„…Moim największym sukcesem w życiu jest to, że udało mi się zrealizować moje dziecięce marzenia. Chciałem być artystą, chciałem być sławny - a to wszystko dzięki muzyce…” – Bogusław Kaczyński.
Bogusław Kaczyński (ur. 2 maja 1942 w Białej Podlaskiej, zm. 21 stycznia 2016 w Warszawie, jego prochy zostały złożone w Alei Zasłużonych na warszawskich Starych Powązkach) – dziennikarz, publicysta i krytyk muzyczny, popularyzator opery, operetki i muzyki poważnej.
Mając 3 lata, zaczął uczyć się muzyki u boku ojca. Pół roku później po raz pierwszy wystąpił publicznie, grając na fortepianie w Domu Strażaka „Skala” w Białej Podlaskiej. W młodości udzielał korepetycji z gry na fortepianie. Uczył się w Akademii Muzycznej.
„…Moje dzieciństwo to była praca, praca, praca. Siedziałem na stołku i grałem bez ustanku. Pamiętam, w szóstej klasie podstawówki koledzy jechali na biwak i ja chciałem. Prosiłem ojca, a on: „Wykluczone. Nie umiesz sonaty Beethovena. Siedź i ćwicz”. I dodał swoje sławne powiedzenie: „Co masz zrobić jutro, zrób dzisiaj”. Przez okno widziałem, jak chłopcy odjeżdżali rowerami. A ja grałem Beethovena i łzy mi kapały po policzkach. I niech pan sobie wyobrazi, że ojciec po 40 latach, tutaj, u mnie, przed samą śmiercią mi powiedział: „Jak sobie przypomnę, że nie pozwoliłem ci jechać na biwak, a ty płakałeś, to mi się serce kraje.” Oniemiałem. Bo gdzie mi już ten biwak...” – Bogusław Kaczyński.
Pierwsze występy przed kamerą telewizyjną zaliczył w czasach studenckich, kiedy to występował w Telewizyjnym Ekranie Młodych.
Był autorem felietonów i recenzji w czasopismach, takich jak „Sowieckaja Muzyka”, „Teatr”, „Ruch Muzyczny” czy „Kultura”, był również autorem audycji radiowych i telewizyjnych, m.in. Operowe qui pro quo (1974–1978), Zaczarowany świat operetki (1979–1981), Rewelacja miesiąca (od 1979). Można było go zobaczyć w programach telewizji TVP2 oraz w innych stacjach telewizyjnych w kraju i za granicą.
Był twórcą Festiwalu Muzyki w Łańcucie, którym kierował w latach 1980–1990. Od 1984 przez 28 lat pełnił funkcję dyrektora Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy.
W latach 1993–1996 był prorektorem Akademii Muzycznej w Warszawie, zaś w latach 1994–1998 był dyrektorem Teatru Muzycznego „Roma”.
W 2006 był jednym z jurorów programu TVP2 Supertalent.
prowadził transmisje telewizyjne najważniejszych wydarzeń muzycznych w kraju i za granicą,
Jest autorem serii płytowej „Bogusław Kaczyński – Złota kolekcja”.
W wyniku plebiscytu Koniec wieku, przygotowanego przez tygodnik „Polityka”, zaliczony został do grona dziesięciu największych osobowości telewizyjnych XX stulecia. Jesienią 2002 podczas gali z okazji 50-lecia TVP otrzymał statuetkę i tytuł „Gwiazda Telewizji Polskiej”. Został również uhonorowany nagrodą „Piękniejsza Polska”.
Był założycielem Fundacji ORFEO, która wspiera kulturę narodową, propagował sztukę wśród dzieci i młodzieży oraz promował ambitne inicjatywy artystyczne.
Był żonaty z malarką Jadwigą Marią Jarosiewicz, z którą rozwiódł się po pięciu latach małżeństwa. Kolekcjonował figurki słoni.
Jego osoba została upamiętniona m.in. 17 sierpnia 2018 w Krynicy-Zdroju odsłonięto pomnik Bogusława Kaczyńskiego autorstwa Tomasza Górnickiego. Rzeźba znajduje się w pobliżu pensjonatu „Wisła”, gdzie artysta przez 28 lat zatrzymywał się na czas prowadzenia Festiwali im. Jana Kiepury; 2 maja 2020 w Białej Podlaskiej w Parku Radziwiłłowskim w pobliżu szkoły muzycznej odsłonięto pomnik Bogusława Kaczyńskiego autorstwa Stanisława Milewskiego.
Jest autorem m.in. Dzikie orchidee, 1985, Ucieczki do Karyntii. Rzecz o A. Bergu i jego operach, 1987, Wielka sława to żart,1992,
Kretowisko, 1991, Xenia Grey: księżna Chicago, 1993, Krynicki Benefis, 2000, Teatr Kaczyńskiego – Roma, 2008, Jak samotny szeryf, 2009, Fryderyk Chopin. Geniusz muzyczny, 2010, Koń na biegunach, 2010, Smak sławy, 2011, Kiepura, 2011, Łańcut, moja miłość, 2012,
Ada Sari. Kulisy wielkiej sławy, 2014.
Wielokrotnie nagradzany i odznaczany m.in. 1983 – „Złoty Ekran 1982”, 1985 – „Nagroda Neapolitańska”, 1995 – Kawaler Orderu Uśniechu, 1996 – „Lider Promocji Kultury Polskiej”, 1997 – tytuł „Honorowy Białostocczanin Roku”, 1999 – Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, trzykrotnie otrzymał „Złoty Ekran”, jako pierwszy zdobył „Wiktora” (potem jeszcze 3 statuetki) oraz „Super-Wiktor”, 2002 – Honorowy Obywatel Krynicy, 2003 – Honorowy Obywatel Łańcuta, 2003 – laureat nagrody Ministra Kultury i Sztuki, 2005 – tytuł „Zasłużony dla Ziemi Sądeckiej”, 2006 – tytuł „Mistrz Mowy Polskiej”, Czterokrotny laureat nagród indywidualnych za działalność radiową i telewizyjną prezesa Radia i Telewizji, 2007 – Honorowy Obywatel Lipna, 2008 – Honorowy Obywatel Białej Podlaskiej, 2009 – otrzymał godność „Wybitnej Osobistości Pracy Organicznej” oraz statuetkę „Złotego Hipolita” nadaną przez Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego, 2011 – Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, 2014 – Honorowy Obywatel Buska-Zdroju, 2016 – Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie).
Do każdego wydarzenia, w którym brał udział, był zawsze wszechstronnie przygotowany, co widzowie zasze podkreślali: „…W telewizji kartka i prompter dla mnie nie istniały. Miałem sprawność mówienia i przez lata nie mogli mi tego darować. Albo inny zarzut, że jeśli zapraszam artystkę, to nie daję jej dojść do głosu, tylko sam mówię. Nieraz miałem takie wrażenie. Ale nie było powszechnie wiadomo, że często moim gościem była wybitna artystka, która prywatnie okazywała się kompletną niemową. Jeśli siedziała i milczała, to za nią mówiłem na temat. Na żywo haftowałem i przeżywałem chwile straszne. Dawno temu Beata Artemska, pocieszając mnie po prasowej napaści, powiedziała: „Miarą twoich sukcesów będzie liczba twoich wrogów. Jeśli teoria królowej naszej operetki jest prawdziwa, to mogę stwierdzić, że moja kariera jest ogromna” – mówił pan przed laty. Nie rozumiałem jej słów w chłopięcej naiwności. Po latach zrozumiałem, że są prawdziwe…” – Bogusław Kaczyński.
Spotykaliśmy się przy różnych publicznych okazjach, ale na poważną sesję zdjęciową umówiliśmy się w jego mieszkaniu w Warszawie 21 listopada 2003 r. Niezwykle eleganckie miejsce, tak sobie wyobrażałem, znając go. Piękne antyczne meble, obrazy i rzeźby nadają całości artystycznego charakteru. Nie mówiąc już o ubraniu gospodarza i wykwintnym języku, który mam nadzieje, że – ze zdjęć słychać? Przynajmniej ja ciągle go słyszę. Mówi się, że nie ma ludzi nie zastąpionych, ale w niektórych przypadkach tak jest. Pamiętam nasze spotkanie kilka dni po zdjęciach, kiedy przyniosłem wydrukowane zdjęcia, aby mu pokazać. Pochwałom nie było końca…Na co ja mówiłem, że tylko starałem się oddać na zdjęciach zjawisko, które fotografowałem. Pękał ze śmiechu…
„…Mam bardzo głębokie przekonanie, że nie jesteśmy narodem głuchym, ale wrażliwie wyczulonym na piękno muzyki. Tak, jak gromadzimy książki, powinniśmy zbierać płyty z muzyką wartościową i piękną. Niemniej ktoś powinien być przewodnikiem po tym świecie, umieć wskazać, co warto mieć, żeby posłuchać…” – Bogusław Kaczyński.
PORTRAIT with HISTORY Bogusław Kaczyński
“… My greatest success in life is that I managed to make my childhood dreams come true. I wanted to be an artist, I wanted to be famous - all thanks to music ... ”- Bogusław Kaczyński.
Bogusław Kaczyński (born May 2, 1942 in Biała Podlaska, died January 21, 2016 in Warsaw, his ashes were placed in Aleja Zasłużonych in Warsaw's Old Powązki) - journalist, journalist and music critic, popularizer of opera, operetta and classical music.
At the age of 3, he began studying music with his father. Six months later, he appeared in public for the first time, playing the piano at the Fireman's House "Skala" in Biała Podlaska. In his youth, he gave piano lessons. He studied at the Academy of Music.
“… My childhood was work, work, work. I sat on a stool and played incessantly. I remember in the sixth grade of primary school my friends were going camping, and I wanted to. I asked my father, and he asked, “No way. You don't know Beethoven's sonata. Sit and practice. " And he added his famous saying: "What are you going to do tomorrow, do today." Through the window, I saw the boys riding their bicycles away. And I was playing Beethoven and tears were dripping down my cheeks. And imagine that my father, after 40 years, here, at my place, before his death, said to me: "If I remember that I did not let you go camping and you were crying, my heart is broken." I was speechless. Because where do I get this bivouac ... ”- Bogusław Kaczyński.
He made his first appearances in front of a television camera during his student days, when he appeared on the TV screen of the Young.
He was the author of columns and reviews in magazines such as "Sowieckaja Muzyka", "Teatr", "Ruch Muzyczny" or "Kultura". Opera qui pro quo (1974–1978), The Magic World of Operetta (1979–1981), The Revelation of the Month (from 1979). It could be seen in TVP2 programs and in other TV stations in Poland and abroad.
He was the creator of the Music Festival in Łańcut, which he managed in 1980–1990. From 1984, for 28 years he was the director of the Jan Kiepura in Krynica. In the years 1993–1996 he was the vice-chancellor of the Academy of Music in Warsaw, and in the years 1994–1998 he was the director of the "Roma" Musical Theater. In 2006, he was one of the jurors of the TVP2 Supertalent program, he hosted television broadcasts of the most important music events in Poland and abroad. He is the author of the album series "Bogusław Kaczyński - Golden Collection".
As a result of the plebiscite of the End of the Age, prepared by the Polityka weekly, he was included in the group of the ten greatest television personalities of the 20th century. In the fall of 2002, during the gala celebrating the 50th anniversary of TVP, he received the statuette and the title of "Star of Polish Television". He was also honored with the "More Beautiful Poland" award.
He was the founder of the ORFEO Foundation, which supports national culture, promoted art among children and youth, and promoted ambitious artistic initiatives.
He was married to painter Jadwiga Maria Jarosiewicz, with whom he divorced after five years of marriage. He collected elephant figurines.
His person was commemorated, among others On August 17, 2018, a monument to Bogusław Kaczyński by Tomasz Górnicki was unveiled in Krynica-Zdrój. The sculpture is located near the "Wisła" guesthouse, where the artist stayed for 28 years for the duration of the Jan Kiepura; On May 2, 2020 in Biała Podlaska, in the Radziwiłłowski Park, near the music school, a monument to Bogusław Kaczyński by Stanisław Milewski was unveiled.
He is the author of, among others Wild Orchids, 1985, Escapes to Carinthia. A thing about A. Berg and his operas, 1987, Great fame is a joke, 1992, Kretowisko, 1991, Xenia Gray: Duchess of Chicago, 1993, Krynicki Benefis, 2000, Kaczyński Theater - Roma, 2008, Like a lonely sheriff, 2009, Fryderyk Chopin. Musical genius, 2010, Rocking horse, 2010, Taste of fame, 2011, Kiepura, 2011, Łańcut, my love, 2012, Ada Sari. Backstage of great fame, 2014.
He has received numerous awards and distinctions, incl. " Golden Screen ", was the first to win" Wiktor "(then 3 more statuettes) and" Super-Wiktor ", 2002 - Honorary Citizen of Krynica, 2003 - Honorary Citizen of Łańcut, 2003 - winner of the award of the Minister of Culture and Art, 2005 - Ziemia Sądecka ", 2006 - the title of" Polish Speech Master ", four times winner of individual awards for radio and television activities of the President of Radio and Television, 2007 - Honorary Citizen of Lipno, 2008 - Honorary Citizen of Biała Podlaska, 2009 - awarded the title of" Outstanding Personality of Organic Work " and the statuette of the "Golden Hippolytus" awarded by the Society of Hipolit Cegielski, 2011 - Gold Medal for Merit to Culture Gloria Artis, 2014 - Honorary Citizen of Busko-Zdrój, 2016 - Commander's Cross with the Star of the Order of Polonia Restituta (posthumously).
For each event he participated in, he was always thoroughly prepared, which the viewers repeatedly emphasized: “… On TV, the card and prompter did not exist for me. I was able to speak and for years they could not forgive me. Or another objection that if I invite an artist, I don't let her speak, I only say myself. More than once I had such an impression. But it was not commonly known that my guest was often an outstanding artist who privately turned out to be a complete mute. If she sat and was silent, I spoke for her on the subject. I was embroidering live and I had terrible moments. A long time ago, Beata Artemska, consoling me after the press attack, said: “The measure of your successes will be the number of your enemies. If the theory of the queen of our operetta is true, then I can say that my career is huge, ”you said years ago. I didn't understand her words in boyish naivety. Years later, I realized that they were real… ”- Bogusław Kaczyński.
We met on various public occasions, but we arranged for a serious photo session in his apartment in Warsaw on November 21, 2003. An extremely elegant place, as I imagined, knowing him. Beautiful antique furniture, paintings and sculptures give it an artistic character. Not to mention the host's clothes and the exquisite language, which I hope - can you hear from the photos? At least I can still hear him. It says there are no unreplaced people, but in some cases it is. I remember our meeting a few days after the photos, when I brought the printed photos to show him. There was no end to praise ... What I said was that I was only trying to depict the phenomenon that I photographed. He was bursting with laughter ...
“… I am deeply convinced that we are not a deaf nation, but a nation sensitively sensitive to the beauty of music. Just like we collect books, we should collect CDs with valuable and beautiful music. Nevertheless, someone should be a guide around this world, be able to indicate what is worth having to listen to… ”- Bogusław Kaczyński.
