„…Moje własne utopie artystyczne wywodzą się z irracjonalnego przeświadczenia, że sztuka powinna być unikatową odbitką jednostkowego losu: nie tyle tworzeniem, co utrwalaniem na czułej kliszy (...) ziarnistości naskórka, gestu ręki, rytmu serca i własnego cienia w ostrym słońcu…” – Ewa Kuryluk.
Ewa Kuryluk (ur. 5 maja 1946 w Krakowie) – historyk sztuki, malarka i poetka.
Córka polityka i dyplomaty Karola Kuryluka (1910–1967) i Marii (Miriam) de domo Kohany, primo votoGleich (1917–2001), siostra Piotra Kuryluka (1950–2004). Po objęciu przez jej ojca polskiej placówki dyplomatycznej w Austrii, uczyła się we wiedeńskim gimnazjum. W latach 1964-1970 studiowała już w Polsce, na warszawskiej ASP. Uczestniczyła w ruchu "O poprawę", współtworzyła grupę "Śmietanka". Założyła fundację "Amici di Tworki", współpracowała z Amnesty International. W 1981 przeprowadziła się do Nowego Jorku. W 1982 współtworzyła w USA kwartalnik „Zeszyty Literackie”, który rok później znalazł swą siedzibę w Paryżu (jest do dziś członkiem redakcji).
Pierwsze amerykańskie instalacje plenerowe Kuryluk otworzył w 1982 roku w nowojorskiej dzielnicy Upper West Side; 1984 – "Villa dei misteri", instalacja, Art in General, Nowy Jork.
W katalogu Edmund White podsumował: „Sztuka Ewy Kuryluk to arte povera, przekształcająca każde najskromniejsze nawet pomieszczenie w świątynię pełną grozy”. W „New York Times” Grace Glueck zwróciła uwagę na „deformację klasycznego” rysunku na skutek sfałdowania bawełny. W „Nowym Dzienniku” Jan Kott porównywał instalację z nowym spektaklem Grotowskiego. Video nakręcone przez studentów Media School kończy się na ulicy: znikam za rogiem Art in General z czerwoną walizką, do której spakowałam wystawę.
W lutym 1983 r. po raz pierwszy spotkałem w Nowym Jorku Ewę Kuryluk i fotografowałem jej niezwykle ciekawe, ze względu na to, że swoje namalowane obrazy nie napinała na blejtramy, ale luźno wieszała na różnych przedmiotach i sprzętach, w tym krzesłach. Odwiedzałem ją wielokrotniej w jej studio i mieszkaniu na West Side, 110 Street w Manhattanie. Moje zdjęcia, znalazły się w jej katalgu w 1984 r. Muszę powiedzieć, że nie było to łatwe, gdyż niezwykle delikatny rysunek, prawie ginął, trzeba było działać na granicy kontrastu, nie było jeszcze wówczas fotografii cyfrowej, która daje więcej możliwości. Właśnie w takim niezwykłym otoczeniu jej prac, zrobiłem serię portretów Ewy. Nie jako osobną sesję, ale co jakiś czas jak coś ciekawego zobaczyłem, to fotografowałem.
Jest autorką książek m.in.: Wiedeńska apokalipsa. Eseje o sztuce i literaturze wiedeńskiej około 1900, 1974; Salome albo o rozkoszy. O grotesce w twórczości Aubreya Beardsleya,1976; Hiperrealizm – Nowy Realizm 1979, 1983; Kontur. Wiersze z lat 1972-1975, 1979; Podróż do granic sztuki. Eseje z lat 1975-1979 1982; Pani Anima. Wiersze z lat 1975-1979, 1984; Salome and Judas in the cave of sex. The grotesque: origins, iconography, techniques, 1987; Veronica and her cloth: history, symbolism, and structure of a „true” image, 1991; Century 21, 1993; Grand Hotel Oriental, 1997; Encyklopedioerotyk, 2001; Art mon amour. Szkice o sztuce, 2002; Ludzie z powietrza. Retrospektywa 1959-2002: instalacje, fotografie, rysunki, obrazy 2002; Goldi. Apoteoza zwierzaczkowatości, 2004; Droga do Koryntu od dziś do 1959 r, 2006; Frascati, 2009; Kangór z kamerą / Kangaroo with the camera. Autofotografia/Autofotography 1959-2009, 2009;Feluni. Apoteoza enigmy, 2019.
Wiele jej książek zostało wyróżnionych m.in.: Goldi. Apoteoza zwierzaczkowatości w 2005 została zakwalifikowana do finału Nagrody Literackiej Nike. W 2009 powstał francuski film dokumentalny o artystce pt: Vera Icon, Ewa Kuryluk (reż. Cederic Schiltz; francuska premiera odbyła się 29 czerwca 2009 w Paryżu, polska – 21 października 2009 w Warszawie). W 2010 nominowana do Nagrody Literackiej Nike za Frascati a w 2020 za Feluni. W 2020 nominowana do Nagrody Literackiej Nike oraz Nagrody Literackiej m.st. Warszawy za powieść Feluni.
Mieszka w Paryżu i Warszawie.
Miała kilkadziesiąt wystaw indywidualnych, uczestniczył w wielu wystawach grupowych. Jej prace można oglądać w Muzeach Narodowych w Warszawie, Krakowie, Wrocławiu i Poznaniu, a także w kolekcjach publicznych i prywatnych w Europie, Stanach Zjednoczonych, Ameryce Łacińskiej i Japonii.
Uczestniczyła w wystawach indywidualnych m.in.: 1970: malarstwa i grafiki, Woodstock Gallery, Londyn; 1973: obrazy, rysunki i grafiki, Christian M. Nebehay Galerie, Wiedeń; 1974: Tableaux, Galerie Lambert, Paryż; 1976: Malarstwo, Galeria Länderbank, Graz, Austria; 1977: Malarstwo, Muzeum Narodowe we Wrocławiu; 1979: W czterech ścianach wschodniej ścianie Galerii, Warszawa; 1980: krajobrazy człowieka, galeria sztuki, Middlesbrough, Anglia; 1982: Room of Memories, Montaż, Helen Shlien Gallery, Boston; 1984: Villa dei Misteri, Montaż, Art in General w Nowym Jorku; 1985: Siedem Czarne Krzesła w śniegu, instalacji na zewnątrz, Princeton University Campus, Princeton, NJ; 1986: Membrany pamięci, Centro de Arte y COMUNICACION, Buenos Aires, a odciski, Justus Liebig-University, Giessen, Niemcy; 1987: Teatr Miłości, Mobius. Boston; 1988: Wrzesień Pamiętaj, instalacji na zewnątrz, National Humanities Center, Research Triangle Park, NC; 1989: Zima w Karolinie Północnej, instalacji na zewnątrz, National Humanities Center, Research Triangle Park, NC; 1990: Skóra / Sky-czerwony / niebieski, Drawritings, Montaż, Art in General w Nowym Jorku; 1992: Zachód słońca na Trzech ocalałych instalacji na zewnątrz, University of California, San Diego; 1995: Kim jest ten tajemniczy chłopiec?, Galeria Manhattan, część 8. Międzynarodowego Triennale Tkaniny, Łódź; 1996: Trzy krzesła i całun, instalacja, Gerlesborgsskolan, Hamburgsund, Szwecja; 1997: Instalacje (1977-1997), Manggha, Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej w Krakowie; 1998: The Secret Life of Odzież, Instalacja, Galeria Artium, Fukuoka; 2000: Trio dla ukrytych, instalacja i Autophotography, Galeria Artemis, Kraków; 2001: Bawełna Skórki, Montaż, Latitude 53, Edmonton, Kanada; 2002: Kobieta Artysta, Austriackie Forum Kultury, Bratysława, Słowacja; 2003: Air Ludzie, retrospektywa, Zachęta Narodowa Galeria, Warszawa; 2004: Bonjour, Rolo, Performance & Montaż, Château de la Petite Malmaison; 2005: Taboo, Instalacja, Galeria Artemis, Kraków; 2009: Paryż w Warszawie, przebudowa Kuryluk w Wystawie Malarstwa w Galerie Lambert, Paryż, 1974 & New Autophotographs, Art + on, Warszawa; 2011: obrazy, instalacje i Autophotographs, BWA, Wrocław, a na kucach, Żółty instalacyjne, obrazy, krzesła i Autophotographs, Czytelnia Sztuki, Gliwice; 2011 – "Konik w Gliwicach", Czytelnia Sztuki, Gliwice; "Obrysować cień", Galeria Design, Wrocław 2015 – "Kangór z kamerą w Poznaniu", Galeria Ego, Poznań.
Prace Kuryluk znajdują się w kolekcjach publicznych m.in.: Muzeum Narodowe, Warszawa; Zachęta Narodowa Galeria, Warszawa; Muzeum Narodowe, Kraków; Muzeum Narodowe, Poznań; Muzeum Narodowe we Wrocławiu; Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Łodzi; Muzeum Historii Żydów Polskich, Warszawa; Bibliothèque Nationale, Paryż; Graphische Sammlung Albertina, Wiedeń; Yard Muzeum Kettle, w Cambridge, Anglia; Bass Museum of Art, Miami Beach, FL; Narodowe Centrum Nauki Humanistyczne, NC.
„…Tragedia świat polega na tym, że zawsze wstydzą się za wszystko porządni ludzie…" – Ewa Kuryluk.
PORTRAIT with HISTORY Ewa KURYLUK
"... My own artistic utopias derive from the irrational belief that art should be a unique reflection of an individual fate: not so much creating, but perpetuating on a sensitive film (...) the granularity of the epidermis, hand gesture, heart rhythm and my own shadow in the bright sun ... ”- Ewa Kuryluk.
Ewa Kuryluk (born May 5, 1946 in Krakow) - art historian, painter and poet.
Daughter of politician and diplomat Karol Kuryluk (1910–1967) and Maria (Miriam) de domo Kohana, primo votoGleich (1917–2001), sister of Piotr Kuryluk (1950–2004). After her father took over a Polish diplomatic post in Austria, she attended a grammar school in Vienna. In the years 1964-1970, she already studied in Poland, at the Academy of Fine Arts in Warsaw. She participated in the "For Improvement" movement, and was part of the "Śmietanka" group. She founded the "Amici di Tworki" foundation, and collaborated with Amnesty International. In 1981 she moved to New York. In 1982, she co-founded the US quarterly "Zeszyty Literackie", which a year later found its seat in Paris (she is still a member of the editorial board).
Kuryluk opened the first American outdoor installations in 1982 in New York's Upper West Side; 1984 - "Villa dei misteri", installation, Art in General, New York. In the catalog, Edmund White summed up: "The art of Ewa Kuryluk is arte povera, transforming every even the most modest room into a temple full of horror." In the New York Times, Grace Glueck drew attention to the "classical" drawing deformation due to cotton folding. In "Nowy Dziennik", Jan Kott compared the installation with Grotowski's new performance. The video shot by the students of Media School ends in the street: I disappear around the corner of Art in General with a red suitcase in which I packed the exhibition.
In February 1983, I met Ewa Kuryluk for the first time in New York and I photographed her extremely interesting, due to the fact that she did not stretch her painted pictures on stretchers, but hung loosely on various objects and equipment, including chairs. I visited her many times in her studio and apartment on the West Side, 110 Street in Manhattan. My photos were included in her catalog in 1984. I must say that it was not easy, because the extremely delicate drawing almost disappeared, it was necessary to act on the border of contrast, there was no digital photography at that time, which offers more possibilities. It is in such an extraordinary environment of her works that I made a series of portraits of Ewa. Not as a separate session, but every now and then, when I saw something interesting, I photographed it.
She is the author of books, including: The Vienna Apocalypse. Essays on Viennese Art and Literature circa 1900, 1974; Salome or about bliss. On the Grotesque in the Works of Aubrey Beardsley, 1976; Hyperrealism - New Realism 1979, 1983; Contour. Poems from 1972-1975, 1979; A journey to the frontiers of art. Essays from 1975-1979 1982; Mrs. Anima. Poems from 1975-1979, 1984; Salome and Judas in the cave of sex. The grotesque: origins, iconography, techniques, 1987; Veronica and her cloth: history, symbolism, and structure of a "true" image, 1991; Century 21, 1993; Grand Hotel Oriental, 1997; Encyclopediaerotic, 2001; Art mon amour. Sketches on Art, 2002; People from the air. Retrospective 1959-2002: installations, photos, drawings, paintings 2002; Goldi. Animal Animal Apotheosis, 2004; Road to Corinth from today to 1959, 2006; Frascati, 2009; Kangór z Kameraą / Kangaroo with the camera. Autofotografia / Autofotography 1959-2009, 2009; Feluni. The Apotheosis of Enigma, 2019.
Many of her books have been awarded, including: Goldi. In 2005, the apotheosis of animals was qualified for the finals of the Nike Literary Award. In 2009, a French documentary about the artist was made: Vera Icon, Ewa Kuryluk (directed by Cederic Schiltz; the French premiere took place on June 29, 2009 in Paris, Poland - October 21, 2009 in Warsaw). In 2010, she was nominated for the Nike Literary Award for Frascati, and in 2020 for Feluni. In 2020, she was nominated for the Nike Literary Award and the Literary Award of the Capital City of Warsaw. Of Warsaw for the novel Feluni.
He lives in Paris and Warsaw.
She has had several dozen individual exhibitions, participated in many group exhibitions. Her works can be seen at the National Museums in Warsaw, Kraków, Wrocław and Poznań, as well as in public and private collections in Europe, the United States, Latin America and Japan.
She participated in individual exhibitions, including: 1970: paintings and graphics, Woodstock Gallery, London; 1973: paintings, drawings and graphics, Christian M. Nebehay Galerie, Vienna; 1974: Tableaux, Galerie Lambert, Paris; 1976: Painting, Länderbank Gallery, Graz, Austria; 1977: Painting, National Museum in Wrocław; 1979: In the four walls of the eastern wall of the Gallery, Warsaw; 1980: Landscapes of Man, Art Gallery, Middlesbrough, England; 1982: Room of Memories, Editing, Helen Shlien Gallery, Boston; 1984: Villa dei Misteri, Editing, Art in General in New York; 1985: Seven Black Chairs in the Snow, outdoor installation, Princeton University Campus, Princeton, NJ; 1986: Membrane of Memory, Centro de Arte y COMUNICACION, Buenos Aires, and the Imprints, Justus Liebig-University, Giessen, Germany; 1987: Theater of Love, Mobius, Boston; 1988: September Remember, Outdoor Installation, National Humanities Center, Research Triangle Park, NC; 1989: Winter in North Carolina, outdoor installation, National Humanities Center, Research Triangle Park, NC; 1990: Leather / Sky-red / blue, Drawritings, Editing, Art in General in New York; 1992: Sunset on Three Surviving Outdoor Installations, University of California, San Diego; 1995: Who is this mysterious boy?, Manhattan Gallery, part of the 8th International Triennial of Tapestry, Łódź; 1996: Three Chairs and a Shroud, installation, Gerlesborgsskolan, Hamburgsund, Sweden; 1997: Installations (1977-1997), Manggha, Center of Japanese Art and Technology in Krakow; 1998: The Secret Life of Clothes, Installation, Artium Gallery, Fukuoka; 2000: Trio for the hidden, installation and Autophotography, Artemis Gallery, Kraków; 2001: Cotton Skins, Editing, Latitude 53, Edmonton, Canada; 2002: Female Artist, Austrian Cultural Forum, Bratislava, Slovakia; 2003: Air People, retrospective, Zachęta National Gallery, Warsaw; 2004: Bonjour, Rolo, Performance & Editing, Château de la Petite Malmaison; 2005: Taboo, Installation, Artemis Gallery, Krakow; 2009: Paris in Warsaw, rebuilding of Kuryluk at the Painting Exhibition at Galerie Lambert, Paris, 1974 & New Autophotographs, Art + on, Warsaw; 2011: paintings, installations and Autophotographs, BWA, Wrocław, and on ponies, Installation Yellow, paintings, chairs and Autophotographs, Czytelnia Sztuki, Gliwice; 2011 - "The Horse in Gliwice", Art Reading Room, Gliwice; "Obrysować shadow", Design Gallery, Wrocław 2015 - "Kangor with a camera in Poznań", Ego Gallery, Poznań.
Kuryluk's works are in public collections, including: National Museum, Warsaw; Zachęta National Gallery, Warsaw; The National Museum, Krakow; The National Museum, Poznań; The National Museum in Wrocław; Museum of Modern Art in Łódź; Museum of the History of Polish Jews, Warsaw; Bibliothèque Nationale, Paris; Graphische Sammlung Albertina, Vienna; Yard of the Kettle Museum, in Cambridge, England; Bass Museum of Art, Miami Beach, FL; National Center for Humanities, NC.
"... The tragedy of the world is that decent people are always ashamed of everything ..." - Ewa Kuryluk.
