Seweryn Krajewski (pseudonim Robert Marczak – na początku działalności), ur. 3 stycznia 1947 w Nowej Soli –kompozytor, piosenkarz, multiinstrumentalista oraz były lider zespołu Czerwone Gitary.
Kompozytor popularnych piosenek rozrywkowych, m.in.: „Nie zadzieraj nosa”, „Barwy jesieni”, „Stracić kogoś”, „Dzień jeden w roku”, „Takie ładne oczy”, „Anna Maria”, „Gondolierzy znad Wisły”, „Szary kolor twoich oczu”, „Tak bardzo się starałem”, „Dozwolone od lat 18”, „Płoną góry, płoną lasy”, „Ciągle pada”, „Słowo jedyne – Ty”, „Mam dobry dzień”, „Trzecia miłość żagle”, „Niebo z moich stron”, „Remedium”, „Ludzkie gadanie”, „Nie spoczniemy”, „Niech żyje bal”, „Uciekaj moje serce”, „Wielka miłość”, „Kiedy mnie już nie będzie”, „Nie jesteś sama” i „Chodź, przytul, przebacz”.
Seweryn Krajewski urodził się w Nowej Soli. Dzieciństwo spędził jednak na Pomorzu, gdzie w 1949 roku przeprowadził się z rodziną – do Sopotu. Jest absolwentem klasy skrzypiec Państwowej Szkoły Muzycznej i Liceum Muzycznego w Gdańsku, do którego uczęszczał od 1961 roku, grając na gitarze i śpiewając w czasie nauki w zespołach Błękitni oraz Złote Struny.
Od 1963 współpracował z zespołem Pięciolinie, następnie z Czerwono-Czarnymi. W grudniu 1965 został członkiem grupy Czerwone Gitary, w której razem z Jerzym Kosselą oraz Krzysztofem Klenczonem śpiewali skomponowane głównie przez siebie piosenki.
W latach 90.tych przylatywałem z Nowego Jorku do Warszawy, gdzie współpracowałem z największymi wówczas magazynami TWÓJ STYL i VIVA oraz brałem udział w dużych komercyjnymi projektach fotograficznych. Pamiętam, jak dziś, kiedy zaproponowano mi zdjęcia na płytę – Czerwone Gitary Koniec [CD] by Seweryn Krajewski. Stanął mi od razu przed oczami Seweryn Krajewski, kompozytor "Anny Marii" określany jest największy liryk polskiej piosenki, nazywano go również polskim McCartneyem. Jedym słowem przyjęłem propozycje, planując od razu, oprócz zdjęc na płytę, zrobić mu swoje portrety.
Z całą ekipą stylistów i niezwykłym charakteryzatorem filmowym Waldemarem Pokromskim, spotkaliśmy się 9 lipca 1995 w domu Seweryna Krajewskiego w Warszawie. Seweryn Krajewski jak na wielką postać przystało, był niezwykle skromny. Powtarzam to bez końca, czym skromniejszy tym większy.
Interesowało mnie jego spojrzenie na znanych muzyków z którymi współpracował, z którymi ja przyjaźniłem się m.in.: Agnieszka Osiecka, Czesław Niemen.
W 1997 roku Krajewski rozstał się z zespołem i zaczął karierę solową. Nagrał albumy długogrające utrzymane w stylistyce muzyki pop (m.in. Baw mnie, Lubię ten smutek. Opowieści muzyczne vol. I, Jestem), a także ballady do słów Agnieszki Osieckiej (Strofki na gitarę, Części zamienne. Strofki na gitarę 2). Jest autorem muzyki filmowej, m.in. do filmów: Och, Karol, Kochankowie mojej mamy, Wakacje w Amsterdamie, Kogel-mogel, Galimatias, czyli Kogel-mogel II, Uprowadzenie Agaty, a także do seriali Jan Serce i Kopciuszek. Komponował również przeboje dla innych wykonawców, w tym m.in. dla Ireny Jarockiej, Urszuli Sipińskiej, Maryli Rodowicz i Krzysztofa Krawczyka.
W 2007 roku podczas XLIV Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu odbył się specjalny koncert zatytułowany Niebo z moich stron, który został poświęcony twórczości Krajewskiego. Piosenki jego autorstwa wykonali m.in.: Kasia Kowalska, Małgorzata Ostrowska, Maryla Rodowicz, Krzysztof Kiljański oraz zespół Wilki.
W 2008 ukazała się płyta Edyty Geppert zatytułowana Nic nie muszę, na której znalazły się kompozycje Krajewskiego w aranżacji jazzowego pianisty Krzysztofa Herdzina. W 2009 ukazała się kolejna płyta z jedenastoma kompozycjami Krajewskiego do wierszy Karola Wojtyły. W grudniu 2009 ukazała się koncertowa płyta Seweryna Krajewskiego w duecie z Andrzejem Piasecznym pt. Na przekór nowym czasom – live. Obydwie płyty ukazały się nakładem Sony Music. Po kilku tygodniach płyta uzyskała status platynowej. 10 października obaj artyści zainaugurowali w Kielcach cykl wspólnych koncertów. Po ponad dziesięciu latach przerwy Seweryn Krajewski wrócił na estradę. 7 grudnia 2009 pojawiła się wznowiona płyta pt. Jestem (wyd. Sony Music).
W roku 2011 przyznano mu Nagrodę Muzyczną „Fryderyk” w kategorii „Kompozytor roku”, w sekcji muzyki rozrywkowej.
18 czerwca 2011 we Wrocławiu został odznaczony przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
W październiku 2011 roku na Gali Wiktory 2011 otrzymał statuetkę w kategorii Gwiazda Piosenki, a 17 listopada Nagrodę Muzyczną Programu Trzeciego – „Mateusz” w kategorii całokształt twórczości „za kompozytorski talent i muzykę wzruszającą kolejne pokolenia”.
Jego żoną w latach 1974–2017 była Elżbieta Krajewska. Mają syna Sebastiana. Ich drugi syn, Maksymilian (1984–1990) zginął w wypadku samochodowym.
"...Czesław był dla mnie wzorem, gdyby nie on nie decydowałbym się nigdy na granie muzyki rozrywkowej. Jego odejście jest dla mnie jak śmierć Agnieszki Osieckiej. Czuję się tak, jakby mi ktoś coś zabrał cennego. Był częścią mojego życia, choć nie byliśmy bliskimi przyjaciółmi..." – Seweryn Krajewski na wiadomość o śmierci Czesława Niemena.
PORTRAIT with HISTORY Seweryn Krajewski
Seweryn Krajewski (pseudonym Robert Marczak - at the beginning of his activity), b. January 3, 1947 in Nowa Sól - composer, singer, multi-instrumentalist and former leader of the Czerwone Gitary band.
Composer of popular entertainment songs, including: "Don't turn your nose up", "Colors of autumn", "Losing someone", "One day a year", "Such pretty eyes", "Anna Maria", "Gondoliers from the Vistula", "The gray color of your eyes", "I've tried so hard", "Allowed from the age of 18", "Mountains are burning, forests are burning", "It's still raining", "The only word is you", "I'm having a good day", "Third love sails", "Heaven on my side", "Remedy", "Human talk", "We will not rest", "Long live the ball", "Run my heart", "Great love", "When I am gone", " You're not alone" and "Come, hug, forgive."
Seweryn Krajewski was born in Nowa Sól. However, he spent his childhood in Pomerania, where in 1949 he moved with his family to Sopot. He is a graduate of the violin class of the State Music School and Music High School in Gdańsk, which he attended from 1961, playing the guitar and singing during his studies in the bands Błękitni and Złote Struny.
From 1963 he collaborated with the Pięciolinie band, then with Czerwono-Czarni. In December 1965, he became a member of the Czerwone Gitary group, in which, together with Jerzy Kossela and Krzysztof Klencz, they sang songs composed mainly by themselves.
In the 90s I flew from New York to Warsaw, where I collaborated with the then largest magazines TWÓJ STYL and VIVA and took part in large commercial photographic projects. I remember like today, when I was offered photos for the album - Czerwone Gitary Koniec [CD] by Seweryn Krajewski. I immediately saw Seweryn Krajewski, the composer of "Anna Maria" is called the greatest lyricist of Polish song, he was also called the Polish McCartney. In a word, I accepted the offer, planning immediately, apart from the photos for the album, to make my portraits of him.
We met with the entire team of stylists and the extraordinary make-up artist Waldemar Pokromski on July 9, 1995 at Seweryn Krajewski's house in Warsaw. Seweryn Krajewski, as befits a great figure, was extremely modest. I repeat it endlessly, the more modest the greater.
I was interested in his view on famous musicians with whom he collaborated, with whom I was friends, among others: Agnieszka Osiecka, Czesław Niemen.
In 1997, Krajewski parted ways with the band and began a solo career. He has recorded long-playing albums in the style of pop music (including Baw mi, I like this sadness. Opowieści musical vol. I, I am), as well as ballads to words by Agnieszka Osiecka (Strophes for guitar, Spare parts. Stanzas for guitar 2). He is the author of film music, incl. for the films: Oh, Karol, My Mom's Lovers, Holidays in Amsterdam, Kogel-mogel, Galimatias, or Kogel-mogel II, Abduction of Agata, as well as for the series Jan Heart and Cinderella. He also composed hits for other performers, including for Irena Jarocka, Urszula Sipińska, Maryla Rodowicz and Krzysztof Krawczyk.
In 2007, during the XLIV National Festival of Polish Song in Opole, a special concert entitled Heaven from my pages was held, which was dedicated to Krajewski's work. His songs were performed, among others, by Kasia Kowalska, Małgorzata Ostrowska, Maryla Rodowicz, Krzysztof Kiljański and the band Wilki.
In 2008, Edyta Geppert's album Nothing I Need was released, featuring Krajewski's compositions arranged by jazz pianist Krzysztof Herdzin. In 2009, another album with eleven compositions by Krajewski to Karol Wojtyła's poems was released. In December 2009, a concert album by Seweryn Krajewski in a duet with Andrzej Piaseczny was released. In spite of new times - live. Both albums were released by Sony Music. After a few weeks, the album was certified platinum. On October 10, both artists inaugurated a series of joint concerts in Kielce. After more than ten years of break, Seweryn Krajewski returned to the stage. On December 7, 2009, a reissue of the album titled I Am (Sony Music ed.).
In 2011, he was awarded the "Fryderyk" Music Award in the "Composer of the Year" category, in the popular music section.
On June 18, 2011, in Wrocław, he was awarded the Gold Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" by the Minister of Culture and National Heritage, Bogdan Zdrojewski.
In October 2011, at the Wiktory 2011 Gala, he received a statuette in the Song Star category, and on November 17, he received the Music Award of the Third Program - "Mateusz" in the lifetime achievement category "for compositional talent and music touching subsequent generations".
His wife in the years 1974–2017 was Elżbieta Krajewska. They have a son, Sebastian. Their second son, Maksymilian (1984–1990), died in a car accident.
“…Czesław was a role model for me, if it wasn't for him I would never have decided to play popular music. His departure is for me like the death of Agnieszka Osiecka. I feel like something valuable has been taken from me. He was part of my life, although we were not close friends…” – Seweryn Krajewski on the news of Czesław Niemen's death.
