„…Każdy, kto lubi seks i jedzenie, nie może być całkiem zły…” – Joan Collins.
Dame Joan Henrietta Collins (ur. 23 maja 1933 w Londynie) – angielska aktorka filmowa, telewizyjna i teatralna, producentka, przedsiębiorca i modelka, laureatka nagrody Złotego Globu i autorka bestsellerów.
W 1997 odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego IV klasy (OBE), a w 2015 królowa brytyjska Elżbieta II uhonorowała ją tymże orderem II klasy (DBE), co uprawnia Collins do szlacheckiego tytułu Dame.
W 1983 otrzymała własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6901 Hollywood Boulevard.
Urodziła się w Paddington w City of Westminster, dzielnicy Centralnego Londynu jako najstarsze z trojga dzieci brytyjskiej anglikanki Elsy Collins (z domu Bessant; 1906–1962) – nauczycielki tańca i hostessy nocnego klubu, która poświęciła się domowi i urodzonego w Południowej Afryce Żyda Josepha Williama Collinsa (1902–1988), impresario i agenta teatralnego, którego klientami byli m.in. Shirley Bassey, The Beatles i Tom Jones. Jej młodsza siostra Jackie (1937–2015) była znaną pisarką powieści sensacyjno-obyczajowych (m.in. Żony Hollywoodu: Nowe pokolenie), a młodszy brat William „Bill” Collins (ur. 1946) to agent nieruchomości.
Wychowywała się w Maida Vale. Uczęszczała do publicznej szkoły dla dziewcząt Francis Holland School w Londynie. W 1945, mając zaledwie dwanaście lat, wystąpiła na scenie The Arts Theatre jako chłopiec w sztuce Ibsena Dom lalki (A Doll’s House). Studiowała aktorstwo w prestiżowej Royal Academy of Dramatic Art (RADA), a jej kolegami byli Roger Moore i Michael Caine.
Pracowała okazjonalnie jako modelka. Jej pierwszym agentem był jej ojciec. W wieku siedemnastu lat podpisała kontrakt z wysoce rentownym brytyjskim studio J. Arthur Rank Film Company. Jej debiutem kinowym była rola kandydatki do tytułu Królowej Piękności w komedii Lady Godiva znów cwałuje (Lady Godiva Rides Again, 1951). Joan Collins podczas sesji zdjęciowej do filmu I Believe in You (1952) Jako nastolatka rozpoczęła karierę sceniczną na londyńskim West Endzie w przedstawieniu Hulanka towarzystwa szczura (Rat’s Revel Society, 1952). Potem pojawiła się na dużym ekranie w melodramacie Kobiecy punkt widzenia (The Woman’s Angle, 1952), dramacie przygodowym Noce z Dekamerona (Decameron Nights, 1953) na podstawie dzieła literackiego Giovanniego Boccaccio z Joan Fontaine i komedii Nasza panna Piętaszek (Our Girl Friday, 1953).
W Hollywood wylansowano ją w dekoracyjnej roli złej i ambitnej księżniczki Nellifer w wielkim widowisku Howarda Hawksa o budowaniu piramidy Ziemia faraonów (Land of the Pharaohs, 1955). Zaraz potem zabłysnęła jako modelka i tancerka rewiowa Evelyn Nesbit Thaw w biograficznym dramacie kryminalnym Dziewczyna na czerwonej aksamitnej huśtawce (The Girl in the Red Velvet Swing, 1955).
„…Wolę żyć, niż grać, że żyję…” – Joan Collins.
Przez następne lata występowała w komediach, westernach, filmach kostiumowych; produkcjach włoskich i austriackich. Grała większe role w filmie muzycznym Wojna płci (The Opposite Sex, 1956) z Ann Miller i Leslie Nielsenem na podstawie sztuki Clare Boothe Luce Kobiety, dramacie w neorealistycznym stylu Zagubiony autobus (The Wayward Bus, 1957) jako narzeczona kierowcy z Jayne Mansfield, westernie Bravados (The Bravados, 1958) u boku Gregory’ego Pecka i Lee Van Cleefa, biblijnym Estera i król(Esther and the King, 1960) jako tytułowa Estera, dramacie kryminalnym Siedmioro złodziei (Seven Thieves, 1960), komedii Droga do Hongkongu (The Road to Hong Kong, 1962) u boku Boba Hope i Binga Crosby oraz Koniunktura(La Congiuntura, 1964) z udziałem Vittorio Gassmana. Miała także zagrać główną rolę w dramacie kostiumowym Kleopatra (1963) kiedy zachorowała Elizabeth Taylor. Jednak Taylor szybko wróciła do zdrowia i objęła rolę egipskiej królowej.
Wystąpiła gościnnie w serialach: NBC Star Trek (1967) w roli narzeczonej kapitana Kirka i ABC Batman (1967) jako Syrena/Lorelei Circe. Po występie w komedii romantycznej Jeśli dziś wtorek – jesteśmy w Belgii (If It’s Tuesday, This Must Be Belgium, 1969), melodramacie sci-fi W poszukiwaniu miłości (Quest for Love, 1971) i komediodramacie Kochany Alfie (Alfie Darling, 1975), zagrała w adaptacji bestsellerowej powieści autorstwa jej rodzonej siostry Jackie CollinsOgier (The Stud, 1978) o upadku londyńskiego bawidamka (Oliver Tobias). Kasowy sukces, któremu nie przeszkodziły fatalne opinie krytyki, zrodził wkrótce następną ekranizację Dziwka (The Bitch, 1979), w którym przedstawiony jest moralny rozkład luksusowej „kultury disco” wyższych klas. Rola Marilyn Fryser w filmie fantastycznonaukowym Imperium mrówek (Empire of the Ants, 1977) przyniosła jej nominację do nagrody Saturna.
Triumfalnym wejściem na mały ekran była kreacja Alexis Carrington-Colby w operze mydlanej ABC Dynastia (Dynasty, 1981–1989), za którą otrzymała w 1983 nagrodę Złotego Globu i zdobyła wielokrotnie nominacje do wielu nagród, m.in. Emmy. Próbowała uciec od wizerunku złej i perfidnej Alexis, ryzykując pieniądze jako producentka filmowa w miniseriale CBS – Grzechy (Sins, 1986) i Monte Carlo (1986), gdzie zagrała główne role.
Powróciła na londyńską scenę w sztuce Ostatnia pani Cheyney (The Last of Mrs. Cheyney, 1980). Swój talent sceniczny udowodniła rolą w spektaklu Thorntona Wildera Skóra naszych zębów (The Skin of Our Teeth). Inne inscenizacje z jej udziałem to: Siedem woalek (The Seventh Veil), Klaudia i Dawid (Claudia i David), Modliszka (The Praying Mantis), komedia Noela Cowarda Osobiste życie (Private Lives, 1991/92) jako Amanda Prynne stała się wydarzeniem kulturalnym na West Endzie i Broadwayu, przynosząc jej znakomite recenzje, Listy miłosne (Love Letters, 2000), komedia Ponad księżyc(Over the Moon, 2001), Cały cyrk (Full Circle, 2004) i broadwayowska komedia Legendy! (Legends! 2006) jako Sylvia Glenn z Lindą Evans.
Wystąpiła w teledysku Badly Drawn Boy do piosenki pt. „Pissing in the Wind” (2001), a także w reklamach Cinzano (1978–1983) z Leonardem Rossiterem, British Gas, Sanyo (1986), Marks & Spencer (2002), Old Navy (2004) i Snickersa (2012), a także Valentino (2019). Zajmowała się również lansowaniem własnej kolekcji biżuterii oraz perfum.
Była na okładkach magazynów takich jak „Life”, „TV Guide”, „Vanity Fair”, „Cosmopolitan”, „People”, „Attitude”, „Playgirl”, „Playboy”, „Film”, „Harper’s Bazaar”, „Zwierciadło” i „Interview”.
Zaangażowana jest w działalność instytucji działających m.in. w obronie praw dziecka, na rzecz dzieci upośledzonych i kalekich, oraz na rzecz kobiet zagrożonych rakiem piersi. Jest fundatorką jednej z części szpitala dziecięcego w Michigan.
„…Pokaż mi osobę, która nigdy nie popełniła błędu, a ja pokażę Ci kogoś, kto nigdy wiele nie osiągnął…” – Joan Collins.
Pierwszy raz spotkałem i fotografowałem Joan Collins – 19 marca 1996 r. w Nowym Jorku, kiedy wyszła jej książka „Infamous”. Zawsze zastanawiam się, jak wygląda gwiazda z ekranu TV czy kina w rzeczywistości i to pierwsze spotkanie dużo wyjaśnia. Niezwykle ciepła od pierwszego spojżenia, jeśli tak można powiedzieć. Prawie każde zdjęcie coś mówi, wystarczy, że jest. Rozumię teraz dlaczego grała w tylu filmach. Nic dodać nic ująć, wszystko jest na zdjęciach, zbędne są tu słowa…
Jest autorką wielu książek, w tym dwóch autobiografii – Past Imperfect i Drugi akt (Second Act, 1996), pięciu powieści Prime Time, Love, Desire & Hateoraz Niezwykle sławna (Too Damn Famous), Star Quality, Misfortune’s Daughters, a także poradników o sekretach zdrowia i urody gwiazdy – Beauty Book, Moje tajemnice (Health, Youth and Happiness: My Secrets), My friend’s secrets i Joan’s way.
Była pięciokrotnie mężatką. Od 24 maja 1952 do 1956 jej pierwszym mężem był brytyjski aktor Maxwell Reed (ur. 1919, zm. 1974), który próbował sprzedać ją arabskiemu szejkowi za 10 tysięcy funtów brytyjskich. Od 27 maja 1963 do 1971 była w związku małżeńskim z Anthonym Newleyem (ur. 1931), z którym ma córkę Tarę (ur. 12 października 1963) i syna Alexandra Anthony’ego „Sashę” (ur. 8 listopada 1965). Z małżeństwa (od marca 1972 do 1984) z producentem Ronaldem S. Kassem (ur. 1935) ma córkę Katyanę Kass (ur. 20 czerwca 1972). Jej czwartym mężem (od 3 listopada 1985 do 25 sierpnia 1987) był szwedzki piosenkarz Peter Holm (ur. 1947), a 17 lutego 2002 poślubiła menadżera teatralnego, Percy’ego Gibsona (ur. 1966). Ponadto romansowała z wieloma sławnymi mężczyznami[40], takich jak Bill Wiggins, Dean Martin, Dennis Hopper, George Englund, James Dean, Michael Winner, Nicholas Hilton, James Hanson, Gardner McKay, Terence Stamp, Robin Hurlestone, Morgan Mason, Robert Evans, Ryan O’Neal, Larry Hagman (1949–1950), Sydney Chaplin (1954–1955), Stephen Boyd (1956), Arthur M. Loew Jr. (1956–1957), Robert Wagner (1957), Conrad Nicholson Hilton Jr. (1957), Harry Belafonte (1957), Rafael Trujillo (1958), Jeffrey Hunter (1958), Paul Newman (1958), Marlon Brando (1959), Warren Beatty (1960–1961), William Shatner (1967), Mick Flick (1984), George Hamilton (1986), Bill Wiggins (styczeń 1987), Robin Hurlestone (1987) i Tim (1995).
Ma dwie wnuczki, Miel Celeste (ur. 5 października 1998 – córka Tary Newley i francuskiego kompozytora Michaela Adama) i Avę Grace Newley (ur. w lipcu 2004 – córka jej syna Sachy i Angeli Tassoni), oraz jednego wnuka Westona. Jest matką chrzestną Cary Delevingne.
Nagrody i nominacje m.in.: 1978 Saturn Najlepsza aktorka Imperium mrówek (Empire of the Ants, 1977) Nominacja; 1982 Złote Jabłko – Wygrana; 1983 Złoty Glob Najlepsza rola kobieca w serialu Dynastia Nominacja; 1984 Emmy Wyróżniająca się rola w serialu Nominacja Soap Opera Digest Award Najlepsza rola kobieca serialu Wygrana; 1985 Wygrana Nagroda Publiczności (People’s Choice Award) Wygrana Złoty Glob Najlepsza aktorka w serialu dramatycznym Nominacja; 1986 Nominacja 1987 Nominacja; 1999 Złota Kamera – Wygrana; 2001 Złota Nimfa – Wygrana Złota Malina, Najgorsza aktorka drugoplanowa Flintstonowie: Niech żyje Rock Vegas! (2000) Nominacja.
„…Jeśli życie daje ci cytrynę, zrób z niej lemoniadę…“ – Joan Collins.
Grała w filmach kinowych m.in.: 1951: Lady Godiva znów cwałuje (Lady Godiva Rides Again) jako kandydatka do tytułu Królowej Piękności; 1952: Twardy chłopak (Cosh Boy) jako Rene Collins; 1952: Kobiecy punkt widzenia(The Woman’s Angle) jako Marina; 1952: Sprawa odroczona (Judgment Deferred) jako Lil Carter; 1952: Wierzę w ciebie (I Believe in You) jako Norma Hart; 1953: Noce z Dekamerona (Decameron Nights) jako Pampinea/Maria; 1953: Przekręć klucz delikatnie (Turn the Key Softly) jako Stella Jarvis; 1953: The Square Ring jako Frankie; 1953: Nasza panna Piętaszek (Our Girl Friday) jako Sadie Patch; 1954: Dobry umiera młodo (The Good Die Young) jako Mary Halsey; 1955: Dziewczyna na czerwonej aksamitnej huśtawce (The Girl in the Red Velvet Swing) jako Evelyn Nesbit; 1955: Królowa dziewica (The Virgin Queen) jako Beth Throgmorton; 1955: Ziemia faraonów (Land of the Pharaohs) jako księżniczka Nellifer; 1956: Wojna płci (The Opposite Sex) jako Crystal Allen; 1957: Zagubiony autobus (The Wayward Bus) jako Alice Chicoy; 1957: Wyspa w słońcu (Island in the Sun) jako Jocelyn Fleury; 1957: Żona marynarza(Sea Wife) jako żona marynarza; 1957: Zatrzymać nad Tokio (Stopover Tokyo) jako Tina Llewellyn; 1958: Bravados (The Bravados) jako Josefa Velarde; 1958: Awantura w Putman’s Landing (Rally 'Round the Flag, Boys!) jako Angela Hoffa; 1960: Siedmioro złodziei (Seven Thieves) jako Melanie/Madame De La Cruz; 1960: Estera i król (Esther and the King) jako Estera; 1962: Droga do Hongkongu (The Road to Hong Kong) jako Diane (Trzeci agent Eszelonu); 1965: Koniunktura (La Congiuntura) jako Jane; 1967: Strzał ostrzegawczy (Warning Shot) jako Joanie Valens; 1968: Przebiegłość (Subterfuge) jako Anne Langley; 1969: Krótka miłość (L’Amore breve) jako Roberta; 1969: Może Hieronymous Merkin kiedyś zapomni o litości Humppe i odkryje prawdę szczęśliwą? (Can Hieronymus Merkin Ever Forget Mercy Humppe and Find True Happiness?) jako Polyester Poontang; 1969: Jeśli dziś wtorek – jesteśmy w Belgii (If It’s Tuesday, This Must Be Belgium) jako dziewczyna na Sidewalk; 1970: Oprawca(The Executioner) jako Sarah Booth; 1970: W lochu (Up in the Cellar) jako Pat Camber; 1971: Zemsta (Revenge) jako Carol Radford; 1971: W poszukiwaniu miłości (Quest for Love) jako Ottilie/Tracy Fletcher; 1972: Opowieści z krypty(Tales from the Crypt) jako Joanne Clayton; 1972: Postrach nocy (Fear in the Night) jako Molly Carmichael; 1973: Ciemne miejsca (Dark Places) jako Sarah; 1973: Różne drogi szaleństwa (Tales that Witness Madness) jako Bella Thompson 1974: Szalona piłka nożna (L’Arbitro) jako Elena Sperani 1975: Kochany Alfie (Alfie Darling) jako Fay 1975: Nie potrzebuje być urodzony (I Don’t Want to Be Born) jako 1975: Wielka przygoda (Il Richiamo del lupo) jako Sonia Kendall 1976: Pominięcie (Il Pomicione) 1977: Policja się boi (Poliziotto senza paura) jako Brigitte 1977: Imperium mrówek (Empire of the Ants) jako Marilyn Fryser 1978: Wielki sen (The Big Sleep) jako Agnes Lozelle 1978: Zero do sześciu (Zero to Sixty) jako Gloria Martine 1978: Ogier (The Stud) jako Fontaine Khaled 1979: Dziwka (The Bitch) jako Fontaine Khaled 1979: Opalenizna (Sunburn) jako Nera 1979: Gra dla sępów (A Game for Vultures) jako Nicolle 1982: Dziadek do orzechów (Nutcracker) jako pani Laura Carrere 1982: Praca domowa (Homework) jako Diane 1994: Dekadencja (Decadence) jako Helen/Sybil 1995: W środku mrocznej zimy (In the Bleak Midwinter) jako Margaretta D’Arcy 1999: Józef i cudowny płaszcz snów w technikolorze (Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat) jako pani Potyfar 1999: Potajemny ślub (The Clandestine Marriage) jako pani Heidelberg 2000: Flintstonowie: Niech żyje Rock Vegas! (The Flintstones in Viva Rock Vegas) jako Pearl Slaghoople 2004: Prestiż, splendor i blask (Ellis in Glamourland) jako Susan; 2006: Mój przyjaciel Ozzie jako Max Happy.
Grała w filmach TV m.in.: 1972: Człowiek, który przyszedł na obiad (The Man Who Came to Dinner) jako Lorraine Sheldon; 1973: Kurs twardy, kurs szybki (Drive Hard, Drive Fast) jako Carole Bradley; 1982: Papierowe lalki (Paper Dolls) jako Racine 1982: Dzika kobieta i cnotliwy kanion (The Wild Women of Chastity Gulch) jako Annie McCulloch 1983: Wśród modeli (Making of a Male Model) jako Kay Dillon 1984: Jej życie jako człowieka (Her Life as a Man) jako Pam Dugan 1984: Diamentowa afera (The Cartier Affair) jako Cartier Rand/Marilyn Hallifax 1986: Monte Carlo jako Katrina Petrovna 1991: Czerwoni Pepperzy (Red Peppers) jako Lily Pepper 1991: Dynastia: Pojednanie (Dynasty: The Reunion) jako Alexis Carrington Colby 1993: Powrót Mamy (Mama’s Back) jako Tamara Hamilton 1995: Królewska Przygoda Annie (Annie: A Royal Adventure!) jako lady Edwina Hogbottom 1995: Hart dla Hart: Dwoje Hartów w 3/4 czasu (Hart to Hart: Two Harts in 3/4 Time) jako lady Camilla 1998: Zabójczy podstęp (Sweet Deception) jako Arianna, matka Risy 2001: Wieczny blask gwiazd (These Old Broads) jako Addie Holden.
Grała w niezliczonych serialach TV m.in.: 1964: Ludzka dżungla (The Human Jungle) jako Liz Kross; 1966: Wyścig dla twojego życia (Run for Your Life) jako Gilian Wales 1966: Człowiek z U.N.C.L.E. (The Man from U.N.C.L.E.) jako baronowa Bibi De Chasseur/Rosy Shlagenheimer 1967: Star Trek jako Edith Keeler 1967: Wirgiński (The Virginian) jako Lorna Marie Marshall 1967: Batman jako Syrena 1967: Godzina Danny’ego Thomasa (The Danny Thomas Hour) jako Myra 1969: Mission: Impossible jako Nicole Vedette 1972: Partnerzy (The Persuaders!) jako Sidonie 1972: Człowiek, który przyszedł na obiad (Hallmark Hall of Fame – The Man Who Came to Dinner) Lorraine Sheldon 1973: Wielkie tajemnice (Great Mysteries) jako Jane Blake 1975: Ellery Queen jako lady Daisy Frawley 1975: Zamiana (Switch) jako Jackie Simon 1975: Kosmos 1999 (Space: 1999) jako Kara 1975: Zamiana (Switch) jako Jackie Simon 1976: Sierżant Anderson (Police Woman) jako Prudence 1976: Baretta jako Lynn Stiles 1976: Bankierzy (Arthur Hailey’s the Moneychangers) jako Avril Devereaux 1976: Gibbsville jako Andrea 1976: Sierżant Anderson (Police Woman) jako Lorelei Frank 1977: Fantastyczny Journe (The Fantastic Journey) jako Królowa Halyana 1977: Futurystyczny gliniarz (Future Cop) jako Eve Di Falco 1977: Starsky i Hutch (Starsky and Hutch) jako Janice 1979: Niespodzianki (Tales of the unexpected) jako Natalia Turton 1980: Bernie 1980: Niespodzianki (Tales of the unexpected) jako Suzy Starr 1980: Fantatyczna wyspa (Fantasy Island) jako Lucy Atwell 1980: Niespodzianki (Tales of the unexpected) jako Clare Duckworth/Julia Roach 1981-89: Dynastia (Dynasty) jako Alexis Morrell Carrington Colby Dexter Rowan 1983: Statek miłości (The Love Boat) jako Janine Adams 1983: Teatralne opowieści z krainy Faerie – Jaś i Małgosia (Faerie Tale Theatre – Hansel and Gretel) jako Macocha/Czarownica 1986: Grzechy (Sins) jako Helene Junot 1990: Moja Riviera (My Riviera) 1991: Wieczorem koło 8.30 (Tonight at 8.30) jako Piggie Gilpin/Red Peppers/Lily Pepper/Leonora Vail/Lavinia/Doris Gow/Stella Cartwright/Myrtle Bagot 1993: Roseanne jako Ronnie, kuzynka Roseanne 1996: Pomoc domowa (The Nanny) jako Joan Sheffield 1997: Pacific Palisades jako Christina Hobson 2000: Will & Grace jako Helena Barnes 2002: Guiding Light jako Alexandra ‘Alex’ Spaulding von Halkein Thorpe #3 2005: Niewolnictwo i stworzenie Ameryki (Slavery and the Making of America) 2006: Hotel Babylon jako lady Imogen Patton 2006: Żony piłkarzy (Footballers’ Wives) jako Eva De Wolffe 2012: Szczęśliwi rozwodnicy (Happily Divorced) jako ona sama, pracodawczyni Petera 2018: American Horror Story jako Evie Gallant / Bubbles McGee
Jest autorką książek biograficznych m.in.: Past Imperfect: An Autobiography (1978); The Joan Collins Beauty Book (1980) Katy: A Fight for Life, A Memoir (1982) Portraits of a Star (1987) My Secrets (1994) Health, Youth and Happiness: My Secrets (1995) Second Act: An Autobiography (1996) My Friends Secrets (1999); Joan’s Way: Looking Good, Feeling Great (2002); The Art of Living Well: Looking Good, Feeling Great (2007).
Jest autorką powieści m.in.: Prime Time (1988); Love and Desire and Hate (1990) Too Damn Famous (1995) Infamous, a novel (1996) Star Quality (2002) Misfortune’s Daughters (2004) oraz inne m.in.: A Touch of Collins – Joe Collins, Columbus Books (1986); Joan Collins: The Biography of an Icon – Graham Lord, Orion (2007) – nieautoryzowana.
„…Prośba o radę to w dziewięciu przypadkach na dziesięć domaganie się pochlebstwa…“– Joan Collins.