„…Jesteśmy tacy sami. Nigdzie na świecie nie ma różnicy. Ludzie są ludźmi. Śmieją się, płaczą, czują i kochają, a muzyka wydaje się wspólnym mianownikiem, który łączy nas wszystkich. Muzyka przecina wszystkie granice i dociera do duszy…” – Wille Nelson.
Willie Nelson, właściwie William Hugh Nelson (ur. 29 kwietnia 1933 w Abbott w Teksasie) – piosenkarz country, kompozytor i aktor.
Urodzony w Teksasie Nelson dorastał śpiewając muzykę gospel w Kościele Baptystów wraz ze swoją siostrą i wieloletnią pianistką Bobbie. Oboje byli wychowani przez dziadków, którzy zachęcali ich do grania muzyki już w wieku sześciu lat. Swoją pierwszą piosenkę Nelson napisał w wieku siedmiu lat i zaczął grać w lokalnym zespole w wieku dziewięciu lat.
Nelson ukończył Abbott High School w roku 1951. W roku 1956 Nelson przeprowadził się do Vancouver w stanie Washington. Tam też rozpoczął muzyczną karierę nagrywając utwór „Lumberjack”. Studiując Nelson pracował jako didżej w lokalnych stacjach radiowych. W tym samym czasie śpiewał w miejscowych barach.
W 1960 Nelson przeniósł się do Nashville w stanie Tennessee. Nelson dołączył do zespołu Raya Price’a jako basista. Podczas występów z Pricem i zespołem Cherokee Cowboys, wiele piosenek Nelsona stało się hitami dla najważniejszych muzyków country i pop. Można tu wymienić między innymi: „Funny How Time Slips Away”, „Hello Walls”, „Pretty Paper” i najsłynniejsze, „Crazy”.
W roku 1965, Nelson rozpoczął współpracę z RCA Victor Records i dołączył do Grand Ole Opry – najważniejszej na świecie audycji country. W tym samym okresie wydał kilka albumów inspirowanych brzmieniami „Nashville Sound”. Na początku lat siedemdziesiątych, Willie przeniósł się do Austin w stanie Teksas. Popularność Nelsona w Austin gwałtownie rosła, ponieważ był gitarzystą we własnym już zespole.
W połowie lat siedemdziesiątych otworzył studio nagraniowe o nazwie Perdernales, współpracował także z wytwórnią Atlentic Records.
W 1985 roku wziął udział, razem z amerykańskimi artystami, w nagraniu piosenki pod tytułem „We Are the World” skomponowanej przez Michaela Jacksona i Lionela Ritchie, by zebrać fundusze na walkę z głodem w Etiopii, spowodowanym suszą z lat 1984–1985.
Kariera aktorska Nelsona zaczęła się od występu w filmie „The Electric Horseman” (1979), grał poza tym m.in.: „Wag the Dog” (1997), „Gone Fishin” (1997), „The Dukes of Hazzard” (2005) i „Surfer Dude” (2008).
Willie Nelson to ikona muzyki country. Unikalny i wszechstronny artysta, jego innowacyjne pisanie piosenek zaowocowało kilkudziesięcioma przebojami dla siebie i innych muzyków.
Od lat chciałem go poznać i fotografować. Pierwsza szansa pojawiła się 4 lipca 1986 r. w czasie tzw. „Liberty Weekend” w Nowym Jorku, gdzie obchodzono 100.lecie Statui Wolności (Statue of Liberty) na wyspie „Liberty Island” u ujścia rzeki Hudson do Oceanu Atlantyckiego w regionie metropolitalnym Nowego Jorku. Ten monumentalny, neoklasycystyczny obiekt został wzniesiony w latach 1884–1886 według projektu Frederica Auguste’a Bartholdiego, Gustave’a Eiffela (konstrukcja) i Richarda Morrisa Hunta (postument). Postument został wzniesiony we Francji i przekazany w 1884 ambasadorowi amerykańskiemu w Paryżu. Potem rozebrano go na części i wysłano statkiem do Nowego Jorku. Odsłonięcie odbyło się 28 października 1886 i dokonał tego prezydent Grover Cleveland. Jest to dar narodu francuskiego dla narodu amerykańskiego, upamiętniający przymierze obu narodów w czasie wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych. W 1924 został uznany za narodowy pomnik Stanów Zjednoczonych, a w 1984 wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
I właśnie 4 lipca 1986 r. obchodzone było 100.lecie Statui Wolności. Jako akredytowany dziennikarz w Nowym Jorku, zdobyłem przepuststkę do strefy zero tego wydarzenia i mogłem poruszać się sfobodnie. Na tej uroczystości pojawiło się wiele gwiazd m.in.: Willy Nelson, Kenny Rogers, Petit LaBelle…Atrakcji dodał zjazd najpiękniejszych jachtów z całego świata, które od paru dni przypływały do Nowego Jorku. Kiedy zobaczyłem przygotowującego się do występu Kenny Rogersa, wiedziałem, że teraz abo nigdy, poprosiłem go na kilka minut na bok i zrobiłem serię portretów. Wiedziałem, że po koncercie będzie rozrywany przez swoich fanów, a impreza była transmitowana przez telewizję na całą Amerykę. Muszę powiedzieć, że Willy Nelson prywatnie, a ten na scenie, to dwie różne osoby. Prywatnie, to niezwykle ciepły, spokojny facet na scenie dynamit. Tak zresztą jest z większością wybitnych artystów, którzy na scenie są zupełnie kimś innym niż w życiu prywatnym.
PORTRAIT with HISTORY Willie Nelson
„…We are the same. There is no difference anywhere in the world. They laugh, cry, feel, and love, and music seems to be the commons denomination that brings us all together, Music cuts through all boundaries and goes righ to the soul…” – Wille Nelson.
Willie Nelson, actually William Hugh Nelson (born April 29, 1933 in Abbott, Texas) - country singer, composer and actor.
Texas-born Nelson grew up singing gospel music at the Baptist Church with his sister and longtime pianist Bobbie. They were both raised by their grandparents, who encouraged them to play music at the age of six. Nelson wrote his first song at the age of seven and began playing in a local band at the age of nine.
Nelson graduated from Abbott High School in 1951. In 1956, Nelson moved to Vancouver, Washington. There, he began his musical career recording the song "Lumberjack". While studying, Nelson worked as a DJ at local radio stations. At the same time, he sang in local bars.
In 1960, Nelson moved to Nashville, Tennessee. Nelson joined Ray Price's band as a bass player. During performances with Pric and Cherokee Cowboys, many of Nelson's songs became hits for major country and pop musicians. We can mention, among others: "Funny How Time Slips Away", "Hello Walls", "Pretty Paper" and the most famous, "Crazy".
In 1965, Nelson began working with RCA Victor Records and joined Grand Ole Opry - the world's most important country broadcast. In the same period he released several albums inspired by the sounds of "Nashville Sound". In the early seventies, Willie moved to Austin, Texas. Nelson's popularity in Austin grew rapidly because he was a guitarist in his own band.
In the mid-seventies he opened a recording studio called Perdernales, he also collaborated with the label Atlentic Records. In 1985, together with American artists, he took part in the recording of the song "We Are the World" composed by Michael Jackson and Lionel Ritchie to raise funds to fight hunger in Ethiopia caused by the drought of 1984–1985. Nelson's acting career began with a performance in the movie "The Electric Horseman" (1979), he also played, among others, "Wag the Dog" (1997), "Gone Fishin" (1997), "The Dukes of Hazzard" ( 2005) and "Surfer Dude" (2008). Willie Nelson is an icon of country music. The unique and versatile artist, his innovative song writing resulted in dozens of hits for himself and other musicians. I have wanted to meet and photograph him for years. The first chance appeared on July 4, 1986 during the so-called "Liberty Weekend" in New York, where the 100th anniversary of the Statue of Liberty was celebrated on "Liberty Island" at the mouth of the Hudson River to the Atlantic Ocean in the New York metropolitan region. This monumental, neoclassical building was erected in 1884–1886 according to the design of Frederic Auguste Bartholdi, Gustave Eiffel (construction) and Richard Morris Hunt (pedestal). The pedestal was erected in France and forwarded in 1884 to the American ambassador in Paris. Then it was dismantled and sent to New York by ship. The unveiling took place on October 28, 1886, and this was done by President Grover Cleveland. It is a gift from the French people to the American people, commemorating the covenant of both nations during the American Revolutionary War. In 1924 it was recognized as a national monument of the United States, and in 1984 entered on the UNESCO World Heritage List.
And on July 4, 1986, the 100th anniversary of the Statue of Liberty was celebrated. As an accredited journalist in New York, I got a pass to the zero zone of this event and I could move freely. Many celebrities appeared at this ceremony, among others: Willy Nelson, Kenny Rogers, Petit LaBelle ... The attraction added the exit of the most beautiful yachts from around the world, which have been coming to New York for several days. When I saw Kenny Rogers preparing for the show, I knew that now never, I asked him for a few minutes aside and made a series of portraits. I knew that after the concert he would be entertained by his fans, and the event was broadcast on television throughout America. I have to say that Willy Nelson in private and the one on the stage are two different people. Privately, he is an extremely warm, calm guy on the dynamite stage. This is the case with most outstanding artists who are completely different on stage than in private life.
Commentaires