„…Literatura nie musi się obawiać o swój koniec. Koniec literatury nastąpiłby dopiero wraz z końcem człowieka…”– Wiesław Myśliwski.
Wiesław Myśliwski (ur. 25 marca 1932 w Dwikozach) – pisarz, dwukrotny laureat Nagrody Literackiej „Nike” (1997, 2007).
Twórca, który czerpiąc ze źródeł chłopskiego doświadczenia i chłopskiej mowy żywej, wpisuje swoje kreacje w krąg uniwersalnych praw i prawd o świecie i ludzkiej egzystencji.
Jego ojciec, Julian, wywodził się z rodziny mieszczańskiej z Ćmielowa; był oficerem, brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku, a po demobilizacji został urzędnikiem. Natomiast matka Myśliwskiego, Marianna, była wychowanką Uniwersytetu Ludowego Zofii i Ignacego Solarzów w Szycach; w młodości działała w ZMW „Wici”.
Po wojnie Wiesław Myśliwski uczęszczał do gimnazjum i liceum ogólnokształcącego w Sandomierzu, maturę zdał w 1951 roku. Studiował filologię polską KUL, którą ukończył w 1956 roku.
Debiutował w 1955 roku recenzją powieści E. de Greff „Noc jest moim światłem”. Pracował w latach 1955–1976 w Ludowej Spółdzielni Wydawniczej w Warszawie jako asystent redaktora, redaktor, kierownik redakcji literatury współczesnej, zastępca redaktora naczelnego.
W latach 1975–1999 był redaktorem naczelnym kwartalnika „Regiony”, w latach 1993–1999 także dwutygodnika kulturalnego „Sycyna”. Od 1997 roku jest przewodniczącym jury konkursu – Ogólnopolskiej Nagrody im. Aleksandra Patkowskiego w Sandomierzu. W latach 1971–1983 był członkiem Związku Literatów Polskich. Obecnie mieszka w Warszawie.
Ekranizacja i realizacji teatralnych jego utworów podejmowali się tacy twórcy jak: Ryszard Ber, Wojciech Marczewski, Stefan Szlachtycz, Tadeusz Junak, Kazimierz Dejmek, Izabella Cywińska, Bogdan Tosza.
Książki Myśliwskiego przetłumaczono na języki: angielski (w Anglii i USA), niemiecki, francuski, holenderski, hiszpański, hebrajski, włoski, rosyjski, węgierski, czeski, słowacki, serbski, chorwacki, słoweński, rumuński, bułgarski, łotewski, litewski, estoński, ukraiński, gruziński i turecki.
„(...) bo najciężej jest ruszyć. Nie dojść, ale ruszyć. Dać ten pierwszy krok. Bo ten pierwszy krok nie jest krokiem nóg, lecz serca. To serce najpierw rusza, a dopiero nogi za nim zaczynają iść. A na to nie tylko trzeba siły, ale i przeznaczenia, żeby przemóc serce i powiedzieć, to ruszam…” – Wiesław Myśliwski.
Jest autorem POWIEŚCI m.in. Nagi sad, 1967; Pałac, 1970; Kamień na kamieniu, 1984; Widnokrąg, 1996; Traktat o łuskaniu fasoli, 2006; Ostatnie rozdanie, 2013; Ucho Igielne, 2018; DRAMATÓW m.in. Złodziej, 1973; Klucznik, 1987; Drzewo, 1988; Requiem dla gospodyni, 2000; Kres kultury chłopskiej, 2003.
Wielokrotnie nagradzany, odznaczany, wyróżniany m.in. Literacka Nagroda im. Stanisława Piętaka (dwa razy: 1968 i 1974); Nagroda Ministra Kultury i Sztuki III stopnia (1971); Nagroda Państwowa za całokształt twórczości (1979); Nagroda Przewodniczącego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji I stopnia (1979); Nagroda “Trybuny Ludu” (1980); Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1980); Nagroda Funduszy Literatury (1984); Nagroda Klubu Kultury Chłopskiej (1985); Nagroda Państwowa II stopnia (1987); Nagroda Prezesa Rady Ministrów II stopnia (1997); Nagroda W.S. Reymonta (1997); Nagroda literacka „Nike” (dwa razy: 1997 za „Widnokrąg” i 2007 za „Traktat o łuskaniu fasoli”); Nagroda im. A. Jurzykowskiego (Nowy Jork, 1998); Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1998); Order Ecce Homo (2004); Złoty Medal “Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2005); Nagroda TV Kultura za „Traktat o łuskaniu fasoli” (2007); Nagroda Literacka Gdynia za „Traktat o łuskaniu fasoli” (2007); Nagroda miesięcznika „Odra” za „Traktat o łuskaniu fasoli” (2007); Honorowy Obywatel Miasta Sandomierza (2007); Doctor honoris causa Akademii Świętokrzyskiej im. Jana Kochanowskiego w Kielcach (2007); Doctor honoris causa Uniwersytetu Opolskiego (2009); Doctor honoris causa Uniwersytetu Rzeszowskiego (2012); Grand Prix Litteraire de St. Emillion za „Traktat o łuskaniu fasoli” (2011); Nagroda im. Samuela Bogumiła Lindego (Toruń – Getynga, 2011); Nagroda Złote Berło Fundacji Kultury Polskiej (2011); The Best Translated Book Award (Nowy Jork) za „Kamień na kamieniu” (2012); Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2012); Nagroda literacka m. st. Warszawy (2014); Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2014); Książka 25-lecia (plebiscyt słuchaczy Programu 2 Polskiego Radia) – „Traktat o łuskaniu fasoli” (2014); Odznaka Honorowa Województwa Świętokrzyskiego (2014); Nagroda Literacka im. Franciszka Karpińskiego (2016); Nagroda „Człowiek Słowa 2017” Festiwalu Stolica Języka Polskiego w Szczebrzeszynie (2017); Poznańska Nagroda Literacka w kategorii Nagroda im. Adama Mickiewicza (2019); Nagroda Literacka m.st. Warszawy w kategorii prozatorskiej za powieść „Ucho igielne” (2019).
Do spotkania z Wiesławem Myśliwskim przygotowywałem się dość długo. Zależało mi na możliwie bliskim spotkaniu, oczywiście w naturalnym wnętrzu. Najważniejsze zdjęcia Wiesławowi Myśliwskiemu, zrobiłem 19 października 2001 r. w jego mieszkaniu w Warszawie. Wiedziałem, że tam, będzie najbardziej naturalny i pokaże skrawek jego prywatności. Właśnie te zdjęcia po latach Myśliwski podpisał mi na Targach Książki w Warszawie, w obecności ich organizatora Rafała Skąpskiego.
„…Ile niewypowiedzianych słów przepadło na zawsze. A może ważniejsze były od tych wszystkich wypowiedzianych…” – Wiesław Myśliwski.
„…Człowiek wmówił sobie, że ma za krótkie życie, w związku z czym zwykł się tłumaczyć ustawicznym brakiem czasu. Tylko, powiedzmy, gdyby żył dwa razy dłużej, miałby go więcej? Wątpię. Jeśliby komuś udało się skonstruować zegar, który odmierzałby człowiekowi czas zmarnowany, pusty, i czas pełny, poświęcony jakiemuś pożytkowi, choćby własnemu, okazałoby się, że większość życia zmarnował. Więc może i tak życie dane jest nam w nadmiarze…” – Wiesław Myśliwski.
PORTRAIT with HISTORY Wiesław Myśliwski
“… Literature does not need to fear about its end. The end of literature would come only with the end of man… ”- Wiesław Myśliwski.
Wiesław Myśliwski (born March 25, 1932 in Dwikozy) - writer, two-time winner of the Nike Literary Award (1997, 2007).
An artist who, drawing on the sources of peasant experience and living peasant speech, inscribes his creations into the circle of universal laws and truths about the world and human existence.
His father, Julian, came from a middle-class family from Ćmielów; he was an officer, took part in the Polish-Bolshevik war in 1920, and after demobilization he became an official. Myśliwski's mother, Marianna, was a graduate of the Zofia and Ignacy Solarz People's University in Szyce; in her youth, she was active in ZMW "Wici".
After the war, Wiesław Myśliwski attended middle school and general secondary school in Sandomierz, he passed his secondary school-leaving examination in 1951. He studied Polish philology at the Catholic University of Lublin, which he graduated in 1956.
He made his debut in 1955 with a review of E. de Greff's novel "The Night is My Light". In the years 1955–1976 he worked at the People's Publishing Cooperative in Warsaw as an assistant editor, editor, head of the editorial office of contemporary literature, deputy editor-in-chief.
In the years 1975–1999 he was the editor-in-chief of the "Regiony" quarterly, and in 1993–1999 also the "Sycyna" cultural biweekly. Since 1997, he has been the chairman of the jury of the competition - the Aleksander Patkowski in Sandomierz. In the years 1971–1983 he was a member of the Polish Writers' Union. He currently lives in Warsaw.
Film adaptation and theatrical productions of his works were undertaken by such artists as: Ryszard Ber, Wojciech Marczewski, Stefan Szlachtycz, Tadeusz Junak, Kazimierz Dejmek, Izabella Cywińska, Bogdan Tosza.
Myśliwski's books have been translated into the following languages: English (in England and the USA), German, French, Dutch, Spanish, Hebrew, Italian, Russian, Hungarian, Czech, Slovak, Serbian, Croatian, Slovenian, Romanian, Bulgarian, Latvian, Lithuanian, Estonian, Ukrainian, Georgian and Turkish.
“(...) because it's hardest to move. Not to come, but to move. Take that first step. Because this first step is not a step for the feet, but for the heart. It is the heart that moves first, and only the legs begin to follow it. And not only does it require strength, but also destiny to overcome the heart and say that I'm moving ... ”- Wiesław Myśliwski.
He is the author of the STORY, among others Naked Orchard, 1967; Palace, 1970; Stone on a Stone, 1984; Widnokrąg, 1996; Bean Shelling Treatise, 2006; The Last Hand, 2013; Ucho Igielne, 2018; DRAMATS incl. The Thief, 1973; Keywarden, 1987; Tree, 1988; Requiem for a Housewife, 2000; The End of Peasant Culture, 2003.
Repeatedly awarded, decorated and distinguished, among others Literary Award of Stanisław Piętak (twice: 1968 and 1974); Award of the Minister of Culture and Art, 3rd degree (1971); State Award for lifetime achievement (1979); Award of the Chairman of the Radio and Television Committee, 1st degree (1979); "Trybuna Ludu" Award (1980); Knight's Cross of the Order of Polonia Restituta (1980); Literature Funds Award (1984); Peasant Culture Club Award (1985); State Award, 2nd degree (1987); Prime Minister's Award, 2nd degree (1997); W.S. Reymont (1997); Literary Award "Nike" (twice: 1997 for "Widnokrąg" and 2007 for the "Treatise on shelling beans"); Prize them. A. Jurzykowski (New York, 1998); Officer's Cross of the Order of Polonia Restituta (1998); Order Ecce Homo (2004); Gold Medal for Merit to Culture Gloria Artis (2005); TV Kultura award for the "Bean Shelling Treaty" (2007); Gdynia Literary Award for the "Bean Shelling Treaty" (2007); Award of the "Odra" monthly for the "Treatise on shelling beans" (2007); Honorary Citizen of the City of Sandomierz (2007); Doctor honoris causa of the Świętokrzyska Academy Jan Kochanowski in Kielce (2007); Doctor honoris causa of the University of Opole (2009); Doctor honoris causa of the University of Rzeszów (2012); Grand Prix Litteraire de St. Emillion for "Bean Shelling Treaty" (2011); Prize them. Samuel Bogumił Lindego (Toruń - Getynga, 2011); Golden Scepter Award of the Polish Culture Foundation (2011); The Best Translated Book Award (New York) for "Stone on a Stone" (2012); Commander's Cross with a Star of the Order of Polonia Restituta (2012); Literary Award of the Capital City of Warsaw (2014); Award of the Minister of Culture and National Heritage (2014); Book of the 25th anniversary (plebiscite of the listeners of Polish Radio 2) - "Treatise on shelling beans" (2014); Honorary Badge of the Świętokrzyskie Voivodeship (2014); Literary Award Franciszek Karpiński (2016); The Man of Word 2017 Award at the Capital of Polish Language Festival in Szczebrzeszyn (2017); Poznań Literary Award in the category of the Adam Mickiewicz (2019); Literary Award of the Capital City of Of Warsaw in the prose category for the novel "Ucho needle" (2019).
I had been preparing quite a long time for the meeting with Wiesław Myśliwski. I wanted to meet as closely as possible, of course in a natural interior. I took the most important photos of Wiesław Myśliwski on October 19, 2001 in his apartment in Warsaw. I knew that there, it would be the most natural and show a bit of his privacy. Years later, Myśliwski signed these photos to me at the Book Fair in Warsaw, in the presence of their organizer, Rafał Skąpski.
"... How many unspoken words are lost forever. Or maybe they were more important than all those said… ”- Wiesław Myśliwski.
"... Man convinced himself that his life is too short, and therefore he used to explain himself by the constant lack of time. Only, say, if he had lived twice as long, would he have had more? I doubt it. If someone managed to construct a clock that would measure a man's wasted, empty and full time devoted to some benefit, even his own, it would turn out that he had wasted most of his life. So maybe life is given to us in excess… ”- Wiesław Myśliwski.
