Prezydent George W. Bush nazwał Hestona „człowiekiem z charakterem i uczciwością, z wielkim sercem ... Służył swojemu krajowi podczas II wojny światowej, maszerował w ruchu praw obywatelskich, przewodził związkowi zawodowemu i energicznie bronił praw Amerykanów z drugiej poprawki…”.
Charlton Heston (John Charles Carter) (ur. 4 października 1923 w Wilmette w stanie Illinois – zm. 5 kwietnia 2008 w Beverly Hills w Kalifornii), aktor i działacz polityczny.
Jako hollywoodzka gwiazda zagrał w prawie 100 filmach na przestrzeni 60 lat. Zagrał Mojżesza w epickim filmie Dziesięć przykazań (1956), za który otrzymał swoją pierwszą nominację do Złotego Globu dla najlepszego aktora. Zagrał także w The Greatest Show on Earth (1952), Secret of the Incas (1954), Touch of Evil (1958) z Orsonem Wellesem, The Big Country (1958), Ben-Hur (1959), za które zdobył Oscar dla najlepszego aktora, El Cid (1961), The Greatest Story Ever Told (1965) i Planet of the Apes (1968).
W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych był jednym z nielicznych hollywoodzkich aktorów, którzy otwarcie wypowiadali się przeciwko rasizmowi i był aktywnym zwolennikiem Ruchu Praw Obywatelskich. Heston opuścił Partię Demokratyczną w 1971 roku, aby zostać republikaninem, zakładając konserwatywny komitet polityczny i wspierając Ronalda Reagana. Heston był prezesem National Rifle Association (NRA) przez pięć kadencji od 1998 do 2003 roku. Po ogłoszeniu, że choruje na chorobę Alzheimera w 2002 roku, przeszedł na emeryturę zarówno jako pełniący obowiązki, jak i przewodniczący NRA.
Kiedy w lipcu 1986 r. w czasie planowanego tzw. Liberty Weekend w Nowym Jorku, dowiedziałem się, że będę miał szansę spotkać m.in. legendę kina Charlton Hestona, zaczęłem się intensywnie przygotowywać. Statua Wolności, wokół której odbywały się uroczystości, to symbol Nowego Jorku i Stanów Zjednoczonych. Ma ok. 46 metrów i przedstawia kobietę odzianą w togę, z koroną na głowie oraz z pochodnią w jednej i tablicą w drugiej dłoni. W 1884 r. była w całej swej okazałości pokazywana w Paryżu. Choć Statuę - dar narodu francuskiego dla Amerykanów - odsłonięto w 1886 r., we fragmentach przybyła do Nowego Świata dokładnie 17 czerwca 1885 r.
Uznawana za jeden z cudów świata i należąca do najczęściej odwiedzanych obiektów w Stanach Zjednoczonych (odwiedza ją każdy prezydent USA) Statua Wolności była darem narodu francuskiego dla narodu amerykańskiego z okazji 110-lecia uchwalenia Deklaracji Niepodległości Stanów Zjednoczonych oraz uczczenia stulecia niepodległości USA.
Monument został wzniesiony we Francji. W 1884 roku rozebrano go na części i wysłano statkiem do Nowego Jorku, gdzie stanął na małej wysepce u ujścia rzeki Hudsona do Zatoki Nowojorskiej. Nazwę Bedloe Island zmieniono na Liberty Island. Odsłonięcie odbyło się 28 października 1886 roku.
Sto lat później, w 1986 roku – 6 lipca pierwsza dama Nancy Reagan dokonała ponownego otwarcia monumentu dla turystów.
Właśnie w czasie tej niezwykłej uroczystości, po raz pierwszy udało mi się spotkać i sfotografować amerykańskie legendy, w tym właśnie Charltona Hestona.
John Charles Carter urodził się w rodzinie Lilli (z domu Baines; 1899–1994) i Russella Whitforda Cartera (1897–1966), operatora tartaku. Heston był częściowo pochodzenia szkockiego, w tym z klanu Fraser, ale większość jego przodków była Anglikami. Jego najwcześniejsi przodkowie imigranci przybyli do Ameryki z Anglii w XVII wieku.
Kiedy Heston miał 10 lat, jego rodzice rozwiedli się po urodzeniu trójki dzieci. Wkrótce potem jego matka ponownie wyszła za mąż, a Charlton i jego młodsza siostra Lilla i brat Alan przeprowadzili się do Wilmette w stanie Illinois. Heston (nowe nazwisko jego i jego rodzeństwa) uczęszczał do New Trier High School. Heston wspominał, że dorastając w północnym Michigan, często wędrował po lesie, „odgrywając” postacie z przeczytanych książek. Później, w liceum, zapisał się do programu dramatycznego New Trier. Z Winnetka Community Theatre, w którym był aktywny, zdobył stypendium teatralne na Northwestern University. Uczęszczał do college'u od 1941 do 1943, a wśród jego nauczycieli aktorskich była Alvina Krause. Kilka lat później Heston połączył siły z Bradleyem, aby wyprodukować pierwszą wersję dźwiękową Juliusza Cezara Williama Szekspira, w której Heston grał Marka Antoniusza.
W marcu 1944 roku Heston poślubił studentkę Northwestern University Lydię Marie Clarke w Grace Methodist Church w centrum Greensboro w Północnej Karolinie. W tym samym roku wstąpił do wojska. Heston zaciągnął się do Sił Powietrznych Armii Stanów Zjednoczonych i służył przez dwa lata jako radiooperator i strzelec powietrzny na pokładzie bombowca B-25.
Pierwszym profesjonalnym występem filmowym Hestona była główna rola w wieku 26 lat w Dark City, filmie z 1950 roku wyprodukowanym przez Hala Wallisa. Jego przełom nastąpił, gdy Cecil B. DeMille obsadził go jako menadżera cyrku w filmie The Greatest Show on Earth, który został uznany przez Motion Picture Academy za najlepszy film roku 1952. Był to także najpopularniejszy film tego roku.
King Vidor użył Hestona w melodramacie z Jennifer Jones, Ruby Gentry (1952). Następnie wystąpił z westernem w Paramount, The Savage (1952), grając białego człowieka wychowanego przez Indian. 20th Century Fox użyło go do zagrania Andrew Jacksona w The President's Lady (1953) u boku Susan Hayward. W Paramount był Buffalo Billem w Pony Express (1953). Następnie pojawił się inny western, Arrowhead(1953).
W 1953 roku Heston był pierwszym wyborem Billy'ego Wildera, który zagrał Seftona w Stalagu 17. Jednak rolę tę otrzymał William Holden, który zdobył za nią Oscara. Hal Wallis ponownie połączył Heston z Lizabeth Scott w melodramacie Bad for each Other (1953).
W 1954 nakręcił dla wytwórni Paramount dwa filmy przygodowe. Naga Dżunglazmusiła go do walki z plagą zabójczych mrówek. Grał główną rolę w Secret of the Incas, który został nakręcony na miejscu na stanowisku archeologicznym Machu Picchu i ma wiele podobieństw do Raiders of the Lost Ark.
Heston zagrał Williama Clarka, odkrywcę, w The Far Horizons (1955) u boku Freda MacMurraya. Wypróbował komedię Prywatna wojna majora Bensona (1955) w Universal, a następnie wspierał Jane Wyman w dramacie Lucy Gallant (1955).
Heston stał się ikoną roli Mojżesza w niezwykle udanym eposie biblijnym Dziesięć przykazań (1956), wybranym przez reżysera Cecila B. DeMille'a, który uważał, że Heston jest niesamowicie podobny do posągu Mojżesza Michała Anioła. DeMille obsadził trzymiesięcznego syna Hestona, Frasera Clarke Hestona, jako małego Mojżesza. Dziesięć przykazań stało się jednym z największych sukcesów kasowych wszechczasów i jest siódmym najbardziej dochodowym filmem po uwzględnieniu inflacji. Jego portret hebrajskiego proroka i wybawiciela był chwalony przez krytyków filmowych. The Hollywood Reporter opisał go jako „wspaniałego, przystojnego i książęcego (i ludzkiego) w scenach przedstawiających go jako młodego mężczyznę oraz majestatycznego i okropnego, jak tego wymaga jego rola”. New York Daily News napisał, że „jest niezwykle skuteczny zarówno jako młody książę Mojżesz, jak i jako patriarchalny zbawiciel swojego ludu”. Jego rola Mojżesza przyniosła mu pierwszą nominację do Złotego Globu dla najlepszego aktora.
Heston wrócił do westernów z Three Violent People (1957). Universal próbował zainteresować go thrillerem z udziałem Orsona Wellesa, Touch of Evil; Heston zgodził się w tym uczestniczyć, jeśli Welles poleci. Film został uznany za klasyczne arcydzieło. Po tym, jak Marlon Brando, Burt Lancaster i Rock Hudson odrzucili tytułową rolę w Ben-Hur (1959), Heston przyjął tę rolę, zdobywając Oscara dla najlepszego aktora, jednego z bezprecedensowych 11 Oscarów, które zdobył film. Po Mojżeszu i Ben-HurzeHeston stał się bardziej identyfikowany z biblijnymi eposami niż jakikolwiek inny aktor.
Heston lubił grać na scenie, wierząc, że to ożywiło go jako aktora. Nigdy nie wrócił na Broadway, grał w teatrach regionalnych. Zagrał Sir Thomasa More'a w Człowieku na każdą porę roku w kilku regionalnych produkcjach w latach 70. i 80. grając na londyńskim West Endzie. Spektakl okazał się sukcesem i produkcja West Endu została przewieziona na tydzień do Aberdeen w Szkocji, gdzie była wystawiana w His Majesty's Theatre.
Od 1965 do 1971 roku Heston był prezesem Gildii Aktorów Ekranowych. Gildia powstała w 1933 roku z myślą o aktorach, którzy mieli inne zainteresowania niż producenci i reżyserzy, którzy kontrolowali Akademię Sztuki i Wiedzy Filmowej.
Heston w 1968 roku zagrał w niezwykle popularnym filmie Planeta małp w reżyserii Schaffnera. W 1970 ponownie wcielił się w Marka Antoniusza w innej filmowej wersji Juliusza Cezara Szekspira.
W 1972 roku Heston zadebiutował jako reżyser i wystąpił jako Mark Antony w adaptacji sztuki Williama Szekspira, którą grał wcześniej w swojej karierze teatralnej, Antoniusza i Kleopatry.
Jego następny film, Skyjacked (1972) był hitem. Dobra passa Hestona w kasie zakończyła się filmem katastroficznym Two-Minute Warning (1976) i westernem The Last Hard Men (1976). Zagrał króla Henryka VIII dla Księcia i żebraka (1977). Swój drugi film jako reżyser nakręcił Mother Lode (1982), do którego scenariusz napisał również jego syn.
Zagrał w wielu produkcjach teatralnych w Los Angeles Music Center, gdzie pojawił się w Detective Story i The Caine Mutiny Court-Martial, a także jako Sherlock Holmes w The Crucifer of Blood, u boku Richarda Johnsona jako Dr. Watson.
Jego ostatnią rolą filmową była rola Josefa Mengele w Rua Alguem 5555.
Aktywizm polityczny Hestona miał cztery etapy. W pierwszym etapie, w latach 1955–61, popierał demokratycznych kandydatów na prezydenta. Od 1961 do 1972 roku, w drugim etapie, nadal popierał demokratycznych kandydatów na prezydenta. Po wyjściu poza Hollywood stał się widoczny w całym kraju w 1963 roku, wspierając ustawę o prawach obywatelskich z 1964 roku. Od 1965 do 1971 roku był wybieranym na prezydenta Gildii Aktorów. Trzeci etap rozpoczął się w 1972 roku. Podobnie jak wielu neokonserwatystów z tej samej epoki, którzy przeszli od liberalnego demokraty do konserwatywnego republikanina, odrzucił liberalizm George'a McGoverna i poparł Richarda Nixona w 1972 roku na prezydenta. W latach 80. silnie wspierał Ronalda Reagana podczas jego konserwatywnej prezydentury. W 1995 roku Heston wszedł na czwarty etap, ustanawiając swój własny komitet zbierania funduszy na działania polityczne i wskoczył w wewnętrzną politykę National Rifle Association.
W lipcu 2003 r., podczas swojego ostatniego publicznego wystąpienia, Heston otrzymał od prezydenta George'a W. Busha Prezydencki Medal Wolności w Białym Domu.
Heston zmarł rankiem 5 kwietnia 2008 r. w swoim domu w Beverly Hills w Kalifornii.
Pogrzeb Hestona odbył się tydzień później, 12 kwietnia 2008 roku, podczas ceremonii, w której wzięło udział 250 osób, w tym Nancy Reagan i gwiazdy Hollywood, takie jak gubernator Kalifornii Arnold Schwarzenegger, Olivia de Havilland, Keith Carradine, Pat Boone, Tom Selleck, Oliver Stone (który obsadził Hestona w swoim filmie z 1999 roku Any Given Sunday), Roba Reinera i Christiana Bale'a.
Pogrzeb odbył się w parafii episkopalnej kościoła św. Mateusza w Pacific Palisades, kościele, w którym Heston regularnie modlił się i uczęszczał na niedzielne nabożeństwa od wczesnych lat osiemdziesiątych.
W swoim nekrologu dla aktora krytyk filmowy Roger Ebert zauważył: „Heston nakręcił co najmniej trzy filmy, które prawie każdy w końcu ogląda: Ben-Hur, Dziesięć przykazań i Planeta małp…”
W dniu 17 kwietnia 2010 roku, Heston został wprowadzony do Hall of Great Western Performers w National Cowboy and Western Heritage Museum.
W jego rodzinnym mieście St. Helen w stanie Michigan, 4 września 2012 r. Otwarto szkołę społeczną Charlton Heston Academy. Mieści się ona w dawnej szkole podstawowej St. Helen. W pierwszym dniu zapisano 220 uczniów do klas od przedszkola do ósmej.
Charlton Heston został upamiętniony na znaczku pocztowym Stanów Zjednoczonych wydanym 11 kwietnia 2014 r.
Charlton Heston został laureatem Lincoln Academy of Illinois i otrzymał Order Lincolna (najwyższe odznaczenie stanu) od gubernatora stanu Illinois w 1977 roku w dziedzinie Performing Arts.
PORTRAIT with HISTORY Charlton Heston
President George W. Bush called Heston "a man of character and integrity, with a big heart ... He served his country during WWII, marched in the civil rights movement, led the trade union, and vigorously defended the American rights of the Second Amendment ...".
Charlton Heston (John Charles Carter) (born October 4, 1923 in Wilmette, Illinois - died April 5, 2008 in Beverly Hills, California) is an actor and political activist.
As a Hollywood star, he has starred in nearly 100 films over 60 years. He played Moses in the epic film Ten Commandments (1956), for which he received his first Golden Globe nomination for Best Actor. He also starred in The Greatest Show on Earth (1952), Secret of the Incas (1954), Touch of Evil (1958) with Orson Welles, The Big Country (1958), Ben-Hur (1959), for which he won an Oscar for Best an actor, El Cid (1961), The Greatest Story Ever Told (1965) and Planet of the Apes (1968).
During the 1950s and 1960s, he was one of the few Hollywood actors to speak out against racism and was an active supporter of the Civil Rights Movement. Heston left the Democratic Party in 1971 to become a Republican by forming a conservative political committee and supporting Ronald Reagan. Heston was president of the National Rifle Association (NRA) for five terms from 1998 to 2003. After announcing that he had Alzheimer's disease in 2002, he retired as both acting and chairman of the NRA.
When in July 1986, during the planned so-called Liberty Weekend in New York, I learned that I will have a chance to meet, among others the legend of Charlton Heston's cinema, I started to prepare myself intensively. The Statue of Liberty around which the celebrations took place is a symbol of New York and the United States. It is about 46 meters and shows a woman wearing a toga, with a crown on her head and a torch in one hand and a blackboard in the other hand. In 1884, it was shown in all its glory in Paris. Although the Statue - a gift from the French people to Americans - was unveiled in 1886, it arrived in fragments in the New World on June 17, 1885.
Considered one of the wonders of the world and one of the most visited sites in the United States (every US president visits it), the Statue of Liberty was a gift from the French nation to the American people on the 110th anniversary of the US Declaration of Independence and the celebration of the centenary of US independence. The monument was erected in France. In 1884 it was dismantled and sent by ship to New York, where it stood on a small island at the mouth of the Hudson River into the New York Bay. Bedloe Island was renamed Liberty Island. The unveiling took place on October 28, 1886. One hundred years later, in 1986 - July 6, First Lady Nancy Reagan reopened the monument to tourists. It was during this extraordinary ceremony that I was able to meet and photograph American legends for the first time, including Charlton Heston.
John Charles Carter was born to the family of Lilli (née Baines; 1899–1994) and Russell Whitford Carter (1897–1966), a sawmill operator. Heston was partly of Scottish descent, including the Fraser clan, but most of his ancestors were English. His earliest immigrant ancestors came to America from England in the 17th century. When Heston was 10, his parents divorced after giving birth to three children. Shortly after, his mother remarried, and Charlton and his younger sister Lilla and brother Alan moved to Wilmette, Illinois. Heston (his and his siblings' new surname) attended New Trier High School.
Heston recalled that growing up in northern Michigan, he often wandered through the woods, "playing" characters from read books. Later, in high school, he enrolled in the New Trier drama program. With Winnetka Community Theater in which he was active, he won a theater scholarship at Northwestern University. He attended college from 1941 to 1943, and among his acting teachers was Alvina Krause. A few years later, Heston teamed up with Bradley to produce the first sound of William Shakespeare's Julius Caesar, in which Heston played Mark Antony.
In March 1944, Heston married Northwestern University student Lydia Marie Clarke at the Grace Methodist Church in downtown Greensboro, North Carolina. In the same year he joined the army. Heston enlisted in the United States Air Force and served two years as a radio operator and air gunner aboard a B-25 bomber.
Heston's first professional film appearance was in the lead role at age 26 in Dark City, a 1950 film produced by Hal Wallis. His breakthrough came when Cecil B. DeMille cast him as the circus manager in The Greatest Show on Earth, which was voted Best Film of 1952 by Motion Picture Academy. It was also the most popular film of the year.
King Vidor used Heston in a melodrama from Jennifer Jones, Ruby Gentry (1952). He then starred in a western in Paramount, The Savage (1952), playing a white man raised by the Indians. 20th Century Fox used it to play Andrew Jackson in The President's Lady (1953) opposite Susan Hayward. At Paramount, he was Buffalo Bill in the Pony Express (1953). Another western followed, Arrowhead (1953).
In 1953, Heston was Billy Wilder's first choice to play Septon in Stalag 17. However, the role went to William Holden, who won an Oscar for her. Hal Wallis reunited Heston with Lizabeth Scott in the melodrama Bad for each Other (1953).
In 1954, he made two adventure films for Paramount. The Naga Jungle forced him to fight a scourge of deadly ants. He played the lead role in Secret of the Incas, which was filmed on-site at the Machu Picchu archaeological site and shares many similarities with Raiders of the Lost Ark.
Heston played William Clark, the explorer, in The Far Horizons (1955) opposite Fred MacMurray. He tried out the comedy Major Benson's Private War (1955) in Universal, then supported Jane Wyman in the drama Lucy Gallant (1955).
Heston became an icon of the role of Moses in the hugely successful biblical epic The Ten Commandments (1956), chosen by director Cecil B. DeMille, who believed that Heston was eerily similar to Michelangelo's statue of Moses. DeMille cast Heston's three-month-old son, Fraser Clarke Heston, as baby Moses. The Ten Commandments has become one of the biggest box office hits of all time and is the seventh-highest grossing film after inflation-adjusted. His portrayal of the Hebrew prophet and savior was praised by film critics. The Hollywood Reporter described him as "gorgeous, handsome and princely (and human) in scenes depicting him as a young man and as majestic and terrible as his role demands." The New York Daily News wrote that "he is extremely effective both as the young prince Moses and as the patriarchal savior of his people." His role as Moses earned him his first Golden Globe nomination for Best Actor.
Heston returned to the westerns with Three Violent People (1957). Universal tried to interest him in the thriller starring Orson Welles, Touch of Evil; Heston has agreed to attend if Welles will fly. The film was considered a classic masterpiece.
After Marlon Brando, Burt Lancaster and Rock Hudson turned down the title role in Ben-Hur (1959), Heston took on the role, winning the Academy Award for Best Actor, one of the unprecedented 11 Academy Awards the film won. After Moses and Ben-Hura, Heston became more identified with biblical epics than any other actor.
Heston liked acting on stage, believing that this brought him to life as an actor. He never returned to Broadway, he played in regional theaters. He played Sir Thomas More in Man for the Season in several regional productions during the 1970s and 1980s playing in London's West End. The show was a success and the West End production was taken to Aberdeen, Scotland for a week, where it was staged at His Majesty's Theater.
From 1965 to 1971, Heston was president of the Screen Actors Guild. The guild was founded in 1933 for actors who had different interests than the producers and directors who controlled the Academy of Motion Picture Arts and Sciences.
In 1968, Heston starred in the extremely popular film Planet of the Apes directed by Schaffner. In 1970, he reprized the role of Mark Antony in another film version of Julius Caesar Shakespeare.
In 1972, Heston made his directorial debut as Mark Antony in an adaptation of William Shakespeare's play, which he had previously played in his theater career, Antony and Cleopatra.
His next film, Skyjacked (1972) was a hit. Heston's streak at the box office ended with the disaster film Two-Minute Warning (1976) and the western The Last Hard Men (1976). He played King Henry VIII for The Prince and the Beggar (1977). Mother Lode (1982) made his second film as a director, for which his son also wrote.
He has starred in numerous theater productions at the Los Angeles Music Center, where he has appeared in Detective Story and The Caine Mutiny Court-Martial, as well as Sherlock Holmes in The Crucifer of Blood, opposite Richard Johnson as Dr. Watson.
His last film role was the role of Josef Mengele in Rua Alguem 5555.
Heston's political activism had four stages. In the first stage, in 1955–61, he supported the democratic presidential candidates. From 1961 to 1972, in the second stage, he continued to support the Democratic presidential candidates. After moving outside of Hollywood, he became visible nationwide in 1963, supporting the 1964 Civil Rights Act. From 1965 to 1971, he was elected president of the Actors Guild. The third stage began in 1972. Like many neo-conservatives of the same era who went from Liberal Democrat to Conservative Republican, he rejected George McGovern's liberalism and supported Richard Nixon as president in 1972. In the 1980s, he strongly supported Ronald Reagan during his conservative presidency. In 1995, Heston entered the fourth stage by establishing its own political fundraising committee and jumped into internal policy of the National Rifle Association.
In July 2003, in his last public appearance, Heston was awarded the Presidential Medal of Freedom in the White House by President George W. Bush.
Heston died on the morning of April 5, 2008 at his home in Beverly Hills, California. Heston's funeral took place a week later, on April 12, 2008, at a ceremony attended by 250 people including Nancy Reagan and Hollywood stars such as California Governor Arnold Schwarzenegger, Olivia de Havilland, Keith Carradine, Pat Boone, Tom Selleck, Oliver Stone (who cast Heston in his 1999 film Any Given Sunday), Rob Reiner and Christian Bale. The funeral took place in the Episcopal parish of St. Matthew at the Pacific Palisades, a church where Heston prayed regularly and attended Sunday services since the early 1980s.
In his obituary for the actor, film critic Roger Ebert noted: "Heston has made at least three films that almost everyone watches eventually: Ben-Hur, The Ten Commandments, and Planet of the Apes ...".
On April 17, 2010, Heston was inducted into the Hall of Great Western Performers at the National Cowboy and Western Heritage Museum. In his hometown of St. Helen, Michigan, September 4, 2012 Charlton Heston Academy Community School opens. It is located in the former primary school of St. Helen. On the first day, 220 students were enrolled in grades from kindergarten through eight.
Charlton Heston is commemorated on a United States postage stamp issued on April 11, 2014.
Charlton Heston was a laureate of the Lincoln Academy of Illinois and received the Order of Lincoln (the state's highest decoration) from the Governor of Illinois in 1977 in the Performing Arts field.
