top of page
Szukaj
Zdjęcie autoraCzesław Czapliński

PORTRET z HISTORIĄ Andrzej Rosiewicz


„…Najwięcej witaminy mają polskie dziewczyny…“ – Andrzej Rosiewicz

Andrzej Wacław Rosiewicz (ur. 1 czerwca 1944 w Warszawie) – piosenkarz estradowy, gitarzysta, tancerz, satyryk, kompozytor i choreograf.

W grudniu 1981 r. na nowojorskim Broadwayu spotkałem po raz pierwszy osobiście Andrzeja Rosiewicza. Nie miałem planów, jeśli chodzi o zdjęcia – czyli jak go fotografować? Dziś z perspektywy czasu wiem, że to dobrze, gdyż on sam zaproponował niebanalne pozy. Co ciekawe, otaczający nas ludzie reagowali bardzo pozytywnie i żywiołowo, często klaszcząc z wrażenia, mimo, że ta ulica widziała już wiele. Można w pewnym sensie powiedzieć, że Rosiewicz „podbił Broadway”. Potem już w Polsce spotykaliśmy się przy różnych okazjach.

Od 1978 poświęcił się karierze solowej. Najpopularniejsze jego przeboje: „Najwięcej witaminy”, „Czy czuje pani cha-chę”, „Zenek blues”, „Chłopcy radarowcy”, „Wincenty Kalemba” (znana jako „Pieśń o zachodnich bankierach" lub "Graj cyganie graj”) oraz „Czterdzieści lat minęło...” z czołówki serialu Czterdziestolatek 1975). Za czasów „Solidarności” wykonał na Festiwalu Piosenki Prawdziwej w Gdańsku „Propagandę sukcesu”, identyfikowaną jako głos antykomunistycznej opozycji.

Urodził się i wychował w Warszawie. Jest absolwentem VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1962). W tym czasie odnosił sukcesy sportowe, zostając mistrzem warszawskich szkół średnich w skoku wzwyż i skoku w dal. Grywał także w szkolnym klubie piłkarskim.


Ukończył SGGW w Warszawie na Wydziale Melioracji Wodnych. Równocześnie uczęszczał przez pięć lat do szkoły muzycznej na śpiew solowy. Swoje umiejętności prezentował m.in. w Klubie Studenckim Politechniki Warszawskiej „Stodoła”.

Karierę estradową rozpoczął jeszcze w dzieciństwie w 1953, w Zespole pieśni i tańca Dzieci Warszawy, z którym to współpracował do 1964. W okresie studiów w latach 60. występował w warszawskich klubach jazzowych i restauracjach. Między 1963 a 1965 rokiem związany był z zespołem „Pesymiści”. W latach 1967–1968 związał się z formacją jazzową Old Timers. W 1971, 1974 i 1977 występował na festiwalu Jazz Jamboree. W 1972 za wykonanie utworu „Samba wanna blues” otrzymał nagrodę Komitetu ds. Radia i Telewizji na 10. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Piosenka była pierwszym efektem jego współpracy z Asocjacją Hagaw. W 1976 wystąpili razem na 14. KFPP w Opolu. Występ zapewnił mu nagrodę Estradowa Osobowość Roku. Od 1978 poświęcił się karierze solowej.

W latach 70. i na początku lat 80. jeden z najpopularniejszych polskich piosenkarzy i artystów estradowych. Najpopularniejsze jego przeboje z lat 70. to „Najwięcej witaminy”, „Czy czuje pani cha-chę”, „Zakochany bałwan”, „Żaba story”, „Zenek blues”; na występach wykonywał również piosenki, których nie nadawano w radiu i telewizji („Usta Mariana”, „W Lubartowie”). Po powstaniu „Solidarności” powstały piosenki „Chłopcy radarowcy”, „Pytasz mnie” oraz dostępne w owych latach jedynie na kasetach nagranych amatorsko na koncertach, wykonane na Festiwalu Piosenki Prawdziwej w Gdańsku „Propaganda sukcesu”, „Chcemy prawdy”, „Książeczka wojskowa” i „Wincenty Kalemba” (znana jako „Pieśń o zachodnich bankierach"/"Graj cyganie graj”). W 1980 za wykonanie utworu „Najwięcej witaminy” otrzymał nagrodę za wygraną w konkursie „Premier” na 18. KFPP w Opolu. Jego twórczość była utożsamiana z etosem pierwszej Solidarności oraz stanem wojennym – okresem, kiedy jego piosenki identyfikowane były jako głos antykomunistycznej opozycji.

W 1974 zaśpiewał piosenkę „Czterdzieści lat minęło...” z czołówki serialu Czterdziestolatek, kompozytora Jerzego Matuszkiewicza, w 1988 piosenkę Andrzeja Korzyńskiego „Halo ptaki” do filmu Pan Kleks w kosmosie, a w 1993 utwór „Dwadzieścia lat minęło...” w serialu Czterdziestolatek. 20 lat później. Występował na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze.

W 1986 zorganizował w Teatrze Muzycznym w Gdyni koncert dedykowany Lechowi Wałęsie, z którym w latach osiemdziesiątych łączyła go serdeczna przyjaźń.

W 1988 zaśpiewał w obecności Michaiła Gorbaczowa pieśń o pierestrojce „Wieje wiosna ze wschodu”.

Na początku lat 90. XX wieku próbował powrócić na scenę muzyczną, tworząc utwory w gatunku disco polo. Najpopularniejsze z nich to „Poleczka Pałeczka” i „Disko Rżysko”.

W 1993 napisał piosenkę o tym, jak doszło do zerwania przyjaźni z Lechem Wałęsą „Telefon z Belwederu” z refrenem: „Porwał go wielki świat, porwał historii wiatr, dlaczego, dlaczego? Przecież zawsze można być kolegą. Przyjaźń uczucie to święte. Tylko czasem bywa się prezydentem”.

W pierwszych utworach nagrywanych po 2000 śpiewał o sukcesach sportowców takich jak: Adam Małysz, Jerzy Dudek czy Otylia Jędrzejczak.

Wielokrotnie nagradzany m.in. był czterokrotnie laureatem KFPP w Opolu, w 1972 otrzymał nagrodę za piosenkę „Samba wanna blues”, w 1975 otrzymał nagrodę specjalną, w 1976 za piosenkę „Zenek blues”, a w 1980 za piosenkę „Najwięcej witaminy”; w 1979 otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi; w 2010 otrzymał od redakcji programu Jaka to melodia? medal im. Fryderyka Chopina za 40 lat indywidualnej kariery estradowej; w 2015 został odznaczony przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Podczas wyborów Miss Rzeszowszczyzny poznał Iwonę, którą poślubił w 1997. Mają syna Jędrzeja oraz bliźniaki - Irenę i Adama.

Nagrał płyty m.in. „UFO” – „Żniwo”, Asocjacja Hagaw i A.Rosiewicz, Ach jak przyjemnie... i inne piosenki, A. Rosiewicz: Dobry interes, SPPT Chałturnik i A. Rosiewicz, Rosiewicz '97, Cossack's Songs by Andrzej and His Friends, Tyson, Golota, blondynki i ja, Godzina z Andrzejem Rosiewiczem.

„…Ja jestem trochę jak Stańczyk, obserwuję zjawiska, a potem na swój sposób je opisuję. Z Chłopcami Radarowcami było tak, że po prostu zacząłem jeździć samochodem. Patrzę tu radar, tu radar, tam radar, zacząłem obcować z tą rzeczywistością drogową. No i tak jakoś pod melodię Krakowiaczka, zaczęły układać mi się słowa…” – Andrzej Rosiewicz o powstaniu piosenki Chłopcy Radarowcy.


PORTRET with HISTORY Andrzej Rosiewicz


"... Polish girls have the most vitamins ..." - Andrzej Rosiewicz


Andrzej Wacław Rosiewicz (born June 1, 1944 in Warsaw) - stage singer, guitarist, dancer, satirist, composer and choreographer.


In December 1981, on Broadway in New York, I met Andrzej Rosiewicz in person for the first time. I had no plans when it comes to photos - how to photograph it? Today, in retrospect, I know that it is good, because he himself proposed original poses. Interestingly, the people around us reacted very positively and lively, often clapping with excitement, even though this street has already seen a lot. In a way, it can be said that Rosiewicz "conquered Broadway". Then, in Poland, we met on various occasions.


From 1978 he devoted himself to a solo career. His most popular hits: "Most vitamin", "Do you feel cha-chę", "Zenek blues", "Chłopcy radarowcy", "Wincenty Kalemba" (known as "Song about Western bankers" or "Play gypsies play") and " Forty years have passed ... ”from the headline of the series Cztertymolatek 1975). During the times of "Solidarity" he performed "Propaganda of Success" at the True Song Festival in Gdańsk, identified as the voice of the anti-communist opposition.

He was born and raised in Warsaw. He is a graduate of the VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusz Reytan in Warsaw (1962). During this time, he was successful in sports, becoming the champion of Warsaw high schools in the high jump and long jump. He also played at the school's soccer club.

He graduated from the Warsaw University of Life Sciences, Faculty of Melioration of Water. At the same time, he attended a music school for solo singing for five years. He presented his skills, among others in the Student Club of the Warsaw University of Technology "Stodoła".

He started his stage career as a child in 1953, in the Children of Warsaw Song and Dance Ensemble, with which he collaborated until 1964. During his studies in the 1960s, he performed in Warsaw jazz clubs and restaurants. Between 1963 and 1965 he was associated with the band "Pessymiści". In the years 1967–1968 he was associated with the jazz formation Old Timers. In 1971, 1974 and 1977 he performed at the Jazz Jamboree festival. In 1972, for the performance of the song "Samba wanna blues" he received the award of the Committee for Radio and Television at the 10th National Festival of Polish Song in Opole. The song was the first product of his collaboration with the Hagaw Association. In 1976 they performed together at the 14th KFPP in Opole. The performance won him the Stage Personality of the Year award. From 1978 he devoted himself to a solo career.

In the 1970s and early 1980s, one of the most popular Polish singers and stage artists. His most popular hits from the 70s are "The Most Vitamin", "Do you feel cha-chah", "Snowman in love", "Żaba story", "Zenek blues"; during his performances, he also performed songs that were not broadcast on the radio and television ("Usta Mariana", "W Lubartowie"). After the creation of "Solidarity", the songs "Chłopcy radarowcy", "Ask me" were created and available in those years only on amateur tapes at concerts, performed at the True Song Festival in Gdańsk, "Propaganda of Success", "We want truth", "Military book" and "Wincenty Kalemba" (known as "Pieśń o western bankers" / "Play gypsies play"). In 1980, for the performance of the song "Most Vitamins", he received an award for winning the "Premier" competition at the 18th KFPP in Opole. His work was identified with the ethos of the first Solidarity and martial law - the period when his songs were identified as the voice of the anti-communist opposition.


In 1974 he sang the song "Czterięć latła ..." from the opening of the series Czter 30olatek by composer Jerzy Matuszkiewicz, in 1988 the song by Andrzej Korzyński "Halo birds" for the film Pan Kleks w kosmos, and in 1993 the song "Twenty years passed ..." in the series Forty years old. 20 years later. He performed at the Soviet Song Festival in Zielona Góra.

In 1986 he organized a concert at the Musical Theater in Gdynia dedicated to Lech Wałęsa, with whom in the 1980s he had a close friendship.

In 1988 he sang in the presence of Mikhail Gorbachev a song about perestroika "Spring is blowing from the east".

In the early 1990s, he tried to return to the music scene, creating pieces in the disco polo genre. The most popular of them are "Poleczka Pałeczka" and "Disko Rżysko".

In 1993, he wrote a song about how his friendship with Lech Wałęsa was severed, "Telephone from Belweder" with the refrain: "He was carried away by the great world, history was carried away by the wind, why, why? After all, you can always be a friend. Friendship is a sacred feeling. You only sometimes become a president. "

In the first songs recorded after 2000, he sang about the successes of athletes such as: Adam Małysz, Jerzy Dudek or Otylia Jędrzejczak.

Awarded many times, incl. he was a laureate of the KFPP in Opole four times, in 1972 he received an award for the song "Samba wanna blues", in 1975 he received a special award, in 1976 for the song "Zenek blues", and in 1980 for the song "Most Vitamins"; in 1979 he was awarded the Silver Cross of Merit; in 2010 he received from the editorial office of the program Jaka to melodia? medal Fryderyk Chopin for 40 years of individual stage career; in 2015 he was awarded the Silver Medal for Merit to Culture Gloria Artis by the Minister of Culture and National Heritage.

During the Miss Rzeszów region he met Iwona, whom he married in 1997. They have a son, Jędrzej, and twins - Irena and Adam.

He has recorded albums, incl. "UFO" - "Żniwo", Association Hagaw and A. Rosiewicz, Ah jak nicely ... and other songs, A. Rosiewicz: Dobry interes, SPPT Chałturnik and A. Rosiewicz, Rosiewicz '97, Cossack's Songs by Andrzej and His Friends, Tyson, Golota, blondes and me, An Hour with Andrzej Rosiewicz.

“… I am a bit like Stańczyk, I observe phenomena and then describe them in my own way. With the Radar Boys, I just started driving a car. I am looking at radar here, radar here, radar there, I have started to experience this road reality. And somehow, the lyrics started to form to the melody of Krakowiaczek…” - Andrzej Rosiewicz about the song Chłopcy Radarowcy.





Ostatnie posty

Zobacz wszystkie

Comments


bottom of page