„…Najsmutniejszym aspektem dzisiejszego życia jest to, że nauka osiąga wiedzę szybciej niż społeczeństwo osiąga mądrość…” – Isaac Asimov.
Isaac Asimov (ur. 2 stycznia 1920 r. w Pietrowiczach w obwodzie smoleńskim w Rosji – zm. 6 kwietnia 1992 r. w Nowym Jorku) – pisarz, profesor biochemii.
W 1950 roku opublikował swoją pierwszą powieść „Pebble in the Sky”. Niezwykle płodny autor, w sumie napisał prawie 500 książek oraz w przybliżeniu 9000 listów – z tego do mnie trafiły dwa listy – był jednym z najbardziej płodnych pisarzy wszech czasów. Największą popularność zdobył jako autor książek science fiction (fantastyczno-naukowych).
Pamiętam, że jak dostałem od niego pierwszy list, to zakręciło mi się w głowie z wrażenia, taki facet odpisuje, po wysłaniu mu kilku zdjęć, jakie mu zrobiłem w grudniu 1984 r. w Nowym Jorku.
W liście z 23 sierpnia 1986 Asimov pisał: „…Otrzymałem dwa zdjęcia, które mi zrobiłeś i myślę, że są bardzo dobre.
Nie sądzę, że jestem rozsądnym osądem własnego wyglądu, ale wydaje mi się, że podobieństwo jest doskonałe i że wyglądam zarówno poważnie, jak i, jeśli mogę tak powiedzieć, inteligentne.
Jeśli chciałbyś dołączyć mój portret do swojej wystawy, byłbym bardzo zadowolony…”.
Jedno z nich znalazło się w moim albumie „FACE to FACE” i na indywidualnej wystawie w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie (1989).
Najsłynniejszymi dziełami Asimova jest cykl „Fundacja”, „Imperium Galaktyczne” oraz „Roboty”. Pisał również książki kryminalne i fantasy, a pod pseudonimem „Paul French” stworzył młodzieżowy cykl „Lucky Starr”.
Gdy miał trzy lata, rodzina wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych. Dorastając na Brooklynie, Asimov nauczył się czytać w wieku pięciu lat.
Tam właśnie Asimov zetknął się z tzw. „pulp magazines”, a już w wieku jedenastu lat zaczął pisać swoje własne historyjki.
Studiował na Uniwersytecie Columbia, który ukończył w roku 1939. Po przerwie powrócił na uczelnię i w roku 1948 uzyskał tytuł doktora biochemii i rozpoczął pracę na wydziale Szkoły Medycyny Uniwersytetu Bostońskiego.
Obawiał się latania samolotem, latał jedynie dwukrotnie w życiu.
Jego ostatnia książka niefabularna „Our Angry Earth” (1991), napisana wspólnie z długoletnim przyjacielem, autorem fantastyki naukowej Frederikiem Pohlem, traktuje o problemach kryzysu ekologicznego takich jak globalne ocieplenie czy zniszczenie warstwy oznonowej,
W 1968 the Science Fiction Writers of America w głosowaniu ogłosiło „Nastanie nocy” najlepszym opowiadaniem fantastycznonaukowym napisanym kiedykolwiek. W zbiorze Nightfall and Other Stories napisał:
„…Stworzenie „Nastania nocy” było przełomowym punktem w mojej karierze... Nagle zaczęto mnie brać serio i świat fantastyki naukowej stał się świadomy mojego istnienia. Z biegiem lat stało się jasne, że napisałem opowiadanie, które weszło do kanonu…”.
Gdy ukazały się nowe magazyny fantastyki naukowej, zwłaszcza „Galaxy Magazine” Asimov zaczął publikować opowiadania także w nim. Określał później lata 50. jako swoją „złotą dekadę”. Pewna liczba tych opowiadań została wydana w antologii „The Best of Isaac Asimov”.
Wielka różnorodność tematów poruszanych w twórczości Asimova skłoniła kiedyś Kurta Vonneguta do zapytania: „Jakie to uczucie, wiedzieć wszystko?” Asimov odpowiedział, że wie jedynie jakie to uczucie mieć reputację wszystkowiedzącego: „Nieswojo”.
Asimov był również uznanym autorem kryminałów. Wydał dwie pełnowymiarowe powieści kryminalne, napisał kilka opowiadań o Czarnych Wdowcach, grupie mężczyzn spotykających się co miesiąc by zjeść obiad, pogawędzić i rozwiązać zagadkę.
Pod koniec życia Asimov wydał kilka zbiorów limeryków, w większości własnego autorstwa.
Do grudnia 1984 r. Napisał 300 książek, a ostatecznie prawie 500. Asimov zmarł w Nowym Jorku 6 kwietnia 1992 r. W wieku 72 lat z powodu niewydolności serca i nerek. Prywatnie zajmował się diagnozą AIDS, którą zaraził się transfuzją krwi podczas operacji bypass.
W trakcie swojej kariery Asimov zdobył kilka nagród Hugo i Nebula, a także otrzymał wyróżnienia od instytucji naukowych. Nazwisko Asimova umieszczenie zostało w “Science Fiction and Fantasy Hall of Fame” (1997). Na jego cześć nazwane zostały asteroida (5020) ASIMOV oraz szkoła na Brooklynie w Nowym Jorku.
Podczas wywiadu telewizyjnego stwierdził, że ma nadzieję, że jego pomysły przetrwają po jego śmierci; jego życzenie się spełniło, a świat nadal kontempluje jego spuściznę literacką i naukową.
„…Nie wierzę w życie po życiu, więc nie muszę spędzać całego życia obawiając się piekła lub obawiając się nawet bardziej nieba. Jakiekolwiek nie są piekielne tortury, myślę, że nuda w niebie mogła by być nawet gorsza…” – Isaac Asimov.
PORTRAIT with HISTORY Isaac Asimov (1920-1992)
"... The saddest aspect of today's life is that science achieves knowledge faster than society achieves wisdom ..." - Isaac Asimov.
Isaac Asimov (born on January 2, 1920 in Pietrowicze, Smolensk region in Russia - died on April 6, 1992 in New York) - writer, professor of biochemistry.
In 1950 he published his first novel "Pebble in the Sky". Extremely prolific author, in total he wrote almost 500 books and approximately 9,000 letters - of which I received two letters - he was one of the most prolific writers of all time. He gained the greatest popularity as an author of science fiction (science-fiction) books.
I remember that when I got the first letter from him, I felt dizzy, this guy writes back after sending him some photos I took of him in December 1984 in New York.
In a letter of August 23, 1986, Asimov wrote: “…I have received the two photographs you took of me and I think they are very good.
I don t t suppose I am a reasonable judge of my own appearance, but it does seem to me that the likeness is excellent, and that I look both serious and, if I may say so, intelligent.
If you wish to include my portrait in your exhibit, I would be most pleased…”.
One of them was included in my album "FACE to FACE" and at an individual exhibition at the Zachęta National Gallery of Art in Warsaw (1989).
Asimov's most famous works are the series "Foundation", "Galactic Empire" and "Robots". He also wrote criminal and fantasy books, and under the nickname "Paul French" he created the youth series "Lucky Starr".
When he was three years old, the family emigrated to the United States. Growing up in Brooklyn, Asimov learned to read at the age of five.
There, Asimov came into contact with the so-called "Pulp magazines", and at the age of eleven he began to write his own stories.
He studied at Columbia University, which he graduated in 1939. After a break, he returned to the university and in 1948 he obtained a doctorate in biochemistry and started working at the Faculty of Medicine at the University of Boston.
He was afraid of flying, he had only flown twice in his life.
His latest fiction book, Our Angry Earth (1991), written together with a long-time friend, science fiction author Frederik Pohl, deals with problems of the ecological crisis such as global warming or destruction of the marking layer,
In 1968, the Science Fiction Writers of America voted 'Advent of the Night' the best science fiction novel ever written. In the collection Nightfall and Other Stories he wrote:
"... The creation of" The advent of the night "was a turning point in my career ... Suddenly I was taken seriously and the world of science fiction became aware of my existence. Over the years, it became clear that I wrote a story that entered the canon ... ".
When new science fiction magazines appeared, especially "Galaxy Magazine", Asimov began to publish stories in it. He later described the 1950s as his "golden decade". A number of these stories were published in the anthology "The Best of Isaac Asimov".
The great variety of topics covered in Asimov's work once prompted Kurt Vonnegut to ask: "How does it feel to know everything?" Asimov replied that he only knew how it felt to have the reputation of the all-knowing: "Awkwardness."
Asimov was also a recognized author of detective stories. He published two full-length detective stories, wrote several stories about Black Widowers, a group of men who meet every month to dine, chat and solve a mystery.
At the end of his life, Asimov published several collections of limerickes, mostly of his own authorship.
By December 1984, he had written 300 books, and eventually nearly 500. Asimov died in New York on April 6, 1992. At age 72, he suffered from heart and kidney failure. Privately, he dealt with the diagnosis of AIDS, which he became infected with blood transfusions during bypass surgery.
During his career, Asimov has won several Hugo and Nebula awards, and has received awards from scientific institutions. Asimova's name was placed in the "Science Fiction and Fantasy Hall of Fame" (1997). In his honor were named the asteroid (5020) ASIMOV and a school in Brooklyn, New York.
During a television interview, he stated that he hoped his ideas would survive after his death; his wish came true, and the world continues to contemplate his literary and scientific heritage.
"... I don't believe in life after life, so I don't have to spend my whole life fearing hell or fearing even more heaven. Whatever the torture of hell, I think that boredom in heaven could be even worse ... "- Isaac Asimov.
