„…Te obrazy mówią o dwóch miłościach, kolorze i muzyce.
Przez wiele lat grałam na pianinie rano i malowałem po południu, lub malowałem rano i grałam na pianinie po południu. Czasami słuchałem, czasem malowałem ... zawsze podwójne potrzeby.
Byłam zaintrygowana zapisanymi partyturami i często przed grą patrzyłam i cieszyłem się ... podekscytowana odstępami, relacjami między symbolami, wzorami światła i ciemności zawartymi w nich magiami. Zawsze malowałam…” – Ellen Banks.
Ellen Banks (ur. 7 czerwca 1938 r. w Bostonie – zm. 18 maja 2017 r. w Nowym Jorku) – afroamerykańska artystka malarka.
Banks od dzieciństwa zarówno malowała, jak i grała muzykę. Jej inspiracją był Piet Mondrian. Studiowała w Massachusetts College of Art, oraz w School of the Museum of Fine Arts.
W 1962 r. miała pierwszą indywidualną wystawę, a już w 1967 r. otrzymała prestiżową nagrodę Prix de Paris.
Od 1981 roku wykorzystuje partytury muzyczne jako wizualną podstawę swojej pracy.
Jej unikalne prace były prezentowane w galeriach w Stanach Zjednoczonych i Europie m.in.: 2012 Centrum Sztuki Współczesnej – Galeria Andrzeja Strumiłły, Suwałki, Polska, 2011 Galeria Labirynt, Kraków, Polska, 2010 Dom Kultur, Warszawa, Polska, 2009 Galeria ArTtu, Warszawa, Polska, Andre Zarre Gallery, Nowy Jork, NY, 2007 - OPEN Galerie, Berlin, Germany, 2005 – Andre Zarre Gallery, Chelses, NYC. 2003 - Andre Zarre Gallery, Chelsea, NYC, Spandow Gallery, Berlin, Germany, 2000 - Spandow Gallery, Berlin, Germany, 1997 - Uranian Center, Berlin, Germany Erfurt Gallery, Erfurt, Germany, New England School of Art, Boston, MA, 1996 - Spandow Gallery, Berlin Germany, 1995 - Makishe Museum, Berlin Germany, 1992 - Amerika Haus, Berlin Germany, 1988 - Nexus Contemporary Art Center, Atlanta, GA Museum of Fine Arts, Boston, MA, 1986 - Sofia, Bulgaria, 1985 - University of Campinas, Brazi, 1984 - Bunting Institute, Radcliff College, Cambridge, MA, 1983 - Addison Gallery of American Art, Andover, MA, 1981 - Wetering Gallery, Amsterdam, Holland, 1975 - Howard University, Washington, DC, 1973 - Rose Art Museum, Brandeis University, Waltham, MA.
Banks przez lata mieszkała na Brooklynie w Nowym Jorku, gdzie ją odwiedzałem, za każdym razem było to przeżycie. Ale zdarzyło się i tak, że miała wystawę w Polsce, gdzie się spotkaliśmy na neutralnym gruncie, w 2009 roku na wystawie zorganizowanej przez galerię ArtTu w Warszawie.
Muszę powiedzieć, że bardzo cenię jaj prace, jak widziałem w jaki sposób nad nimi pracuje. Jej pracownia na Brooklynie w Nowym Jorku wyglądała jak fabryka. Otoczona swoimi zwierzętami – pieskiem i kotem – odprawiała „czary”, a właściwie bardzo ciężko pracowała. A co najważniejsze, wierzyła w to co robiła. Każde spotkanie z nią, było przeżyciem czegoś nowego.
Banks wielokrotnie podkreślała swoją miłość do improwizacji, którą czerpie z nut, tak jak inni artyści z natury, swobodnie interpretując.
Klucz do stworzenia obrazów jest niezwykle prosty i logiczny. Banks dla kolejnych dźwięków przypisała poszczególne kolory pryzmatyczne i tak dźwięk A wyrażony jest poprzez kolor czerwony, B- pomarańczowy, C-żółty, D- zielony, E- niebieski, F- fioletowy, G pozostaje natomiast neutralny. Jeśli się to wie, to patrząc na malarstwo Banks, dużo więcej można zobaczyć.
Sztukę Ellen Banks interpretować można na wiele sposobów, artystka sama daje widzowi zupełną dowolność, nie stara się niczego narzucać. Swoją twórczością daje nam jednak pewne świadectwo komunikacji, jej dzieła przemawiają językiem tego, w jaki sposób odbieramy świat. Obrazy traktować można jako wzorce odczytywania nie tylko znaków, ale też symboli komunikowania się, odbierania świata za pomocą zarówno słuchu, jak i wzroku oraz dotyku. Banks pokazuje nam, że możemy komunikować się ze sobą nie tylko poprzez język.
Otrzymała wiele prestiżowych nagród i wyróżnień m.in.: 1991 - Massachusetts Artist Fellowship. 1988 - Book Grant, Nexus Press, 1987 - National Endowment for the Arts - Painting Grant, 1983-4 - Bunting Fellow, Radcliff College, Cambridge, MA, 1982 - George Gund Foundation Grant, 1979 - Ford Foundation Grant, 1972 - Blanche E. Coleman Award.
PORTRAIT with HISTORY Ellen Banks (1938-2017)
“…These paintings speak of two loves, color and music. For many years I played the piano in the morning and painted in the afternoon, or I painted in the morning and played the piano in the afternoon. Sometimes I listened, sometimes I painted ... always the dual needs. I was intrigued by the written scores and often before playing I would look and enjoy...exhilarated by the spacing, symbol relationships, patterns of light and dark the magic they contained. I was always painting…” – Ellen Banks.
Ellen Banks (born June 7, 1938 in Boston - died May 18, 2017 in New York) - African-American artist painter.
From childhood, Banks both painted and played music. Piet Mondrian was her inspiration. She studied at Massachusetts College of Art and the School of the Museum of Fine Arts.
In 1962, she had her first individual exhibition, and in 1967 she received the prestigious Prix de Paris.
Since 1981, he has been using musical scores as the visual basis of his work.
Her unique works have been presented in galleries in the United States and Europe, including: 2012 Center for Contemporary Art - Andrzeja Strumiłło Gallery, Suwałki, Poland, 2011 Labirynt Gallery, Krakow, Poland, 2010 House of Cultures, Warsaw, Poland, 2009 Arttu Gallery, Warsaw, Poland, Andre Zarre Gallery, New York, NY, 2007 - OPEN Galerie, Berlin, Germany, 2005 - Andre Zarre Gallery, Chelses, NYC. 2003 - Andre Zarre Gallery, Chelsea, NYC, Spandow Gallery, Berlin, Germany, 2000 - Spandow Gallery, Berlin, Germany, 1997 - Uranian Center, Berlin, Germany Erfurt Gallery, Erfurt, Germany, New England School of Art, Boston, MA , 1996 - Spandow Gallery, Berlin Germany, 1995 - Makishe Museum, Berlin Germany, 1992 - Amerika Haus, Berlin Germany, 1988 - Nexus Contemporary Art Center, Atlanta, GA Museum of Fine Arts, Boston, MA, 1986 - Sofia, Bulgaria, 1985 - University of Campinas, Brazi, 1984 - Bunting Institute, Radcliff College, Cambridge, MA, 1983 - Addison Gallery of American Art, Andover, MA, 1981 - Wetering Gallery, Amsterdam, Holland, 1975 - Howard University, Washington, DC, 1973 - Rose Art Museum, Brandeis University, Waltham, MA.
Banks lived for years in Brooklyn, New York, where I visited her, it was an experience each time. But it also happened that she had an exhibition in Poland, where we met on neutral ground, in 2009 at an exhibition organized by the ArtTu gallery in Warsaw.
I must say that I really appreciate the work of eggs, as I have seen the way in which I am working on them. Her studio in Brooklyn, New York looked like a factory. Surrounded by her pets - a dog and a cat - she performed "spells", or actually worked very hard. Most importantly, she believed in what she was doing. Each meeting with her was an experience of something new.
Banks has repeatedly emphasized her love for improvisation, which she draws from notes, just like other artists from nature, freely interpreting.
The key to creating the paintings is extremely simple and logical. Banks assigned individual prismatic colors to the following sounds, and so the A sound is expressed as red, B- orange, C-yellow, D- green, E- blue, F- purple, while G remains neutral. If you know it, then you can see much more by looking at Banks' paintings.
The art of Ellen Banks can be interpreted in many ways, the artist herself gives the viewer complete freedom, does not try to impose anything. However, with her work, she gives us a certain testimony of communication, her works speak the language of how we perceive the world. Pictures can be treated as models for reading not only signs, but also symbols of communication, perceiving the world through both hearing, sight and touch. Banks shows us that we can communicate with each other not only through language.
She received many prestigious awards and distinctions, including: 1991 - Massachusetts Artist Fellowship. 1988 - Book Grant, Nexus Press, 1987 - National Endowment for the Arts - Painting Grant, 1983-4 - Bunting Fellow, Radcliff College, Cambridge, MA, 1982 - George Gund Foundation Grant, 1979 - Ford Foundation Grant, 1972 - Blanche E Coleman Award.
