„Postanowiłem osiągnąć efekt nie tylko przebicia płaszczyzny obrazu, ale potraktowania płaszczyzny obrazu jako okna, przez które widać przestrzeń” – Konrad Jarodzki.
Konrad Jarodzki (ur. 31 grudnia 1927 w Zaklikowie, zm. 23 listopada 2021 we Wrocławiu) – architekt, malarz, rysownik i wykładowca akademicki.
Urodzony 31 grudnia 1927 r. w Zaklikowie, wychowywał się w Wolbromiu koło Krakowa, ale po zakończeniu II wojny światowej przeniósł się na powrót do rodzinnego miasta. W czasie wojny uczył się w rodzinnym domu, a po wojnie podjął naukę w szkole, w trybie przyśpieszonym, który miał służyć nadrobieniu wojennych zaległości. Początkowo podjął studia matematyczne na uniwersytecie w Lublinie, ale po roku nauki, w 1949 r., wyjechał do Wrocławia, gdy pojawiła się możliwość studiowania tam architektury. W latach 1949–1955 studiował na Wydziale Architektury na Politechnice Wrocławskiej i w 1956 r. studia te ukończył. Po ukończeniu studiów architektonicznych pracował we wrocławskim Miastoprojekcie. Należał tu do zespołu projektującego osiedle mieszkaniowe Plac PKWN we Wrocławiu.
Jeszcze w dzieciństwie pasjonował się malarstwem, w związku z czym w latach 1955–1958 studiował w zakresie malarstwa w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu pod kierunkiem Eugeniusza Gepperta. Jako malarz tworzył dzieła nawiązujące do tradycji surrealizmu, z czego najważniejsze są cykle Przestrzeń (1971–1972) i Penetracje (1972–1974), jak również uprawiał malarstwo abstrakcyjne, przy czym eksperymentował z abstrakcjonistycznym malarstwem dającym złudzenie przestrzenności. Był także rysownikiem.
W swojej twórczości skupiony na świetle i ruchu, stosował powtarzające się ciągi rytmiczne. Należał do tzw. Grupy Wrocławskiej, którą współtworzył w 1961 r. m.in. z Józefem Hałasem, Alfonsem Mazurkiewiczem, Zbigniewem Paluszakiem, Jerzym Rosołowiczem i Janiną Żemojtel.
Przez lata związany był z macierzystą uczelnią, funkcjonującą potem jako Akademia Sztuk Pięknych we Wrocławiu, gdzie wykładał od 1967 r. jako kierownik pracowni po tragicznie zmarłym Alfonsie Mazurkiewiczu. Wśród jego słuchaczy byli m.in. Lech Janerka i członkowie zespołu Klaus Mitffoch. W pracowni Jarodzkiego powstała komórka NSZZ „Solidarność”, w związku z czym 13 grudnia 1981 r. został internowany na pół roku w Nysie.
„…Pierwszy raz spotkałem się z Konradem Jarodzkim 14 maja 2017 r. w Narodowym Forum Muzyki im. Witolda Lutosławskiego we Wrocławiu – jednym z największych obiektów koncertowych w Europie, gdzie przyjechałem fotografować skrzypaczkę Elizabeth Pitcairn z USA, która grała na skrzypcach Stradivariusa. To było znakomite miejsce na portrety Jarodzkiego, który oprócz tego, że był malarzem, był również architektem. A drugim miejscem, gdzie się zobaczyliśmy 7 czerwca 2017 r. na Pl.Konstytucji w Warszawie, gdzie oprócz zdjęć wymieniliśmy się książkami. Muszę powiedzieć, że to niezwykły człowiek, a przy tym skromny, co jeszcze raz potwierdza, że czym większy, tym bardziej skromny…” – Czesław Czapliński.
Od 1990 r. na ASP pracował na stanowisku profesora, ponadto w 1984 r. i latach 1992–1999 był jej rektorem i w tym czasie doprowadził do podjęcia prac nad jej rozbudową według swojego projektu.
Zmarł 23 listopada 2021 r. we Wrocławiu i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Grabiszyńskim.
Stryj Pawła Jarodzkiego.
Odznaczenia m.in.: 1980 – Złoty Krzyż Zasługi; 2014 – Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
”Nadchodzi” (1976) jako tytuł wystawy wskazuje element wspólny jego twórczości - „…Pod tym tytułem kryją się wszystkie zagrożenia, które mogą nadejść – tłumaczy Konrad Jarodzki – sytuacja, w jakiej znalazł się człowiek z całym bagażem pozytywów i negatywów: zdobywanie kosmosu, możliwość kataklizmu atomowego, zagrożenie naturalnego środowiska (…) inspirować muszą do zajęcia postawy otwartej, wyrażenia niepokoju i powołania nowych światów również w sztuce…”.
PORTRAIT with HISTORY Konrad Jarodzki
"I decided to achieve the effect of not only piercing the picture plane, but treating the picture plane as a window through which space can be seen" - Konrad Jarodzki.
Konrad Jarodzki (born December 31, 1927 in Zaklików, died November 23, 2021 in Wrocław) - architect, painter, illustrator and academic lecturer.
Born on December 31, 1927 in Zaklików, he grew up in Wolbrom near Kraków, but after the end of World War II he moved back to his hometown. During the war, he studied at his family home, and after the war he started studying at school on an accelerated basis, which was intended to make up for the war arrears. Initially, he began studying mathematics at the University of Lublin, but after a year of study, in 1949, he left for Wrocław when the opportunity to study architecture there became available. In the years 1949–1955 he studied at the Faculty of Architecture at the Wrocław University of Science and Technology and graduated in 1956. After graduating in architecture, he worked at Miastoprojekt in Wrocław. He was part of the team designing the Plac PKWN housing estate in Wrocław.
Even as a child, he was passionate about painting, so in the years 1955–1958 he studied painting at the State Higher School of Fine Arts in Wrocław under the supervision of Eugeniusz Geppert. As a painter, he created works referring to the tradition of surrealism, the most important of which are the series Space (1971–1972) and Penetrations (1972–1974), as well as practicing abstract painting, experimenting with abstract painting giving the illusion of spatiality. He was also a cartoonist.
In his work, focused on light and movement, he used repeated rhythmic sequences. He belonged to the so-called Wrocław Group, which he co-founded in 1961, among others. with Józef Hałas, Alfons Mazurkiewicz, Zbigniew Paluszak, Jerzy Rosołowicz and Janina Żemojtel.
For years, he was associated with his alma mater, later known as the Academy of Fine Arts in Wrocław, where he lectured from 1967 as head of the studio after the tragic death of Alfons Mazurkiewicz. His listeners included, among others: Lech Janerka and members of the band Klaus Mitffoch. A unit of NSZZ "Solidarność" was established in Jarodzki's studio, and on December 13, 1981, he was interned in Nysa for half a year.
“…I met Konrad Jarodzki for the first time on May 14, 2017 at the National Forum of Music. Witold Lutosławski in Wrocław - one of the largest concert venues in Europe, where I came to photograph violinist Elizabeth Pitcairn from the USA, who played the Stradivarius violin. It was a great place for portraits of Jarodzki, who, apart from being a painter, was also an architect. And the second place where we met was on June 7, 2017, at Plac Konstytucji in Warsaw, where, in addition to photos, we exchanged books. I must say that he is an extraordinary man, and at the same time humble, which proves once again that the bigger, the more modest..." – Czesław Czapliński.
From 1990, he worked at the Academy of Fine Arts as a professor, and in 1984 and 1992–1999 he was its rector, and during that time he initiated work on its expansion according to his design.
He died on November 23, 2021 in Wrocław and was buried at the Grabiszyński Cemetery there.
Paweł Jarodzki's uncle.
Decorations include: 1980 – Gold Cross of Merit; 2014 – Gold Medal for Merit to Culture Gloria Artis.
"It's Coming" (1976) as the title of the exhibition indicates a common element of his work - "...This title covers all the threats that may come - explains Konrad Jarodzki - the situation in which man finds himself with all the positive and negative baggage: conquering space, the possibility of a nuclear cataclysm, a threat to the natural environment (…) must inspire us to adopt an open attitude, express anxiety and create new worlds also in art….”.
