„…Pamiętaj, życie to jest koncert, ty w nim grasz!...“– Jacek Cygan.
Jacek Antoni Cygan (ur. 6 lipiec 1950 r. w Sosnowcu) – poeta, autor tekstów piosenek i librecista.
W 1968 przeniósł się do Warszawy, gdzie w 1973 ukończył studia na Wydziale Cybernetyki WAT.
Pierwsze piosenki zaczął pisać już na studiach w 1976 zdobył I nagrodę na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie.
Napisał ponad tysiąc tekstów piosenek dla najwybitniejszych artystów polskiej sceny muzycznej, osiągając w tej dziedzinie wielkie sukcesy, stając się przebojami. Sześć z nich otrzymywało pierwsze nagrody Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu,
niektóre za granicą jak choćby w 1994 roku II miejsce na Festiwalu Eurowizji w Dublinie.
Wydał trzy tomy wierszy: „Drobiazgi liryczne”, Oficyna Literacka, Kraków, 1995, „Ambulanza”, Wydawnictwo Bonobo, Warszawa, 2005 oraz „Pies w tunelu”, Wydawnictwo Iskry, Warszawa 2011. Otrzymał m. in. Nagrodę Literacką im. Ks. Jana Twardowskiego za tom „Ambulanza” oraz Nagrodę Literacką – Srebrny Kałamarz im. Hermenegildy Kociubińskiej za tom „Pies w tunelu”.
W roku 2010 wydał książkę „Klezmer – Opowieść o życiu Leopolda Kozłowskiego-Kleinmana”, która ukazała się w Wydawnictwie Austeria w Krakowie. W roku 2012 niemiecka wersja tej książki „Der Letzte Klezmer – Das Leben des Leopld Kozłowski – Kleinman” wyszła w Wydawnictwie Metropol Verlag w Berlinie.
Jest twórcą libretta oratorium „Santo Subito – Cantobiografia Jana Pawła II” poświęconego życiu polskiego papieża.
Zajmuje się także pracą przekładową – m.in. napisał polskie wersje musicalu „Notre-Dame de Paris” oraz oratorium „Mesjasz” Jerzego Fryderyka Haendla. W 2012 roku przetłumaczył z języka jidysz trzydzieści pieśni Mordechaja Gebirtiga, barda krakowskiego Kazimierza. Pieśni ukazały się w książce „Mordechaj Gebirtig – Bądź mi zdrów, Krakowie – Blajb gezunt mir, Kroke” wydanej przez Wydawnictwo Austeria.
Członek kapituły Nagrody Literackiej im. Leopolda Staffa, kawaler Orderu Uśmiechu, od 2014 r. honorowy obywatel Sosnowca.
Pomysł na zdjęcie, często jest przypadkiem, ale nie było by go, gdyby się nie prowokowało losu. A z Jackiem Cyganem zaczęło się tak – jechałem do studia nagrań w Warszawie 3 czerwca 2011 r. Zanim wszedłem do mrocznego pomieszczenia, na jasnej ścianie zobaczyłem niesamowicie ułożone cienie i światła. Zdałem sobie sprawę, że to jest tu i teraz, trzeba to wykorzystać. Po wejściu do środka poprosiłem Jacka, abyśmy na chwilę wyszli na zewnątrz i właśnie użyłem tego w pewnym sensie „przypadkowego” tła. Teraz znacie już prawdziwą historię tego pierwszego zdjęcia, potem były inne, bardziej prywatne, ciągle powstają nowe. Ale tamto pozostaje pierwsze.
KIM JEST ARTYSTA? – to temat, który drążyłem przez sześć lat, podczas spotkań z wybitnymi postaciami kultury, na spotkaniach pt. „ARTYŚCI w ŁAZIENKACH” w Pałacu Myśliwieckim w Łazienkach Królewskich w Warszawie. Jedną z tych postaci był Jacek Cygan, który pojawił się 6 czerwca 2013 r.
—Czesław Czapliński: Kim jest artysta?
—Jacek Cygan (odpowiedź jest dziś, dostosowana jest do sytuacji w jakiej jesteśmy): Artysta to człowiek uprawiający pole sztuki pięknej. W dobie pandemii, artysta to ktoś taki, kto nie ma z czego żyć.
Kwestionariusz Prousta to rodzaj zabawy towarzyskiej znanej wśród europejskich mieszczuchów i salonowców co najmniej od 2 poł. XIX wieku. Tytuł kwestionariusza pochodzi od nazwiska francuskiego pisarza Marcela Prousta (ur. 1871 – zm. 1922). Kwestionariusz składał się z kilkunastu pytań dotyczących osobowości osoby, która na nie odpowiadała, jej upodobań, zamiłowań itp. Pozornie błahy, stał się kwestionariusz Prousta jednym z pierwszych przykładów „testu” osobowości.
—Główna cecha mojego charakteru?
Nie jestem w stanie sam ocenić, muszą to zrobić inni. Z przymrużeniem oka: nienachalna łagodność i pogoda ducha.
—Cechy, których szukam u mężczyzny?
Lojalność, solidność, prawość.
—Cechy, których szukam u kobiety?
Serdeczność i pewna doza tajemnicy.
—Co cenię najbardziej u przyjaciół?
Przyjaźń.
—Moja główna wada?
Obwinianie siebie za wszysko, co sie nie udaje.
—Moje ulubione zajęcie?
Odkrywanie czegoś, czego nikt przede mną nie odkrył.
—Moje marzenie o szczęściu?
Bardzo zwyczajne – zdrowie I harmonia.
—Co wzbudza we mnie obsesyjny lęk?
Kłamstwo i cynizm, zwłaszcza w polityce.
—Co byłoby dla mnie największym nieszczęściem?
Zabranie mi wolności.
—Kim lub czym chciałbym być, gdybym nie był tym, kim jestem?
Kompozytorem.
—Kiedy kłamię?
Oprócz sytuacji nagannych wynikających z braku charakteru, kłamię wtedy, kiedy nie chcę kogoś zranić.
—Słowa, których nadużywam?
Natomiast.
—Ulubieni bohaterowie literaccy?
Bohaterowie opowiadań Maraia.
—Ulubieni bohaterowie życia codziennego?
Pielęgniarki i lekarze.
—Czego nie cierpię ponad wszystko?
Chamstwa, dwulicowości i nielojalności.
—Dar natury, który chciałbym posiadać?
Chciałbym umieć fruwać w powietrzu.
—Jak chciałbym umrzeć?
We własnym domu, trzymany za rękę przez żonę.
—Obecny stan mojego umysłu?
Właściwy dla wieku.
—Błędy które najczęściej wybaczam?
Wszystkie nie wynikające ze złej woli.
Proust, zanim jeszcze został uznanym pisarzem, miał odpowiadać dwukrotnie na zestaw pytań zadanych przez przyjaciółkę; raz jako zaledwie nastolatek i ponownie jako młodzieniec. Manuskrypt z odpowiedziami Prousta został odnaleziony w roku 1924, już po śmierci słynnego pisarza. I w ten sposób nazwisko Prousta zostało powiązane z pytaniami z kwestionariusza na zawsze. Amerykańska pop-kultura pokochała zresztą stylistykę tego typu pytań. Od roku 1993 kwestionariusz Prousta zagościł na łamach „Vanity Fair” jako stała rubryka. A teraz mieliście szanse przeczytać jak na te pytania szczerze odpowiedział – Jacek Cygan.
“…Praca jest moją pasją. Nawet, jeśli nic aktualnie nie piszę, to już o czymś myślę. Budzę się rano i zastanawiam, co dziś może się wydarzyć, co mógłbym zrobić?...” – Jacek Cygan.
PORTRAIT with HISTORY Jacek Cygan "... Remember, life is a concert, you play in it! ..." - Jacek Cygan.
Jacek Antoni Cygan (born July 6, 1950 in Sosnowiec) - poet, songwriter and librettist. In 1968 he moved to Warsaw, where in 1973 he graduated from the Faculty of Cybernetics of the Military University of Technology. He began to write his first songs while studying in 1976 and won the first prize at the Student Song Festival in Krakow. He wrote over a thousand song lyrics for the greatest artists of the Polish music scene, achieving great successes in this field, becoming hits. Six of them received the first awards of the Polish National Song Festival in Opole, some abroad, such as in 1994 the second place at the Eurovision Festival in Dublin. He published three volumes of poems: "Lyrical Trifles", Oficyna Literacka, Krakow, 1995, "Ambulanza", Bonobo Publishing House, Warsaw, 2005 and "Dog in the Tunnel", Iskry Publishing House, Warsaw 2011. He received, among others Literary Award of Ks. Jan Twardowski for the volume "Ambulanza" and the Literary Award - Silver Inkwell Hermenegildy Kociubińska for the volume "Dog in the tunnel". In 2010 he published the book "Klezmer - A Tale of the Life of Leopold Kozłowski-Kleinman", which appeared in the Austeria Publishing House in Krakow. In 2012, the German version of this book "Der Letzte Klezmer - Das Leben des Leopld Kozłowski - Kleinman" was published by the Metropol Verlag Publishing House in Berlin. He is the creator of the libretto of the oratory "Santo Subito - Cantobiography of John Paul II" devoted to the life of a Polish pope. He also translates - including he wrote the Polish versions of the musical "Notre-Dame de Paris" and the oratorio "Messiah" by Jerzy Fryderyk. In 2012, he translated thirty songs of Mordechaj Gebirtig, the Krakow bard Kazimierz, from Yiddish. The songs appeared in the book "Mordechaj Gebirtig - Be Healthy, Krakow - Blajb gezunt mir, Kroke" published by the Austeria Publishing House. Member of the jury of the Literary Award Leopold Staff, a bachelor of the Order of the Smile, an honorary citizen of Sosnowiec since 2014.
The idea of a photo is often an accident, but it would not have been had it not been for fate. And with Jacek Cygan it began like this - I was going to the recording studio in Warsaw on June 3, 2011. Before entering the dark room, on a bright wall I saw incredibly arranged shadows and lights. I realized that it is here and now, it must be used. After getting inside, I asked Jack to go outside for a moment and just used it in some sense "random" background. Now you know the true story of this first photo, then there were others, more private, new ones are constantly being created. But that remains first.
WHO IS AN ARTIST? - this is a topic that I delved into for six years, during meetings with outstanding figures of culture, at meetings titled "ARTISTS in Royal Łazienki" at the Myśliwiec Palace in the Royal Łazienki Park in Warsaw. One of these characters was Jacek Cygan, who appeared on June 6, 2013.
—Czesław Czapliński: Who is the artist?
—Jacek Cygan: (the answer today is adapted to the situation we are in): The artist is a man practicing the field of fine art. In the age of pandemics, an artist is someone who has nothing to live on.
The Proust Questionnaire is a type of social game known among European townspeople and salon owners since at least the second half. XIX century. The title of the questionnaire comes from the name of the French writer Marcel Proust (born in 1871 - died in 1922). The questionnaire consisted of a dozen or so questions about the personality of the person who answered them, their preferences, passions, etc. Apparently trivial, the Proust Questionnaire became one of the first examples of the personality "test".
—The main feature of my character?
I can't judge myself, others have to do it. With a grain of salt: unobtrusive gentleness and serenity.
—Features I'm looking for in a man?
Loyalty, reliability and integrity.
—Characteristics I am looking for a woman?
Cordiality and a certain dose of mystery.
—What do I value most with friends?
Friendship.
—My major disadvantage?
Blaming yourself for everything that goes wrong.
—My favorite activity?
Discovering something that nobody has discovered before me.
—My dream of happiness?
Very ordinary - health and harmony.
—What causes me to be obsessed with fear?
Lie and cynicism, especially in politics.
—What would be my biggest misfortune?
Taking my freedom.
—Who or what I would like to be if I wasn't who I am?
Composer.
—When do I lie?
In addition to reprehensible situations due to lack of character, I lie when I do not want to hurt someone.
—Words I abuse?
While.
—Loved literary heroes?
Heroes of Marai's stories.
—Loved heroes of everyday life?
Nurses and doctors.
—What do I hate above all?
Rudeness, duplicity and disloyalty.
—Gift of nature that I would like to have?
I would like to be able to fly in the air.
—How would I like to die?
In his own home, held by his wife's hand.
—Current state of my mind?
Appropriate for age.
—The mistakes I forgive most often?
All not based on ill will.
Proust, before he became a recognized writer, was to answer twice a set of questions asked by a friend; once as a teenager and again as a young man. The manuscript with Proust's replies was found in 1924, after the death of the famous writer. And in this way, Proust's name was linked to the questionnaire forever. American pop culture, moreover, loved the style of this type of question. From 1993, Proust's questionnaire appeared in the Vanity Fair as a permanent column. And now you had the chance to read how to answer these questions honestly - Jacek Cygan.
"... Work is my passion. Even if I'm not writing anything at the moment, I'm already thinking about something. I wake up in the morning and wonder what can happen today, what could I do? ... "- Jacek Cygan.
