"…Największy szok przeżyłem w San Francisco, gdy po raz pierwszy ujrzałem na żywo Milesa Davisa. O tym, że zagram kiedyś na skrzypcach z Davisem, nawet mi się nie śniło. Prawdę mówiąc, w tym czasie nie przyznawałem się w ogóle, że gram na skrzypcach; wstydziłem się tego jak cholera. Byłem saksofonistą i koniec!..." – Michał Urbaniak.
Michał Urbaniak (ur. 22 stycznia 1943 w Warszawie) – muzyk jazzowy, kompozytor i aranżer, grający głównie na skrzypcach i saksofonie.
Urodzony w Warszawie, Urbaniak dorastał w Łodzi, gdzie kształcił się w liceum muzycznym. Tam także odbyły się jego pierwsze koncerty (w klubie „Pod Siódemkami”). W tym czasie współpracował z amatorskim zespołem dixielandowym „Tiger Rag”. Na saksofonie nauczył się grać samodzielnie. Otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Łodzi. „…Kiedy tylko bywam w Łodzi, nie mogę nie być na Piotrkowskiej. Tam się wszystko dzieje, tam się wszystkich spotyka…” – Michał Urbaniak.
W 1961 rozpoczął studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie w klasie skrzypiec Tadeusza Wrońskiego. Nawiązał wówczas współpracę z zespołem Zbigniewa Namysłowskiego „Jazz Rockers”, w którym debiutował na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Jazowej „Jazz Jamboree” w Warszawie w 1961. W 1962 wraz z kwintetem „The Wreckers” Andrzeja Trzaskowskiego wyjechał do Stanów Zjednoczonych na koncerty w klubach jazzowych.
Od 1965 roku mieszkał w Szwecji, Niemczech i Szwajcarii, a od 11 września 1973 mieszka i tworzy w Nowym Jorku. Współtwórca Nowojorskiego tzw. Fusion Jazzu i aktualnie UrbJazzu i jako pierwszy kreator muzyki fusion wprowadził Jazz Rock, Rap i Hip Hop do Jazzu zakładając w roku 1989 zespół Urbanator, a od 27 stycznia 1995 Projekt UrbSymphony, gdzie obok zespołu jazzowego, rappera, komputera występuje cała orkiestra symfoniczna. Skomponował na ten projekt: dwie suity „Sketches of Poland”, „Sketches of Manhattan” oraz wiele krótszych utworów jak „Destiny” czy „Butterfly”.
Od 1970 Urbaniak gra na specjalnych, pięciostrunowych skrzypcach wykonanych specjalnie dla niego, na syntezatorze skrzypcowym zwanym „gadającymi” skrzypcami, na saksofonach sopranowym, altowym i tenorowym.
Grał w popularnych klubach („Village Vanguard”, „Village Gate”) i w słynnych salach koncertowych (Carnegie Hall, Beacon Theatre, Avery Fisher Hall). Oprócz ważnych miejsc grał z gwiazdami m.in.: Elvis Jones, Herbie Hancock, Miles Davis, George Benson, Billy Cobham. W 1985 uczestniczył w sesji nagraniowej z Milesem Davisem do płyty „Tutu”.
Były mąż wokalistki Urszuli Dudziak, z którą ma córki Kasię i Mikę Urbaniak, oraz aktorki Liliany Głąbczyńskiej. Czwartą żoną artysty jest Dorota Palmowska. “…Byłem zawsze wobec moich kobiet szarmancki i hojny. Traktowałem je jako istoty wyższego rzędu, jeśli chodzi o objętość serca, i trochę niższego w kategoriach mózgu, choć w poezji i śpiewaniu biją często facetów na głowę…” – Michał Urbaniak.
Nagrał wiele płyt m.in.: Urbaniak Orchestra (1966), Live recording (1971), Constellation: In Concert (1973), Super Constellation (1973), Paratyphus B (1973), Inactin (1973), The Beginning (1973), Fusion (1974), Atma (1974), Funk Factory (1974), Fusion III (1975; edycja CD: 2009), Body English (1976; edycja CD: 2009), Heritage (1977), Smiles Ahead (1977), Urbaniak (1977), Ecstazy (1979), Urban Express (reedycja CD 1996 jako Code Blue) (1979), Music for Violin and Jazz Quartet(1980), Daybreak (1980), Serenade for the City (1981), My One and Only Love (1981), Burning Circuits (1984), Take Good Care of My Heart (z H. Parlanem) (1984), Friday Night at the Village Vanguard (1985), Folk Songs, Children Melodies and Others Tunes (1987), Cinemode (1988), New York Five at the Village Vanguard (1989), Songs for Poland (1989), Songbird (1990), Code Blue (1990), Live in New York (1991), Manhattan Man (1992), Polish Jazz vol. 9 (1993), Some Other Blues (1994), Live in Holy City (1997), Jazz Legends (1998), Serenada (2000), Sax, Love & Cinema(2001), Ask Me Now (2000), UrbSymphony (2000), Eden (2003), Decadence (2004), I Jazz Love You (2004), Sax Love (2005), Jazz Legends #1 (2007), Jazz Legends #2 (2007), Jazz Legends #3 (2007), Miles Of Blue (2009), Smiles Ahead (2012, oraz Urszula Dudziak), UrbSymphony (2015).
Urbaniak napisał muzykę do 25 filmów amerykańskich, grał w filmach m.in.: Kielce – Czyli Polski Bronx (1995, film dokumentalny), Michał Urbaniak. Nowojorczyk z wyboru (2009, film dokumentalny), Komeda, Komeda... (2012, film dokumentalny), Mój rower (2012, film obyczajowy).
Wielokrotnie nagradzany i wyróżniany m.in.: Nagroda za muzykę na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych – „Dług” (1999), Nagroda za muzykę na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych – „Eden” (2002), Grand Prix na Festiwalu Jazzowym w Montreaux (2001), Złoty Fryderyk – Muzyka jazzowa – Całokształt twórczości – „Fryderyki 2016” (2016), zadebiutował jako aktor, w filmie „Mój rower”, za rolę Włodzimierza w tym filmie otrzymał Polską Nagrodę Filmową – Orła w kategorii odkrycie roku (2012) oraz główną nagrodę jako najlepszy aktor na Festiwalu Filmowym w Tallinnie, Muzyka jazzowa-całokształt – Nagroda Muzyczna Programu Trzeciego – „Mateusz” (2016).
Pierwszy raz w Nowym Jorku spotkałem i fotografowałem Michała Urbaniaka w kwietniu 1981 r. Było to wymarzone spotkanie na próbie z Billy Cobchanem, a do tego jeszcze Czesław Niemen, który fotografował ze mną Urbaniaka i Cobchana. Okazało się, że Niemen interesował się fotografią na poważnie i tylko o tym rozmawialiśmy i zaprzyjaźniliśmy się. Kiedy Niemenowi powiedziałem, że w szkole średniej w Łodzi, to że miałem na imię tak jak on, to dziewczyny patrzyły na mnie łaskawszym wzrokiem, pokazując mi zeszyty wyklejone jego zdjęciami z gazet. Pękał ze śmiechu. Czy można sobie wymyśleć coś lepszego na pierwsze spotkanie? Muszę powiedzieć, że tak było zawsze, z kimś ciekawym się spotykaliśmy.
Pamiętam jak styczniu 1988 r. do Nowego Jorku zjechała cała plejada gwiazd z Polski m.in. Rodowicz, Niemen, Ostrowska… i oczywiście Urbaniak, był koncert w legendarnym Studio 54 w Manhattanie.
W czerwcu 2001 r. spotykaliśmy się w studio w Łodzi, gdzie Michał Urbaniak współpracował przy muzyce z Andrzejem Czeczotem, który po powrocie z Nowego Jorku do Polski, robił niesamowity film EDEN, a ja robiłem do niego zdjęcia. Dużo się działo w studio.
Dla wszystkich, którzy mieszkali w Nowym jorku, wydarzenia ataku na WTC 9/11 September 11 2001 r. były wstrząsające. Kiedy w pierwszą rocznicę tego wydarzenia, zrobiłem wystawę fotografii „WTC NOWY JORK – PRZED i PO 11 września 2001” w Muzeum Narodowym w Warszawie, pod patronatem Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego, poprosiłem Michała, aby zagrał na skrzypcach. Uroczystość była transmitowana przez TV, przyjechali strażacy i policjanci z Nowego Jorku, którzy brali udział w akcji ratunkowej. Muszę powiedzieć, że ludzie płakali pod wpływem muzyki Michała….
PORTRAIT with HISTORY Michał Urbaniak
"... My biggest shock was in San Francisco when I saw Miles Davis live for the first time. I never dreamed of playing the violin with Davis. To tell the truth, at that time I didn't admit that I was playing. on the violin; I was ashamed of it as hell. I was a saxophonist and that's it! ... "- Michał Urbaniak.
Michał Urbaniak (born January 22, 1943 in Warsaw) - jazz musician, composer and arranger, playing mainly the violin and saxophone.
Born in Warsaw, Urbaniak grew up in Łódź, where he studied at a music secondary school. His first concerts were also held there (in the "Pod Siódemkami" club). At that time, he collaborated with the amateur dixieland band "Tiger Rag". He learned to play the saxophone on his own. He was awarded the title of Honorary Citizen of the City of Łódź. “… Whenever I am in Łódź, I cannot miss Piotrkowska. Everything happens there, everyone meets there… ”– Michał Urbaniak.
In 1961, he enrolled in the violin class of Tadeusz Wroński at the State Higher School of Music in Warsaw. He then started working with Zbigniew Namysłowski's band "Jazz Rockers", in which he made his debut at the International Jazz Jamboree Festival in Warsaw in 1961. In 1962, together with Andrzej Trzaskowski's quintet "The Wreckers", he went to the United States to perform concerts in jazz clubs.
From 1965 he lived in Sweden, Germany and Switzerland, and from September 11, 1973 he lives and works in New York. Co-founder of the so-called New York Fusion Jazz and now UrbJazzu and was the first creator of fusion music to introduce Jazz Rock, Rap and Hip Hop to Jazz, establishing the Urbanator band in 1989, and from January 27, 1995 the UrbSymphony project, where the entire symphony orchestra performs alongside a jazz band, rapper and computer. He composed for this project: two suites "Sketches of Poland", "Sketches of Manhattan" and many shorter pieces such as "Destiny" or "Butterfly". Since 1970, Urbaniak has been playing a special five-string violin made especially for him, a violin synthesizer known as "talking" violins, and soprano, alto and tenor saxophones. He played in popular clubs ("Village Vanguard", "Village Gate") and famous concert halls (Carnegie Hall, Beacon Theater, Avery Fisher Hall). In addition to important places, he played with stars such as: Elvis Jones, Herbie Hancock, Miles Davis, George Benson, Billy Cobham. In 1985 he participated in a recording session with Miles Davis for the album "Tutu".
The ex-husband of the singer Urszula Dudziak, with whom he has daughters Kasia and Mika Urbaniak, and actress Liliana Głąbczyńska. The artist's fourth wife is Dorota Palmowska. “… I have always been gallant and generous with my women. I treated them as beings of a higher order when it comes to the volume of the heart, and a bit lower in terms of the brain, although in poetry and singing they often beat men on the head ... ”- Michał Urbaniak.
He has recorded many albums, including: Urbaniak Orchestra (1966), Live recording (1971), Constellation: In Concert (1973), Super Constellation (1973), Paratyphus B (1973), Inactin (1973), The Beginning (1973) , Fusion (1974), Atma (1974), Funk Factory (1974), Fusion III (1975; CD edition: 2009), Body English (1976; CD edition: 2009), Heritage (1977), Smiles Ahead (1977), Urbaniak (1977), Ecstazy (1979), Urban Express (reissue of CD 1996 as Code Blue) (1979), Music for Violin and Jazz Quartet (1980), Daybreak (1980), Serenade for the City (1981), My One and Only Love (1981), Burning Circuits (1984), Take Good Care of My Heart (with H. Parlan) (1984), Friday Night at the Village Vanguard (1985), Folk Songs, Children Melodies and Others Tunes (1987), Cinemode (1988), New York Five at the Village Vanguard (1989), Songs for Poland (1989), Songbird (1990), Code Blue (1990), Live in New York (1991), Manhattan Man (1992), Polish Jazz vol. 9 (1993), Some Other Blues (1994), Live in Holy City (1997), Jazz Legends (1998), Serenada (2000), Sax, Love & Cinema (2001), Ask Me Now (2000), UrbSymphony (2000), Eden (2003), Decadence (2004), I Jazz Love You (2004), Sax Love (2005), Jazz Legends # 1 (2007), Jazz Legends # 2 (2007), Jazz Legends # 3 (2007), Miles Of Blue (2009), Smiles Ahead (2012, and Urszula Dudziak), UrbSymphony (2015).
Urbaniak wrote music to 25 American films, acted in films, including: Kielce - Polish Bronx (1995, documentary), Michał Urbaniak. A New Yorker by Choice (2009, documentary), Komeda, Komeda ... (2012, documentary), My bike (2012, drama).
Repeatedly awarded and distinguished, among others: Award for music at the Polish Film Festival - "Dług" (1999), Award for music at the Polish Film Festival - "Eden" (2002), Grand Prix at the Jazz Festival in Montreaux (2001) ), Złoty Fryderyk - Jazz music - Lifetime achievement - "Fryderyki 2016" (2016), made his debut as an actor in the film "My bike", for the role of Włodzimierz in this film he received the Polish Film Award - Eagle in the Discovery of the Year category (2012) and the main prize as the best actor at the Tallinn Film Festival, Jazz music - whole life - Music Award of the Third Program - "Mateusz" (2016).
I met and photographed Michał Urbaniak for the first time in New York in April 1981. It was a perfect meeting at the rehearsal with Billy Cobchan, and also Czesław Niemen, who photographed Urbaniak and Cobchan with me. It turned out that Niemen was seriously interested in photography and that was the only thing we talked about and made friends. When I told Niemen that in high school in Lodz, that my name was like him, the girls looked at me with kinder eyes, showing me notebooks pasted with his photos from newspapers. He was bursting with laughter. Can you think of something better for the first meeting? I must say that it was always like that, we met someone interesting.
I remember January 1988 when a whole galaxy of stars from Poland came to New York, incl. Rodowicz, Niemen, Ostrowska ... and Urbaniak of course, there was a concert in the legendary Studio 54 in Manhattan.
In June 2001, we met in a studio in Łódź, where Michał Urbaniak collaborated on music with Andrzej Czeczot, who, after returning from New York to Poland, made an amazing film EDEN, and I took pictures for him. There was a lot going on in the studio.
For all who lived in New York, the events of the WTC attack on 9/11 September 11 2001 were shocking. When, on the first anniversary of this event, I made a photography exhibition "WTC NEW YORK - BEFORE and AFTER September 11, 2001" at the National Museum in Warsaw, under the patronage of the President of the Republic of Poland, Aleksander Kwasniewski, I asked Michał to play the violin. The ceremony was broadcast by TV, firefighters and policemen from New York arrived to take part in the rescue operation. I must say that people cried under the influence of Michael's music….
