PORTRET z HISTORIĄ Samuel Pisar

  „…Bezpieczne granice nie wywodzą się ani z tradycji, ani nie są gwarantowane siłą militarną. Jedyne pokojowe granice są w naszych umysłach. Musimy zacząć usuwać jad ze szkolnych książek…” – Samuel Pisar.

Samuel Pisar (ur. 18 marca 1929 w Białymstoku, zm. 27 lipca 2015 w Nowym Jorku) – polsko-amerykański prawnik, działacz społeczny, obrońca praw człowieka, polityk i pisarz pochodzenia żydowskiego. Attaché w biurze Sekretarza Generalnego ONZ oraz attaché Dyrektora Generalnego UNESCO. Założyciel i przewodniczący francuskiego oddziału Jad Waszem, administrator Fundacji Pamięci Shoah.

Życiorys W czasie okupacji niemieckiej mając zaledwie dwanaście lat trafił do getta w Białymstoku. Był więźniem niemieckich obozów koncentracyjnych na Majdanku, w Auschwitz-Birkenau i Dachau. Jako jedyny z rodziny i klasy przeżył Holokaust. Po wojnie został odnaleziony w Niemczech przez swoją rodzinę z Francji. Osiedlił się w Australii, gdzie studiował w Melbourne, a następnie podjął studia w USA i Paryżu.

  Był przyjacielem Johna F. Kennedy’ego, a także członkiem jego komisji doradczej do spraw polityki zagranicznej i gospodarczej. Konsultant Izby Reprezentantów oraz wielu komisji senackich. Członek rady Brookings Institution w Waszyngtonie. W 1963 założył znaną na całym świecie międzynarodową kancelarię prawniczą, zajmującą się sprawami z zakresu prawa międzynarodowego i transakcji biznesowych. Z jej usług korzystały największe spółki świata oraz osoby prywatne, m.in. Elizabeth Taylor, Henry Ford i Steve Jobs.

"…Ważniejsze od ludzkiej krwi są nieograniczone możliwości rozwoju człowieka... trwałe i głębokie jak bicie serca…"– Samuel Pisar. 

Pisar angażował się także w działania na rzecz uwolnienia dysydentów politycznych, m.in. Mikisa Theodorakisa, Andrieja Sacharowa i Aleksandra Sołżenicyna. Ponadto działał na rzecz rozwoju stosunków gospodarczych i kulturalnych z Europą Wschodnią, Rosją i Chinami. Jego książki były tłumaczone na wiele języków.

W 1973 został zgłoszony do Pokojowej Nagrody Nobla.

  Posiadał obywatelstwo polskie i amerykańskie.

„…Samuel Pisar, o którego otarłem się w Nowym Jorku, fotografowałem 1 września 1989 r. w Teatrze Wielkim w Warszawie. Gdzie odbył się Koncert Pokoju z okazji 50. rocznicy wybuchu II wojny światowej. Był to koncert, a nie tradycyjny spektakl teatralny, w którym jedną z wielu gwiazd była Liv Ullman, a dyrygentem był Leonard Bernstein…” – Czesław Czapliński.

  Smuel Pisar jest autorem książki autobiograficznej „Z krwi i nadziei”.

  Był ojczymem Toniego Blinkena, Sekretarza Stanu w administracji Joego Bidena.

'…Człowiek jest tyle wart, ile warta jest dobroć jego serca, którą dzieli się z innymi. Dlatego jedni nie są warci złamanego grosza, a drudzy są po prostu bezcenni…" – Samuel Pisar.

PORTRAIT with HISTORY Samuel Pisar

  “…Secure borders do not arise from tradition, nor are they guaranteed by military strength. The only peaceful borders are those in our minds. We must begin to remove the poison from schoolbooks…” – Samuel Pisar.

Samuel Pisar (March 18, 1929 – July 27, 2015) was a Polish-American lawyer, author, and Holocaust survivor.  Early life Pisar was born in Białystok, Poland, to Jewish parents David and Helaina (née Suchowolska) Pisar. His father established the region's first taxi service. 

His parents and younger sister Frieda were murdered in the Holocaust. Pisar was sent to the Majdanek, Bliżyn, Auschwitz, Sachsenhausen, Oranienburg, and Dachau death camps and ultimately to the Engelberg Tunnel near Leonberg. At the end of the war, he escaped during a death march; after making a break into the forest, he found refuge in a US tank. He is the only Holocaust survivor of the 900 children of his Polish school.

  After the liberation, Pisar spent a year and a half in the American occupation zone of Germany, engaging in black marketeering with fellow survivors. He was rescued by an aunt living in Paris. An uncle sent him to Melbourne, Australia, where he resumed his studies. 

He attended George Taylor and Staff School (now Taylors College) and went on to attain a Bachelor of Laws from the University of Melbourne in 1953. After recovering from a bout of tuberculosis, he traveled to the United States and earned a juris doctor from Harvard University. He also held a doctorate from the Sorbonne. 

In 1950, Pisar worked for the United Nations in New York and Paris. He returned to Washington in 1960 to become a member of John F. Kennedy's economic and foreign policy task force. He was also an advisor to the State Department, the Senate and House committees. 

Pisar's legal clients included many Fortune 500 companies and business leaders of the 20th and 21st century. His books have been translated into many languages. 

As the longtime lawyer and confidant of Robert Maxwell, Pisar was possibly the last person to speak to the man (who maintained links to the British MI6, the Soviet KGB and the Israeli Mossad) before he apparently fell to his death from his luxury yacht in November 1991. 

  “…More important than human blood are the boundless possibilities of human development… lasting and profound as the beating of the heart…” – Samuel Pisar.

Pisar's memoir, Of Blood and Hope, in which he tells the story of how he survived the Holocaust, received the Present Tense literary award in 1981. He wrote a narration, based on his experiences and his anger at God, for Leonard Bernstein's Symphony No. 3 ("Kaddish"). Pisar stated that the idea came from Bernstein, who felt Pisar could bring a more authentic voice to the symphony than he could, not having gone through the Holocaust himself. 

After Bernstein's death and the attacks on the World Trade Center, Pisar wrote Dialogue with God, in which he expressed his concern for the future of mankind. In June 2009, the poem was recited by Pisar at a performance of Kaddish at Yad Vashem in Jerusalem, Israel. 

Pisar co-founded Yad Vashem-France, was a Director of the Fondation pour la Mémoire de la Shoah, and a Trustee of the Brookings Institution Washington.

Pisar married twice. He had two daughters by his first wife, Norma Pisar, and one, Leah Pisar (who worked in the White House for Bill Clinton), from his second wife, Judith, with whom he lived in Paris and New York City. His stepson, Judith's son, Antony Blinken was appointed to President Joe Biden's cabinet as Secretary of State.

“…Samuel Pisar, whom I had briefly encountered in New York, I photographed on September 1, 1989, at the Grand Theatre in Warsaw. It was during the Peace Concert held to mark the 50th anniversary of the outbreak of World War II. It was a concert rather than a traditional theatrical performance, featuring, among many stars, Liv Ullmann, and conducted by Leonard Bernstein…” — Czesław Czapliński.

Among distinctions, he was a Grand Officer of the French Legion of Honour by then President Nicolas Sarkozy in 2012 and a Commander of the Order of Merit of the Republic of Poland. In March 1995, Pisar was appointed an Honorary Officer of the Order of Australia by Queen Elizabeth, "for service to international relations and human rights". 

Death Pisar died from pneumonia on July 27, 2015, in Manhattan, aged 86.

  “…A person is worth only as much as the kindness of their heart, which they share with others. That is why some are not worth a broken penny, while others are simply priceless…” – Samuel Pisar.