PORTRET z HISTORIĄ Leszek Sawicki

Leszek Krzysztof Sawicki (ur. 1938, zm. 28 stycznia 2000 w Warszawie) – polski artysta fotograf. Członek rzeczywisty Związku Polskich Artystów Fotografików. Członek założyciel, członek rzeczywisty i pierwszy prezes Zarządu Związku Polskich Fotografów Przyrody.

Leszek Krzysztof Sawicki związany z warszawskim środowiskiem fotograficznym – mieszkał w Zielonce. Miejsce szczególne w jego twórczości zajmowała fotografia przyrody (polskiej i m.in. skandynawskiej). Był autorem wielu zdjęć do licznych polskich i zagranicznych publikacji prasowych o tematyce przyrodniczej. Publikował wiele zdjęć w polskiej i zagranicznej specjalistycznej prasie fotograficznej. Był autorem kilku albumów fotograficznych o tematyce przyrodniczej – m.in. albumu Przyroda polska, wydanego przez wydawnictwo Arkady, w 1995 roku.

„…Spotkaliśmy się z Leszkiem Sawickim 2 września 1990 r. w Warszawie, zrobiłem mu serię zdjęć oraz napisałem „W polu i kniei” artykuł do nowojorskiego magazynu KARIERA z którym przez lata współpracowałem. Muszę powiedzieć, że Leszek był niezwykłym człowiekiem, to czym się zajmował, robił z pełną pasją…” – Czesław Czapliński.

Nowojorski magazyn KARIERA styczeń 1991 Czesław Czapliński:

Kto pokochał przyrodę – nigdy nie będzie nienawidził człowieka (Włodzimierz Korsak).

Takie było motto wystawy fotografii Leszka Krzysztofa Sawickiego pt. „Las mi powiedział” w galeriach w Warszawie i Krakowie. W katalogu nieżyjący już Bronisław Zieliński – autor przekładów Coopera, Hemingwaya, Steinbecka, Caldwella, Capote’a, Conrada – napisał m.in.:

       Każdy ma wśród znajomych ludzi nieszczęśliwych. Są to ci, którzy po prostu nie wiedzą otaczającego ich świata. Mogę jeździć do najpiękniejszych krajów, odwiedzać najpiękniejsze zakątki i po powrocie okazuje się, że właściwie nic nie nie zauważyli. Odwrotnie zaś, zdolność widzenia świata może doprawdy dać dużo szczęścia.

       A właśnie ta zdolność – i umiejętność – leży u podłoża fotografowania przyrody, zarówno krajobrazu, jak zwierząt. Nasz kraj może nie ma aż tylu olśniewających widoków, co niektóre inne, ale jest w nim jednak wiele miejsc i tematów niezwykłej piękności. I właśnie zolność ich wychwycenia i artystycznego utrwalenia jest darem, który cechuje doprawdy wspaniałą twórczość Leszka Krzysztofa Swaickiego. (…)

       Trzeba podziwiać ogromną pasję Autora, niezmordowany trud z jakim dążył do osiągnięcia obrazu, który jest klarowny, precyzyjny, pełen dynamiki – a zarazem, co przecież takie ważne, bardzo piękny. Można tylko próbować sobie wyobrazić, ile czasu i cierpienia wymagało uzyskanie tych rewelacyjnych zdjęć. I tutaj nasuwa się nieodparcie analogia twórczości Sawickiego z niezapomnianymi filmami Disneya. To niezwykle, cierpliwe podpatrywanie natury i następnie ukazywanie nam jej w całej dynamice, to właśnie jest Disney u Sawickiego.

       Sawicki poświęcił tę wystawę ojcu fotografii przyrodniczej, a zarazem swojemu nauczycielowi – Włodzimierzowi Puchalskiemu.

       Sawicki, urodzony w 1938 r. w Krakowie, po ukończeniu studiów muzycznych rozpoczął w 1960 r. pracę jako pedagog  zawodowy. W Towarzystwie Muzycznym im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu, a później w Zielonej Górze. Interesuje się fotografią i filmem. Zaczyna uczęszczać do Studium Fotografii i Filmu Ministerstwa Kultury i Sztuki, gdzie jednym z wykładowców był Andrzej Wajda.

       Od 1969 roku uprawia fotografię zawodowo. W 1975 r. zostaje członkiem ZPAF, współpracując z wieloma pismami przyrodniczymi w kraju i za granicą.

       Równocześnie wystawia na ekspozycjach indywidualnych oraz wysyła swe prace na najbardziej prestiżowe kokursy. Otrzymał medale: złoty na Światowej Wystawie Przyrodniczo-Łowieckiej w Budapeszcie (1971), złoty i srebrny z rąk prezydenta Światowej Organizacji Ochrony Przyrody w Bukareszcie (1978). (cc)

  Leszek Krzysztof Sawicki był autorem i współautorem wielu wystaw fotograficznych; indywidualnych oraz zbiorowych w Polsce i za granicą. Jego fotografie zaprezentowano m.in. na Wielkiej wystawie przyrodniczo-łowieckiej w Budapeszcie, w 1971 roku. Wielokrotnie uczestniczył w pracach jury, w licznych regionalnych, ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach fotografii przyrodniczej. W 1975 roku został przyjęty w poczet członków rzeczywistych Związku Polskich Artystów Fotografików. 

W 1995 roku był pomysłodawcą, inicjatorem i współzałożycielem ówczesnego Związku Polskich Fotografików Przyrodniczych (przemianowanego w 2004 roku na Związek Polskich Fotografów Przyrody), w którym objął funkcję pierwszego prezesa Zarządu ZPFP. 

W 1999 roku otrzymał propozycję sporządzenia dokumentacji fotograficznej ze strefy największego zagrożenia promieniotwórczego reaktora atomowego w Czarnobylu. Zagrożone miejsce fotografował przez jedną godzinę ze śmigłowca – po powrocie do Warszawy zdiagnozowano u niego białaczkę. Zmarł 28 stycznia 2000 roku. 

Wybrane publikacje książkowe: "Woda w Bao Ha, duchy w Trai Hut" (Wydawnictwa Geologiczne, 1966),"Atlas Śląska Dolnego i Opolskiego" (praca zbiorowa, pierwsze wydanie: Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego, 1997),"Kalendarz Lwowski 2003" (Wyd. Fundacji Lwowskiej, 2003),"Pies i geolog drogą nie chodzą" (Wyd. Państwowego Instytutu Geologicznego, 2014).  

PORTRAIT with HISTORY Leszek Sawicki

  Leszek Krzysztof Sawicki (born 1938, died 28 January 2000 in Warsaw) was a Polish fine art photographer. He was a full member of the Association of Polish Art Photographers (ZPAF). He was a founding member, full member, and the first President of the Board of the Association of Polish Nature Photographers.

Leszek Krzysztof Sawicki was associated with the Warsaw photographic community and lived in Zielonka. A special place in his work was occupied by nature photography (Polish nature as well as, among others, Scandinavian landscapes). He was the author of numerous photographs published in many Polish and international press publications devoted to nature. He published extensively in Polish and foreign specialist photographic magazines. He was also the author of several photographic albums devoted to nature, including Polish Nature, published by Arkady Publishing House in 1995.

“…We met Leszek Sawicki on September 2, 1990, in Warsaw. I took a series of photographs of him and wrote the article ‘In the Field and the Forest’ for the New York magazine KARIERA, with which I collaborated for many years. I must say that Leszek was an extraordinary man—everything he was involved in, he pursued with full passion…” – Czesław Czapliński

New York magazine KARIERA, January 1991 – Czesław Czapliński:

“He who has learned to love nature will never hate mankind.” (Włodzimierz Korsak)

This was the motto of Leszek Krzysztof Sawicki’s photographic exhibition entitled “The Forest Spoke to Me”, presented in galleries in Warsaw and Kraków. In the exhibition catalogue, the late Bronisław Zieliński—translator of works by Cooper, Hemingway, Steinbeck, Caldwell, Capote, and Conrad—wrote, among other things:

Everyone has unhappy people among their acquaintances. These are those who simply do not know the world around them. One may travel to the most beautiful countries, visit the most beautiful places, and upon returning discover that they have actually noticed nothing at all. Conversely, the ability to truly see the world can indeed bring great happiness.

And it is precisely this ability—and skill—that lies at the foundation of nature photography, both landscapes and wildlife. Our country may not possess as many dazzling views as some others, yet it contains many places and subjects of extraordinary beauty. The ability to capture them and artistically preserve them is a gift that truly characterizes the magnificent work of Leszek Krzysztof Sawicki. (…)

One must admire the Author’s immense passion and the tireless effort with which he pursued an image that is clear, precise, full of dynamism—and at the same time, which is so important, very beautiful. One can only try to imagine how much time and suffering it took to achieve these remarkable photographs. Here an irresistible analogy arises between Sawicki’s work and the unforgettable films of Disney. This extraordinarily patient observation of nature and then showing it to us in all its dynamism—this is Disney in Sawicki.

Sawicki dedicated this exhibition to the father of nature photography and at the same time his teacher—Włodzimierz Puchalski.

Sawicki, born in 1938 in Kraków, after completing music studies, began working as a professional educator in 1960. He was employed at the Henryk Wieniawski Music Society in Poznań and later in Zielona Góra. He developed interests in photography and film and began attending the Photography and Film Studies program of the Ministry of Culture and Art, where one of the lecturers was Andrzej Wajda.

Since 1969, he practiced photography professionally. In 1975, he became a member of the Association of Polish Art Photographers (ZPAF), cooperating with numerous nature-oriented magazines in Poland and abroad.

At the same time, he exhibited in individual exhibitions and submitted his works to the most prestigious competitions. He received medals including a gold medal at the World Nature and Hunting Exhibition in Budapest (1971), as well as gold and silver medals awarded by the President of the World Organization for Nature Conservation in Bucharest (1978). (cc)

Leszek Krzysztof Sawicki was the author and co-author of many photographic exhibitions, both individual and group, in Poland and abroad. His photographs were presented, among others, at the World Nature and Hunting Exhibition in Budapest in 1971. He repeatedly served as a jury member in numerous regional, national, and international nature photography competitions. In 1975, he was admitted as a full member of the Association of Polish Art Photographers.

In 1995, he was the originator, initiator, and co-founder of the then Association of Polish Nature Photographers (renamed in 2004 as the Association of Polish Nature Photographers), where he assumed the role of the first President of the Board.

In 1999, he received a proposal to prepare photographic documentation from the zone of the highest radioactive threat at the Chernobyl nuclear reactor. He photographed the endangered area for one hour from a helicopter. After returning to Warsaw, he was diagnosed with leukemia. He died on 28 January 2000.

Selected book publications: Water in Bao Ha, Spirits in Trai Hut (Geological Publishing House, 1966); Atlas of Lower Silesia and Opole Region (collective work, first edition: University of Wrocław Press, 1997); Lviv Calendar 2003 (Lviv Foundation Publishing House, 2003); Dogs and Geologists Do Not Walk the Same Roads (State Geological Institute Publishing House, 2014).