„…Moja codzienna aktywność wynika z tego, że czuję się nieszczęśliwa. A publiczność tworzy moją grupę terapeutyczną…“ – Joan Rivers.
Joan Rivers, właściwie Joan Alexandra Molinsky (ur. 8 czerwca 1933 w Nowym Jorku, zm. 4 września 2014 tamże) – amerykańska aktorka, gospodyni programów talk-show i bizneswoman.
Urodziła się 8 czerwca 1933 w Nowym Jorku, w rodzinie żydowskich emigrantów z Rosji: Beatrice z domu Grushman (1906−1975) i Meyera Molinsky’ego (1900−1985). Miała starszą siostrę, Barbarę Waxler (1931−2013). Została wychowana w nowojorskim Brooklynie, z czasem jej rodzina przeniosła się do Larchmont, miejscowości w hrabstwie Westchester. W latach 1950–1952 uczęszczała do Connecticut College w New London. W 1954 ukończyła nowojorski Barnard College ze stopniem (Bachelor of Arts) literatury angielskiej i antropologii.
Przed rozpoczęciem pracy w branży rozrywkowej pracowała na różnych stanowiskach, m.in. jako przewodniczka po Rockefeller Center, korektorka tekstu w agencji ogłoszeń i konsultantka mody w sieci Bond Clothing Stores. W tym okresie poznała agenta Tony’ego Riversa, który zaproponował jej zmianę nazwiska, przyjęła więc pseudonim sceniczny Joan Rivers.
W końcówce lat 50. występowała w sztuce Driftwood, w roli lesbijki zakochanej w postaci granej przez wówczas nieznaną Barbrę Streisand. Na początku lat 60., Rivers zaczęła występować jako komiczka w popularnych klubach w Greenwich Village, m.in. The Bitter End i The Gaslight Cafe. 17 lutego 1965 zadebiutowała w telewizji, w The Tonight Show, talk-show prowadzonym wtedy przez Johnny’ego Carsona. Od tamtej pory cyklicznie występowała w różnych programach telewizyjnych, m.in. The Ed Sullivan Show, The Carol Burnett Show oraz Hollywood Squares, pisała materiał dla dziecięcego show Topo Gigio, a w 1969 przez krótki czas prowadziła autorski talk-show: That Show with Joan Rivers. Rok wcześniej dostała pierwszą rolę filmową, w surrealistycznym dramacie The Swimmer, z Burtem Lancasterem w roli głównej. W latach 1972–1976 była narratorką animowanego programu edukacyjnego dla dzieci, The Electric Company.
W latach 70. zaczęła intensywnie pracować w przemyśle filmowym. Napisała scenariusz do czarnej komedii, The Girl Most Likely to... ze Stockard Channing w roli głównej, a także wyreżyserowała komedię Rabbit Test, w której zagrali m.in. Billy Crystal i Michael Keaton. Ponadto występowała w teatrach rewiowych w Las Vegas Strip, otwierając występy m.in. Helen Reddy, Roberta Gouleta, Maca Davisa i Sergio Franchiego. W 1972 zagrała w sztuce Fun City wystawianej w Morosco Theatre na Broadwayu.
„…Udało mi się powiedzieć to, co myślą wszyscy inni…” – Joan Rivers.
W 1983 poprowadziła jeden odcinek Saturday Night Live. W latach 80. wydała w wytwórni Geffen Records album komediowy What Becomes a Semi-Legend Most?, który znalazł się na 22 miejscu listy Billboard 200 i był nominowany do nagrody Grammy. W 1984 napisała książkę The Life and Hard Times of Heidi Abramowitz, która stała się bestsellerem. W 1986 pozwała parodystę Franka Marino na kwotę 5 milionów dolarów, po tym jak odkryła, że wykorzystywał on jej autorski materiał w swojej sztuce w Las Vegas, gdzie odgrywał rolę aktorki. Po kilku latach doszło jednak do ugody. Od 1986 była prowadzącą talk-show The Late Show. Zrezygnowała z tej roli w 1987, po samobójczej śmierci jej męża, Edgara Rosenberga. Do branży rozrywkowej powróciła po roku, pojawiając się gościnnie w programie dla dzieci Pee-wee’s Playhouse. W tym samym roku wystąpiła w Broadway Bound, półautobiograficznej sztuce Neila Simona.
„…Joan Rivers była znana z dowcipu, który niektórzy krytycy uważali za komiczny geniusz, a inni odrzucali jako wręcz paskudny...” – napisała Ruth Fremson w „The New York Times”.
Dla mnie to co robiła w mediach Joan Rivers było niesamowite, wyprzedzała epokę. Kiedy 12 maja 1986 r. w Nowym Jorku miałem pierwszy raz możliwość jej spotkania i fotografowania, byłem pod wielkim wrażeniem. Trudno przewidzieć, jak się ułoży pierwsze spotkanie, ale tutaj było wspaniale. Zachowywała się tak, jak byśmy znali się od lat. Powstały fantastyczne zdjęcia, które chciałem jej osobiście przekazać, co się również udało. Pamiętam jak wyjęłem jej kilka zdjęć, najbardziej znanego formatu 8x10 cali, była zachwycona. Powiedziałem jej, że przygotowuję wystawę wybitnych postaci w tym jej. Jedno ze zdjęć od razu mi podpisała „To Czeslaw good luck to your exhibit! J.R.”.
W latach 90. współpracowała z telewizją E! Entertainment, a także z nowojorską stacją radiową WOR. W ramach pracy w telewizji E! była gospodynią programów poświęconych rozrywce, prowadziła również transmisje z gal rozdania Oscarów czy Złotych Globów. W 1994 wystąpiła w tytułowej roli w spektaklu Sally Marr... and Her Escorts, poświęconego postaci popularnej artystki komediowej Sally Marr. Za tę rolę była nominowana do Drama Desk Award w kategorii najbardziej olśniewająca aktorka w sztuce teatralnej, a także do Nagrody Tony w kategorii najlepsza aktorka w sztuce teatralnej. W latach 90. Joan Rivers była wielokrotnie nominowana do nagrody Daytime Emmy Award dla najlepszej prowadzącej talk-show, za swój autorski program The Joan Rivers Show. Wygrała tę nagrodę w 1990, a w 2009 ponownie uzyskała do niej nominację, za swój udział w serialu Artur. Od 1990 ma swoją gwiazdę w Hollywood Walk of Fame.
„Stałam się własną wersją optymistki. Jeśli nie uda mi się przejść przez jedne drzwi, przejdę przez inne - albo zrobię drzwi. Coś wspaniałego nadejdzie, bez względu na to, jak mroczna jest teraźniejszość…” – Joan Rivers.
W 2003 odeszła z telewizji E! i związała się z TV Guide Network. Była gościem licznych programów telewizyjnych, występowała w gościnnych rolach w serialach komediowych, m.in. How’d You Get So Rich? i Rozpalić Cleveland. W 2010 nakręcono biograficzny film poświęcony aktorce, Joan Rivers: A Piece of Work.
28 sierpnia 2014 przechodziła operację strun głosowych w szpitalu w nowojorskim Yorkville na Manhattanie. Podczas zabiegu doszło do nagłego zatrzymania krążenia. Aktorka została przewieziona do szpitala Mount Sinai, gdzie była utrzymywana w stanie śpiączki farmakologicznej. Próby wybudzania, trwające od 1 września, nie przyniosły efektów. Joan Rivers zmarła 4 września 2014. Została pochowana 7 września 2014 w obrządku żydowskim.
Z mężem Edgarem Rosenbergiem miała córkę Melissę Warburg Rosenberg (ur. 1968), aktorkę znaną jako Melissa Rivers. Joan Rivers była członkinią reformowanej synagogi Temple Emanu-El w Nowym Jorku.
Grała w filmach m.in.: • 1968: Pływak (The Swimmer) – Joan • 1977: Happy Birthday, Las Vegas – ona sama • 1981: Lily: Sold Out – ona sama • 1985: Joan Rivers and Friends Salute Heidi Abromowitz – ona sama • 1990: Jak zamordować milionerkę (How to Murder a Millionaire) – Irma • 1990: Wszystkiego najlepszego, Bugs! – 50 Lat (Happy Birthday, Bugs! – 50 Looney Years) – ona sama • 1990: The Horror Hall of Fame – ona sama • 1994: W czym mamy problem? (Serial Mom) – ona sama • 2000: Stażystka (The Intern) – Dolly Bellows • 2002: Hip! Edgy! Quirky! – Floressa • 2002: Heroes of Black Comedy – ona sama • 2002: Cleavage – ona sama • 2003: The 100 Greatest Musicals – ona sama • 2004: Funny Already: A History of Jewish Comedy – ona sama • 2005: Spaceballs: The Documentary – ona sama • 2007: Mr. Warmth: The Don Rickles Project – ona sama • 2010: Joan Rivers: A Piece of Work – ona sama • 2011: Smerfy (The Smurfs) – gość na przyjęciu • 2013: Moms Mabley: I Got Somethin’ to Tell You – ona sama • 2013: Iron Man 3 – ona sama • 2013: Scatter My Ashes at Bergdorf’s – ona sama.
Grała w serialach telewizyjnych m.in.: • 1964–1999: Inny świat (Another World) – Meredith Dunston • 1967–1978: The Carol Burnett Show – ona sama • 1968–1974: Here’s Lucy – członek rady przysięgłych • 1970–1974: Filip – ona sama • 1977–1986: Statek miłości (The Love Boat) – Allison Newman • 1985–1990: 227 – ona sama • 1987–1992: Square One TV – ona sama • 1989: Simpsonowie (The Simpsons) – Annie Dubinsky • 1991: The Full Wax – ona sama • 1996–2000: Artur (Arthur) – ona sama • 1996–2000: E! True Hollywood Story – ona sama • 1996–2000: A teraz Susan (Suddenly Susan) – Edie • 2000–2011: Pohamuj entuzjazm (Curb Your Enthusiasm) – ona sama • 2003–2004: Bez skazy (Nip/Tuck) – ona sama • 2003–2004: Randka z gwiazdą (I’m with Her) – ona sama • 2008: Spaceballs: The Animated Series – Dot Matrix • 2009: Jej Szerokość Afrodyta (Drop Dead Diva) – ona sama • 2009: Make 'Em Laugh: The Funny Business of America – komik • 2010: Louie – ona sama • 2010: Daleko jeszcze? (Are We There Yet?) – Elise • 2010: Rozpalić Cleveland (Hot in Cleveland) – Anka Ostrovsky.
„…Za moje kiepskie życie seksualne obwiniam matkę. Powiedziała mi tylko, że „mężczyzna idzie na górę, a kobieta na dół”. Przez trzy lata spaliśmy z mężem na piętrowych łóżkach…“ – Joan Rivers.
Dała swój głos m.in.: • 1987: Kosmiczne jaja (Spaceballs) – Dot Matrix • 1989: I kto to mówi (Look Who’s Talking) – Julie • 1995: Napoleon – mama pingwina • 1997: KnitWits – Becky • 1999: KnitWits Revisited – Becky • 2000: Słoniątko (Whispers: An Elephant’s Tale)– Spike • 2004: Shrek 2 – ona sama • 2015: The Good Dinosaur.
Była autorką scenariuszy m.in.: • 1973: The Girl Most Likely to... • 1978: Test królika (Rabbit Test) • 1985: Joan Rivers and Friends Salute Heidi Abromowitz.
Reżyserowała film: Test królika (Rabbit Test) 1978.
„…Wiesz, że się starzejesz, kiedy praca jest o wiele mniej zabawna, a zabawa oznacza o wiele więcej pracy…”– Joan Rivers.
PORTRAIT with HISTORY Joan Rivers
“…My daily activity is due to the fact that I feel unhappy. And the audience makes up my therapy group…” – Joan Rivers.
Joan Rivers, actually Joan Alexandra Molinsky (born June 8, 1933 in New York, died September 4, 2014 there) - American actress, talk show host and businesswoman.
She was born on June 8, 1933 in New York, in a family of Jewish immigrants from Russia: Beatrice née Grushman (1906-1975) and Meyer Molinsky (1900-1985). She had an older sister, Barbara Waxler (1931−2013). She was raised in Brooklyn, New York, and over time her family moved to Larchmont, a town in Westchester County. From 1950 to 1952, she attended Connecticut College in New London. In 1954, she graduated from New York's Barnard College with a Bachelor of Arts degree in English Literature and Anthropology.
Before joining the entertainment industry, she worked in various positions, including as a guide to Rockefeller Center, a proofreader at an advertising agency and a fashion consultant at Bond Clothing Stores. During this period, she met an agent, Tony Rivers, who suggested that she change her name, so she adopted the stage name Joan Rivers.
In the late 1950s, she appeared in the play Driftwood, playing the role of a lesbian in love with a character played by then unknown Barbra Streisand. In the early 1960s, Rivers began performing as a comedian in popular Greenwich Village clubs, including The Bitter End and The Gaslight Café. On February 17, 1965, she made her television debut on The Tonight Show, a talk show hosted by Johnny Carson at the time. Since then, she has appeared regularly on various TV shows, including The Ed Sullivan Show, The Carol Burnett Show and Hollywood Squares, she wrote material for the children's show Topo Gigio, and in 1969 briefly hosted her own talk show: That Show with Joan Rivers. The year before, she landed her first film role, in the surreal drama The Swimmer, starring Burt Lancaster. From 1972 to 1976, she was the narrator of the animated children's educational program, The Electric Company.
In the 1970s, she began working intensively in the film industry. She wrote the screenplay for the black comedy, The Girl Most Likely to... starring Stockard Channing, and directed the comedy Rabbit Test, in which she starred, among others. Billy Crystal and Michael Keaton. In addition, she performed in revue theaters on the Las Vegas Strip, opening for, among others, Helen Reddy, Robert Goulet, Mac Davis and Sergio Franchi. In 1972, she starred in the play Fun City at the Morosco Theater on Broadway.
„…I succeeded by saying what everyone else is thinking...“ – Joan Rivers.
In 1983, she hosted one episode of Saturday Night Live. In the 1980s, she released the comedy album What Becomes a Semi-Legend Most? on Geffen Records, which charted at number 22 on the Billboard 200 and was nominated for a Grammy Award. In 1984, she wrote The Life and Hard Times of Heidi Abramowitz, which became a bestseller. In 1986, she sued impersonator Frank Marino for $5 million after she discovered that he had used her material in his play in Las Vegas, where he played the role of an actress. After a few years, however, a settlement was reached. From 1986, she was the host of the talk show The Late Show. She resigned from this role in 1987, after the suicide of her husband, Edgar Rosenberg. She returned to the entertainment industry after a year, appearing as a guest on the children's show Pee-wee's Playhouse. That same year, she appeared in Broadway Bound, a semi-autobiographical play by Neil Simon.
„…Joan Rivers was known for a wit that some critics saw as comic genius and others dismissed as downright nasty...”. – Ruth Fremson in „The New York Times”.
For me, what Joan Rivers did in the media was amazing, ahead of its time. When on May 12, 1986, in New York, I had the opportunity to meet and photograph her for the first time, I was deeply impressed. It's hard to predict how the first meeting will go, but here it was great. She acted as if we had known each other for years. Fantastic photos were created, which I wanted to personally convey to her, which also succeeded. I remember when I took out some photos of her, the most famous 8x10 inch format, she was delighted. I told her that I was preparing an exhibition of eminent figures, including her. She immediately signed one of the photos "To Czeslaw, good luck to your exhibit! J.R.”
In the 90s, she collaborated with the E! Entertainment, as well as New York radio station WOR. As part of his work at E! she was the hostess of programs devoted to entertainment, she also conducted broadcasts from Oscars and Golden Globes. In 1994, she appeared in the title role in the play Sally Marr... and Her Escorts, dedicated to the character of the popular comedy artist Sally Marr. For this role, she was nominated for a Drama Desk Award for Most Dazzling Actress in a Play and a Tony Award for Best Actress in a Play. Throughout the 1990s, Joan Rivers was nominated multiple times for the Daytime Emmy Award for Outstanding Talk Show Host for her original show, The Joan Rivers Show. She won the award in 1990 and was nominated again in 2009 for her role in the series Arthur. He has had a star on the Hollywood Walk of Fame since 1990.
In 2003, she left E! and joined the TV Guide Network. She has been a guest on numerous television shows, and has guest-starred in comedy series, including How'd You Get So Rich? and Ignite Cleveland. In 2010, a biographical film dedicated to the actress, Joan Rivers: A Piece of Work, was made.
On August 28, 2014, she underwent vocal cord surgery at a hospital in New York City, Manhattan. Sudden cardiac arrest occurred during the procedure. The actress was taken to Mount Sinai Hospital, where she was kept in a medically induced coma. Attempts to wake up, lasting from September 1, did not bring any results. Joan Rivers died on September 4, 2014. She was buried on September 7, 2014 in the Jewish rite.
With her husband Edgar Rosenberg, she had a daughter, Melissa Warburg Rosenberg (born 1968), an actress known as Melissa Rivers. Joan Rivers was a member of the Temple Emanu-El Reform Synagogue in New York City.
Her roles include: • 1968: The Swimmer - Joan • 1977: Happy Birthday, Las Vegas - herself • 1981: Lily: Sold Out - herself • 1985: Joan Rivers and Friends Salute Heidi Abromowitz - herself • 1990: How to Murder a Millionaire - Irma • 1990: Happy Birthday, Bugs! - 50 Years (Happy Birthday, Bugs! - 50 Looney Years) - Herself • 1990: The Horror Hall of Fame - Herself • 1994: What's the Problem? (Serial Mom) - Herself • 2000: The Intern - Dolly Bellows • 2002: Hip! Edgy! Quirky! - Floressa • 2002: Heroes of Black Comedy - Herself • 2002: Cleavage - Herself • 2003: The 100 Greatest Musicals - Herself • 2004: Funny Already: A History of Jewish Comedy - Herself • 2005: Spaceballs: The Documentary – herself • 2007: Mr. Warmth: The Don Rickles Project - Herself • 2010: Joan Rivers: A Piece of Work - Herself • 2011: The Smurfs - Party Guest • 2013: Moms Mabley: I Got Somethin' to Tell You - Herself • 2013: Iron Man 3 - herself • 2013: Scatter My Ashes at Bergdorf's - herself.
Starred in TV series including: • 1964-1999: Another World - Meredith Dunston • 1967-1978: The Carol Burnett Show - herself • 1968-1974: Here's Lucy - jury member • 1970-1974: Filip - Herself • 1977-1986: The Love Boat - Allison Newman • 1985-1990: 227 - Herself • 1987-1992: Square One TV - Herself • 1989: The Simpsons - Annie Dubinsky • 1991: The Full Wax - Herself • 1996-2000: Artur (Arthur) - Herself • 1996-2000: E! True Hollywood Story - Herself • 1996-2000: Suddenly Susan - Edie • 2000-2011: Curb Your Enthusiasm - Herself • 2003-2004: Nip/Tuck - Herself • 2003-2004: I'm with Her - Herself • 2008: Spaceballs: The Animated Series - Dot Matrix • 2009: Drop Dead Diva - Herself • 2009: Make 'Em Laugh : The Funny Business of America - Comedian • 2010: Louie - herself • 2010: How far away? (Are We There Yet?) - Elise • 2010: Hot in Cleveland - Anka Ostrovsky.
She gave her voice to, among others: • 1987: Spaceballs - Dot Matrix • 1989: Look Who's Talking - Julie • 1995: Napoleon - Penguin's Mom • 1997: KnitWits - Becky • 1999: KnitWits Revisited - Becky • 2000: Whispers: An Elephant's Tale - Spike • 2004: Shrek 2 - herself • 2015: The Good Dinosaur.
She wrote screenplays, among others: • 1973: The Girl Most Likely to... • 1978: Rabbit Test • 1985: Joan Rivers and Friends Salute Heidi Abromowitz.
She directed the film: Rabbit Test 1978.
„…You know you are getting old when work is a lot less fun and fun is a lot more work...“ – Joan Rivers.
