PORTRET z HISTORIĄ Jane Seymour

Jane Seymour OBE (ur. Joyce Penelope Wilhelmina Frankenberg, 15 lutego 1951) jest brytyjską aktorką. Po debiucie ekranowym jako niekredytowana statystka-nastolatka w musicalowej komedii Oh! What a Lovely War (1969), Seymour zaczęła otrzymywać role filmowe i telewizyjne, w tym główną rolę w serialu The Onedin Line (1972–1973) oraz rolę jasnowidzącej dziewczyny Bonda, Solitaire, w filmie o Jamesie Bondzie Żyj i pozwól umrzeć (1973).

Uznanie krytyków przyniosła jej nominacja do nagrody Primetime Emmy dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej w miniserialu za rolę w Captains and the Kings (1976). W 1982 roku Seymour zdobyła swój pierwszy Złoty Glob dla najlepszej aktorki w miniserialu lub filmie telewizyjnym za rolę w East of Eden (1981). Otrzymała trzy kolejne nominacje do Złotego Globu w tej samej kategorii: za rolę Wallis Simpson w filmie telewizyjnym The Woman He Loved(1988) oraz dwie – w kolejnych latach – za udział w miniserialu War and Remembrance (1988–1989). Rola w War and Remembrance przyniosła jej także nominację do Primetime Emmy.

Seymour zdobyła również Primetime Emmy dla najlepszej aktorki drugoplanowej w miniserialu lub filmie telewizyjnym za rolę Marii Callas w Onassis: The Richest Man in the World (1988).

W 1993 roku Seymour została obsadzona w roli dr Michaeli Quinn w serialu Dr. Quinn, Medicine Woman, medycznym dramacie osadzonym na Dzikim Zachodzie. Za tę rolę, na przestrzeni sześciu sezonów, była dwukrotnie nominowana do Primetime Emmy dla najlepszej aktorki w serialu dramatycznym, dwukrotnie do Screen Actors Guild Award oraz czterokrotnie do Złotego Globu dla najlepszej aktorki w serialu dramatycznym, z czego jedną statuetkę zdobyła.

Seymour otrzymała gwiazdę w Hollywood Walk of Fame, a w 2000 roku została mianowana Oficerem Orderu Imperium Brytyjskiego (OBE).

Zagrała także w wielu filmach, m.in. Somewhere in Time (1980), The Scarlet Pimpernel (1982), La Révolution française (1989), Wedding Crashers (2005), Love, Wedding, Marriage (2011), Little Italy (2018), The War with Grandpa (2020) oraz Friendsgiving (2020).

Poza aktorstwem Seymour założyła organizację non profit Open Hearts Foundation, współtworzyła książki dla dzieci i poradniki oraz stworzyła kolekcje biżuterii, szali, mebli, dywanów, torebek, a także obrazów i rzeźb pod marką Jane Seymour Designs.

Joyce Penelope Wilhelmina Frankenberg urodziła się 15 lutego 1951 roku w Uxbridge w hrabstwie Middlesex (obecnie część Wielkiego Londynu). Jej matką była Mieke van Tricht (1914–2007), pielęgniarka, a ojcem Benjamin John Frankenberg FRCOG (1914–1990), wybitny ginekolog i położnik. Ojciec był pochodzenia żydowskiego; urodził się w Anglii w rodzinie wywodzącej się z Nowego Trzepowa w Polsce. Matka była holenderską protestantką (rodzina z Deventer), jeńcem wojennym podczas II wojny światowej i mieszkała wcześniej w Holenderskich Indiach Wschodnich (dzisiejsza Indonezja). Seymour wspominała, że nauczyła się języka niderlandzkiego od matki oraz od innych ocalałych z japońskiego obozu internowania, którzy często wspólnie spędzali wakacje w Holandii. Zachęcana przez rodziców (którzy wysłali ją do Genewy, by ćwiczyła języki), biegle opanowała również język francuski.

Dziadek ze strony ojca, Lee Grahame, przybył do londyńskiego East Endu po ucieczce przed carskimi pogromami w wieku 14 lat. W spisie powszechnym z 1911 roku figuruje jako fryzjer mieszkający w Bethnal Green, a później założył własną firmę. Ojciec Seymour ukończył UCL Medical School w 1938 roku, po czym służył w medycznym oddziale RAFVR podczas II wojny światowej, m.in. w Anglii, Belgii, Włoszech i Republice Południowej Afryki, kończąc służbę w stopniu dowódcy eskadry. Po wojnie pracował w wielu londyńskich szpitalach i zaprojektował oddział położniczy w Hillingdon Hospital. Współpracował z Patrickiem Steptoe przy pionierskich dyskusjach dotyczących zapłodnienia in vitro i publikował prace na temat zachowań seksualnych młodzieży.

Seymour kształciła się w Tring Park School for the Performing Arts w Hertfordshire. Przyjęła pseudonim artystyczny Jane Seymour, inspirowany imieniem angielskiej królowej, uznając go za bardziej „sprzedawalny”. Jedną z jej charakterystycznych cech jest heterochromia – prawe oko ma brązowe, a lewe zielone.

W 1969 roku wystąpiła bez nazwiska w filmie Oh! What a Lovely War, a w 1970 roku zagrała swoją pierwszą większą rolę filmową w dramacie wojennym The Only Way, wcielając się w Lillian Stein, Żydówkę uciekającą przed nazistowskimi prześladowaniami. W 1973 roku zdobyła pierwszą dużą rolę telewizyjną jako Emma Callon w serialu The Onedin Line. W tym czasie zagrała także w miniserialu Frankenstein: The True Story oraz w filmie Young Winston, wyprodukowanym przez Richarda Attenborougha.

Międzynarodową sławę przyniosła jej rola Solitaire w Żyj i pozwól umrzeć (1973). Portal IGN umieścił ją na 10. miejscu listy „Top 10 dziewczyn Bonda”. W 1975 roku zagrała księżniczkę Farah w Sinbad and the Eye of the Tiger, a w 1978 roku pojawiła się jako Serina w filmie i serialu Battlestar Galactica.

W 1980 roku wystąpiła na Broadwayu jako Constanze w sztuce Amadeus Petera Shaffera, obok Iana McKellena i Tima Curry’ego. W tym samym roku zagrała Elise McKennę w romantycznym filmie Somewhere in Time, który zapoczątkował jej wieloletnią przyjaźń z Christopherem Reeve’em. W 1981 roku zdobyła Złoty Glob za rolę Cathy Ames w East of Eden.

W kolejnych latach występowała m.in. w The Scarlet Pimpernel (1982), Lassiter (1984) oraz miniserialu War and Remembrance. W 1989 roku, z okazji 200-lecia rewolucji francuskiej, zagrała Marię Antoninę w filmie La Révolution française.

„…Jane Seymour spotkałem w Nowym Jorku 21 października 1986 r. Była bardzo znana występując w serialu telewizyjnym „Crossings” oraz wyszła wówczas jej książka pt.:„Jane Seymour's Guide to Romantic Living”….” – Czesław Czapliński.

W latach 90. zdobyła ogromną popularność dzięki roli dr Michaeli Quinn w Dr. Quinn, Medicine Woman. W tym okresie poznała swojego czwartego męża, aktora i reżysera Jamesa Keacha.

W XXI wieku kontynuowała pracę głównie w telewizji, występując m.in. w Smallville, Wedding Crashers, How I Met Your Mother, Castle, filmach Hallmarku oraz w serialach Harry Wild i The Kominsky Method. W 2020 roku zagrała główną rolę w australijskim filmie Ruby’s Choice, za którą otrzymała nagrodę Australijskiej Sieci Przemysłu Filmowego.

W 2024 roku wystąpiła w filmie Netflixa Irish Wish, który zadebiutował na pierwszym miejscu listy najchętniej oglądanych filmów platformy. W 2025 roku rozpoczęła prowadzenie programu Relative Secrets dla Acorn TV/BBC America.

Jane Seymour była czterokrotnie zamężna i rozwiedziona. Ma czworo dzieci. W 2005 roku została naturalizowaną obywatelką Stanów Zjednoczonych. Od 2023 roku jest w związku z muzykiem Johnem Zambettim.

Jest ambasadorką organizacji Childhelp, autorką i współautorką licznych książek poradnikowych i dziecięcych, projektantką biżuterii oraz ikoną stylu. Otrzymała wiele nagród i wyróżnień, w tym Ellis Island Medal of Honor (2010) oraz honorowy doktorat sztuk pięknych Uniwersytetu High Point w 2025 roku.

PORTRAIT with HISTORY Jane Seymour

  Jane Seymour OBE (born Joyce Penelope Wilhelmina Frankenberg, 15 February 1951) is a British actress. After making her screen debut as an uncredited teenage extra in the musical comedy Oh! What a Lovely War (1969), Seymour began receiving film and television roles, including a leading role in the series The Onedin Line (1972–1973) and the role of the Bond clairvoyant girl Solitaire in the James Bond film Live and Let Die (1973).

Critical acclaim came with her nomination for the Primetime Emmy Award for Outstanding Lead Actress in a Miniseries for her role in Captains and the Kings (1976). In 1982, Seymour won her first Golden Globe Award for Best Actress in a Miniseries or Motion Picture Made for Television for her role in East of Eden (1981). She received three further Golden Globe nominations in the same category: for her portrayal of Wallis Simpson in the television film The Woman He Loved(1988), and twice in consecutive years for her performance in the miniseries War and Remembrance (1988–1989). Her role in War and Remembrance also earned her a Primetime Emmy nomination.

Seymour also won the Primetime Emmy Award for Outstanding Supporting Actress in a Miniseries or Motion Picture Made for Television for her portrayal of Maria Callas in Onassis: The Richest Man in the World (1988).

In 1993, Seymour was cast as Dr. Michaela Quinn in the television series Dr. Quinn, Medicine Woman, a medical drama set in the American Old West. For this role, over six seasons, she received two Primetime Emmy nominations for Outstanding Lead Actress in a Drama Series, two Screen Actors Guild Award nominations, and four Golden Globe nominations for Best Actress in a Television Drama Series, winning one.

Seymour has a star on the Hollywood Walk of Fame and, in 2000, was appointed an Officer of the Order of the British Empire (OBE).

She has also appeared in numerous films, including Somewhere in Time (1980), The Scarlet Pimpernel (1982), La Révolution française (1989), Wedding Crashers (2005), Love, Wedding, Marriage (2011), Little Italy (2018), The War with Grandpa (2020), and Friendsgiving (2020).

Beyond acting, Seymour founded the non-profit organization Open Hearts Foundation, co-authored children’s books and self-help guides, and created collections of jewelry, scarves, furniture, rugs, handbags, as well as paintings and sculptures under the brand Jane Seymour Designs.

Joyce Penelope Wilhelmina Frankenberg was born on 15 February 1951 in Uxbridge, Middlesex (now part of Greater London). Her mother was Mieke van Tricht (1914–2007), a nurse, and her father Benjamin John Frankenberg FRCOG (1914–1990), a distinguished obstetrician and gynecologist. Her father was of Jewish descent, born in England to a family originating from Nowy Trzepów in Poland. Her mother was a Dutch Protestant (from a family in Deventer), a prisoner of war during World War II, and had previously lived in the Dutch East Indies (present-day Indonesia). Seymour has recalled that she learned Dutch from her mother and from other survivors of Japanese internment camps, who often spent holidays together in the Netherlands. Encouraged by her parents (who sent her to Geneva to practice languages), she also became fluent in French.

Her paternal grandfather, Lee Grahame, arrived in London’s East End after fleeing Tsarist pogroms at the age of 14. In the 1911 census, he was listed as a hairdresser living in Bethnal Green, and later founded his own business. Seymour’s father graduated from UCL Medical School in 1938 and served during World War II in the medical branch of the RAF Volunteer Reserve, including service in England, Belgium, Italy, and South Africa, finishing his service with the rank of squadron leader. After the war, he worked in several London hospitals and designed the maternity ward at Hillingdon Hospital. He collaborated with Patrick Steptoe in pioneering discussions on in vitro fertilization and published works on adolescent sexual behavior.

Seymour was educated at Tring Park School for the Performing Arts in Hertfordshire. She adopted the stage name Jane Seymour, inspired by the English queen, believing it to be more “marketable.” One of her distinctive features is heterochromia—her right eye is brown, and her left eye is green.

In 1969, she appeared uncredited in Oh! What a Lovely War, and in 1970 played her first major film role in the war drama The Only Way, portraying Lillian Stein, a Jewish woman fleeing Nazi persecution. In 1973, she landed her first major television role as Emma Callon in The Onedin Line. Around this time, she also appeared in the miniseries Frankenstein: The True Story and the film Young Winston, produced by Richard Attenborough.

International fame came with her role as Solitaire in Live and Let Die (1973). IGN ranked her 10th on its list of the “Top 10 Bond Girls.” In 1975, she played Princess Farah in Sinbad and the Eye of the Tiger, and in 1978 appeared as Serina in both the film and television series Battlestar Galactica.

In 1980, she appeared on Broadway as Constanze in Peter Shaffer’s play Amadeus, alongside Ian McKellen and Tim Curry. That same year, she starred as Elise McKenna in the romantic film Somewhere in Time, which began her lifelong friendship with Christopher Reeve. In 1981, she won a Golden Globe Award for her portrayal of Cathy Ames in East of Eden.

In subsequent years, she appeared in The Scarlet Pimpernel (1982), Lassiter (1984), and the miniseries War and Remembrance. In 1989, on the occasion of the bicentennial of the French Revolution, she portrayed Marie Antoinette in La Révolution française.

“...I met Jane Seymour in New York on October 21, 1986. She was very well known at the time for her role in the television series Crossings, and her book Jane Seymour’s Guide to Romantic Living had just been published...” — Czesław Czapliński

In the 1990s, she achieved enormous popularity thanks to her role as Dr. Michaela Quinn in Dr. Quinn, Medicine Woman. During this period, she met her fourth husband, actor and director James Keach.

In the 21st century, she continued working primarily in television, appearing in Smallville, Wedding Crashers, How I Met Your Mother, Castle, Hallmark films, and series such as Harry Wild and The Kominsky Method. In 2020, she starred in the Australian film Ruby’s Choice, for which she received an award from the Australian Film Industry Network.

In 2024, she appeared in the Netflix film Irish Wish, which debuted at number one on the platform’s most-watched list. In 2025, she began hosting the program Relative Secrets for Acorn TV/BBC America.

Jane Seymour has been married and divorced four times and has four children. In 2005, she became a naturalized citizen of the United States. Since 2023, she has been in a relationship with musician John Zambetti.

She is an ambassador for Childhelp, the author and co-author of numerous self-help and children’s books, a jewelry designer, and a style icon. She has received many awards and honors, including the Ellis Island Medal of Honor (2010) and an honorary Doctor of Fine Arts degree from High Point University in 2025.2