„…Kobiety są największym niewykorzystanym rezerwuarem talentów na świecie…” –Hillary Clinton.
Hillary Diane Rodham Clinton (wym. /ˈhɪləri daɪˈæn ˈrɒdəm ˈklɪntən/, ur. 26 października 1947 w Chicago) – amerykańska polityk. Jako żona Billa Clintona była pierwszą damą stanu Arkansas w latach 1979–1981, 1983–1992 i pierwszą damą Stanów Zjednoczonych w latach 1993–2001. Pełniła urząd senatora reprezentującego stan Nowy Jork w latach 2001–2009 i
67.sekretarza stanu Stanów Zjednoczonych w latach 2009–2013. W prawyborach Partii Demokratycznej w 2008 roku Clinton była główną kontrkandydatką Baracka Obamy w uzyskaniu nominacji prezydenckiej, a w wyborach prezydenckich w Stanach Zjednoczonych w 2016 roku – główną kontrkandydatką Donalda Trumpa.
Hillary Rodham dorastała w Chicago. Uczęszczała do żeńskiej uczelni wyższej Wellesley College, którą ukończyła w 1969 roku, a następnie do Yale Law School, którą ukończyła w 1973 roku, uzyskując tytuł doktora prawa. Następnie przeniosła się do Arkansas i w 1975 roku poślubiła Billa Clintona. W 1977 roku założyła grupę interesu non-profit Arkansas Advocates for Children and Families, której celem jest reprezentowanie interesów dzieci i ich rodzin. W latach 1978–1980 była prezesem Legal Services Corporation. W 1978 roku została również partnerem w Rose Law Firm. Jako pierwsza dama Arkansas (1979–1981, 1983–1992) kierowała grupą zadaniową, która wspomagała reformę edukacji publicznej. W tym samym czasie zajmowała też stanowiska zarządcze w prywatnych firmach.
We wrześniu 1995 roku, w czasie IV Światowego Kongresu ds. Kobiet w Pekinie wygłosiła znamienne przemówienie na temat łamania praw człowieka w Chińskiej Republice Ludowej i w pozostałych częściach świata. Wysłuchali jej delegaci z ponad 180 krajów. Clinton stwierdziła, że nieakceptowalne jest rozdzielanie kwestii praw kobiet i kwestii praw człowieka. Wypowiedziała wtedy słynne słowa: “…Jeśli jest jakieś jedno płynące z tej konferencji przesłanie, to brzmi ono, że prawa człowieka to prawa kobiet, a prawa kobiet to prawa człowieka…” – Hillary Clinton.
Pochodzący z tej wypowiedzi cytat Prawa kobiet to prawa człowieka stały się symboliczne dla ruchów na rzecz praw kobiet i były często cytowane przez następne lata.
Po zamachach z 11 września 2001 roku Clinton we współpracy z senatorem Charlesem Schumerem zorganizowała zbiórkę pieniędzy na działania naprawcze w Nowym Jorku. Udało im się zebrać 21 mld dolarów na ponowne zagospodarowanie obszarów, gdzie wcześniej znajdowało się World Trade Center.
20 stycznia 2007 roku Hillary Clinton zapowiadała swoją kandydaturę do nominacji Partii Demokratycznej w wyborach prezydenckich w 2008 roku.
Hillary Clinton wygrała wybory powszechne, uzyskując najwięcej, 48,04%, wszystkich głosów. Jej główny rywal Barack Obama uzyskał 47,31% głosów. Jednak Obama wygrał w 33 stanach, a Clinton w 23. Tym samym Obama uzyskał więcej głosów delegatów i to on został nominowanym Partii Demokratycznej.
7 czerwca 2008 roku Hillary Clinton wycofała się z kampanii wyborczej i udzieliła swojego poparcia Barackowi Obamie, który ostatecznie wygrał prawybory i wybory prezydenckie.
W 2008 roku wzięła udział w prawyborach prezydenckich Partii Demokratycznej i zdobyła najwięcej głosów powszechnych, ale to Barack Obama zdobył najwięcej głosów delegatów i wygrał prawybory, a później także wybory prezydenckie. W 2009 roku prezydent Barack Obama powołał ją na stanowisko sekretarza stanu Stanów Zjednoczonych. Clinton pełniła ten urząd do 2013 roku. Urząd opuściła wraz z zakończeniem I kadencji Baracka Obamy.
Niesamowita sytacja spotkała mnie na zjeździe organizacji Wspólnota Demokracji WD (Community of Democracies CD) międzyrządowa koalicja państw o zasięgu globalnym, której głównym celem jest promowanie demokratycznych zasad oraz wzmacnianie demokratycznych norm i instytucji. Pomysłodawcami i inicjatorami zwołania pierwszej Konferencji Ministerialnej w Warszawie byli prof. Bronisław Geremek oraz Madeleine Albright, Sekretarz Stanu USA, którzy w roku 2000 doprowadzili do powstania grupy zwołującej ministrów spraw zagranicznych.
Stały Sekretariat WD wspomaga koncepcyjnie i organizacyjnie prace Przewodniczącego Wspólnoty Demokracji oraz Grupy Zwołującej. Podejmuje zadania natury administracyjnej, operacyjnej i technicznej, oraz utrzymuje kontakty z organizacjami pozarządowymi i innymi partnerami. Siedziba sekretariatu jest Warszawa na podstawie aneksu do dokumentu końcowego z konferencji w Bamako. W czerwcu 2008, Grupa Zwołująca wybrała profesora Bronisława Misztala na Dyrektora Wykonawczego Stałego Sekretariatu.
Zjazd Wspólnoty Demokracji odbył się 3 lipca 2010 r. w Krakowie, gdzie przyjechały delegacje z różnych krajów – politycy, m.in.: Hillary Clinton, Madeleine Albright, Lech Wałęsa, Tadeusz Mazowiecki, Jerzy Buzek, Radosław Sikorski, Jolanta Kwaśniewska, arcybiskup Stanisław Dziwisz, premier Wlk. Brytanii… ponad setka znanych osobistości z całego świata. Główne spotkanie odbywało się w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Całością kierował prof. Bronisław Misztal (wówczas Ambasador Polski w Lizbonie) z którym znałem i przyjaźniłem się od lat – socjolog, wykładowca na Washington University – zaprosił mnie na tę uroczystość, abym ją fotograficznie zdokumentował.
Dzień przed uroczystością okazało się, że oprócz zwykłych zdjęć, chcieli by mieć zdjęcie zbiorowe, wszystkich najważniejszych gości. Padła propozycja, że staną w kilku szeregach w teatrze na scenie przy ścianie.
Widziałem takie zdjęcia, to często zgroza, ludzie wychylają się jedni zza drugich. Powiedziałem – dobrze, ale idźmy i zróbmy wizję lokalną, gdzie to zdjęcie ma być robione. Weszliśmy na scenę Teatru Słowackiego w Krakowie.
Kiedy zobaczyłem ławki na których mają stać znakomici goście i światło, którym to ma być oświetlone, zaczęłem się rozglądać dookoła po scenie. Z drugiej strony zobaczyłem przepiękną widownię Teatru Starego.
Wzięłem Bronka pod pachę i poprowadziłem, aby zobaczył jak pięknie wygląda widownia i powiedziałem – a jakby ich posadzić tak, jakby w teatrze siedzieli jako widownia i dać na nich światło. Bronek na to – ale jak to, przecież tak się nie da, ochrona - BOR z bronią. Ja się uparłem, że technicznie jak najbardziej jest to do zrobienia. I dobrze – kiedy on się zaczął do tego mojego pomysłu przekonywać, to ja zacząłem stawiać warunki.
Powiedziałem mu, że ja ich muszę mieć na wyłączność na 15 minut, Bronek zaczął kręcić nosem – na 10, ja na to, że nie, bo ja muszę zacząć nimi kierować, a to jest bardzo duża grupa. W każdym razie wynegocjowaliśmy 8-9 minut – no ale mieć takie osoby na swoje władztwo przez tyle minut, to była dla mnie niezła bajka. Muszę powiedzieć, że pierwszy raz byłem w takiej sytuacji, że tyle wybitnych osób jednak jest pode mną. Choć przez tę parę minut.
Portret zbiorowy jest jak magia. celem jest posadzenie grupy ludzi tak by mieli otwarte oczy a nie usta… powinni być skoncentrowani. Zdawałem sobie sprawę z trudności tego, wiedziałem co muszę zrobić – faktycznie oni usiedli (gramolili się przez pół godziny zanim usiedli w fotelach), najpierw rozmowy itd. Jak już usiedli, to ja na to ze sceny – jak już siedzicie to zaczynamy, decyzje będą płynęła stąd. Powiedziałem, że robię zbiorowe zdjęcie, przeprosiłem ich za to, że wiem, że są ciekawsze obiekty, ale muszą patrzeć na mnie, a właściwie na aparat, który trzymam w ręku – po tym trochę zaczęli się uśmiechać. Zrozumieli, że są w moich rękach, oczywiście przez chwilę. Mówię im, że jeżeli ktoś siedzi w drugim czy trzecim rzędzie i nie widzi obiektywu aparatu to znaczy, że nie będzie na tym zdjęciu. Macie szansę, ale jak chcecie się schować za kimś, to się chowajcie, ale jeśli się chcecie znaleźć na tym historycznym zdjęciu, to musicie widzieć ten obiektyw. Powiedziałem, żeby nie rozchylali ust, bo wtedy wygląda się jak za przeproszeniem idiota – zademonstrowałem im na sobie.
Hillary Clinton siedziała w pierwszym rzędzie, ona wtedy była szefową spraw zagranicznych USA. I ot cała historia związana ze zdjęciem Hillary Clinton. Podczas późniejszych obrad miałem szanse posłuchać, a nawet zamienić kilka zdań z Hillary Clinton, mimo rygoru Secret Service.
W 2015 roku Hillary Clinton ogłosiła swoją kandydaturę na urząd prezydenta Stanów Zjednoczonych. Wygrała prawybory prezydenckie Partii Demokratycznej, zdobywając najwięcej głosów powszechnych i delegatów. Wygrała też głosowanie powszechne we właściwych wyborach prezydenckich, ale przegrała głosowanie w Kolegium Elektorów z Donaldem Trumpem.
„…Masz tylko jedno życie do przeżycia. Jest twoje. Posiadaj je, domagaj się tego, żyj nim, zrób z nim najlepiej jak potrafisz…” – Hillary Clinton dla „Marie Claire” (2012).
PORTRAIT with HISTORY
“…Women are the largest untapped reservoir of talent in the world…” – Hillary Clinton.
Hillary Diane Rodham Clinton (pronounced / ˈhɪləri daɪˈæn ˈrɒdəm ˈklɪntən /, born October 26, 1947 in Chicago) - American politician. As the wife of Bill Clinton, she was the First Lady of the State of Arkansas from 1979–1981, 1983–1992 and the First Lady of the United States from 1993–2001. She served as senator representing New York State in 2001–2009 and 67th United States Secretary of State in 2009–2013. In the 2008 Democratic Party primaries, Clinton was the main opponent of Barack Obama in winning the presidential nomination, and in the 2016 US presidential election - the main opponent of Donald Trump.
Hillary Rodham grew up in Chicago. She attended the Women's Wellesley College, which she graduated in 1969, and then the Yale Law School, from which she graduated in 1973, with a PhD in law. She then moved to Arkansas and married Bill Clinton in 1975. In 1977, she founded the non-profit Arkansas Advocates for Children and Families interest group to represent the interests of children and their families. In the years 1978–1980 she was the president of Legal Services Corporation. In 1978, she also became a partner at Rose Law Firm. As First Lady of Arkansas (1979–1981, 1983–1992), she led a task force that assisted public education reform. At the same time, she also held managerial positions in private companies.
In September 1995, during the Fourth World Congress on Women in Beijing, she delivered a significant speech on human rights violations in the People's Republic of China and the rest of the world. Delegates from over 180 countries heard her. Clinton said it was unacceptable to separate women's rights issues from human rights issues. Then she uttered the famous words: „…If there is one message that echoes forth from this conference, let it be that human rights are women’s rights and women’s rights are human rights, once and for all…” – Hillary Clinton.
After the attacks of September 11, 2001, Clinton, in collaboration with Senator Charles Schumer, organized a fundraiser for remedial action in New York. They managed to raise $ 21 billion to redevelop areas where the World Trade Center previously was located.
On January 20, 2007, Hillary Clinton announced her candidacy for the Democratic Party nomination in the 2008 presidential election.
Hillary Clinton won the general election with the most, 48.04%, of all votes. Its main rival, Barack Obama, won 47.31% of the vote. However, Obama won in 33 states and Clinton in 23. Thus, Obama gained more delegate votes and he was nominated for the Democratic Party.
On June 7, 2008, Hillary Clinton withdrew from the election campaign and gave her support to Barack Obama, who eventually won the primary and presidential elections.
In 2008, she participated in the presidential primaries of the Democratic Party and won the most popular votes, but it was Barack Obama who won the most delegate votes and won the primaries, and later also the presidential election. In 2009, President Barack Obama appointed her to the position of United States Secretary of State. Clinton held this office until 2013. She left the office with the end of Barack Obama's first term.
An incredible situation happened to me at the congress of the Community of Democracies CD organization, an intergovernmental coalition of countries with a global reach, whose main goal is to promote democratic principles and strengthen democratic norms and institutions. The originators and initiators of the convening of the first Ministerial Conference in Warsaw were prof. Bronisław Geremek and Madeleine Albright, US Secretary of State, who in 2000 led to the formation of a group convening foreign ministers.
The WD Permanent Secretariat supports the conceptual and organizational work of the Chairman of the Community of Democracies and the Convening Group. It undertakes administrative, operational and technical tasks and maintains contacts with NGOs and other partners. The seat of the secretariat is in Warsaw on the basis of an annex to the final document from the Bamako conference. In June 2008, the Convening Group elected Professor Bronisław Misztal as Executive Director of the Permanent Secretariat.
The Congress of the Community of Democracies was held on July 3, 2010 in Krakow, where delegations from various countries came - politicians, including: Hillary Clinton, Madeleine Albright, Lech Wałęsa, Tadeusz Mazowiecki, Jerzy Buzek, Radosław Sikorski, Jolanta Kwasniewska, Archbishop Stanisław Dziwisz, Prime Minister of Great Britain Britain… over a hundred famous personalities from all over the world. The main meeting took place at the Teatr im. Juliusz Słowacki in Krakow. The whole was headed by prof. Bronisław Misztal (then the Polish Ambassador in Lisbon) with whom I had known and had been friends for years - a sociologist, lecturer at Washington University - invited me to this ceremony so that I could document it photographically.
The day before the ceremony, it turned out that in addition to the usual photos, they would like to have a collective photo of all the most important guests. It was offered that they would stand in several rows in the theater, on a stage by the wall.
I've seen such pictures, it's often horror, people lean out one behind the other. I said - okay, but let's go and make a site visit where this photo is to be taken. We entered the stage of the Słowacki Theater in Krakow.
When I saw the benches that the distinguished guests would be standing on and the light that would be used to illuminate it, I started looking around at the stage. On the other hand, I saw a beautiful audience of the Stary Theater.
I took Bronek under my arm and led him to see how beautiful the audience looked and said - how about seating them as if they were sitting in the theater as an audience and giving them light. Bronek on it - but how can it be, security - BOR with weapons. I insisted that technically it could be done. And that's good - when he started to convince to my idea, I started to set conditions.
I told him that I had to have them exclusively for 15 minutes, Bronek started shaking his nose - at 10, I said no, because I have to start managing them, and this is a very large group. In any case, we negotiated 8-9 minutes - but having such people for your reign for so many minutes was quite a fairy tale for me. I must say that this is the first time I have been in a situation where there are so many outstanding people below me. Just for a few minutes.
Group portrait is like magic. the goal is to seat a group of people with their eyes open, not their mouths… they should be focused. I was aware of the difficulties of it, I knew what I had to do - in fact, they sat down (they scrambled for half an hour before they sat down in the armchairs), first talks, etc. flowed from here. I said that I was taking a group photo, I apologized to them for knowing that there were more interesting objects, but they had to look at me, or rather at the camera in my hand - after that they started smiling a bit. They realized they were in my hands, for a while, of course. I tell them that if someone is sitting in the second or third row and can't see the camera lens, they won't be in the picture. You have a chance, but if you want to hide behind someone, hide, but if you want to be in this historical photo, you must see this lens. I told them not to part their mouths because then it looks like apologizing to an idiot - I demonstrated to them on myself.
Hillary Clinton sat in the front row, she was the head of US foreign affairs at the time. And that's the story behind the Hillary Clinton photo. During the deliberations that followed, I had a chance to listen and even exchange a few words with Hillary Clinton, despite the rigors of the Secret Service.
In 2015, Hillary Clinton announced her candidacy for the presidency of the United States. She won the presidential primaries of the Democratic Party, winning the most popular votes and delegates. It also won the popular vote in the proper presidential election but lost the Electoral College vote to Donald Trump.
"…You have just one life to live. It is yours. Own it, claim it, live it, do the best you can with it…"– Hillary Clinton to Marie Claire (2012).
