of Art. Już w wieku trzech lat wiedziała, że jest malarką.
Muzyka klasyczna głęboko ją poruszała, ponieważ gdy była dzieckiem, rodzice puszczali jej przed snem płyty Bacha, Prokofiewa, Debussy’ego, Brahmsa itp., a jej matka grała na pianinie. Mieszkając na wsi w Nowej Anglii, spędzała dni na zabawach na łonie natury, a Fredenthal wykonał mnóstwo rysunków i obrazów przedstawiających zwierzęta i przyrodę, co połączyła z intensywnością swojego uczucia do muzyki klasycznej.
Nieco później matka podarowała jej i bratu Robinowi dwie książki z reprodukcjami mistrzowskich obrazów, głównie renesansowych. Zachwycona strukturą i wyobraźnią tych obrazów, następnie dodała klasyczne struktury do swoich dzieł sztuki z dzieciństwa. Obrazy obrazów Tycjana, Rafaela, Memlinga, Poussina itp. zawarte w tych dwóch książkach, wraz z muzyką klasyczną oraz doświadczeniami z naturą i zwierzętami, wywarły największy wpływ na dziecięcą sztukę Fredenthala, która trwa do dziś.
Po ukończeniu szkoły z internatem wyjechała do Bennington College, gdzie uczyła się głównie u Paula Feeleya i Tony'ego Smitha. Bennington przyciągnął wielu zaawansowanych artystów i krytyków, takich jak David Smith i Lawrence Alloway, z którymi Fredenthal się zaprzyjaźnił. Podczas studiów w Bennington zdobyła także stypendium Letniej Szkoły Sztuki Yale Norfolk. Szczególnie zbliżyła się do Paula Feeleya, którego użycie zakrzywionych kształtów było podobne do jej własnego. Stał się wówczas największym żyjącym artystycznym wpływem na jej malarstwo.
Z Bennington zdobyła stypendium Fulbrighta w dziedzinie malarstwa do Florencji we Włoszech, gdzie spędziła rok. We Włoszech wreszcie mogła zobaczyć prawdziwe obrazy, głównie z okresu włoskiego renesansu, których reprodukcje wywarły ogromny wpływ na jej sztukę już w dzieciństwie.
Od początku swojej kariery preferowała styl klasyczny niż sztukę współczesną, preferuje także bardziej tradycyjną mistrzowską technikę malarstwa olejnego na płótnie. Badanie mikrotonacji czystego koloru i ich subtelnych relacji w bardzo złożonym polu barwnym zawsze stanowiło centralny punkt jej praktyki. Jej technika i proces badawczy są skrupulatne, ale jednocześnie głęboko odczuwalne: od wielkości płótna – kwadratu; co do materiału, specjalny niebielony belgijski len używany na całym świecie przez konserwatorów w muzeach do odnawiania obrazów mistrzów; i sposób, w jaki maluje kolory małymi pędzlami o cienkim włosiu.
Ostateczny wynik jest zdumiewający. Malowana powierzchnia, utworzona przez kilka nieprzezroczystych warstw o mocno wymieszanych kolorach, zdaje się znikać, otwierając nieskończoną, nieokreśloną przestrzeń refleksji i interpretacji, co zauważył także Giuseppe Panza, wielki wielbiciel malarstwa Fredenthala, w Ricordi di un collezionista.
Dziś Ruth Ann Fredenthal mieszka i pracuje w Nowym Jorku. Jej prace znajdują się w wielu znaczących kolekcjach publicznych: Albright-Knox Art Gallery, Buffalo, Museo di Arte Moderna e Contemporanea di Trento e Rovereto, Museo di Villa Panza, Varese, Museo Cantonale, Lugano i innych.
Ruth Ann Fredenthal poznałem i pierwszy raz fotografowałem w lutym 1984 r. w galerii mego przyjaciela Andre Zarre, niezwykłego człowieka – poety w Andre Zarre Gallery, mieszczącej się przy 41 E. 57th Street w Nowym Jorku, w lutym 1984 r. Muszę powiedzieć, że to było miezwykłe spotkanie, zapoznał nas Andrzej. Potem spotykałem ją wielokrotnie na różnych otwarciach. 30 marca 2010 r. miałem sam indywidualną wystawę fotograficznych portretów w Andre Zarre Galery, która mieściła się wówczas na 529 W. 20th St. na nowojorskim SoHo, gdzie się przeniosła z 57th Street.
Wystawy indywidualne Ruth Ann Fredenthal m.in.: 1980 – Wieża Zegarowa; Retrospektywa 10-letnia, Instytut Sztuki i Zasobów Miejskich, PS 1, Nowy Jork; 1981 – Small Paintings, Park-McCullough House, North Bennington, Vermont: 1989 – Vera Engelhorn Gallery, Nowy Jork; 1993 – Recent Paintings, Nowy Jork, Stark Gallery: 1994 – Works on Paper 1974-77, Stark Gallery, Nowy Jork; 1995 – Nowe obrazy, Stark Gallery, Nowy Jork; 1998 – Malarstwo najnowsze, Stark Gallery, Nowy Jork; 1999 – Ruth Ann Fredenthal. Obrazy, Galleria Valeria Belvedere, Mediolan, Włochy; 2000-2001 Ruth Ann Fredenthal Obrazy, Borromini Arte Contemporanea, Ozzano Monferrato, Włochy; 2002 – New Paintings, Chelsea, Nowy Jork, Stark Gallery; 2004 – Le Forme del Silenzio, Aganahuei Arte Contemporanea, Alba, Włochy; 2008 – Ruth Ann Fredenthal. Quadri, ArteSilva Contemporanea, Seregno (Mediolan), Włochy; 2008-2009 – Ruth Ann Fredenthal. Quadri, Galleria Michela Rizzo, Wenecja, Włochy; 2019– Ruth Ann Fredenthal – Malarstwo, Sztuka współczesna Larry’ego Beckera, Filadelfia.
Ruth Ann Fredenthal jest czołową malarką w trzeciej kolekcji hrabiego Panza di Biumo we Włoszech. Jej obrazy znajdują się w Muzeum Sztuki Współczesnej w Lugano w Szwajcarii; Muzeum Palazzo Ducale w Gubbio, Włochy; Muzeum Villa Panza w Varese we Włoszech (trzy sale, w tym dwa Rothko w pierwszej kolekcji Panza); Muzeum Sztuki Współczesnej w Trydencie i Roveretto, obecnie największe muzeum współczesne we Włoszech, oraz Galeria Sztuki Albright-Knox w Buffalo w stanie Nowy Jork.
PORTRAIT with HISTORY Ruth Ann Fredenthal
Ruth Ann Fredenthal was born in Detroit (Michigan) –August 20, 1938 to artist parents; watercolor painter, David Fredenthal, and hand weaver, Miriam Kellogg, who met as students at the prestigious Cranbrook Academy of Art. As a tiny child she knew she was a painter by the age of 3.
Classical music moved her deeply as her parents played records of Bach, Prokofiev, Debussy, Brahms etc. for her at bedtime when she was a baby, and her mother played the piano. Living in the countryside of New England, she spent her days playing out in nature, and Fredenthal did multitudes of drawings and paintings of animals and nature which she combined with the intensity of her feeling for classical music.
A little later, her mother gave her and her brother Robin, two books of reproductions of master paintings mostly from the Renaissance. Thrilled by the structures and imagination of these images, she then added classical structures to her childhood art works. The images of paintings by Titian, Raphael, Memling, Poussin etc, in these two books, along with the classical music and experiences with nature and animals, became the most profound influences in Fredenthal's childhood art that continues until the present time.
After her boarding school graduation, she went to Bennington College where she studied mostly with Paul Feeley and Tony Smith. Bennington attracted many advanced artists and critics like David Smith and Lawrence Alloway that Fredenthal became friends with. While at Bennington, she also won the Yale Norfolk Summer School of Art grant. She became especially close to Paul Feeley whose use of curved shapes was similar to her own. He then became the greatest living artistic influence on her painting.
From Bennington, she won a Fulbright fellowship in Painting to Florence, Italy, and spent a year there. In Italy, she was finally able to see the real paintings, mostly from the Italian Renaissance, whose reproductions had influenced her art so deeply as a child.
Since the very beginning of her career, she preferred the classic style rather than contemporary art, and she also favors the more traditional master oil painting technique on linen. The investigation of the micro tonalities of pure color, and their subtle relationships within a highly complex color field, has always represented a central point of her practice. Her technique and research process is meticulous but at the same time deeply felt: from the size of the canvas, a square; to the material, a special unbleached Belgian linen used worldwide by conservators in museums to reline master paintings; and the way she paints the colors with small fine bristle brushes.
The final outcome is astonishing. The painted surface, produced by several opaque layers of heavily mixed colors seems to disappear, opening up an endless undefined space for reflection and interpretation, as was also pointed out by Giuseppe Panza, a great admirer of Fredenthal's paintings, in Ricordi di un collezionista.
Today, Ruth Ann Fredenthal lives and works in New York. Her artworks are exhibited in many relevant public collections: the Albright-Knox Art Gallery, Buffalo, Museo di Arte Moderna e Contemporanea di Trento e Rovereto, Museo di Villa Panza, Varese, Museo Cantonale, Lugano, and others.
I met and photographed Ruth Ann Fredenthal for the first time in February 1984 at the gallery of my friend Andre Zarre, an extraordinary man - poet at the Andre Zarre Gallery, located at 41 E. 57th Street in New York, in February 1984. I must say that it was an unusual meeting, Andrzej introduced us. Then I met her many times at various openings. On March 30, 2010, I had a solo exhibition of photographic portraits at the Andre Zarre Galery, which was then located at 529 W. 20th St. in New York's SoHo, where she moved from 57th Street.
Solo Exhibitions Ruth Ann Fredenthal include: 1980 –The Clocktower; 10-year Retrospective, Institute for Art & Urban Resources, PS 1, New York; 1981–Small Paintings, Park-McCullough House, North Bennington, Vermont:1989–Vera Engelhorn Gallery, New York;1993–Recent Paintings, New York, Stark Gallery:1994–Works on Paper 1974-77, Stark Gallery, New York; 1995–New Paintings, Stark Gallery, New York; 1998–Recent Paintings, Stark Gallery, New York; 1999–Ruth Ann Fredenthal. Paintings, Galleria Valeria Belvedere, Milano, Italia; 2000-2001 Ruth Ann Fredenthal Paintings, Borromini Arte Contemporanea, Ozzano Monferrato, Italia; 2002 –New Paintings, Chelsea, New York, Stark Gallery; 2004–Le Forme del Silenzio, Aganahuei Arte Contemporanea, Alba, Italia; 2008–Ruth Ann Fredenthal. Quadri, ArteSilva Contemporanea, Seregno (Milano), Italia; 2008-2009–Ruth Ann Fredenthal. Quadri, Galleria Michela Rizzo, Venezia, Italia; 2019– Ruth Ann Fredenthal - Paintings, Larry Becker Contemporary Art, Philadelphia.
Ruth Ann Fredenthal is a leading painter in the third collection of Count Panza di Biumo of Italy. Her paintings are in The Museum of Contemporary Art ofLugano, Switzerland; The Museum Palazzo Ducale of Gubbio, Italy; The Museum Villa Panza of Varese, Italy (three rooms, two of which were Rothko's in the first Panza collection); the Museum of Contemporary Art of Trento and Roveretto now the largest contemporary museum in Italy, and The Albright-Knox Art Gallery of Buffalo, NY.