PORTRET z HISTORIĄ Barbara Stella Hesse-Bukowska

Barbara Stella Hesse-Bukowska (ur. 8 lutego 1930 w Łodzi, zm. 9 grudnia 2013 w Warszawie, pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera F IV-Tuje-11) – pianistka i pedagożka, laureatka II nagrody na IV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1949).  

Córka Tadeusza i Henryki. Pochodziła z rodziny muzyków, a na fortepianie zaczęła grać w wieku sześciu lat. W 1938 rozpoczęła naukę w Konserwatorium Warszawskim. W latach 1945–1949 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi (dyplom z wyróżnieniem). W 1949 otrzymała II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina. „…W dalszym ciągu nie rozumiem, jakim cudem dostałam drugą nagrodę; jak ja musiałam grać…” – powiedziała niezwykle skromna Barbara Hesse-Bukowska.

W 1953 została laureatką V nagrody na Międzynarodowym Konkursie im. Marguerite Long i Jacques’a Thibaud, po czym podjęła naukę u Artura Rubinsteina na kursie mistrzowskim. Uzyskała stopień profesora sztuk muzycznych. 

Po konkursowych sukcesach rozpoczęła międzynarodową karierę. Koncertowała w większości krajów europejskich, w Japonii i na wielu międzynarodowych festiwalach. Często występowała z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej i Polską Orkiestrą Radiową. Zasiadała w jury wielu konkursów muzycznych, m.in. trzech Konkursów Chopinowskich (1985, 1990, 1995), a także Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Leeds, Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Hamamatsu, oraz konkursów w Palm Beach, Sofii, Moskwie, Tajpej, Tokio, Toronto, Pekinie, Bangkoku, Paryżu, Wilnie i Barcelonie. Nagrała wiele płyt, m.in. dla wytwórni Polskie Nagrania „Muza”, Le Chant Du Monde i Westminster, na których utrwaliła utwory Fryderyka Chopina, Karola Szymanowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego.

„…Spotkaliśmy się w kwietniu 1982 r. w Carnagie Hall w Nowym Jorku, gdzie 25 kwietnia 1982 r. miała koncert wspólnie z Haliną Czerny-Stefańską, Adamem Harasiewiczem i Tadeuszem Kernerem - https://www.czczaplinski.com/post/portret-z-historią-tadeusz-kerner , zamieszkałym w Nowym Jorku, z którym się znałem i pomógł mi dostać się na próbę do Carnagie Hall, co muszę bezstronnie powiedzieć, nie było łatwe…”– Czesław Czapliński.

The New York Times (27 kwietnia 1982 r.) dwa dni po koncercie pisał: „…CZTERECH laureatów Warszawskiego Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego, wszyscy urodzeni w Polsce, wystąpiło na scenie w niedzielę w Carnegie Hall, aby oddać hołd Chopinowi. Program, na który złożyły się krótkie recitale Haliny Czerny-Stefańskiej, Barbary Hesse-Bukowskiej, Adama Harasiewicza i Tadeusza Kernera, dał każdemu pianiście możliwość wykonania rozbudowanego utworu w towarzystwie z samplowaniem krótszych.

Grając na tym samym fortepianie, wykonawcy byli podobni do siebie tonem i dotykiem może trochę bardziej niż w innych okolicznościach; co ważniejsze, grali z podobnym poczuciem linii i połączenia oraz traktowali utwory jako wyraziste byty, a nie zwykłe demonstracje. Koncertowe wykonanie Andante Spianato i Grande Polonez Brillante panny Hesse-Bukowskiej odzwierciedlało to podejście: płynne i czułe na początkowych stronach nadało polonezowi pociągającą dostojność, wolną od wymuszonej dramaturgii. Gra pana Kernera była podobnie powściągliwa, ale głęboko odczuwalna i okazała się szczególnie mistrzowska w trzech Preludiach (op. 28).

Gra w drugiej połowie programu miała charakter bardziej temperamentalny, zwłaszcza w wykonaniach Nokturnu c-moll (op. 48 nr 1) i Ballady nr 1 g-moll (op. 23) panny Czerny-Stefanskiej oraz w obszernych i technicznie pewnych relacjach pana Harasiewicza o dwóch utworach As, Balladzie nr 3 (op. 47) i Polonezie (op. 53). Theodore W. Libbey Jr…”.

  Była też nauczycielką akademicką. Prowadziła zajęcia w klasie fortepianu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu (od 1963) i Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (od 1972). Organizowała też kursy mistrzowskie w Warszawie, Helsinkach, Hawanieoraz Sydney.  

Była pomysłodawczynią i organizatorką, od 1995 roku, Festiwalu "Lato z Chopinem" w Busku-Zdroju, we współpracy z Centrum Kulturalno-Oświatowym Uzdrowiska Busko-Zdrój S.A. Biorą w nim udział młodzi pianiści z całego świata.

  Wielokrotnie odznaczana m.in. Order Sztandaru Pracy II (1959) i I klasy (1984); Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (12 lutego 2010); Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (15 lipca 1954); Złoty Krzyż Zasługi (1955); Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984). 

Upamiętnienie m.in. od 2018 jest patronką ulicy na wrocławskim Jagodnie.

PORTRAIT with HISTORY Barbara Stella Hesse-Bukowska

  Barbara Stella Hesse-Bukowska (born February 8, 1930 in Łódź, died December 9, 2013 in Warsaw, buried at the Powązki Military Cemetery (plot F IV-Tuje-11) – pianist and teacher, winner of the 2nd prize at the 4th International Piano Competition Fryderyk Chopin (1949).

Daughter of Tadeusz and Henryka. She came from a family of musicians and started playing the piano at the age of six. In 1938 she began studying at the Warsaw Conservatory. In the years 1945–1949 she studied at the State Higher School of Music in Łódź (diploma with distinction). In 1949 she received the second prize at the International Piano Competition named after Fryderyk Chopin. “…I still don't understand how I got second prize; how I had to play…” – said the extremely modest Barbara Hesse-Bukowska.

In 1953, she won the 5th prize at the International Marguerite Long and Jacques Thibaud, after which she studied with Artur Rubinstein at a master class. She obtained the degree of professor of musical arts.

After competition successes, she began her international career. She has performed in most European countries, in Japan and at many international festivals. She often performed with the National Philharmonic Symphony Orchestra and the Polish Radio Orchestra. She was on the jury of many music competitions, e.g. three Chopin Competitions (1985, 1990, 1995), as well as the International Piano Competition in Leeds, the International Piano Competition in Hamamatsu, and competitions in Palm Beach, Sofia, Moscow, Taipei, Tokyo, Toronto, Beijing, Bangkok, Paris, Vilnius and Barcelona. She has recorded many albums, including for Polskie Nagrania “Muza”, Le Chant Du Monde and Westminster, where she recorded works by Fryderyk Chopin, Karol Szymanowski and Ignacy Jan Paderewski.

  “…We met in April 1982 at Carnagie Hall in New York, where on April 25, 1982 she had a concert together with Halina Czerny-Stefańska, Adam Harasiewicz and Tadeusz Kerner -   https://www.czczaplinski.com/post/portret-z-historią-tadeusz-kerne , who lived in New York, whom I knew and who helped me get into Rehearsal for Carnagie Hall, I must say impartially, was not easy…” – Czesław Czapliński.

The New York Times (April 27, 1982) two days after the concert wrote: “…FOUR laureates of the Warsaw International Chopin Competition, all Polish-born, shared the stage Sunday in a tribute to Chopin at Carnegie Hall. The program, which consisted of brief recitals by Halina Czerny-Stefanska, Barbara Hesse-Bukowska, Adam Harasiewicz and Tadeusz Kerner, gave each pianist the opportunity to perform an extended work in company with a sampling of shorter ones.

Playing on the same piano, the performers resembled one another in tone and touch perhaps a bit more than they might have under other circumstances; more importantly, they played with a similar sense of line and connection and treated the pieces as expressive entities, rather than mere demonstrations. Miss Hesse-Bukowska's concertopening performance of the Andante Spianato and Grande Polonaise Brillante reflected this approach: fluent and sensitive in the opening pages, it brought an appealing stateliness to the polonaise, free of forced drama. Mr. Kerner's playing was similarly restrained yet deeply felt, and proved particularly masterful in three of the Preludes (Op. 28).

The playing on the program's second half had a more temperamental aspect, particularly in Miss Czerny-Stefanska's renditions of the Nocturne in C minor (Op. 48, No. 1) and Ballade No. 1 in G minor (Op. 23), and in Mr. Harasiewicz's sweeping and technically assured accounts of two works in A-flat, the Ballade No. 3 (Op. 47) and the Polonaise (Op. 53). Theodore W. Libbey Jr….”.

She was also an academic teacher. She taught piano at the State Higher School of Music in Wrocław (since 1963) and the State Higher School of Music in Warsaw (since 1972). She also organized master classes in Warsaw, Helsinki, Havana and Sydney.

She was the originator and organizer, since 1995, of the "Summer with Chopin" Festival in Busko-Zdrój, in cooperation with the Cultural and Educational Center of the Busko-Zdrój Health Resort S.A. Young pianists from all over the world take part in it.

Awarded many times, e.g. Order of the Banner of Labor 2nd (1959) and 1st class (1984); Officer's Cross of the Order of Polonia Restituta (February 12, 2010); Knight's Cross of the Order of Polonia Restituta (July 15, 1954); Golden Cross of Merit (1955); Medal of the 40th anniversary of People's Poland (1984).

Commemoration, among others since 2018, she has been the patron of the street in Wrocław's Jagodni.