PORTRET z HISTORIĄ Anne Elisabeth Jane Claiborne

Anne Elisabeth Jane Claiborne (31 marca 1929 – 26 czerwca 2007) była amerykańską projektantką mody i bizneswoman. Odniosła sukces dzięki stylowej, a zarazem przystępnej cenowo odzieży dla kobiet pracujących zawodowo — jej kolorowe, dobrze skrojone zestawy można było dowolnie łączyć. Claiborne była współzałożycielką firmy Liz Claiborne Inc., która w 1986 roku stała się pierwszym przedsiębiorstwem założonym przez kobietę, jakie trafiło na listę Fortune 500. Claiborne była również pierwszą kobietą, która objęła stanowisko prezesa i dyrektora generalnego firmy z tej listy.

Claiborne urodziła się w Brukseli w rodzinie amerykańskiej. Pochodziła z wpływowej rodziny z Luizjany — jej przodkiem był William C. C. Claiborne, pierwszy gubernator Luizjany po uzyskaniu przez nią statusu stanu, podczas wojny w 1812 roku.

W 1939 roku, na początku II wojny światowej, rodzina wróciła do Nowego Orleanu. Claiborne uczęszczała do St. Timothy’s School for Girls, małej szkoły z internatem w stanie Maryland. Następnie, wraz z siostrami, przeprowadziła się do Mountain Lakes w stanie New Jersey, gdzie chodziła do liceum Mountain Lakes High School, którego jednak nie ukończyła.

Zamiast kończyć szkołę, Claiborne wyjechała do Europy, by studiować sztukę w pracowniach malarzy. Jej ojciec uważał, że formalna edukacja nie jest jej potrzebna, więc kształciła się w sposób nieformalny.

W 1949 roku Claiborne wygrała Jacques Heim National Design Contest (konkurs sponsorowany przez Harper’s Bazaar), a następnie przeprowadziła się do Nowego Jorku, gdzie przez lata pracowała w Garment District przy Siódmej Alei — jako rysowniczka w firmie Tina Leser, producentce odzieży sportowej. Pracowała też u byłego hollywoodzkiego kostiumografa, a później projektanta mody Omara Kiama, a następnie jako projektantka dla marek Dan Keller i Youth Group Inc.

Claiborne była rozczarowana tym, że firmy, w których pracowała, nie oferowały praktycznych ubrań dla kobiet pracujących. Dlatego w 1976 roku, wraz z mężem Artem Ortenbergiem, Leonardem Boxerem i Jeromem Chazenem, założyła własną firmę projektową — Liz Claiborne Inc.. Przedsiębiorstwo odniosło natychmiastowy sukces — sprzedaż wyniosła 2 miliony dolarów w 1976 roku i 23 miliony w 1978. Do 1988 roku firma posiadała już jedną trzecią rynku eleganckiej odzieży sportowej dla kobiet w USA.

Strategie marketingowe opracowane przez Claiborne zmieniły sposób funkcjonowania sklepów detalicznych. Na przykład wymagała, by jej kolekcje były prezentowane osobno — jako oddzielny dział obejmujący wszystkie oferowane produkty. Był to pierwszy przypadek, gdy klientki mogły wybierać różne elementy garderoby jednej marki w jednym miejscu w domu towarowym. Dziś taki sposób ekspozycji marek stał się standardem.

W 1980 roku powstała spółka Liz Claiborne Accessories, założona przez pracownicę Ninę McLemore (która w 2001 roku uruchomiła własną markę). Liz Claiborne Inc. weszła na giełdę w 1981 roku, a w 1986 roku znalazła się na liście Fortune 500, osiągając sprzedaż detaliczną w wysokości 1,2 miliarda dolarów.

„…Liz Claiborne spotkałem i fotografowałem 8 września 1986 r. w Nowym Jorku, kiedy znalazła się na liście „Fortune 500” - 500 największych firm w USA z zyskiem ze sprzedaży ok. 5 mld dolarów. Wzbudziła wówczas wielkie zainteresowanie, muszę powiedzieć, że nie było łatwo do niej dotrzeć. Jej ubiór, a szczególnie okulary, wywoływały sensację, zobaczcie sami…” – Czesław Czapliński.

Claiborne wprowadziła w firmie zasadę, że wszyscy pracownicy w katalogu firmowym są wymieniani w porządku alfabetycznym — by uniknąć hierarchii typowych dla mężczyzn. Podczas spotkań używała szklanego dzwonka, by utrzymać porządek, a jej znakiem rozpoznawczym był kolor czerwony — „Liz Red”. Czasami udawała sprzedawczynię w sklepach, by usłyszeć opinie klientek o swoich ubraniach.

Jej pierwsze małżeństwo, z Benem Shultzem, zakończyło się rozwodem w 1954 roku, po tym jak poznała Arthura Ortenberga. W 1957 roku wyszła za niego za mąż. Miała syna z pierwszego małżeństwa — Alexandra G. Shultza — oraz dwoje pasierbów z drugiego: Neila Ortenberga i Nancy Ortenberg.

Claiborne przeszła na emeryturę w 1989 roku. Do tego czasu przejęła kilka innych firm, m.in. Kayser-Roth, producenta akcesoriów Liz Claiborne. W tym samym roku na emeryturę odszedł też jej mąż, pozostawiając zarządzanie innym współzałożycielom.

Po zakończeniu kariery Claiborne i Ortenberg założyli fundację, która przekazała miliony dolarów na cele ekologiczne — m.in. na wsparcie program telewizyjnego Nature (emitowanego przez PBS) oraz na projekty ochrony przyrody na całym świecie. Claiborne otrzymała honorowy doktorat sztuk pięknych od Rhode Island School of Design.

W maju 1997 roku zdiagnozowano u niej rzadką postać raka atakującego błonę jamy brzusznej. Zmarła 26 czerwca 2007 roku w wieku 78 lat.

Nagrody i wyróżnienia: 1990 – National Business Hall of Fame (Narodowa Izba Sławy Biznesu), sponsorowana przez Junior Achievement; 1991 – National Sales Hall of Fame (Narodowa Izba Sławy Sprzedaży); 1991 – Honorowy doktorat od Rhode Island School of Design; 1993 – Golden Plate Award of the American Academy of Achievement (Złota Talerzowa Nagroda Amerykańskiej Akademii Osiągnięć); 2000 – Council of Fashion Designers of America Lifetime Achievement Award (Nagroda za całokształt twórczości Rady Projektantów Mody Ameryki).

PORTRAIT with HISTORY Anne Elisabeth Jane Claiborne

  Anne Elisabeth Jane Claiborne (March 31, 1929 – June 26, 2007) was an American fashion designer and businesswoman. Her success was built upon stylish yet affordable apparel for career women featuring colorfully tailored separates that could be mixed and matched. Claiborne co-founded Liz Claiborne Inc., which in 1986 became the first company founded by a woman to make the Fortune 500 list. Claiborne was the first woman to become chair and CEO of a Fortune 500 company. 

Claiborne was born in Brussels to American parents. She came from a prominent Louisiana family with an ancestor, William C. C. Claiborne, who served as Louisiana's first governor after statehood, during the War of 1812. 

In 1939, at the start of World War II, the family returned to New Orleans. Claiborne attended St. Timothy's School for Girls, a small boarding school in Maryland. She and her sisters moved to Mountain Lakes, New Jersey, where she attended, but did not graduate from, Mountain Lakes High School. 

Rather than finishing high school, Claiborne went to Europe to study art in the studios of painters. Her father did not believe that she needed an education, so she studied art informally. 

In 1949, Claiborne won the Jacques Heim National Design Contest (sponsored by Harper's Bazaar), and then moved to Manhattan where she worked for years in the Garment District on Seventh Avenue, as a sketch artist at Tina Leser, the sportswear producer. She also worked for the former Hollywood costume designer-turned-fashion designer, Omar Kiam. She worked as a designer for the Dan Keller and Youth Group Inc. fashion labels. 

Claiborne became frustrated by the failure of the companies that employed her to provide practical clothes for working women, so, with husband Art Ortenberg, Leonard Boxer, and Jerome Chazen, she launched her own design company, Liz Claiborne Inc., in 1976. It was an immediate success, with sales of $2 million in 1976 and $23 million in 1978. By 1988, it had acquired one-third of the American women's upscale sportswear market. 

Marketing strategies that Claiborne developed changed the nature of retail stores. For example, Claiborne insisted that her line of clothing be displayed separately, as a department to itself and including all of the items she offered. This was the first time customers were able to select many types of clothing articles by brand name alone in one location of a department store. That tradition for the grouping of special brands has become the typical arrangement for name brands in contemporary stores. 

In 1980, Liz Claiborne Accessories was founded through employee Nina McLemore (who decades later would launch a label of her own, in 2001). Liz Claiborne Inc. went public in 1981 and made the Fortune 500 list in 1986 with retail sales of $1.2 billion.

“…I met and photographed Liz Claiborne on September 8, 1986, in New York, when she made the Fortune 500 list — the 500 largest companies in the U.S., with sales revenue of about 5 billion dollars. She attracted great attention at the time; I must say, it wasn’t easy to get to her. Her outfit — especially her glasses — caused quite a sensation. See for yourselves…” – Czesław Czapliński.

Claiborne listed all employees in her corporate directory in alphabetical order, to circumvent what she perceived as male hierarchies. She controlled meetings by ringing a glass bell and became famous for her love of red—"Liz Red". She would sometimes pose as a saleswoman to see what average women thought of her clothes.

  Claiborne's first marriage was to Ben Shultz; it ended in divorce in 1954, after she met Arthur Ortenberg. In 1957, she and her then co-worker, Arthur (1926 - 2014) married.[11] She had a son from her first marriage, Alexander G. Shultz, and two stepchildren from her second marriage, Neil Ortenberg and Nancy Ortenberg. 

Claiborne retired from active management in 1989. By that stage, she had acquired other companies including Kayser-Roth, which produced Liz Claiborne accessories. Her husband retired at the same time, leaving the other founders as the active managers. 

In retirement, Claiborne and Ortenberg established a foundation that distributed millions in funding to environmental causes, including the television series Nature on PBS and nature conservation projects around the world. She received an Honorary Doctorate of Fine Arts from the Rhode Island School of Design. 

Claiborne was advised in May 1997 that she had a rare form of cancer affecting the lining of the abdomen. She died of the cancer on June 26, 2007, at the age of 78.

  Awards and honors: 1990 - National Business Hall of Fame, sponsored by Junior Achievement; 1991 - National Sales Hall of Fame; 1991 - Honorary Doctorate from the Rhode Island School of Design; 1993 - Golden Plate Award of the American Academy of Achievement; 2000 - Council of Fashion Designers of America Lifetime Achievement Award.