top of page
Szukaj
  • Zdjęcie autoraCzesław Czapliński

PORTRET z HISTORIĄ Krzysztof Michał Bednarski


Krzysztof Michał Bednarski (KMB) (ur. 25 lipca 1953 w Krakowie) – polsko-włoski rzeźbiarz i grafik.



Często pytają mnie – jak wybieram osobę, którą chce fotografować? Czytając nazwiska osób, które fotografowałem, to są NAJ! Jak mówią złośliwcy. Ale nierzadko, decyduje coś zupełnie innego i właśnie wówczas powstaje PORTRET z HISTORIĄ. Przez lata wzbudzał we mnie zainteresowanie Krzysztof Kieślowski, a właściwie jego filmy. W 1994 r. udało mi się spotkać go i fotografować. Po tym spotkaniu i zdjęciach, jakie mu wówczas zrobiłem, jeszcze bardziej mnie przekonał do siebie. Więc nic dziwnego, że jak Kieślowski umarł, a na jego grobie zobaczyłem niezwykły pomnik na Starych Powązkach, a mianowicie odlane z brązu dłonie ułożone w gest kadrowania. Zaczęłem szukać, kto zrobił ten pomnik i dowiedziałem się, że autorem pomnika był

Krzysztof M. Bednarski, który wyrzeźbił je na podstawie zdjęć rąk Krzysztofa Kieślowskiego wykonanych przez jego córkę. Po tym już wiedziałem, że muszę poznać i sfotografować go w jego studio, o którym krążą legendy. Nastąpiło to 15 września 2021 r. w Warszawie i przeszło to wszystkie moje oczekiwania, zresztą zobaczcie to na zdjęciach, bo nie da się tego łatwo opisać.



Krzysztof Michał Bednarski to jeden z trzech synów Ireny i Jerzego Bednarskiego. Rodzice pochodzili ze Lwowa, mieszkali tam w domu na ulicy Kulparkowskiej. Ukończył XIV Liceum Ogólnokształcące im. Klementa Gottwalda w Warszawie. Ukończył ASP w Warszawie (1973-1978) na wydziale rzeźby w pracowniach Jerzego Jarnuszkiewicza i Oskara Hansena. Pracę dyplomową Portret Totalny Karola Marksa obronił 5 lipca 1978 roku. Był związany z teatrem Jerzego Grotowskiego, dla którego w latach 1976–1981 projektował plakaty. W tym czasie urodził się jego syn. Od 1976 roku pracował okazjonalnie w kamieniołomach w Borowie, pisał "siedziałem jednak w kamieniołomach, żeby zrobić kilka rzeźb, bo chciałem się sprawdzić jako rzeźbiarz, czego nie mogłem zrobić na akademii." Od 1986 roku mieszka w Rzymie. W roku akademickim 1996/97 oraz 2014-2017 prowadził pracownię gościnną w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 2014 roku obronił doktorat na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych za pracę W stronę rzeźby, czyli historia jednego dzieła bez końca. W swoich pracach odnosił się do propagandy komunistycznej (Portret totalny Karola Marksa, 1978, własność Muzeum Niepodległości w Warszawie, Portret zbiorowy, 1980, kolekcja w Muzeum Narodowym w Warszawie), oraz sytuacji społeczno-politycznej Polski w stanie wojennym (Victoria-Victoria, 1983, kolekcja w Muzeum Narodowym w Krakowie). Jednym z powracających motywów w jego pracy jest Moby-Dick (instalacja rzeźbiarska Moby-Dick z 1987 jest obecnie w kolekcji ms2 – Muzeum Sztuki w Łodzi). Grał w filmach Noc poślubna w biały dzień (1982), Schodami w górę, schodami w dół(1988) oraz My Italy (2017). Jego pierwszą żoną była Barbara Kiszakiewicz drugą żoną jest Marina Fabbri. Ma dwóch synów: Jakuba z małżeństwa z Barbarą Kiszakiewicz i Federico z małżeństwa z Mariną Fabbri.



Od 1976 projektował plakaty dla przedsięwzięć parateatralnych Instytutu im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu, a od początku lat 80. także plakaty filmowe i teatralne. Przykładem jest plakat do debiutu filmowego Waldemara Dzikiego „Kartka z podróży” z roku 1983, plakat do spektaklu w Teatrze Studio „Ja, Bruno Schulz” w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego. Większość plakatów znajduje się w Muzeum Plakatu w Wilanowie. Od 1980 roku wystawiał plakaty na Międzynarodowym Biennale Plakatu w Warszawie.


Eksponował swoje dzieła na ponad stu wystawach indywidualnych, m.in.: Gravity (Tymoteuszowi Karpowiczowi), Galeria Awangarda, BWA, Wrocław (2016), Pamięci Ryszarda Cieślaka, Instytut J. Grotowskiego, Wrocław (2015), Pieśń z aluminium, Galeria Raster, Warszawa (2014), Widmo krąży, kurator: Achille Bonito Oliva, Narodowa Akademia Sztuk Ukrainy, Kijów (2013); Egzorcyzmy, BWA, Opole (2013); Moby Dick – Opera Aperta, Państwowa Galeria Sztuki, Sopot (2013); Moby Dick – Rzeźba, Galeria aTAK, Warszawa (2012/2013); I coraz więcej bieli Galeria Foksal w Warszawie (2012); Prace z lat 1978-2008, Muzeum Narodowe we Wrocławiu; Thanatos polacco. Omaggio a Jerzy Grotowski, Museo Laboratorio d’Arte Contemporanea MLAC, Rzym (2009); Ku Górze – hommage à Jerzy Grotowski, Atlas Sztuki, Łódź (2009); Portret Totalny Karola Marksa (1977-2009), Muzeum Górnośląskie, Bytom; Moby Dick – Anima Mundi, Muzeum Narodowe w Szczecinie (2008); The Shadow Line / Brzeg cienia, Galeria Foksal Warszawa (2007), Karol Marks vs Moby Dick, Analiza formy i rozbiórka idei, 26 października 2018 – 24 marca 2019, Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie, oraz na ponad pięciuset wystawach zbiorowych.



Prace Krzysztofa M. Bednarskiego znajdują się w kolekcjach muzeów polskich, m.in. w: Muzeum Narodowe w Krakowie, Poznaniu, Szczecinie, Warszawie, Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie, MHŻP POLIN, MOCAK w Krakowie, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu, Muzeum Śląskie w Katowicach, Muzeum Niepodległości w Warszawie, Muzeum Górnośląskie w Bytomiu, Muzeum Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Galeria Studio w Warszawie, Galeria Arsenał w Białymstoku, Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, kolekcje Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Lublinie, Łodzi i Wrocławiu, kolekcja Galerii Foksal, w Warszawie, w Muzeum Plakatu w Wilanowie, PKO Banku Polskiego w Warszawie, Muzeum Historii Polski w Warszawie, oraz w kolekcjach zagranicznych, m.in.: MAAM w Rzymie, Fundacja Giorgio Franchetti w Rzymie, Fundacja Federico Fellini w Rimini, Fundacja Morra w Neapolu, Fundacja Orestiadi w Gibellinie na Sycylii, Fundacja Mario Schifano w Rzymie, Targetti Light Art Collection we Florencji, Międzynarodowa kolekcja sztuki w Certosa di Padulla, Włochy, Fundacja Leube, Salzburg-Gartenau, Muzeum Sztuki w Raumie, Finlandia, Art./Omi Foundation, New Jork, Kathryn & Marc LeBaron, Lincoln, US.



Jest autorem rzeźb nagrobnych m.in.: Konstantego Puzyny, Krzysztofa Kieślowskiego, Ryszarda Cieślaka (Cmentarz Osobowicki, Wrocław), Wojciecha Fangora (2017, Cmentarz Wojskowy na Powązkach), Krzysztofa Krauzego (2017, na cmentarzu w Kazimierzu Dolnym), oraz pomników Incontro con Federico Fellini (Rimini, 1994), Fryderyka Chopina La note bleue (Wiedeń, 2010), Stefana Kuryłowicza (Warszawa 2013), a także rzeźby Thanatos Polski,1984 (kolekcja Muzeum Narodowe we Wrocławiu), poświęconej pamięci przyjaciół z Teatru Laboratorium Jerzego Grotowskiego. W wywiadzie w „Odrze” powiedział, że najlepszą ostatnią przysługą dla kogoś, kto był mu bliski jest zrobienie mu dobrego nagrobka.



Kilkakrotnie wyróżniony stypendium Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, oraz w latach 1988/1989 stypendium Rządu Włoskiego. Laureat nagrody imienia Katarzyny Kobro w 2004 roku, nagrody kwartalnika EXIT – Nowa sztuka w Polsce (2005), oraz Złotej Sowy Polonii, Wiedeń (2012). W grudniu 2017 roku otrzymał Franco Cuomo International Award przyznawany przez włoski Senat. Odznaczony Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.


PORTRAIT with HISTORY Krzysztof Michał Bednarski



Krzysztof Michał Bednarski (KMB) (born July 25, 1953 in Krakow) - Polish-Italian sculptor and graphic artist.


They often ask me - how do I choose the person I want to photograph? Reading the names of the people I photographed, these are the BEST! As the malicious say. But not infrequently, something completely different decides, and that's when the PORTRAIT with HISTORY is created. Over the years I was interested in Krzysztof Kieślowski, or rather his films. In 1994, I was able to meet him and photograph him. After this meeting and the photos I took of him then, he convinced me even more. So it is no wonder that when Kieślowski died, and on his grave, I saw an unusual monument in Stare Powązki, namely, cast bronze hands arranged in the gesture of framing. I started looking for who made this monument and found out that the author of the monument was Krzysztof M. Bednarski, who carved them on the basis of photos of Krzysztof Kieślowski's hands made by his daughter. After that, I knew that I had to get to know and photograph him in his legendary studio. It took place on September 15, 2021 in Warsaw and it exceeded all my expectations, see it in the pictures, because it cannot be easily described.



Krzysztof Michał Bednarski is one of the three sons of Irena and Jerzy Bednarski. My parents came from Lviv, they lived there in the house on Kulparkowska Street. He graduated from the 14th Secondary School of General Education Klement Gottwald in Warsaw. He graduated from the Academy of Fine Arts in Warsaw (1973-1978) at the sculpture department in the studios of Jerzy Jarnuszkiewicz and Oskar Hansen. He defended his diploma thesis, The Total Portrait of Karl Marx, on July 5, 1978. He was associated with the theater of Jerzy Grotowski, for which he designed posters in the years 1976–1981. At that time, his son was born. From 1976 he worked occasionally in the quarries in Borów, he wrote, "but I sat in the quarries to make some sculptures, because I wanted to prove myself as a sculptor, which I could not do at the academy." He has been living in Rome since 1986. In the academic year 1996/97 and 2014-2017 he ran a guest studio at the Academy of Fine Arts in Warsaw. In 2014, he defended his doctorate at the Academy of Fine Arts in Warsaw for his work Towards Sculpture, or the Endless Story of One Work. In his works he referred to communist propaganda (Total Portrait of Karl Marx, 1978, property of the Museum of Independence in Warsaw, Collective Portrait, 1980, collection at the National Museum in Warsaw), and the socio-political situation of Poland under martial law (Victoria-Victoria, 1983, collection at the National Museum in Krakow). One of the recurring motifs in his work is Moby-Dick (the 1987 Moby-Dick sculptural installation is currently in the collection of ms2 - Muzeum Sztuki in Łódź). He acted in the films Honeymoon in Broad Daylight (1982), Up Stairs, Down Stairs (1988) and My Italy (2017). His first wife was Barbara Kiszakiewicz, the second wife is Marina Fabbri. He has two sons: Jakub from marriage to Barbara Kiszakiewicz and Federico from marriage to Marina Fabbri.



From 1976, he designed posters for the paratheatrical projects of the Jerzy Grotowski in Wrocław, and from the beginning of the 1980s also film and theater posters. An example is the poster for Waldemar Dziki's film debut "A Card from a Journey" from 1983, a poster for a performance at the Studio Theater "Ja, Bruno Schulz" directed by Jerzy Grzegorzewski. Most of the posters are in the Poster Museum in Wilanów. From 1980, he exhibited posters at the International Poster Biennale in Warsaw.



He exhibited his works at over one hundred individual exhibitions, including: Gravity (to Tymoteusz Karpowicz), Galeria Awangarda, BWA, Wrocław (2016), In Memory of Ryszard Cieślak, J. Grotowski Institute, Wrocław (2015), Song of Aluminum, Gallery Raster , Warsaw (2014), Specter circling, curator: Achille Bonito Oliva, National Academy of Arts of Ukraine, Kiev (2013); Exorcism, BWA, Opole (2013); Moby Dick - Opera Aperta, State Art Gallery, Sopot (2013); Moby Dick - Sculpture, aTAK Gallery, Warsaw (2012/2013); And more and more white Foksal Gallery in Warsaw (2012); Works from 1978-2008, National Museum in Wrocław; Thanatos polacco. Omaggio and Jerzy Grotowski, Museo Laboratorio d'Arte Contemporanea MLAC, Rome (2009); Ku Górze - homage à Jerzy Grotowski, Atlas Sztuki, Łódź (2009); A Total Portrait of Karol Marx (1977-2009), Muzeum Górnośląskie, Bytom; Moby Dick - Anima Mundi, National Museum in Szczecin (2008); The Shadow Line / Brzeg cienia, Galeria Foksal Warsaw (2007), Karol Marks vs Moby Dick, Analysis of form and demolition of ideas, October 26, 2018 - March 24, 2019, Museum of Contemporary Art in Krakow, and at over five hundred collective exhibitions.


The works of Krzysztof M. Bednarski are in the collections of Polish museums, incl. in: National Museum in Krakow, Poznań, Szczecin, Warsaw, Wrocław, Museum of Art in Łódź, Center for Contemporary Art Ujazdowski Castle in Warsaw, Zachęta National Gallery of Art in Warsaw, MHŻP POLIN, MOCAK in Kraków, Center of Polish Sculpture in Orońsko, Mazowieckie Centrum Power Plant in Radom, the Silesian Museum in Katowice, the Museum of Independence in Warsaw, the Upper Silesian Museum in Bytom, the Museum of the Academy of Fine Arts in Warsaw, the Studio Gallery in Warsaw, the Arsenal Gallery in Białystok, the District Museum of Leon Wyczółkowski in Bydgoszcz, the collections of the Society for the Encouragement of Fine Arts in Lublin, Łódź and Wrocław, the collection of the Foksal Gallery in Warsaw, at the Poster Museum in Wilanów, PKO Bank Polski in Warsaw, the Polish History Museum in Warsaw, and in foreign collections, including .: MAAM in Rome, Giorgio Franchetti Foundation in Rome, Federico Fellini Foundation in Rimini, Morra Foundation in Naples, Orestiadi Foundation in Gibellin in Sicily, Mario Schifano Foundation in Rome, Targetti Light Art Collection in Florence, International Art Collection in Certosa di Padulla , Italy, Leube Foundation, Salzburg-Gartenau, Rauma Art Museum, Finland, Art./Omi Foundation, New York, Kathryn & Marc LeBaron, Lincoln, US.



He is the author of tombstone sculptures, among others: Konstanty Puzyna, Krzysztof Kieślowski, Ryszard Cieślak (Osobowicki Cemetery, Wrocław), Wojciech Fangor (2017, Powązki Military Cemetery), Krzysztof Krauze (2017, at the cemetery in Kazimierz Dolny), and Incontro monuments con Federico Fellini (Rimini, 1994), Fryderyk Chopin's La note bleue (Vienna, 2010), Stefan Kuryłowicz (Warsaw 2013), as well as the sculptures of Thanatos Polski, 1984 (collection of the National Museum in Wrocław), dedicated to the memory of friends from Jerzy Grotowski's Laboratory Theater . In an interview in "Odra" he said that the best last favor for someone who was close to him is to make a good tombstone for him.



Several times he was awarded a scholarship from the Ministry of Culture and National Heritage, and in the years 1988/1989 a scholarship from the Italian Government. Winner of the Katarzyna Kobro award in 2004, the award of the EXIT quarterly - New Art in Poland (2005), and the Golden Owl of the Polish Diaspora, Vienna (2012). In December 2017, he received the Franco Cuomo International Award from the Italian Senate. Decorated with the Gold Medal for Merit to Culture - Gloria Artis.




Ostatnie posty

Zobacz wszystkie
bottom of page