Hanna & Gabriel Rechowicz to małżeński duet, często pracowali razem, byli twórcami wielu fresków i mazaik, w których łączyła się architektura i malarstwo oraz mozaiki ścienne. Ich abstrakcyjne kompozycje zdobiły najważniejsze obiekty architektury powojennego modernizmu w Warszawie.
Gabriel Rechowicz (ps. „Gaber”) (ur. 17 marca 1920 w Warszawie, zm. 7 grudnia 2010 r. w Warszawie) – artysta grafik, dekorator wnętrz, autor grafik i ilustracji do książek.
Przed II wojną światową uczeń Gimnazjum Sanatoryjnego Męskiego dr. Jana Wieczorkowskiego w Rabce. Brał udział w powstaniu warszawskim. Po II wojnie światowej studiował malarstwo w paryskiej École des Beaux-Arts i w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku.
Ilustrował książki wielu wybitnych pisarzy m.in.: Aliny Afanasjew, Jerzego Ficowskiego, Janusza Korczaka, Joanny Kulmowej.
Projektował wnętrza użytkowe m.in.: mozaika w patio warszawskiego „Domu Chłopa” (1960-1961), czy wystrój malarski warszawskiego „Supersamu”, w barze „Frykas”, pawilon basenów Legii czy w ośrodku sanatoryjnym w Nałęczowie. Współpracował przy dekoracjach i scenografii filmu fabularnego pt. „Wszystko na sprzedaż” w reż. Andrzeja Wajdy (1968), w którym grała jego siostrzenica, Beata Tyszkiewicz.
Jego żona, Hanna Rechowicz (ur. 31 stycznia 1926 r. w Warszawie), jest również artystką – plastykiem i dekoratorem, projektantką tkanin i scenografii teatralnych.
Mieszka w Warszawie, a mogło by się wydawać, że na innej planecie – jak ją odwiedziłem kilka razy w listopadzie 2015 r. Wnętrza w jakich ją fotografowałem, to dzieła sztuki, jeśli tak można powiedzieć. A Hanna Rechowicz w nich wygląda i zachowuje się w sposób naturalny, gdyż w pewnym sensie je stworzyła i jest ich dopełnieniem. Wydawało mi się, że przez ponad 40 lat, byłem już w różnych miejscach na świecie, widziałem sporo, ale to miejsce w Warszawie zrobiło na mnie wielkie wrażenie. Myślę, że kiedyś zrobię z tego osobną wystawę, gdyż na taką zasługuje.
Hanna Rechowicz wspomina: „…Właściwie to dobrze nam się żyło w PRLu, wtedy kiedy jeździliśmy za granicę i Gaber malował i sprzedawał obrazy. A to były ciekawe prace bardzo, ale nie takie znowu szaleńczo finansowo dobrze płatne. Ale można było z tego żyć, jednak. To był koniec lat 60. kiedy wyjechaliśmy, lata 70. i 80. Lata 80. to był dla nas najlepszy czas, bo wtedy siedzieliśmy w Japonii i we Francji. We Francji robiliśmy tą techniką: kamienie i fresk, albo sam fresk...”. Gabriel Rechowicz z żoną Hanną tworzyli sztukę w pełnej symbiozie z architekturą. Wielu artystów po 1945 roku, starało się aby sztuka przenikała do wszystkich dziedzin życia, byli to m.in.:.Zbigniew Dłubak, Marian Bogusz czy Wojciech Fangor razem ze Stanisławem Zamecznikiem, który razem wprowadzili environment.
Hanna i Gabriel poznali się w czasie wojny w Warszawie, a potem oboje studiowali w École des Beaux-Arts w Paryżu (1946-1947). W 1947 roku wrócili do Polski i zaczęli studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku (1948-1952). Gaber przez dwa lata studiował także architekturę na Politechnice Gdańskiej. Niemal całe życie związani byli jednak z Warszawą, gdzie Hanna Rechowicz do dziś mieszka w rodzinnym domu przy ulicy Lekarskiej.
Najważniejszym dziełem Rechowiczów są częściowo zachowane do dziś dekoracje w warszawskim Domu Chłopa (obecnie hotel Gromada), wybudowanym w latach 1960-1961 przez Bohdana Pniewskiego. Małżeństwo wygrało konkurs na opracowanie plastyczne hotelu. Eksperymentalna technika łącząca w sobie fakturę kamienia, barwę fresku i migotliwość fragmentów z ceramicznej i szklanej mozaiki.
W sumie na przestrzeni około 30 lat Rechowiczowie wykonali kilkadziesiąt tego typu realizacji, wpisując się w architekturę późnego modernizmu w PRL (zwanego też socmodernizmem). Rechowicz od lat 50. do 70. pracował też wielokrotnie nad wystrojem polskich pawilonów na targach międzynarodowych, wspólnie z architektami, m.in. Jerzym Hryniewieckim, Jerzym Baumillerem, Stanisławem Zamecznikiem.
Gabriel Rechowicz przez całe życie uprawiał też malarstwo, sporą popularność zdobył w Japonii, gdzie miała miejsce największa z jego wystaw - "Tokio Fantasy" w 1973 roku, oprócz tego pokazywane były jego prace malarskie na indywidualnych wystawach w Budapeszcie, Sofii, Berlinie Wschodnim, Pradze i Bratysławie (1959), Londynie (1964, 1985), Lozannie (1965, 1977), Paryżu (1966-67), Caen (1968), Brukseli (1975), Kolonii i Düsseldorfie (1976), Pulheim (1987), Auver-s-Oise (1989) i Brunoy (1990).
Rechowiczowie prowadzili intensywne życie towarzyskie i uchodzili za warszawską bohemę, a legendą owiany był ich dom, ozdobiony kamiennymi intarsjami w którego kotłowni w latach 50. pomieszkiwał zaprzyjaźniony z Rechowiczami Edward Krasiński.
Muszę powiedzieć, że dotknęłem tej legendy, poznając dom i Hanne Rechowicz, właśnie w tych legendarnych wnętrzach. Nie zawsze jest tak, że jeśli kogoś fotografuję w jego naturalnym wnętrzu, pasują oni do siebie. Hanna Rechowicz i dom, to nierozdzielna całość. Cieszę się, że miałem szczęście to zobaczyć i uwiecznić.
PORTRAIT with HISTORY Hanna & Gabriel Rechowicz Hanna & Gabriel Rechowicz is a married duo, they often worked together, they were the creators of many frescoes and mosaics, which combined architecture and painting as well as wall mosaics. Their abstract compositions adorned the most important architectural objects of post-war modernism in Warsaw. Gabriel Rechowicz (aka "Gaber") (born March 17, 1920 in Warsaw, died December 7, 2010 in Warsaw) - graphic artist, interior decorator, author of graphics and illustrations for books. Before World War II, a student of the Male Sanatorium Junior High School dr. Jan Wieczorkowski in Rabka. He took part in the Warsaw Uprising. After World War II, he studied painting at the École des Beaux-Arts in Paris and at the State College of Fine Arts in Gdańsk. He illustrated the books of many
outstanding writers, among others: Alina Afanasjew, Jerzy Ficowski, Janusz Korczak, and Joanna Kulmowa. He designed interiors, among others: mosaic in the patio of the Warsaw House of the Peasant (1960-1961), or painting decor of the Warsaw "Supersam", in the bar "Frykas", the pavilion of the Legia pools or in the sanatorium in Nałęczów. He collaborated on the scenery and set design for the feature film "Everything for sale" dir. Andrzej Wajda (1968), in which his niece, Beata Tyszkiewicz, played. His wife, Hanna Rechowicz (born on January 31, 1926 in Warsaw), is also an artist - visual artist and decorator, designer of fabrics and theatrical scenery. She lives in Warsaw, and it would seem that on another planet - as I visited her several times in November 2015. The interiors in which I photographed her are works of art, if you can say that. And Hanna Rechowicz looks and behaves in them in a natural way, because in a sense she created them and is their complement. It seemed to me that for over 40 years, I had been to different places in the world, I saw a lot, but this place in Warsaw made a great impression on me. I think that someday I'll make it a separate exhibition, because it deserves it.
Hanna Rechowicz recalls: "... Actually, we had a good life in the Polish People's Republic, when we traveled abroad and Gaber painted and sold paintings. And these were interesting works, but they were not so financially well-paid again. But you could live on it, however. It was the end of the '60s when we left, the' 70s and '80s. It was the best time for us, because we were sitting in Japan and France. In France, we did this technique: stones and fresco, or the fresco itself ... ". Gabriel Rechowicz and his wife Hanna created art in full symbiosis with architecture. Many artists after 1945 tried to make art penetrate all areas of life, including Zbigniew Dłubak, Marian Bogusz and Wojciech Fangor together with Stanisław Zamecznik, who together introduced the environment. Hanna and Gabriel met during the war in Warsaw, and then they both studied at the École des Beaux-Arts in Paris (1946-1947). In 1947 they returned to Poland and began their studies at the State College of Fine Arts in Gdańsk (1948-1952). Gaber also studied architecture at the Gdańsk University of Technology for two years. However, they were connected with Warsaw almost all their lives, where Hanna Rechowicz still lives in her family home at Lekarska Street. The most important work of the Rechowicz family are decorations partly preserved to this day in the Warsaw House of the Peasant (now the Gromada Hotel), built in 1960-1961 by Bohdan Pniewski. The couple won the competition for the artistic design of the hotel. An experimental technique combining stone texture, fresco color and flickering of ceramic and glass mosaic fragments. In total, over the period of about 30 years, the Rechowiczs carried out several dozen such implementations, inscribing in the architecture of late modernism in the People's Republic of Poland (also known as socmodernism).
From the 1950s to the 1970s, Rechowicz also worked many times on the design of Polish pavilions at international fairs, together with architects, including Jerzy Hryniewiecki, Jerzy Baumiller, Stanisław Zamecznik. Gabriel Rechowicz also practiced painting all his life, he gained considerable popularity in Japan, where the largest of his exhibitions took place - "Tokyo Fantasy" in 1973, in addition, his paintings were shown at individual exhibitions in Budapest, Sofia, East Berlin, Prague and Bratislava (1959), London (1964, 1985), Lausanne (1965, 1977), Paris (1966-67), Caen (1968), Brussels (1975), Cologne and Düsseldorf (1976), Pulheim (1987), Auver -s-Oise (1989) and Brunoy (1990). The Rechowiczs led an intense social life and were considered a Warsaw bohemia, and the legend was shrouded in their house, decorated with stone inlays in whose boiler room Edward Krasiński, a friend of the Rechowicz, lived in the 1950s. I must say that I touched this legend, getting to know the house and Hanne Rechowicz, in these legendary interiors. It is not always the case that if I photograph someone in their natural interior, they match each other. Hanna Rechowicz and home are an inseparable whole. I am glad that I was lucky to see it and immortalize it.
