„…Moje serce jest w Lublinie, ja jestem zakochany w tym mieście. O jednej ulicy potrafię mówić przez godzinę, bo tutaj dostałem największy azyl na świecie – młodość. To piękne, że tam teraz jest masa młodzieży i uczelnie. Stare Miasto jest jednym z piękniejszych na świecie. Myślę, że tutaj przemawia przeze mnie duch patriotyzmu lokalnego, ale ja się nie zmienię…” – Bohdan Łazuka.
Bohdan Cezary Łazuka (ur. 31 października 1938 w Lublinie) – aktor teatralny, filmowy i głosowy, piosenkarz, artysta estradowy, prezenter telewizyjny i radiowy, konferansjer.
Kawaler Orderu Odrodzenia Polski, odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Na przestrzeni lat zagrał w kilkudziesięciu filmach i spektaklach, często wcielając się w role charakterystyczne. Jako piosenkarz wykonywał przeboje międzywojenne, piosenkę liryczną i współczesne gatunki rozrywkowe.
Urodził się 31 października 1938 w Lublinie, był jedynym dzieckiem swoich rodziców, Franciszka Łazuki (1908–1993) i jego żony Wandy z domu Loranc (1919–1994). Gdy miał trzy lata, jego rodzice się rozwiedli, a ojciec z kolejnego małżeństwa z Krystyną Nowicką miał córkę Elżbietę (ur. 1953). Dorastał w podlubelskiej Dąbrowicy, a po wojnie przeniósł się z matką do Lublina. W czasie nauki w siódmej klasie Szkoły Podstawowej nr 24 w Lublinie dołączył do Zespołu Pieśni i Tańca Ziemi Lubelskiej oraz zaczął uczęszczać na zajęcia aktorskie do Teatru Młodego Widza. Nie mogąc pogodzić nauki z zajęciami teatralnymi, porzucił szkołę i zapisał się do technikum budowlanego, jednak go nie ukończył. Jako nastolatek mieszkał też w Gdańsku i Katowicach, gdzie pracował w sortowni węgla przy tamtejszej kopalni. Startował w eliminacjach do grupy baletowej Państwowego Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”, ale bez powodzenia.
Pod koniec lat 50. uczył się w Państwowej Szkole Muzycznej I st. nr 4 im. Karola Kurpińskiego w Warszawie w klasie oboju, a kilka miesięcy później, za namową przyjaciół, zdawał do PWST w Warszawie, gdzie studiował aktorstwo dramatyczne. Uczył się u Ludwika Sempolińskiego i Kazimierza Rudzkiego. W 1961 ukończył studia aktorskie, występując w spektaklu dyplomowym Bal na Gnojnej i w roli Chudka w Wesołych kumoszkach z Windsoru.
Będąc na drugim roku studiów, wystąpił w inscenizacji Żołnierza królowej Madagaskaru dla Teatru Polskiego Radia. Dla teatru wystąpił również w roli Papkina w Zemście. Na ekranie zadebiutował w 1958 rolą kelnera w filmie Jana Rybkowskiego Pan Anatol szuka miliona.
Po ukończeniu studiów w 1961 koncertował ze swoim programem objazdowym Bal na Gnojnej, powstałym na bazie jego spektaklu dyplomowego. W tym samym roku dostał angaż w Teatrze Współczesnym w Warszawie, w którym zadebiutował rolą Fiedotika w Trzech siostrach, a następnie występował też jako Zapowiadacz w Karierze Arturo Ui i sługa Günther w Zamku w Szwecji. Również w 1961 zaczął grać w Kabarecie Szpak i dołączył do Kabaretu Starszych Panów, w którym zadebiutował rolą młodego Jeremiego Przybory w Niespodziewanym końcu lata i wylansował przebój „Przeklnę cię” wykonywany w duecie z Barbarą Krafftówną. Zaczął też występować w programie radiowym Podwieczorek przy mikrofonie i zagrał ze Stanisławem Dygatem w krótkometrażowym filmie dyplomowym Jerzego Skolimowskiego Pieniądze albo życie, a pod koniec roku premierę miał film Stanisława Możdżeńskiego Zuzanna i chłopcy, w którym zadebiutował jako aktor filmowy rolą Kazika. W 1962 wystąpił w roli dziennikarza radiowego w filmie Janusza Morgensterna Jutro premiera, stanowiącym satyrę na środowisko teatralne.
W 1963 wystąpił na 1. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, na którym otrzymał nagrodę indywidualną w kategorii piosenka popularna za wykonanie utworu „Dzisiaj, jutro, zawsze” oraz wyróżnienie za piosenki „Charleston” i „To było tak”. Niedługo po występie na festiwalu odszedł z Teatru Współczesnego i przeszedł do zespołu warszawskiej Syreny. Również w 1963 zagrał Miecia w filmie Stanisława Wohla Przygoda noworoczna u boku Zofii Kucówny. Po jednym sezonie w Syrenie przeszedł do stołecznej Komedii, gdzie 11 lipca debiutował w tytułowej roli w sztuce Billy kłamca, reżyserskim debiucie teatralnym Kazimierza Kutza.
W 1964 wystąpił w drugoplanowej roli w filmie Leonarda Buczkowskiego Przerwany lot, a jego kreacja pana młodego została doceniona przez krytyków. 23 listopada 1964 premierowo wystąpił z recitalem w Sali Kongresowej, a wydarzenie okazało się sukcesem frekwencyjnym i zebrał przychylne recenzje wśród krytyków. Do końca roku zagrał jeszcze 11 koncertów w Sali Kongresowej, za każdym razem przy pełnej publiczności. Również w 1964 otrzymał Srebrną Maskę za zajęcie drugiego miejsca w plebiscycie popularności czytelników „Expressu Wieczornego”, a rok później zajął pierwsze miejsce w konkursie, dzięki czemu otrzymał Złotą Maskę. Na początku 1965 zagrał 12 koncertów w kawiarni „Nowy Świat” dla pełnej publiczności, po czym odbył ogólnopolską trasę koncertową. W czerwcu wystąpił na 3. KFPP w Opolu, wykonując utwór „Życzenia dla pań” oraz – wyróżniony nagrodą w kategorii piosenka rozrywkowa – utwór „W siną dal” w duecie z Igą Cembrzyńską. Oprócz tego występował w cyklicznych programach telewizyjnych Jerzego Gruzy: Poznajmy się i Małżeństwo doskonałe, jak również w Kabarecie Olgi Lipińskiej. W latach 60. zagrał serię koncertów za granicą, m.in. w USA, Kanadzie, ZSRR, Wielkiej Brytanii, Francji, Rumunii, Szwecji, Izraelu i Czechosłowacji, a także przez dwa sezony współpracował z kabaretem „U Lopka” Kazimierza Krukowskiego. W 1966 wystąpił jako Edzio Siedlecki, jeden z głównych bohaterów komedii Krzysztofa Gruszczyńskiego Małżeństwo z rozsądku; zyskał dużą popularność dzięki wykonaniu w filmie piosenki „Miłość złe humory ma”, która stała się przebojem. W 1967 premierę miał film Jerzego Gruzy Próbapoświęcony Łazuce. W tym samym roku wystąpił w głównej roli – Marka – w filmie Jana Rutkiewicza Kochajmy syrenki. W latach 1967–1973 występował z Jackiem Fedorowiczem i Piotrem Szczepanikiem w objazdowym programie estradowo-kabaretowym Popierajmy się. W listopadzie 1967 debiutował w roli Feliksa, głównego bohatera sztuki Jadzia wdowa wystawianej przez Zbigniewa Sawana na scenie Teatru Komedia. Wystąpił także w kolejnym filmie Stanisława Barei Przygoda z piosenką(1968) z Polą Raksą.
W latach 70. występował w słuchowiskach radiowych: Na wyspach Hula-Gula, Serwus, jestem nerwus i Dzień dobry, jestem z Kobry. W 1971 zagrał pięć postaci – milicjanta, agenta wywiadu, działacza sportowego, uczestnika motocrossu i amanta – w Motodramie Andrzeja Konica. Wystąpił także w filmie Tadeusza Chmielewskiego Nie lubię poniedziałku (1971), a jego rola podpitego artysty, który wraca przez Warszawę do domu, trzymając się korby od samochodu, zapisała się w historii polskiej kinematografii. Również w 1971 odszedł z Teatru Komedia. W 1972 zagrał Lolka, głównego bohatera filmu Jacka Butrymowicza Kwiat paproci, którego rozpowszechnienie zostało zablokowane przez cenzurę, a jego premiera odbyła się dopiero w 2009. W 1974 został aktorem Teatru Rozmaitości, w którym zagrał m.in. w spektaklu Cień. W 1976 wystąpił w programie telewizyjnym Uczniowie Ludwika Sempolińskiego oraz zagrał homoseksualnego tancerza w filmie Jerzego Gruzy Motylem jestem, czyli romans 40-latka. W 1977 odszedł z Teatru Rozmaitości, rok później zadebiutował na scenie warszawskiego Kwadratu, po czym powrócił do Teatru Studio, w którym zagrał m.in. Dodka w sztuce Wielki Dodek, Josepha Fouchego w Madame Sâns-geńe i Ostapa Bendera w Dwunastu krzesłach, a także występował w spektaklach objazdowych – Seks i polityka i Śmiech na sali. Na przełomie lat 70. i 80. nawiązał współpracę z Tadeuszem Drozdą, z którym pracował przy satyrycznych programach telewizyjnych Łazuka & Co oraz Na parę.
W latach 80. ograniczył występowanie na ekranie na rzecz grania w teatrze, choć wystąpił m.in. w epizodycznej roli aktora i piosenkarza klubu „Oaza” w jednym odcinku serialu Kariera Nikodema Dyzmy (1980). W 1981 grał w szopce literacko-politycznej Warto byś wpadł przygotowanej na 35-lecie Teatru Syrena. W 1982 z okazji Piłkarskich Mistrzostw Świata w Hiszpanii wykonywał w telewizji piosenkę „Tajemnica Mundialu”. W 1988 z okazji 50. urodzin wystąpił w specjalnym programie telewizyjnym, a także zagrał samego siebie w Piłkarskim pokerze Janusza Zaorskiego. Na przełomie 1989 i 1990 odbywał trasę koncertową po Ameryce i Kanadzie, gdzie występował dla Polonii; wcześniej kilkukrotnie bywał z występami w USA. W 1992 po 14 latach pracy odszedł z Teatru Studio.
„…Pieniądze dają bardzo mało szczęścia, chociaż nie przeszkadzają w życiu…” – Bohdan Łazuka.
Pod koniec lat 90. prowadził na antenie Naszej TV Listę przebojów podwórkowych. W 1999 wydał książkę autobiograficzną pt. „...trzymam się!”, w której opisał przebieg swojej dotychczasowej kariery scenicznej. W 2000 odcisnął dłoń na Promenadzie Gwiazd podczas V Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach. Powrócił także do regularnego występowania w filmach i serialach, m.in. zagrał szefa gangsterów w komedii Chłopaki nie płaczą, proboszcza w serialu Skarb sekretarza i nauczyciela tańca Rene w Domu, a także pojawił się w serialach Graczykowie i Sukces. W kolejnych latach zagrał też w serialach: Na Wspólnej, Świat według Kiepskich, Święta wojna, Tygrysy Europy, Lokatorzy, Daleko od noszy, Niania, Kryminalni, Faceci do wzięcia, Plebania, Ojciec Mateusz oraz Grzeszni i bogaci.
Niezwykłe popołudnie z Bohdanem Łazuką spędziłem 19 lipca 2019 r. w Grodzisku Mazowieckim, nieopodal Warszawy. Muszę powiedzieć, że podobnie jak na scenie, Łazuka bawi w prywatnej rozmowie. Teraz wiem, że właściwie na scenie czy w filmie, on nie gra, a zachowuję się naturalnie i dlatego jest taki dobry. Zrobienie więc serii różnorodnych zdjęć, na czym mi bardzo zależało, było proste i naturalne. Jeśli do tego dodamy, że wiele jego parnerek i partnerów w filmach, ja również dobrze znam a nawet przyjaźnię się, to rozmowa była niezwykle interesująca, w czasie której powstała seria unikalnych zdjęć.
W 2001 wyreżyserował rewię Ktoś mnie pokochał wystawianą w Teatrze Muzycznym-Operetce Wrocławskiej. W 2003 prowadził Koncert życzeń na antenie radiowej Jedynki. W 2004 był jurorem na V Festiwalu Dobrego Humoru w Gdańsku. W 2006 zaczął występować w Mazowieckim Teatrze Muzycznym im. Jana Kiepury w Warszawie, m.in. w operetkach: Wesoła wdówka, Zemsta Nietoperza, Księżniczka czardasza i Hrabina Marica. W 2008 odebrał Nagrodę Specjalną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt działalności artystycznej związanej z twórczością okresu 20-lecia międzywojennego. W 2009 był jednym z prelegentów na Akademii Sztuk Przepięknych podczas Przystanku Woodstock, na którym dodatkowo wystąpił w spektaklu Wesoła wdówka, a także zagrał tytułowego bohatera w teledysku do utworu „Dziadek” piosenkarki Etny. W 2010 premierę miała jego książka autobiograficzna „Przypuszczam, że wątpię”, będąca wywiadem rzeką udzielonego Karolinie Prewęckiej. W tym samym roku zagrał pijaczka w filmie Janusza Kondratiuka Milion dolarów. W 2013 wystąpił z piosenką „Jak to było naprawdę” w koncercie „Opole! Kocham Cię! – Gala Jubileuszowa” podczas 50. KFPP w Opolu. W listopadzie 2017 wydał album pt. Nocny Bohdan – Duety, którą promował singlem „Nocny Bohdan” nagranym z Maciejem Maleńczukiem i teledyskiem do piosenki „Między nami pokój” nagranej z Dodą. W 2018 był gościem programu Kuba Wojewódzki, przekazał część swoich pamiątek Muzeum Polskiej Piosenki w Opolu oraz wystąpił z piosenką „Tajemnica Mundialu” w koncercie „Przebój na Mundial” podczas 55. KFPP w Opolu, a 31 października życzenia urodzinowe listownie złożył mu prezydent RP Andrzej Duda. W 2019 został uhonorowany nagrodą za dotychczasową twórczość przez Stowarzyszenie Artystów Wykonawców Utworów Muzycznych i Słowno-Muzycznych.
W okresie studiów był związany z aktorką Zofią Marcinkowską. Był czterokrotnie żonaty. W latach 60. ożenił się z aktorką Barbarą Wrzesińską, z którą rozwiódł się trzy miesiące po ślubie. Jego drugą żoną została tancerka Daniela Pacholczyk, z którą rozwiódł się po roku małżeństwa. Przez sześć lat był mężem tancerki Małgorzaty Viresco, z którą ma syna, Adama (ur. 1973). W 1980 poślubił modelkę i projektantkę mody Renatę Węglińską, z którą ma córkę, Olgę. Rozwiedli się w 2001, a w 2010 powtórnie wzięli ślub. Mieszka w Janinowie. Jest zwolennikiem Janusza Korwin-Mikkego.
Grał w filmach m.in. 1958: Pan Anatol szuka miliona; 1959: Pan Profesor (film dok.) – on sam; 1961: Zuzanna i chłopcy; 1962: Gangsterzy i filantropi; 1962: Jutro premiera; 1962: Pistolet typu „Walter P-38” 1963: Przygoda noworoczna 1964: Beata1964: Przerwany lot 1964: Zakochani są między nami 1965: Kapitan Sowa na tropie – Ramon 1965: Wojna domowa (odc. 7) – jogin Korolczyk (odc. 15) – tancerz 1966: Kochajmy syrenki 1966: Małżeństwo z rozsądku – Edzio Siedlecki 1968: Przygoda z piosenką 1970: Dzięcioł 1971: Motodrama 1971: Nie lubię poniedziałku – on sam 1972: Kwiat paproci – Lolek Gajewski 1972: Poszukiwany, poszukiwana – inżynier 1973: Droga (odc. 3) – on sam 1973: Stawiam na Tolka Banana – operator, członek szajki „filmowców” 1974: Koncert 1974: Nie ma róży bez ognia – Francik (pasażer autobusu) 1975–1977: Czterdziestolatek (odc. 8) – pijany kierowca (odc. 18) – porucznik rezerwy 1976: Brunet wieczorową porą 1976: Motylem jestem, czyli romans 40-latka – tancerz homoseksualista 1978: Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy 1978: Próba ognia i wody 1980: Kariera Nikodema Dyzmy – piosenkarz i tancerz w „Oazie” 1982: Alicja 1988: Piłkarski poker 1998: Gosia i Małgosia 1998: Skarb sekretarza- ksiądz proboszcz 2000: Chłopaki nie płaczą – szef 2000: Dom – Maestro J. Rene (nauczyciel tańca) 2001: Graczykowie (odc. 47 Film) – on sam 2001: Świat według Kiepskich (odc. 100 100 lat) – wodzirej 2002: Jest sprawa... 2002: Król przedmieścia 2002: Święta wojna(odc. 136) – on sam 2003: Tygrysy Europy 2 – proboszcz Stanisław 2003–2004: Na Wspólnej – Lucjan Romani 2004: Daleko od noszy 2005: Lawstorant – pan Sylwek 2006: Faceci do wzięcia 2006: Kryminalni – 2 role: Stan Zabłocki; Mieczysław Pytlak (odc. 62) 2006: Niania (odc. 16 Nie będę Julią) – reżyser 2007: Ryś – Wąż 2007: Sąsiedzi (odc. 116 Dobra żona) – on sam 2007: Świat według Kiepskich (odc. 279 Niezastraszeni) – on sam 2008–2009: Ojciec Mateusz – sąsiad Romantowskich (odc. 3 i 13) 2009: Grzeszni i bogaci – Łiljam Forrester 2010: Milion dolarów – pijaczek 2019: Futro z misia – ksiądz.
Jest autorem płyt m.in. 1965: Bohdan trzymaj się – LP; 1967: Życzenia dla pań – LP 1978: Nie ma wyjścia panowie – LP 1989: Moja 50-tka – LP 2017: Nocny Bohdan – Duety – LP.
Autor piosenek m.in. A jednak ja; A jednak Warszawianki (muz. Ryszard Sielicki, sł. Włodzimierz Patuszyński); Ali Bej (muz. Ryszard Sielicki, sł. Adam Hosper); Andriusza; Bal na Gnojnej; Ballada amerykańskiego żołnierza; Ballada o głupcach; Barcarola Paola; Bo to się zwykle tak zaczyna; Bohdan trzymaj się; Buba Butterfly cha-cha; Bywają czasem takie dni; Coś mnie nosi; Dla mnie ty; Dzisiaj, jutro, zawsze (muz. Wojciech Piętowski, sł. Andrzej Tylczyński) w rytmie tańca Charleston; Gdzie spotkamy się dziś; Ja się uwielbiam podobać publiczności; Jak to dziewczyna; Już taki jestem zimny drań; Kiedy znów zakwitną białe bzy; Ładny kram, jestem sam; Mała kobietko; Mały gigolo;Mężczyzna kulinarny; Mieszczańska dusza; Miłość złe humory ma (z filmu Małżeństwo z rozsądku); Natury mniej, kultury więcej; Naucz mnie kochać; Nie bądź taka Mona Liza; Nie można przestać kochać; Nikt nie wie, gdzie mnie szukać; Oczy czornyje; Odrobinę szczęścia w miłości; Parzyste rytmy; Piosenka o podrywaczach; Pod Twoim oknem; Powiatowy twist; Przeklnę cię; Przepraszam Cię; Ramona; Raz na ludowo (z Barbarą Rylską); Rodzinne tango; Samotny mężczyzna; Szanujmy zieleń; Tajemnica Mundialu (z Alibabkami); To było tak (aut. Jerzy Wasowski i Jeremi Przybora); Trzy miłości; Tylko rozwód; Umówiłem się z nią na dziewiątą; Urzędnicy pana B.; W siną dal (z Igą Cembrzyńską); Wakacje nie zawsze wesołe; Wiosną mi bądź; Żegnajcie uda pani Lali; Życzenia dla pań.
Polski dubbing m.in. Odcisk dłoni w Alei Gwiazd w Międzyzdrojach 2005: Harry Potter i Czara Ognia – Barty Crouch 2005: Roboty – Madame Frezer 2008: Lissi na lodzie– Lokaj 2009: Esterhazy; 2015: Sawa. Mały wielki bohater – Komar.
Nagrody i odznaczenia m.in. 1963: Nagroda Publiczności za wykonanie piosenki Dzisiaj jutro zawsze na I KFPP w Opolu oraz Wyróżnienie dla piosenki To było tak w jego wykonaniu; 1965: Nagroda w kat. „Piosenka rozrywkowa” za wykonanie piosenki W siną dal na III KFPP w Opolu; 1977: Srebrny Krzyż Zasługi; 1979: Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”; 1985: Medal 40-lecia Polski Ludowej; 1987: Złota Oznaka Honorowa Towarzystwa Polonia; 1996: Nagroda Artystyczna Polskiej Estrady „Prometeusz” za wybitne osiągnięcia estradowe; 2001: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski; 2008: Nagroda Specjalna Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt działalności artystycznej związanej z twórczością okresu 20-lecia międzywojennego; 2013: Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
„…Gdyby się go tak nie lubiło, jak się lubi, to czasem miałoby się ochotę… Nieważne. Najważniejsze, że przez ten jego swoisty wdzięk wybacza mu się wszystko. I najgorsze, że drań o tym wie…” – Maria Czubaszek o Bohdanie Łazuka.
PORTRAIT with HISTORY Bohdan Łazuka
„…My heart is in Lublin, I am in love with this city. I can talk about one street for an hour, because here I got the greatest asylum in the world - youth. It's beautiful that there are a lot of young people and universities there now. The Old Town is one of the most beautiful in the world. I think that the spirit of local patriotism speaks through me here, but I will not change…” – Bohdan Łazuka.
Bohdan Cezary Łazuka (born October 31, 1938 in Lublin) - theater, film and voice actor, singer, stage artist, TV and radio presenter, compere.
Knight of the Order of Polonia Restituta, awarded the Gold Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". Over the years, he played in dozens of films and plays, often playing character roles. As a singer, he performed interwar hits, lyrical song and contemporary entertainment genres.
Born on October 31, 1938 in Lublin, he was the only child of his parents, Franciszek Łazuka (1908–1993) and his wife Wanda née Loranc (1919–1994). When he was three years old, his parents divorced, and his father had a daughter, Elżbieta (born in 1953), from another marriage with Krystyna Nowicka. He grew up in Dąbrowica near Lublin, and after the war he moved with his mother to Lublin. While studying in the seventh grade of Primary School No. 24 in Lublin, he joined the Song and Dance Ensemble of the Land of Lublin and began attending acting classes at the Young Spectator Theatre. Unable to reconcile his studies with theater classes, he dropped out of school and enrolled in a construction technical school, but did not complete it. As a teenager, he also lived in Gdańsk and Katowice, where he worked in the coal sorting plant at the local mine. He competed in the qualifying rounds for the ballet group of the National Song and Dance Ensemble "Śląsk", but without success.
At the end of the 1950s, he studied at the State Primary Music School No. 4. Karol Kurpiński in Warsaw in the oboe class, and a few months later, at the urging of his friends, he applied to PWST in Warsaw, where he studied dramatic acting. He studied with Ludwik Sempoliński and Kazimierz Rudzki. In 1961, he graduated from acting studies, appearing in the diploma play Bal na Gnojna and in the role of Skinny in The Merry Wives of Windsor.
While in his second year of studies, he appeared in a production of The Soldier of the Queen of Madagascar for the Polish Radio Theatre. For the theater he also played the role of Papkin in Zemsta. He made his screen debut in 1958 with the role of a waiter in Jan Rybkowski's Pan Anatol is Looking for a Million.
After graduating in 1961, he gave concerts with his traveling program Bal na Gnojna, based on his diploma play. In the same year, he got a job at the Contemporary Theater in Warsaw, where he made his debut with the role of Fiedotik in Three Sisters, and then also performed as Announcer in Arturo Ui's Career and Günther's servant in The Castle in Sweden. Also in 1961, he started playing in Kabaret Szpak and joined Kabaret Starniczych Panów, where he made his debut as young Jeremi Przybora in The Unexpected End of Summer and launched the hit "I'll curse you" performed in a duet with Barbara Krafftówna. He also started appearing in the radio program Podwieczorek przy miku and starred with Stanisław Dygat in Jerzy Skolimowski's short graduation film Money or Life, and at the end of the year, Stanisław Możdżeński's film Zuzanna and the Boys premiered, in which he made his debut as a film actor in the role of Kazik. In 1962, he played the role of a radio journalist in Janusz Morgenstern's Tomorrow the Premiere, a satire on the theater community.
In 1963, he performed at the 1st National Festival of Polish Song in Opole, where he received an individual award in the popular song category for the performance of the song "Today, tomorrow, always" and a distinction for the songs "Charleston" and "To it was like that". Shortly after his performance at the festival, he left Teatr Współczesny and joined the company of Warsaw's Syrena. Also in 1963, he played Miecia in Stanisław Wohl's New Year's Adventure with Zofia Kucówna. After one season in Syrena, he moved to Warsaw's Komedie, where on July 11 he made his debut in the title role in the play Billy the Liar, Kazimierz Kutz's directorial theater debut.
In 1964, he played a supporting role in Leonard Buczkowski's film Interrupted Flight, and his portrayal of the groom was appreciated by critics. On November 23, 1964, he gave his premiere recital at Sala Kongresowa, and the event turned out to be a success with attendance and received favorable reviews from critics. By the end of the year, he played 11 more concerts in Sala Kongresowa, each time with a full audience. Also in 1964, he received the Silver Mask for taking second place in the popularity poll of "Express Wieczorny" readers, and a year later he took first place in the competition, thanks to which he received the Golden Mask. At the beginning of 1965, he played 12 concerts in the "Nowy Świat" cafe to a full audience, after which he went on a nationwide concert tour. In June, he performed at the 3rd KFPP in Opole, performing the song "Wishes for Pań" and - awarded in the entertainment song category - the song "W siną dal" in a duet with Iga Cembrzyńska. In addition, he appeared in Jerzy Gruza's cyclical television programs: Let's meet and Marriage Perfect, as well as in Olga Lipińska's Cabaret. In the 1960s he played a series of concerts abroad, including in the USA, Canada, USSR, Great Britain, France, Romania, Sweden, Israel and Czechoslovakia, and for two seasons he collaborated with Kazimierz Krukowski's "U Lopka" cabaret. In 1966, he starred as Ezio Siedlecki, one of the main characters in Krzysztof Gruszczyński's comedy Marriage of Reason; gained great popularity thanks to the performance of the song "Love has bad moods" in the film, which became a hit. In 1967, Jerzy Gruza's film The Attempt, dedicated to Łazuka, premiered. In the same year, he played the main role - Marek - in Jan Rutkiewicz's film, Let's love the mermaids. In the years 1967–1973, he performed with Jacek Fedorowicz and Piotr Szczepanik in the traveling stage and cabaret show Let's support each other. In November 1967, he made his debut in the role of Feliks, the main character of the play Jadzia widowa, staged by Zbigniew Sawan on the stage of the Komedia Theatre. He also appeared in Stanisław Bareja's next film, Adventure with Song (1968) with Pola Raksa.
In the 1970s, he appeared in radio dramas: On the islands of Hula-Gula, Serwus, I'm nervous and Good morning, I'm from Kobra. In 1971, he played five characters - a militiaman, an intelligence agent, a sports activist, a motocross participant and a lover - in Andrzej Konic's Motodrama. He also appeared in Tadeusz Chmielewski's film I Don't Like Monday (1971), and his role as a drunken artist who returns home through Warsaw, holding on to the crank of his car, went down in the history of Polish cinematography. Also in 1971 he left the Comedy Theatre. In 1972, he played Lolek, the main character in Jacek Butrymowicz's film The Fern Flower, the distribution of which was blocked by censorship, and its premiere took place only in 2009. in the play Shadow. In 1976, he appeared in the TV show Pupils by Ludwik Sempoliński and played a homosexual dancer in Jerzy Gruza's film I am a butterfly, or the romance of a 40-year-old man. In 1977 he left Teatr Rozmaitości, a year later he made his debut on the stage of Warsaw's Kwadrat, and then returned to Teatr Studio, where he played, among others, Dodek in the play Wielki Dodek, Joseph Fouche in Madame Sâns-geńe and Ostap Bender in Twelve Chairs, and also performed in the touring shows Sex and Politics and Laughter in the Hall. At the turn of the 1970s and 1980s, he established cooperation with Tadeusz Drozda, with whom he worked on the satirical television programs Łazuka & Co and Na pair.
In the 1980s, he limited his screen appearance in favor of acting in the theater, although he appeared in, among others, in an episodic role of an actor and singer of the "Oaza" club in one episode of the series Career of Nikodem Dyzma (1980). In 1981, he played in the literary and political nativity scene It's Worth You, which was prepared for the 35th anniversary of the Syrena Theatre. In 1982, on the occasion of the Football World Cup in Spain, he performed the song "Tajemnica Mundialu" on television. In 1988, on the occasion of his 50th birthday, he appeared in a television special and also played himself in Janusz Zaorski's Football Poker. At the turn of 1989 and 1990 he went on a concert tour in America and Canada, where he performed for the Polish community; he had previously performed in the US several times. In 1992, after 14 years of work, he left the Studio Theatre.
"... Money gives very little happiness, although it does not interfere with life..." - Bohdan Łazuka.
At the end of the 1990s, he hosted the Backyard Hit List on Our TV. In 1999 he published an autobiographical book entitled "...I'm holding on!", in which he described the course of his stage career so far. In 2000, he imprinted his hand on the Promenade of Stars during the 5th Festival of Stars in Międzyzdroje. He also returned to regular appearances in films and series, including he played the boss of gangsters in the comedy Boys Don't Cry, the parish priest in the series Treasure, secretary and dance teacher Rene at Home, and also appeared in the TV series Graczykowie and Sukces. In the following years, he also played in the series: Na Wspólnej, The World According to the Kiepskis, Holy War, Tigers of Europe, Tenants, Far from the Stretcher, Nanny, Criminal, Guys to Take, Presbytery, Father Mateusz and Sinners and the Rich.
I spent an extraordinary afternoon with Bohdan Łazuka on July 19, 2019 in Grodzisk Mazowiecki, near Warsaw. I must say that, just like on stage, Łazuka entertains in a private conversation. Now I know that actually on stage or in a movie, he's not acting, I'm acting naturally, and that's why he's so good. So it was simple and natural to take a series of diverse photos, which I really wanted. If we add to this that I also know many of his partners and partners in films well and are even friends, the conversation was extremely interesting, during which a series of unique photos was created.
In 2001, he directed the revue Somebody Loved Me, staged at the Musical Theater-Wroclaw Operetta. In 2003, he led the Concert of Wishes on Jedynka radio. In 2004 he was a juror at the 5th Festival of Good Humor in Gdańsk. In 2006, he began performing at the Mazowiecki Musical Theater named after Jan Kiepura in Warsaw, including in operettas: The Merry Widow, Revenge of the Bat, The Csardas Princess and Countess Maritza. In 2008, he received the Special Award of the Minister of Culture and National Heritage for his entire artistic activity related to the work of the interwar period. In 2009, he was one of the speakers at the Academy of Fine Arts during Przystanek Woodstock, where he additionally appeared in the play The Merry Widow, and also played the title character in the music video for the song "Grandfather" by singer Etna. In 2010, his autobiographical book "I suppose I doubt" was published, which is an interview with Karolina Prewęcka. In the same year, he played a drunkard in Janusz Kondratiuk's Million Dollars. In 2013, he performed with the song "Jak it was really" in the concert "Opole! I love you! – Jubilee Gala” during the 50th KFPP in Opole. In November 2017, he released an album entitled Nocny Bohdan - Duety, which he promoted with the single "Nocny Bohdan" recorded with Maciej Maleńczuk and the music video for the song "Między nami peace" recorded with Doda. In 2018, he was a guest of the Kuba Wojewódzki program, donated some of his memorabilia to the Museum of Polish Song in Opole and performed the song "Tajemnica Mundialu" in the concert "Hits for the Mundial" during the 55th KFPP in Opole, and on October 31, the president of Poland Andrzej Booby. In 2019, he was honored with an award for his work so far by the Association of Performers of Musical and Musical Works.
During his studies, he was associated with the actress Zofia Marcinkowska. He was married four times. In the 1960s, he married the actress Barbara Wrzesińska, whom he divorced three months after the wedding. His second wife was the dancer Daniela Pacholczyk, with whom he divorced after a year of marriage. For six years he was married to the dancer Małgorzata Viresco, with whom he has a son, Adam (born in 1973). In 1980, he married the model and fashion designer Renata Węglińska, with whom he has a daughter, Olga. They divorced in 2001 and remarried in 2010. He lives in Janinowo. He is a supporter of Janusz Korwin-Mikke.
He acted in films such as 1958: Mr. Anatol is looking for a million; 1959: Mr. Professor (documentary film) - himself; 1961: Susanna and the Boys; 1962: Gangsters and Philanthropists; 1962: Tomorrow premieres; 1962: "Walter P-38" pistol 1963: New Year's adventure 1964: Beata 1964: Interrupted flight 1964: Lovers are between us 1965: Captain Owl on the trail - Ramon 1965: Civil War (ep. 7) - yogi Korolczyk (ep. 15) – dancer 1966: Let's love mermaids 1966: A marriage of convenience - Ezio Siedlecki 1968: Adventure with a song 1970: Woodpecker 1971: Motodrama 1971: I don't like Monday - himself 1972: Fern flower - Lolek Gajewski 1972: Wanted, wanted - engineer 1973 : The road (episode 3) - himself 1973: I bet on Tolek Banana - cinematographer, member of the "filmmakers" gang 1974: Concert 1974: There is no rose without fire - Francik (bus passenger) 1975-1977: Forty-year-old (episode 8) – drunk driver (episode 18) – reserve lieutenant 1976: Brunet in the evening 1976: I am a butterfly, or the romance of a 40-year-old - homosexual dancer 1978: Hallo Szpicbródka, or the last performance of the safe king 1978: Trial by fire and water 1980: Career of Nikodem Dyzma - singer and dancer in "Oaza" 1982: Alicja 1988: Football Poker 1998: Gosia and Małgosia 1998: Secretary's Treasure - Pastor 2000: Boys Don't Cry - Boss 2000: Dom - Maestro J. Rene (dance teacher) 2001: Graczykowie (episode 47 Film) - Himself 2001: The World According to the Kiepskis (episode 100 100 lat) - ringleader 2002: It's a matter... 2002: The King of the Suburbs 2002: Holy War (episode 136) - himself 2003: Tigers of Europe 2 - pastor Stanisław 2003-2004: On Wspólna - Lucjan Romani 2004 : Far from the stretcher 2005: Lawstorant - Mr. Sylwek 2006: Men to take 2006: Criminal - 2 roles: Stan Zabłocki; Mieczysław Pytlak (episode 62) 2006: Nanny (episode 16 I Won't Be Juliet) - director 2007: Lynx - Snake 2007: Neighbors (episode 116 A Good Wife) - himself 2007: The World According to the Kiepskis (episode 279 The Intimidated) - himself 2008–2009: Father Mateusz - a neighbor of the Romantowskis (episodes 3 and 13) 2009: Sinners and rich - Łiljam Forrester 2010: A million dollars - a drunkard 2019: Teddy bear fur - a priest.
He is the author of albums 1965: Bohdan take care - LP; 1967: Wishes for ladies - LP 1978: There is no way out gentlemen - LP 1989: My 50th birthday - LP 2017: Nocny Bohdan - Duets - LP.
The author of the songs And yet I; And yet Varsovian women (music by Ryszard Sielicki, lyrics by Włodzimierz Patuszyński); Ali Bej (music by Ryszard Sielicki, lyrics by Adam Hosper); Andriusz; Ball on Gnojna Street; The American Soldier's Ballad; The Ballad of Fools; Paola's Barcarolle; Because that's how it usually starts; Keep it up Bohdan; Buba Butterfly cha-cha; There are days like this sometimes; Something carries me; for me you; Today, Tomorrow, Always (music by Wojciech Piętowski, lyrics by Andrzej Tylczyński) to the rhythm of the Charleston dance; Where will we meet today; I love to please the audience; Like a girl; I'm such a cold bastard already; When the white lilacs will bloom again; Nice stall, I'm alone; little woman; little gigolo; culinary man; bourgeois soul; Love is in a bad mood (from Marriage of Convenience); Less nature, more culture; Teach me to love; Don't be Mona Lisa; Can't stop loving; Nobody knows where to find me; dark eyes; A little luck in love; even rhythms; song about podrywacze; Under your window; county twist; I will curse you; I apologize you; Ramona; Once in Folk (with Barbara Rylska); family tango; lonely man; Let's respect greenery; Mystery of the World Cup (with Alibabki); It was like this (by Jerzy Wasowski and Jeremi Przybora); three loves; Divorce only; I made an appointment with her at nine; Mr. B's officials; Into the blue (with Iga Cembrzyńska); Holidays are not always happy; be spring to me; Goodbye Mrs. Lala's thighs; Wishes for the ladies.
Polish dubbing, e.g. Handprint in the Walk of Fame in Międzyzdroje 2005: Harry Potter and the Goblet of Fire - Barty Crouch 2005: Robots - Madame Frizer 2008: Lissi on Ice - Butler 2009: Esterhazy; 2015: Sawa. Little big hero - Komar.
Awards and decorations, incl. 1963: Audience Award for the performance of the song Today, Tomorrow, Always at the 1st KFPP in Opole and an Honorable Mention for the song It was like this in his performance; 1965: Award in the "Entertainment song" category for the performance of the song W siną dal at the 3rd KFPP in Opole; 1977: Silver Cross of Merit; 1979: Badge "Distinguished Cultural Activist"; 1985: Medal of the 40th Anniversary of People's Poland; 1987: Golden Badge of Honor of the Polonia Society; 1996: Artistic Award of the Polish Stage "Prometheus" for outstanding stage achievements; 2001: Knight's Cross of the Order of Polonia Restituta; 2008: Special Award of the Minister of Culture and National Heritage for lifetime artistic activity related to the work of the interwar period; 2013: Gold Medal for Merit to Culture Gloria Artis.
“…If you didn't like him as much as you like him, sometimes you'd feel like… Never mind. The most important thing is that thanks to this peculiar charm of his, everything is forgiven. And the worst thing is that the bastard knows about it…” – Maria Czubaszek about Bohdan Łazuka.