„(…) nie zastanawiam się nad tym, dlaczego ktoś mnie lubi albo nie…“ –Violetta Arlak.
Violetta Arlak, także Viola Arlak, właśc. Violetta Zmarlak (ur. 22 stycznia 1968 w Krakowie) – aktorka teatralna, filmowa, telewizyjna oraz estradowa.
Pochodzi z Wieliczki. Po trzykrotnej próbie zdania do szkoły aktorskiej wybrała się na rozmowę do Teatru 38 w Krakowie, gdzie została przyjęta i zadebiutowała w 1992 w spektaklu Bogusława Schaeffera Tutam. W latach 1992–2003 występowała w Teatrze im. Stefana Żeromskiego w Kielcach. W 1995 zdała aktorski egzamin eksternistyczny.
Na wielkim ekranie zadebiutowała rolą „Sąsiadeczki” w uhonorowanym wieloma nagrodami filmie Doroty Kędzierzawskiej Nic (1998). W 2006 wystąpiła jako Zofia Plejtus w przedstawieniu Witkacego Matka na scenie Teatru Scena STU w Krakowie. Znana przez widzów głównie z ról w serialach: Ranczo (2006-2016), Hela w opałach(2006–2007), M jak miłość (2007–2013) i Tancerze (2009–2010). W 2014 uczestniczyła w pierwszej edycji programu rozrywkowego Polsatu Dancing with the Stars. Taniec z gwiazdami w parze z Krzysztofem Hulbojem.
Wielokrotnie nagradzana m.in. 2000: I miejsce w plebiscycie studenckiego Koła Miłośników Teatru „Premiera” w Kielcach; 1999: Kalisz – 39 Kaliskich Spotkaniach Teatralnych – wyróżnienie w I Turnieju Monologów; 1999: Dzika Róża – nagroda w plebiscycie popularności widzów Teatru im. S. Żeromskiego w Kielcach; 1998: Nagroda Wojewody Kieleckiego; 1998: Dzika Róża – nagroda w plebiscycie popularności widzów Teatru im. S. Żeromskiego w Kielcach; 1998: Nagroda aktorska za rolę w spektaklu „Ballady i romanse” według Adama Mickiewicza w Teatrze im. Stefana Żeromskiego w Kielcach na XXIII Opolskich Konfrontacjach Teatralnych; 1997: Dzika Róża – nagroda w plebiscycie popularności widzów Teatru im. S. Żeromskiego w Kielcach; 1995: Nagroda Prezydenta Kielc; 1994: Nagroda Wojewody Kieleckiego; 1993: Dzika Róża – nagroda w plebiscycie polularności widzów Teatru im. S. Żeromskiego w Kielcach.
Violettę Arlak spotkałem 13 lipca 2004 r. na planie filmu "Od dziś będziemy dobrzy" Pawła Sali, z którym znam się od lat, napisaliśmy wspólnie sztukę o Jerzym Kosińskim pt. „Przejścia nie ma”. „Od dziś będziemy już dobre” to film oparty na sztuce Pawła Sali, a w rolach głównych wystąpiły wychowanki Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego w Kruszwicy, Violetta Arlak gra Ciciolinę. Film przedstawiał zamkniętą społeczność przyklasztornego poprawczaka, w którym etyka młodocianych przestępców zderza się z etyką opiekujących się nimi zakonników.
Muszę powiedzieć, że bardzo lubię zdjęcia na planie filmowym, gdyż aktorzy skupieni nad swoją rolą, w krótkich przerwach, są bardzo naturalni i powstają zdjęcia, jakie nie postałyby gdzie indziej. Tak było i tu.
Grała w niezliczonej ilości spektakli w Teatrze im. Żeromskiego w Kielcach m.in. 2006: Wieczór jubileuszowy... (reż. Piotr Szczerski); 2003: Po deszczu jako Blondynka(reż. Jan Peszek); 2003: Kaczo, byczo, indyczo jako Ona (reż. Edward Żentara); 2001: Drugie zabicie psa jako Amerykanka (reż. P. Szczerski); 2001: Panna Julia jako panna Julia (reż. Anna Trojanowska); 2000: Wieczór z „Wyzwoleniem” jako Muza (reż. P. Szczerski); 2000: Nie opuszczaj mnie (reż. P. Szczerski); 2000: Miłość ci wszystko wypaczy (rewia przebojów; reż. Waldemar Wolański); 2000: Moralność pani Dulskiejjako lokatorka (reż. Wiesław Hołdys); 2000: Wieczór kawalerski jako Julie (reż. P. Szczerski); 1999: Beckett – Nie ja jako Usta (reż. P. Szczerski); 1999: Korowód jako aktorka (reż. P. Szczerski) 1999: Balladyna jako Balladyna (reż. Bartłomiej Wyszomirski); 1998: Ten zapomniany romans Aktorka I (reż. Ewa Marcinkówna); 1998: Ballady i romanse (reż. P. Szczerski); 1997: Opowieści lasku wiedeńskiego jako Marianna (reż. P. Szczerski); 1997: Kopciuszek jako Anna (reż. E. Marcinkówna); 1997: W małym dworku jako Anastazja Nibek (reż. Remigiusz Caban); 1997: Lekcja w stylu buffo jako Muza (reż. P. Szczerski); 1996: Próby jako aktorka II (reż. P. Szczerski); 1996: Rybak i jego dusza jako Czarownica (reż. Bogusław Jędrzejak); 1996: Spotkamy się w Jerozolimiejako Ester (reż. P. Szczerski); 1996: Kiedy kota nie ma jako Jennifer (reż. Edward Wałaszek); 1995: Wesele jako panna młoda (reż. P. Szczerski); 1995: Jadzia wdowa jako Jadzia (reż. Piotr B. Jędrzejak); 1995: Niedopieszczona (recital; reż. P. Szczerski); 1995: Czego nie widać jako Broke Ashton (reż. Marek Wałaszek); 1994: Zemsta jako Klara (reż. P. Szczerski); 1994: Mały Książę jako Róża, Ogród Róż (reż. P.B. Jędrzejak); 1994: Miłość na Krymie jako Tatiana Jakowlewna Borodina (reż. P. Szczerski); 1994: Parady według Potockiego Jana jako Zerzabella (reż. P. Szczerski); 1993: Kubuś i jego pan jako Oberżystka (reż. P.B. Jędrzejak); 1993: Tutam (reż. P. Szczerski); 1993: Małe MahagonnyWdowa Begbick (reż. W. Hołdys); 1992: Seans jako Anna (reż. P. Szczerski).
Oprócz tego grała w spektaklach teatrów: Och-Teatr, Teatr „Capitol”, krakowski Teatr Scena STU, Teatr „Polonia”, Teatr 38 i oczywiście w Teatrze Telewizji m.in. 2004: Od dziś będziemy dobrzy jako Ciciolina (reż. Paweł Sala); 2004: Książę nocy jako Ita (reż. Krzysztof Zaleski); 2003: Piękna pani Seidenman jako Fela Cyc (reż. Janusz Kijowski); 2000: Skowronek jako Agnieszka (reż. Krzysztof Zanussi); 1998: Drzewo jako Irka (reż. Izabella Cywińska).
Oprócz ról teatralnych, grała niezliczoną wręcz ilość ról filmowych w tym w wielu znanych serialach.
„[Mężczyźni] (…) lepiej zarabiają, a w filmach zawsze mają dla siebie role. A z kobietami są ciągłe problemy. Kobieta jest albo za młoda, albo za stara, albo za ładna, albo za brzydka, albo za gruba, albo za chuda. Nigdy idealna. Ja miałam w zawodzie sporo szczęścia. Nigdy nie grałam młodej osoby, bo zawsze, odkąd pamiętam, wyglądałam na dużo starszą. Myślę, że dzisiaj wyglądem dostosowałam się wreszcie do mojego prawdziwego wieku…“ – Violetta Arlak.
PORTRAIT with HISTORY Violetta Arlak
"(...) I don't think about why someone likes me or doesn't..." - Violetta Arlak.
Violetta Arlak, also Viola Arlak, actually Violetta Zmarlak (born January 22, 1968 in Kraków) - theater, film, television and stage actress.
She comes from Wieliczka. After three attempts to pass the acting school, she went for an interview at Teatr 38 in Krakow, where she was accepted and made her debut in 1992 in Bogusław Schaeffer's play Tutam. In the years 1992–2003 she performed at the Teatr im. Stefan Żeromski in Kielce. In 1995 she passed the extramural acting exam.
She made her debut on the big screen with the role of "Neighbor" in Dorota Kędzierzawska's award-winning film Nothing (1998). In 2006, she appeared as Zofia Plejtus in Witkacy's show Mother on the stage of the Scena STU Theater in Krakow. Known by viewers mainly for her roles in the series: Ranczo (2006-2016), Hela w opałach (2006-2007), M jak miłość (2007-2013) and Dancers (2009-2010). In 2014, she participated in the first edition of Polsat's entertainment program Dancing with the Stars. Dancing with the stars with Krzysztof Hulboj.
Awarded many times, e.g. 2000: 1st place in the student plebiscite of the "Premiera" Theater Enthusiasts Club in Kielce; 1999: Kalisz - 39 Kalisz Theater Meetings - distinction in the 1st Monologue Tournament; 1999: Dzika Róża - award in the audience popularity poll of the Teatr im. S. Żeromskiego in Kielce; 1998: Award of the Kielce Voivode; 1998: Dzika Róża - award in the audience popularity poll of the Teatr im. S. Żeromskiego in Kielce; 1998: Acting award for the role in the play "Ballads and romances" based on Adam Mickiewicz at the Teatr im. Stefan Żeromski in Kielce at the XXIII Opole Theater Confrontations; 1997: Dzika Róża - award in the audience popularity poll of the Teatr im. S. Żeromskiego in Kielce; 1995: Award of the Mayor of Kielce; 1994: Award of the Kielce Voivode; 1993: Dzika Róża - award in the poll of viewers of the Teatr im. S. Żeromskiego in Kielce.
I met Violetta Arlak on July 13, 2004 on the set of the film "From today we will be good" by Paweł Sala, with whom I have known for years, we wrote a play about Jerzy Kosiński entitled "There is no passage." "From now on, we'll be good" is a film based on Paweł Sala's play, starring pupils from the Youth Care Center in Kruszwica, Violetta Arlak playing Ciciolina. The film presented a closed community of a juvenile detention center in which the ethics of juvenile delinquents collides with the ethics of the monks who take care of them.
I have to say that I really like shooting on a film set, because the actors focused on their role, in short breaks, are very natural and pictures are taken that would not be taken anywhere else. So it was here.
She played in countless performances at the Teatr im. Żeromski in Kielce, among others 2006: Jubilee Evening... (dir. Piotr Szczerski); 2003: After the Rain as Blonde (dir. Jan Peszek); 2003: Duck, Bully, Turkey as She (dir. Edward Żentara); 2001: The second killing of a dog as an American (dir. P. Szczerski); 2001: Miss Julia as Miss Julia (dir. Anna Trojanowska); 2000: Evening with "Liberation" as Muse (dir. P. Szczerski); 2000: Don't Leave Me (dir. P. Szczerski); 2000: Your Love Will Distort Everything (hits revue; dir. Waldemar Wolański); 2000: Mrs. Dulska's Morality as a Tenant (dir. Wiesław Holdys); 2000: Stag Party as Julie (dir. P. Szczerski); 1999: Beckett – Not Me as Mouth (dir. P. Szczerski); 1999: Procession as an Actress (dir. P. Szczerski) 1999: Balladyna as Balladyna (dir. Bartłomiej Wyszomirski); 1998: This Forgotten Romance Actress I (dir. Ewa Marcinkówna); 1998: Ballads and Romances (dir. P. Szczerski); 1997: Tales of the Vienna Woods as Marianna (dir. P. Szczerski); 1997: Cinderella as Anna (dir. E. Marcinkówna); 1997: In a Little Manor as Anastazja Nibek (dir. Remigiusz Caban); 1997: A Lesson in the Buffo Style as Muza (dir. P. Szczerski); 1996: Rehearsals as an Actress II (dir. P. Szczerski); 1996: The Fisherman and His Soul as the Witch (dir. Bogusław Jędrzejak); 1996: We'll Meet in Jerusalem as Ester (dir. P. Szczerski); 1996: When the Cat's Away as Jennifer (dir. Edward Wałaszek); 1995: The Wedding as a Bride (dir. P. Szczerski); 1995: Jadzia the Widow as Jadzia (dir. Piotr B. Jędrzejak); 1995: Unpolished (recital; dir. P. Szczerski); 1995: What You Can't See as Broke Ashton (dir. Marek Wałaszek); 1994: Revenge as Klara (dir. P. Szczerski); 1994: The Little Prince as a Rose, Garden of Roses (dir. P.B. Jędrzejak); 1994: Love in the Crimea as Tatiana Yakovlevna Borodina (dir. P. Szczerski); 1994: Jan Potocki's Parades as Zerzabella (dir. P. Szczerski); 1993: Winnie the Pooh as Innkeeper (dir. P.B. Jędrzejak); 1993: Here (dir. P. Szczerski); 1993: Little Mahagonny Widow Begbick (dir. W. Holdys); 1992: Seance as Anna (dir. P. Szczerski).
In addition, she played in theater performances: Och-Teatr, "Capitol" Theater, Scena STU Theater in Krakow, "Polonia" Theatre, Theater 38 and, of course, in the Television Theater, among others. 2004: From Today We Will Be Good as Ciciolina (dir. Paweł Sala); 2004: The Prince of the Night as Ita (dir. Krzysztof Zaleski); 2003: Beautiful Mrs. Seidenman as Fela Cyc (dir. Janusz Kijowski); 2000: Lark as Agnieszka (dir. Krzysztof Zanussi); 1998: Tree as Irka (dir. Izabella Cywińska).
In addition to theater roles, she played countless film roles, including many well-known series.
“[Men] (…) earn more money, and in the movies they always have roles for themselves. And there are always problems with women. A woman is either too young or too old, too pretty or too ugly, too fat or too thin. Never perfect. I've been very lucky in my profession. I've never played a young person because I've always looked much older since I can remember. I think that today I have finally adapted to my real age…” – Violetta Arlak.