Małgorzata Potocka z domu Antoszewska (ur. 21 lutego w Warszawie – „wiecznie młoda” jak sami mi parę dni temu powiedziała) – tancerka, reżyser, choreograf i pedagog baletu. Twórczyni teatru kabaretowo-rewiowego Sabat w 2001.
Absolwentka Warszawskiej Szkoły Baletowej. Stypendystka broadwayowskiej szkoły tańca i paryskiej rewii. Zadebiutowała w 1972 na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie w spektaklu „Ecce homo” J.Berghmansa w reż. Josepha Lazziniego. W latach 70. stworzyła zespół „Naya-Naya”, późniejsza nazwa to zespół baletowy „Sabat”. Autorka spektakli rewiowych, estradowych i telewizyjnych. „Sabat” wystąpił między innymi w Wiedniu, Berlinie, Nowym Jorku, Las Vegas, Londynie, Bangkoku, Rzymie, Sztokholmie. W 1996 Małgorzata Potocka została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi za propagowanie polskiej kultury w świecie.
Jest twórczynią spektakli m.in.: „Rewia. Moja miłość”, „Seksbomba”, „Arszenik i Stare Koronki”, „Serenada Księżycowa – pamiętnik gentlemana”, „Viva Małgosia”, „Broadway Foksal Street”, „Magia i Rewia”, „Witaj Europo”, „Od Chopina do Moniuszki- pejzaż polskich łąk”, „Pocałunki Świata – czyli świat bliżej nas”.
Czterokrotnie zamężna, „nie powiedziałam jeszcze ostatniego słowa, jeśli chodzi o mężów” – wspomniała mi ostatnio Potocka, cokolwiek by miało to znaczyć.
Podróżując wraz z zespołem po świecie, przeżyła wiele niezwykłych i fascynujących przygód; jedna z nich okazała się bardzo dramatyczna. W październiku 1985 Potocka wraz z członkami grupy Sabat, była jednym z zakładników porwanego przez palestyńskich terrorystów statku MS „Achille Lauro”. Było to przerażające i tragiczne wydarzenie, które zaważyło o dalszym jej życiu. Postanowiła, że jeśli przeżyje, to stworzy w swoim kraju pierwszą po wojnie sceną rewiową.
Znamy i przyjaźnimy się od niepamiętnych czasów, będzie to wszystko na zdjęciach. Pamiętam, jak stworzyła pierwszą w Polsce grupę tańca nowoczesnego SABAT, a w 2001 r. Teatr Sabat, pierwszy i jedyny w Polsce teatr rewiowy, w którym powstało wiele wspaniałych spektakli na najwyższym światowym poziomie, m.in. stworzony na wejście Polski do Unii Europejskiej, pokazywany w Paryżu w siedzibie UNESCO i grany w Polsce pod patronatem Polskiej Prezydencji w Radzie UE spektakl „Pocałunki Europy”, oraz „Hollywood na Foksal”, „Rewia Forever” i wiele innych. Co więcej, z okazji roku chopinowskiego artystka przygotowała "Rendez vous avec Chopin" - impresję baletową do utworów fortepianowych Fryderyka Chopina. W roku 2013 dodatkowo powołana została scena operetkowa w Teatrze Sabat z urzekająco widowiskowym spektaklem „Bo To Jest Miłość”. Rok 2016 to rok jubileuszowej rewii „The Best of Sabat”, stanowiącej przegląd największych przebojów z kilkunastoletniej działalności teatru, z niesłabnącą popularnością grany do dziś. Z okazji roku stulecia odzyskania niepodległości Małgorzata Potocka stworzyła spektakl „Lata 20, lata 30 – Wodewil Starej Warszawy”, idealnie oddając ducha i piękno międzywojennych szlagierów warszawskich scen w nowych aranżacjach muzycznych.
Małgorzata Potocka jest sercem teatru, pełni rolę gospodarza wieczoru na każdym spektaklu. Dba o wyjątkowy kontakt z publicznością, czuje się, że powstał z jej pasji i miłości do tańca. A media okrzyknęły ją - Królową Polskiej Rewii.
W nowojorskiej „Karierze” marzec/kwiecień 1996, opublikowałem wywiad z Małgosią Potocką.
W końcu ubiegłego roku impresario Henryk Michalski sprowadził do Stanów Zjednoczonych scenę rewiową Tango z zespołem baletowym Sabat. W recenzjach podkreślany był ogromny profesjonalizm w najdrobniejszych choreograficznych szczegółach, bogactwo kostiumów i świateł. Nic dziwnego, gdyż tancerki z grupy baletowej Sabat, występują w najsłynniejszych paryskich kabaretach „Moulin Rouge” czy „Crazy Horse”.
Twórcą i choreografem jest Małgorzata Potocka, współwłaścicielka znanego w Warszawie klubu Tango.
Małgorzata Potocka po ukończeniu szkoły baletowej w Warszawie i studiach u Marty Graham na Broadwayu, tańczyła wszędzie — w Rzymie, Londynie, San Remo po raz ostatni w 1989 r. na festiwalu w Sopocie. Od tego czasu zajmuje się choreografią i kierowaniem sceną rewiową Tango, przygotowując wielkie imprezy jak ostatnio choćby na stulecie kina.
Poza pracą, której oddaje się nieomal bez reszty, w żoliborskim domu ma swoje ulubione pekińczyki, a w stajni na Służewcu, konia Ulissesa, biegającego w wyścigach, które dzięki niemu zaczęły ją pasjonować.
—Czesław Czapliński: Jakie jest Twoje życiowe motto?
—Małgorzata Potocka: Żyć tak, żeby nie mieć do siebie obrzydzenia.
—C. C.: Kto jest Twoim ulubionym tancerzem? Dlaczego?
—M.P.: Moją ulubioną tancerką jest Paula Abdul, która jest seksy i dobrze tańczy i Gene Kelly, fenomen w tańcu muzykalowym.
—C. C: Którego z choreografów najbardziej cenisz? Dlaczego? Co mu zawdzięczasz?
—M.P.: Bob Fosse, który łączy style tańca, które najbardziej lubię, tzn. taniec klasyczny, afro, nowoczesny i jazz, jest moim wzorem, a film „Old that jazz” jest moją ulubioną choreografią.
—C.C.: Kto jest twoim ulubionym pisarzem?
—M.P.: Stanisław Dygat, Jerzy Kosiński, Freud... mam ich wielu.
—C. C.: Kto jest Twoim ulubionym bohaterem powieści?
—M.P.: Nie mam ulubionego bohatera.
—C. C.: Kto jest Twoim bohaterem w życiu?
—M.P.: Ludzie, którzy poświęcają się dla innych bezinteresownie.
—C. C.: Co rozumiesz przez karierę i od czego zależy?
—M.P.: To co osiągają gwiazdy w Ameryce - absolutna popularność i bogactwo - jak również respekt dla gwiazdy.
—C. C.: Czy według tego uważasz, że zrobiłaś karierę?
—M.P.: W Polsce ciągle nie robi się kariery, jest się po prostu bardziej lub mniej znaną osobą.
—C. C.: Czy jest przyjemne dla Ciebie bycie osobą publiczną?
—M.P.: Tak, lubię być osobą publiczną, bo to ułatwia załatwianie interesów.
—C. C.: Czy masz jakieś kompleksy?
—M.P.: Tak mam, chciałabym lepiej i więcej znać obce języki.
—C. C.: Jak sobie z nimi radzisz?
—M.P.: Nadrabiam uśmiechem i uprzejmością.
—C.C.: Co najbardziej cenisz u kobiet?
—M.P.: Klasę, mądrość, osiągnięcie pozycji zawodowej, życzliwość.
—C. C.: Co najbardziej cenisz u mężczyzn?
—M.P.: Inteligencję, pozycję zawodową, seks, przedsiębiorczość, dobre wychowanie, elegancję.
—C. C.: Co rozumiesz przez szczęście?
—M.P.: Osiągnięcie pozycji zawodowej, realizację siebie, niezależność, miłość i oczywiście miejsce do życia, które się kocha i jeszcze być zdrowym.
—C.C.: Czy według tego jesteś szczęśliwa?
—M.P.: Tak, jestem szczęśliwa.
—C. C.: Gdybyś miała wymienić jedną osobę, którą najbardziej cenisz, kto by to był i dlaczego?
—M.P.: Michael Jackson, osiągnął szczyt perfekcji w swoim profesjonalizmie.
—C.C.: I odwrotnie, kogo nie znosisz?
—M.P.: Schwarzeneggera.
—C. C.: Jakie jest Twoje ulubione zajęcie?
—M.P.: Kupowanie starych bibelotów, pięknych rzeczy i oczywiście przebywanie ze swoimi zwierzętami - pekińczykami i Ulissesem.
—C.C.: Czego nie lubisz robić?
—M.P.: Sprzątać, zmywać, gotować i prasować.
—C. C.: Co uważasz za swoje największe dokonanie?
—M.P.: Doprowadzenie do otwarcia Tanga i stworzenie w nim sceny rewiowej.
—C.C.: Co jest Twoim największym niepowodzeniem?
—M.P.: To, że Tango nie jest w całości moje.
—C. C.: Czym są dla Ciebie pieniądze?
—M.P.: Tylko tym, że dają niezależność.
—C. C.: Jakie miejsce w Twoim życiu zajmuje seks?
—M.P.: Bardzo ważne i lubię, gdy go mam w domu.
—C.C.: Jaki jest Twój najbardziej zwariowany pomysł?
—M.P.: Nie mam zwariowanych pomysłów.
—C. C: Czego nauczyło Cię życie?
—M.P.: Tego, że w życiu można liczyć tylko na siebie.
—C. C.: Jaki jest TWÓJ obecny stan ducha?
—M.P.: Żal przemijania, żal po młodości.
—C. C.: Czego najbardziej się boisz?
—M.P.: Samotności i choroby i tego, że nie będę mogła pracować.
—C. C.: Kiedy czułaś się najszczęśliwsza?
—M.P.: Gdy uratowałam się po porwaniu i w czasie udanej premiery czy owacyjnie przyjmowanego mojego spektaklu.
—C.C.: Kiedy czułaś się najbardziej nieszczęśliwa?
—M.P.: Kiedy rozstałam się ze sceną i przestałam tańczyć.
—C. C.: Jaka jest najlepsza cecha Twojego charakteru?
—M.P.: Tolerancja i lojalność.
—C. C.: Jaka jest najgorsza cecha Twojego charakteru?
—M.P.: Przesadna ambicja i odpowiedzialność, oraz to, że zawszę muszę mieć rację.
—C. C.: Jaką postać historyczną najbardziej podziwiasz?
—M.P.: Może Napoleona.
—C. C.: Jaka postać historyczna budzi Twoją największą odrazę?
—M.P.: Hitler i Stalin.
—C. C.: Kto z żyjących jest dla Ciebie wzorem?
—M.P.: Nie mam.
—C. C.: Jakie zajęcie wykonujesz najlepiej?
—M.P.: Swój zawód, znam się na rewii.
—C. C.: Co najwyżej cenisz u innych ludzi?
—M.P.: Lojalność, profesjonalizm.
—C. C.: Czego nienawidzisz u innych?
—M.P.: Nie mam.
—C. C.: Z jaką postacią fikcyjną mogłabyś się utożsamić?
—M.P.: Nie mam.
—C. C.: W jakim miejscu czujesz się najlepiej?
—M.P.: W domu.
—C. C.: Czego zazdrościsz innym ludziom?
—M.P.: Nie zazdroszczę, chyba, że wielkim gwiazdom, że mogły robić karierę w Paryżu czy Nowym Jorku.
—C. C.: Co Cię najbardziej irytowało u swojej matki?
—M.P.: Histeria i nadpobudliwość.
—C. C.: Co Cię najbardziej irytowało u Twojego ojca?
—M.P.: Nic.
—C. C.: Co najbardziej cenisz w przyjaźni?
—M.P.: Lojalność i pomoc w każdej chwili.
—C. C.: Co najbardziej cenisz w miłości?
—M.P.: Oddanie, seks, czułość.
—C. C.: Jaka jest główna cecha Twojego charakteru?
—M.P.: Siła, ambicja, dochodzenie do celu, możliwość polegania na mnie.
—C. C.: Z czym Ci się kojarzy dzieciństwo?
—M.P.: Z moją matką.
—C. C.: Gdybyś mogła się na nowo narodzić, kim lub czym chciałabyś
—M.P.: Zawodowo - Lizą Minnelli, chciałabym tak jak ona śpiewać i tańczyć.
—C. C.: Co byś zrobiła, gdybyś wygrała wielką sumę pieniędzy?
—M.P.: Kupiłabym teatr i tworzyła bardzo bogate scenograficznie spektakle, zamieniłabym dom na dużą posiadłość, gdzie bym mogła mieć mnóstwo zwierząt: koni, psów.
—C. C.: Co byś zrobiła gdybyś dowiedziała się, że został Ci jeszcze rok życia?
—M.P.: Jeszcze szybciej pracowała, zrobiła swój benefis, rozparcelowała majątek i z wszystkimi się żegnała (po prostu byłby to mój ostatni wielki spektakl).
—C.C.: Jakie jest Twoje ulubione zwierzę?
—M.P.: Pies–pekińczyk i koń Ullinio.
—C. C.: Jakie zwierzę budzi w Tobie wstręt?
—M.P.: Pająki, węże, glisty.
—C. C.: Jakie zwierzę budzi w Tobie lęk?
—M.P.: Wszystkie, które gryzą i są niebezpieczne.
—C. C.: Co uważasz za swoją największą ekstrawagancję?
—M.P.: Miłość do pekińczyków i traktowanie ich jak najbardziej delikatnych dzieci.
—C. C.: Jak najchętniej spędzasz wolny czas?
—M.P.: Wymyślać nowe spektakle. Jak nic nie robię, to w domu z pekińczykami albo opalać się i kąpać w ciepłym morzu.
—C. C.: Kiedy zdarza Ci się kłamać?
—M.P.: Nie kłamię, nie umiem.
—C. C.: Jak reagujesz, kiedy ktoś chce od Ciebie pożyczyć pieniądze?
—M.P.: Nie lubię, bo ludzie nie umieją oddawać i tracisz przyjaciół lub znajomych.
—C. C.: W jakiej sytuacji poprosiłabyś o pożyczkę nieznajomego?
—M.P.: W ekstremalnej, kiedy w żaden sposób nie mogłabym sobie
pomóc - absolutna ostateczność.
—C. C.: Jaka część ciała wzbudza w Tobie największe pożądanie?
—M.P.: Albo wszystko, albo nic.
—C.C.: Jaka część ciała budzi w Tobie wstręt?
—M.P.: Żadna.
—C. C.: Jaki jest Twój ulubiony kolor?
—M.P.: Wiele, nie lubię niebieskiego.
—C. C.: Jak chciałabyś umrzeć?
—M.P.: Nie nagle, abym mogła pożegnać się ze światem i sceną.
PORTRAIT with HISTORY Małgorzata Potocka Małgorzata Potocka née Antoszewska (born February 21 in Warsaw - "forever young" as she told me a few days ago) - a dancer, director, choreographer and ballet teacher. Creator of the Sabbath cabaret and revue theater in 2001. A graduate of the Warsaw Ballet School. Scholarship holder of the Broadway dance school and the Paris Revue. She made her debut in 1972 on the stage of the Grand Theater in Warsaw in the play "Ecce Homo" by J. Berghmans, dir. Joseph Lazzini. In the 70s she created the group "Naya-Naya", the later name is the ballet group "Sabat". Author of revue, stage and television performances. "Sabbath" appeared in Vienna, Berlin, New York, Las Vegas, London, Bangkok, Rome and Stockholm, among others. In 1996 Małgorzata Potocka was awarded the Gold Cross of Merit for promoting Polish culture in the world. She is the creator of performances, including: "Revue. My Love","Sex Bomb","Arsenic and Old Lace","Moon Serenade - Gentleman's Diary","Viva Małgosia","Broadway Foksal Street","Magic and Revue","Hello Europe", "From Chopin to Moniuszko - the landscape of Polish meadows","Kisses of the World - that is, the world closer to us". Married four times, "I haven't said the last word about husbands yet," Potocka had recently mentioned to me, whatever that meant.
Traveling with the band around the world, she experienced many unusual and fascinating adventures; one of them turned out to be very dramatic. In October 1985, Potocka, along with members of the Sabat group, was one of the hostages of the "Achille Lauro" MS kidnapped by Palestinian terrorists. It was a terrifying and tragic event that influenced her further life. She decided that if she survived, she would create the first revue stage after the war in her country. We know and have been friends since time immemorial, it will be all in the pictures. I remember how she created the first modern dance group in Poland, SABAT, and in 2001 the Sabat Theater, the first and only revue theater in Poland, in which many great performances at the highest world level were created, including created for Poland's accession to the European Union, shown in Paris at UNESCO headquarters and played in Poland under the patronage of the Polish Presidency of the EU Council, the show "Kisses of Europe" and "Hollywood at Foksal", "Revue Forever" and many others. Moreover, on the occasion of the Chopin Year, the artist prepared "Rendez vous avec Chopin" - ballet impression to Fryderyk Chopin's piano pieces. In 2013, an additional operetta stage was set up at the Sabat Theater with the captivatingly spectacular spectacle 'Because It Is Love'. 2016 is the year of the jubilee revue "The Best of Sabat", which is a review of the greatest hits of the theater's several years of activity, with unflagging popularity played to this day. On the occasion of the centenary of regaining independence, Małgorzata Potocka created the spectacle '20s, 30s - Vevil of Old Warsaw', perfectly reflecting the spirit and beauty of the inter-war hits of Warsaw scenes in new musical arrangements.
Małgorzata Potocka is the heart of the theater, she plays the role of host of the evening at every performance. She cares for exceptional contact with the audience, feels that she was created from her passion and love of dance. And the media hailed her as the Queen of Polish Revue. In the New York "Career" March / April 1996, I published an interview with Małgosia Potocka. At the end of last year, impresario Henryk Michalski brought the Tango revue stage with the ballet group Sabat to the United States. The reviews highlighted the great professionalism in the smallest choreographic details, the wealth of costumes and lights. No wonder, because the dancers from the Sabat ballet group perform in the most famous Parisian cabarets "Moulin Rouge" or "Crazy Horse". The creator and choreographer is Małgorzata Potocka, co-owner of the famous Tango club in Warsaw. After graduating from the ballet school in Warsaw and studying with Marta Graham on Broadway, Małgorzata Potocka danced everywhere - in Rome, London, San Remo for the last time in 1989 at the festival in Sopot. Since then, he has been involved in the choreography and management of the Tango revue stage, preparing great events like the last century of the cinema. In addition to the work, which he devotes almost completely, in his home in Żoliborz she has her favorite Pekingese, and in the stable in Służewiec, Ulysses's horse running in races, which thanks to him began to passionate about her.
—Czesław Czapliński: What is your life motto?
—Małgorzata Potocka: Live so as not to be disgusted.
-C. C .: Who is your favorite dancer? Why?
—M.P .: My favorite dancer is Paula Abdul who is sex and dances well and Gene Kelly, a phenomenon in musical dance.
-C. C: Which choreographer do you value the most? Why? What do you owe him?
—M.P .: Bob Fosse, who combines the dance styles that I like best, i.e. classical, afro, modern and jazz, is my role model, and the movie "Old that jazz" is my favorite choreography.
—C.C .: Who is your favorite writer?
—M.P .: Stanisław Dygat, Jerzy Kosiński, Freud ... I have many of them.
-C. C .: Who is your favorite hero of the novel?
—M.P .: I don't have a favorite hero.
-C. C .: Who is your hero in life?
—M.P .: People who devote themselves selflessly to others.
-C. C .: What do you mean by career and what does it depend on?
—M.P .: What America's stars achieve - absolute popularity and wealth - as well as respect for the star.
-C. C .: Do you think you made a career?
—M.P .: You still don't make a career in Poland, you're just a more or less known person.
-C. C .: Is it pleasant for you to be a public figure?
—M.P .: Yes, I like being a public figure because it makes it easier to do business.
-C. C .: Do you have any complexes?
—M.P .: Yes I do, I would like to know foreign languages better and more.
-C. C .: How do you deal with them?
—M.P .: I'm catching up with a smile and kindness.
—C.C .: What do you value most in women?
—M.P .: Class, wisdom, achieving a professional position, kindness.
-C. C .: What do you value most in men?
—M.P .: Intelligence, professional position, sex, entrepreneurship, good parenting, elegance.
-C. C .: What do you mean by happiness?
—M.P .: Achievement of a professional position, self-realization, independence, love and of course a place to live that you love and still be healthy.
—C.C .: Are you happy according to this?
—M.P .: Yes, I'm happy.
-C. C .: If you were to name one person you value most, who would it be and why?
—M.P .: Michael Jackson, he reached the peak of perfection in his professionalism.
—C.C .: And vice versa, who can you stand?
—M.P .: Schwarzenegger.
-C. C .: What is your favorite activity?
—M.P .: Buying old trinkets, beautiful things and of course being with your pets - Pekingese and Ulisse.
—C.C .: What don't you like to do?
—M.P .: Clean, wash, cook and iron.
-C. C .: What do you consider your greatest achievement?
—M.P .: Bringing Tango to open and creating a revue stage in it.
—C.C .: What is your biggest failure?
—M.P .: That Tango is not entirely mine.
-C. C .: What is money for you?
—M.P .: Only by giving independence.
-C. C .: What place does sex have in your life?
—M.P .: Very important and I like it when I have it at home.
—C.C .: What is your craziest idea?
—M.P .: I don't have crazy ideas.
-C. C: What did life teach you?
—M.P .: That you can only count on yourself in life.
-C. C .: What is your current state of mind?
—M.P .: Regret for passing time, regret for youth.
-C. C .: What are you most afraid of?
—M.P .: Loneliness and illness and the fact that I won't be able to work.
-C. C .: When did you feel happiest?
—M.P .: When I saved myself after the kidnapping and during a successful premiere or my show that was enthusiastically received.
—C.C .: When did you feel the most unhappy?
—M.P .: When I parted with the stage and stopped dancing.
-C. C .: What is the best feature of your character?
—M.P .: Tolerance and loyalty.
-C. C .: What is the worst feature of your character?
—M.P .: Excessive ambition and responsibility, and that I must always be right.
-C. C .: What historical form do you admire the most?
—M.P .: Maybe Napoleon.
-C. C .: What historical form arouses your greatest repulsion?
—M.P .: Hitler and Stalin.
-C. C .: Who among the living is an example for you?
—M.P .: I don't have one.
-C. C .: What occupation do you do best?
—M.P .: I know my profession in revue.
-C. C .: What do you value most in other people?
—M.P .: Loyalty, professionalism.
-C. C .: What do you hate about others?
—M.P .: I don't have one.
-C. C .: What fictional character could you identify with?
—M.P .: I don't have one.
-C. C .: Where do you feel best?
—M.P .: At home.
-C. C .: What do you envy other people?
—M.P .: I don't envy unless big stars have a career in Paris or New York.
-C. C .: What irritated you most about your mother?
—M.P .: Hysteria and hyperactivity.
-C. C .: What irritated you most about your father?
—M.P .: Nothing.
-C. C .: What do you value most in friendship?
—M.P .: Loyalty and help at all times.
-C. C .: What do you value most in love?
—M.P .: Devotion, sex, tenderness.
-C. C .: What is the main feature of your character?
—M.P .: Strength, ambition, reaching my goal, the ability to rely on me.
-C. C .: What do you associate with childhood?
—M.P .: With my mother.
-C. C .: If you could be born again, who or what you would like
—M.P .: Professionally - Liza Minnelli, I would like to sing and dance like her.
-C. C .: What would you do if you won a large sum of money?
—M.P .: I would buy a theater and create scenographically rich spectacles, I would exchange a house for a large estate, where I could have a lot of animals: horses, dogs.
-C. C .: What would you do if you found out that you still have a year to live?
—M.P .: She worked even faster, benefited, parceled out her fortune and bade farewell to everyone (it would simply be my last grand spectacle).
—C.C .: What is your favorite animal?
—M.P .: Pekingese dog and horse Ullinio.
-C. C .: What kind of animal disgusts you?
—M.P .: Spiders, snakes, roundworms.
-C. C .: What animal are you afraid of?
—M.P .: All that bite and are dangerous.
-C. C .: What do you consider your greatest extravaganza?
—M.P .: Love for Pekingese and treating them as the most fragile children.
-C. C .: How do you spend your free time most often?
—M.P .: Inventing new performances. If I do nothing, then at home with Pekingese or sunbathe and bathe in the warm sea.
-C. C .: When do you happen to lie?
—M.P .: I don't lie, I can't.
-C. C .: How do you react when someone wants to borrow money from you?
—M.P .: I don't like it because people can't give back and you lose friends or acquaintances.
-C. C .: In what situation would you ask for a loan from a stranger?
—M.P .: In extreme, when I couldn't in any way help - absolute last resort.
-C. C .: What part of the body evokes the greatest desire in you?
—M.P .: Either everything or nothing.
—C.C .: What part of your body disgusts you?
—M.P .: None. -C. C .: What is your favorite color?
—M.P .: Many, I don't like blue.
-C. C .: How would you like to die?
—M.P .: Not suddenly that I could say goodbye to the world and the stage.