top of page
Szukaj

PORTRET z HISTORIĄ Emilian Kazimierz Kamiński

Zdjęcie autora: Czesław CzaplińskiCzesław Czapliński

Zaktualizowano: 4 maj 2024


„…Jakim artystą?! Nie pozwalam tak o sobie mówić, bo artyzm to jest coś, co czasem się komuś zdarza, ale ocenia to widz, a może dopiero historia. Dlatego normalny człowiek, według mnie, nie może pozwolić nazywać siebie artystą. Jestem właśnie normalnym rzemieślnikiem i staram się robić wszystko, najlepiej jak potrafię. Moimi majstrami byli m.in. Tadeusz Łomnicki, Aleksander Bardini, Zofia Mrozowska i inni wybitni ludzie teatru. Oni nie uczyli mnie artyzmu, lecz zawodu…” – Emilian Kamiński.


Emilian Kazimierz Kamiński (ur. 10 lipca 1952 w Warszawie, zmarł 26 grudnia 2022 r. Józefów) –aktor i reżyser teatralny, filmowy, musicalowy i dubbingowy, wokalista i pisarz. Założyciel Fundacji Atut i Teatru Kamienica. Starszy brat aktorki Doroty Kamińskiej.

Jest absolwentem Technikum Ekonomicznego nr 8 w Warszawie. Po ukończeniu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie w 1975 zadebiutował w pierwszym spektaklu Teatru na Woli Pierwszy dzień wolności Kruczkowskiego w reż. Tadeusza Łomnickiego. Jednym z jego największych osiągnięć była rola w spektaklu prozy Edwarda Stachury Się w małej salce Teatru Na Rozdrożu w Warszawie.

Na dużym ekranie zadebiutował w filmie Jana Łomnickiego Akcja pod Arsenałem (1977) jako jeden z młodziutkich uczestników ruchu oporu. Dużą, ciekawszą kreację niestałego w uczuciach Roberta zagrał w obrazie Tango ptaka (1980).

W stanie wojennym prowadził firmę budowlaną.

W latach 1977–1983 związany był z Teatrem Narodowym, gdzie grał w sztukach reżyserowanych przez Adama Hanuszkiewicza: Mąż i żona (1977) Aleksandra Fredry, Sen srebrny Salomei (1977-78) Juliusza Słowackiego, Dziady (1978-79) Adama Mickiewicza, Treny (1979) Jana Kochanowskiego, Bracia Karamazow (1979-80) Fiodora Dostojewskiego, ... i Dekameron (1980) Giovanniego Boccaccio, Samuel Zborowski (1981) Juliusza Słowackiego, Śpiewnik domowy (1982-83) Stanisława Moniuszki i Komedia pasterska (1982-83) Jana Andrzeja Morsztyna.

To ciekawe, jak sprawdziłem, kiedy fotografowałem Emiliana Kamińskiego – w marcu 1982 r. w Nowym Jorku – mija właśnie 40 lat. To naprawdę szmat czasu. W Polsce stan wojenny nazywany w Ameryce – „marshal low”, a tu przyjeżdżają artyści z Polski. Pamiętam, że długo rozmawialiśmy o tym, co się obecnie dzieje w Polsce, bo to było najważniejsze i niestety nie wesołe. Jak dziś patrzę na te zdjęcia, to rozumię dlaczego nie było w nich uśmiechu, bo sytuacja zewnętrzna była raczej przygnębiająca. Chociaż w czasie występu, trzeba było robić dobrą minę.


Sympatię widzów przyniosła mu rola Jerzego, pełnego fantazji malarza w kinowej i telewizyjnej ekranizacji powieści Kornela Makuszyńskiego Szaleństwa panny Ewy (1985).

W latach 1983–2000 związał się z Teatrem Ateneum, gdzie zadebiutował jako reżyser przedstawieniem o szaleństwie dyskotekowej muzyki Słodkie Miasto (1983), był współtwórcą wraz z Wojciechem Młynarskim spektaklu Brel (1985). Widzowie teatralni oglądali go m.in. w głośnych inscenizacjach Adama Hanuszkiewicza: Cyd (1985) Morsztyna i Pierre’a Corneille, Maria i Woyzeck (1985-86) według Georga Büchnera.

Występował także w teatrach warszawskich: Komedia (1989, 2002), Rozmaitości (1990), Powszechnym im. Zygmunta Hübnera, gdzie odniósł sukces jako Janosik-Swój w przedstawieniu Ernesta Brylla Na szkle malowane (1993) w reżyserii Krystyny Jandy oraz zagrał w swojej autorskiej sztuce Romans (1996) w reżyserii Roberta Glińskiego, Muzycznym 'Roma' (1999), Studio Buffo jako pan Capuleti w musicalu Janusza Józefowicza Romeo i Julia (2004) oraz Rampa na Targówku (2006). W 1997 powrócił na stałe do Teatru Narodowego.

W 1993 na XXVII Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w Toruniu odebrał nagrodę jury oraz nagrodę publiczności za monodram Kontrabasista według Patricka Süskinda. W 2002 na II Krajowym Festiwalu Teatru PR i TV „Dwa Teatry” w Sopocie zdobył wyróżnienie dla autorskiego słuchowiska Romans, a w 2004 na XLIII Rzeszowskich Spotkaniach Teatralnych otrzymał II miejsce w plebiscycie publiczności na najlepszą rolę męską Spotkań – za rolę Kempa w przedstawieniu Czuwanie Morrisa Panycha.

27 kwietnia 2009 uruchomił prywatną scenę Teatr Kamienica.

„…Dziś powinno się robić w teatrach tylko monodramy, bo trudno zebrać na próbę trzech aktorów – ten ma reklamę, ten serial lub sesję zdjęciową. A aktor dojrzewa do roli na próbach, bez tego nie ma spektaklu. Tylko w teatrze można obronić i uratować aktorstwo…“ — Emilian Kamiński.

Wielokrotnie odznaczany m.in.: 22 sierpnia 2005 za zasługi w pracy artystycznej został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, a w 2007 roku odebrał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, 4 grudnia 2007 za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za zaangażowanie w walkę o wolność słowa i wolne media, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (uroczystość dekoracji odbyła się 10 grudnia 2007 w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego), 5 czerwca 2014 za wybitne zasługi w pracy twórczej i działalności artystycznej, za osiągnięcia w promowaniu polskiej kultury został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[7][8], a 26 lutego 2019 za zasługi w działalności na rzecz niepodległości i suwerenności Polski oraz respektowania praw człowieka w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności[9]. 23 października 2019 otrzymał Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości.

Jest bratem aktorki Doroty Kamińskiej. Z żoną Justyną Sieńczyłło mieszka w Józefowie pod Warszawą. Ma trójkę dzieci: Natalię (z pierwszego związku), Kajetana i Cypriana (z obecną żoną).

Grał w filmach m.in.: 1977: Akcja pod Arsenałem – „Jur”; 1978: Wesela nie będzie – Grzegorz; 1978: Zaległy urlop – członek pracowni Marii; 1978: Ślad na ziemi – Marcin Kortycki, syn dyrektora; 1978: Bestia – Franek; 1978: Biały mazur – Szymon Diksztajn; 1979: Deklinacja; 1980: Tango ptaka – Robert; 1980: Bez miłości – chłopak Marianny; 1982: Niech cię odleci mara – Romuś; 1983: Szaleństwa panny Ewy – Jerzy Zawidzki; 1984: Trzy stopy nad ziemią – Górnik Henio, zięć Zymana; 1984: Ceremonia pogrzebowa – Jancarz; 1984: Szaleństwa panny Ewy – malarz Jerzy Zawidzki; 1985: Tanie pieniądze – „Wrangler”; 1986: Tango z kaszlem – Feliks; 1988: Rodzina Kanderów – Heniek, kolega Jurka (odc. 1 i 6); 1988: Pan Kleks w kosmosie – o dyrektor Kudłacz, o kierownik Gładysz; 1988: I skrzypce przestały grać – Śpiewak cygański na wigilii; 1990: Maria Curie – Śpiewak w kabarecie; 1990: Urodziny Kaja – Kelner; 1991: Przeklęta Ameryka; 1994–1995: Fitness Club – Rysio; 1994: Żabi skok – Schizol; 1996: Matka swojej matki – przyjaciel Ewy; 1997–2006, od 2019: Klan – Tomasz Jakubowski, mąż Bogny; 2001: Boże skrawki – oficer niemiecki Franz; 2002: Kariera Nikosia Dyzmy – przewodniczący Trędowaty; 2004–2006: Bulionerzy – prokurator – adwokat Jan Grzegorczyk; od 2004: M jak miłość – Wojciech Marszałek, ojciec Madzi; 2005: Tak miało być – Tadzik, wuj Ewy, Misi i Jędrka; 2006: Szatan z siódmej klasy – doktor Cisowski; 2006: Szatan z siódmej klasy – doktor Cisowski; 2007: U Pana Boga w ogródku – Bocian; 2007: U Pana Boga w ogródku – Bocian; 2007–2008: Doręczyciel – piosenkarz Bernard Rudacki; 2009: U Pana Boga za miedzą – Bocian; 2010: Prosta historia o miłości – ojciec Marty; 2013: Sierpniowe niebo. 63 dni chwały – dyrektor.

Gościnnie występował m.in.: 1999: Policjanci – Adam Jobkiewicz, kierownik w ZUS-ie; mechanik Stacho Basiak, sobowtór Jobkiewicza (odc. 2); 1999: Miodowe lata – Malicki (odc. 26); 2000: Duża przerwa – Patryk (odc. 1); 2000: 13 posterunek 2 – Józef Oczko „Ambasador” (odc. 36); 2002: Psie serce – Tenor (odc. 6); 2003: Na dobre i na złe – Małecki, ojciec Kasi (odc. 152); 2004: Rodzinka – Wiesiek Krupa (odc. 15); 2004: Pensjonat pod Różą – Zygmunt, mąż Eli (odc. 28); 2005–2006: Egzamin z życia – szef firmy komputerowej (odc. 17 i 23); 2006: Ale się kręci – wicepremier Stach Mrugała (odc. 7); 2008: Kryminalni – szef partii „Twoja Przyszłość” Łukasz Mader (odc. 96); 2012: Ranczo – ekspert (odc. 68).

Dubbing[ m.in.: 1960–1966: Flintstonowie; 1961–1962: Kot Tip-Top – Tip Top; 1970: Krzyż i sztylet – Big Cat; 1977: Annie Hall - Alvy Singer; 1981–1983: Dookoła świata z Willym Foggiem; 1983–1987: Fraglesy – wujek Matt z podróży; 1985: Wuzzle – Bajer; 1987: Rzeka kłamstwa – Bazyli, młody Cygan; 1989: Janka – Właściciel kinematografu; 1989: Mała Syrenka – Krab Sebastian; 1990–1991: Muminki – Pan Poszukiwacz; 1992–1994: Mała syrenka – Sebastian; 1994: Król Lew – Pumba; 1994: Asterix podbija Amerykę – Centurion; 1995: Toy Story – Hamm; 1995–1998: Timon i Pumba – o Pumba, o Bampu (odcinek 2a), o Wujek Borys (odcinek 16a), o Wieprz Cisco (odcinek 34a); 1997: Zorro – kapitan Montecero; 1998: Magiczny miecz – Legenda Camelotu – Devon; 1998: Król Lew II: Czas Simby – Pumba; 1999: Planescape: Torment – Morte; 1999: Toy Story 2 – Hamm; 2000: Mała Syrenka 2: Powrót do morza – Krab Sebastian; 2000: Cybernetyczny Świat; 2001–2002: Cafe Myszka – Pumba; Sebastian; 2004: Król Lew – Pumba; 2004: Lucky Luke – Bankier; 2004: Król Lew III: Hakuna matata – Pumba; 2004: Parę osób, mały czas – Jacek; 2008: Mała Syrenka: Dzieciństwo Ariel – Krab Sebastian; 2010: Toy Story 3 – Hamm; 2019: Toy Story 4 – Hamm.


„…Nie bardzo wiem, co to jest wolny czas. Bardzo dużo pracuję. Raz, że lubię. Dwa, że nie mam innego wyjścia. Pracuję oczywiście w teatrze, w filmie, w kabarecie, telewizji jak również sporo czytam i trochę piszę. Nie mam ostatnio wolnego czasu. Jednak najlepszym dla mnie wypoczynkiem jest zabawa z moimi dziećmi. A jak mój sześcioletni mój syn, Kajetan, nie chce myć ząbków, mówię do niego głosem Pumby: „Timon, mój najlepsiejszy przyjacielu, nie rób mi tego”. I problem znika…” – Emilian Kamiński.


PORTRAIT with HISTORY Emilian Kamiński


"... What artist ?! I do not allow myself to be called that, because artistry is something that sometimes happens to someone, but it is judged by the viewer, or maybe just history. Therefore, in my opinion, a normal person cannot allow himself to be called an artist. I am just a normal craftsman and I try to do my best. My handymen were, among others Tadeusz Łomnicki, Aleksander Bardini, Zofia Mrozowska and other outstanding people of the theater. They did not teach me artistry, but a profession ... ”- Emilian Kamiński.


Emilian Kazimierz Kamiński (born July 10, 1952 in Warsaw, diet December 26, 2022) - theater, film, musical and dubbing actor and director, singer and writer. Founder of the Atut Foundation and the Kamienica Theater. The older brother of actress Dorota Kamińska.

He is a graduate of the Technical Secondary School of Economics No. 8 in Warsaw. After graduating from the State Higher School of Theater in Warsaw in 1975, he made his debut in the first performance of Teatr na Woli, Kruczkowski's First Day of Freedom, dir. Tadeusz Łomnicki. One of his greatest achievements was the role in Edward Stachura's prose performance in the small room of the Na Rozdrożu Theater in Warsaw.

He made his big screen debut in Jan Łomnicki's film Akcja pod Arsenalem (1977) as one of the young participants of the resistance movement. He played a large, more interesting performance of Robert, who was inconstant in his feelings, in the film Tango Bird (1980).

During martial law, he ran a construction company.

In the years 1977–1983 he was associated with the National Theater, where he played in plays directed by Adam Hanuszkiewicz: Husband and Wife (1977) by Aleksander Fredro, Salomea's Silver Dream (1977-78) by Juliusz Słowacki, Dziady (1978-79) by Adam Mickiewicz, Treny (1979) by Jan Kochanowski, The Brothers Karamazow (1979-80) by Fyodor Dostoyevsky, ... and The Decameron (1980) by Giovanni Boccaccio, Samuel Zborowski (1981) by Juliusz Słowacki, Songbook for Home Use (1982-83) by Stanisław Moniuszko and Comedy Shepherd (1982- 83) Jan Andrzej Morsztyn.


It is interesting how I checked when I photographed Emilian Kamiński - in March 1982 in New York - 40 years have just passed. It's really a long time. In Poland, martial law is called in America - "marshal low", and artists from Poland come here. I remember that we talked for a long time about what is happening in Poland now, because it was the most important and, unfortunately, not funny. When I look at these photos today, I understand why there was no smile in them, because the external situation was rather depressing. Although during the performance, you had to make a good face.


He was fond of viewers by the role of Jerzy, a fantasy painter in the cinema and television adaptation of Kornel Makuszyński's novel Miss Ewa's Madness (1985).

In the years 1983–2000 he joined the Ateneum Theater, where he made his debut as a director with a performance about the madness of the disco music called Sweet City (1983), and co-created, together with Wojciech Młynarski, the play Brel (1985). Theater viewers watched him, among others in famous productions by Adam Hanuszkiewicz: Cyd (1985) by Morsztyn and Pierre Corneille, Maria and Woyzeck (1985-86) by Georg Büchner.

He also performed in Warsaw theaters: Komedia (1989, 2002), Rozmaitości (1990), and Powszechny im. Zygmunt Hübner, where he succeeded as Janosik-Swój in the play by Ernest Bryll On the Glass Painted (1993) directed by Krystyna Janda and he starred in his original play Romance (1996) directed by Robert Gliński, Musical 'Roma' (1999), Studio Buffo as Mr. Capuleti in Janusz Józefowicz's musical Romeo and Juliet (2004) and Rampa na Targówek (2006). In 1997 he returned to the National Theater for good.

In 1993, at the 27th Festival of One Actor Theaters in Toruń, he received the jury's award and the audience's award for the Double Bassist monodrama based on Patrick Süskind. In 2002, at the 2nd National Festival of PR and TV Theater "Two Theaters" in Sopot, he won a distinction for the author's radio play Romans, and in 2004 at the XLIII Rzeszów Theater Meetings he was awarded second place in the audience poll for the best male role of Meetings - for the role of Kemp in the performance of Morris Panych's Vigil .

On April 27, 2009, he launched the Kamienica Theater private stage.

“… Today, only monodramas should be done in theaters, because it is difficult to rehearse three actors - this one has an advertisement, this series or a photo session. And the actor matures for a rehearsal role, there is no play without it. Only in the theater can acting be defended and saved… ”- Emilian Kamiński.

He was awarded many times, among others: on August 22, 2005 for his merits in artistic work, he was awarded the Golden Cross of Merit, and in 2007 he received the Silver Medal "For Merit to Culture Gloria Artis", on December 4, 2007 for outstanding services in the activities for democratic changes in Poland, for involvement in the fight for freedom of speech and free media, for his achievements in his professional and social work for the benefit of the country, he was awarded the Knight's Cross of the Order of Polonia Restituta (the decoration ceremony took place on December 10, 2007 at the Witold Lutosławski Concert Studio of Polish Radio), June 5 2014 for outstanding achievements in creative work and artistic activity, for achievements in promoting Polish culture, he was awarded the Officer's Cross of the Order of Polonia Restituta [7] [8], and on February 26, 2019 for his contribution to the activities for the independence and sovereignty of Poland and respecting human rights in Of the People's Republic of Poland, he was awarded the Cross of Freedom and Solidarity [9]. On October 23, 2019, he was awarded the Medal of the Centenary of Regained Independence.

He is the brother of actress Dorota Kamińska. He lives with his wife, Justyna Sieńałoło, in Józefów near Warsaw. He has three children: Natalia (from the first relationship), Kajetan and Cyprian (with his current wife).

He acted in films, including: 1977: Akcja pod Arsenał - "Jur"; 1978: There will be no wedding - Grzegorz; 1978: Outstanding leave - member of Maria's studio; 1978: Trace on the Earth - Marcin Kortycki, son of the director; 1978: The Beast - Franek; 1978: Biały mazur - Szymon Diksztajn; 1979: Declination; 1980: Tango Bird - Robert; 1980: Without Love - Marianna's boyfriend; 1982: Let you fly away - Romuś; 1983: Miss Ewa's Madness - Jerzy Zawidzki; 1984: Three Feet Above the Ground - Górnik Henio, Zyman's son-in-law; 1984: Funeral ceremony - Jancarz; 1984: Madness of Miss Ewa - painter Jerzy Zawidzki; 1985: Cheap Money - "Wrangler"; 1986: Tango with a Cough - Feliks; 1988: The Kander family - Heniek, Jurek's friend (episodes 1 and 6); 1988: Mr. Kleks w kosmosie - for director Kudłacz, for the manager Gładysz; 1988: The violin no longer plays - Gypsy singer on Christmas Eve; 1990: Maria Curie - Singer in cabaret; 1990: Kaj's birthday - Kelner; 1991: Cursed America 1994–1995: Fitness Club - Rysio; 1994: Frog Jump - Schizol; 1996: Mother of her mother - friend of Ewa; 1997–2006, from 2019: Klan - Tomasz Jakubowski, Bogna's husband; 2001: God's Scraps - German officer Franz; 2002: The career of Nikosia Dyzma - chairman of the Leper; 2004–2006: Bulionerzy - prosecutor - attorney Jan Grzegorczyk; since 2004: M jak miłość - Wojciech Marszałek, Madzia's father; 2005: This was supposed to be - Tadzik, uncle of Ewa, Misi and Jędrek; 2006: Satan from the seventh grade - Dr. Cisowski; 2006: Satan from the seventh grade - Dr. Cisowski; 2007: U Pana Boga in the Garden - The Stork; 2007: U Pana Boga in the Garden - The Stork; 2007–2008: Delivery person - singer Bernard Rudacki; 2009: U Pana Boga za copperą - Stork; 2010: A Simple Love Story - Marta's father; 2013: August sky. 63 days of glory - director.


Guest appearances include: 1999: Police - Adam Jobkiewicz, manager at ZUS; mechanic Stacho Basiak, Jobkiewicz's double (episode 2); 1999: Honey Years - Malicki (episode 26); 2000: Big Break - Patryk (episode 1); 2000: 13th post 2 - Józef Oczko "Ambassador" (episode 36); 2002: Dog's Heart - Tenor (episode 6); 2003: For good or bad - Małecki, Kasia's father (episode 152); 2004: Rodzinka - Wiesiek Krupa (episode 15); 2004: Pensjonat pod Różą - Zygmunt, husband of Ela (episode 28); 2005–2006: Life exam - head of a computer company (episodes 17 and 23); 2006: Ale turns around - Deputy Prime Minister Stach Mrugała (episode 7); 2008: Kryminalni - head of the party "Your Future" Łukasz Mader (episode 96); 2012: The ranch - expert (ep. 68).

Dubbing including: 1960–1966: The Flintstones; 1961–1962: Kot Tip-Top - Tip Top; 1970: Cross and Dagger - Big Cat; 1977: Annie Hall - Alvy Singer; 1981–1983: Around the World with Willy Fogg; 1983–1987: Fraglesy - Uncle Matt from a trip; 1985: Wuzzle - Bajer; 1987: The River of Lies - Bazyli, a young Gypsy; 1989: Janka - the owner of the cinematograph; 1989: The Little Mermaid - Sebastian Krab; 1990–1991: Moomins - Pan Searcher; 1992–1994: The Little Mermaid - Sebastian; 1994: The Lion King - Pumbaa; 1994: Asterix Conquers America - Centurion; 1995: Toy Story - Hamm; 1995–1998: Timon and Pumba - about Pumbaa, about Bampu (episode 2a), about Uncle Borys (episode 16a), about Wieprz Cisco (episode 34a); 1997: Zorro - Captain Montecero; 1998: The Magic Sword - The Legend of Camelot - Devon; 1998: The Lion King II: Simba's Time - Pumbaa; 1999: Planescape: Torment - Morte; 1999: Toy Story 2 - Hamm; 2000: The Little Mermaid 2: Return to the Sea - Sebastian the Crab; 2000: Cybernetic World; 2001–2002: Cafe Myszka - Pumba; Sebastian; 2004: The Lion King - Pumbaa; 2004: Lucky Luke - The Banker; 2004: The Lion King III: Hakuna matata - Pumbaa; 2004: A Few People, A Little Time - Jacek; 2008: The Little Mermaid: Ariel's Childhood - Sebastian the Krab; 2010: Toy Story 3 - Hamm; 2019: Toy Story 4 - Hamm.


“… I don't really know what free time is. I work a lot. Once that I like. Two, that I have no other choice. Of course, I work in theater, film, cabaret, television, and I read and write a lot. I haven't had any free time lately. However, the best leisure for me is playing with my children. And when my six-year-old son, Kajetan, does not want to wash his teeth, I say to him in Pumbaa's voice: "Timon, my best friend, don't do this to me." And the problem disappears… ”- Emilian Kamiński.


Ostatnie posty

Zobacz wszystkie

Comentários


  • Facebook Social Icon
  • YouTube Social  Icon
bottom of page