PORTRET z HISTORIĄ Andrzej Supron

„…Dzieciństwo miałem bardzo trudne, rodzina była biedna. Rodzice rozeszli się wcześnie. Jednak kiedy patrzę na to dzisiaj, to było to biedne dzieciństwo, ale naturalne, prawdziwe…” – Andrzej Supron.

Andrzej Supron (ur. 22 października 1952 w Warszawie) − polski zapaśnik stylu klasycznego, trener i sędzia zapaśniczy, komentator i promotor wrestlingu, prezes Polskiego Związku Zapaśniczego, prezenter telewizyjny. 

Jest trzynastokrotnym mistrzem Polski w zapasach, dwukrotnym mistrzem Europy, jednokrotnym mistrzem świata i srebrnym medalistą olimpijskim. 

Organizował gale wrestlingu w Polsce i Związku Radzieckim w latach 80. Od 1999 jest polskim komentatorem gal wrestlingu organizacji WWE. Był też komentatorem TNA. Od 2009 do 2011 razem z Pawłem Borkowskim przewodził założoną przez nich polską organizacją wrestlingu Total Blast Wrestling. 

Urodził się 22 października 1952 w Warszawie jako syn Władysława Suprona. W 1975 ukończył Technikum Górnicze w Dąbrowie Górniczej, a później rozpoczął studia zaoczne na kierunku trenerskim na Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Katowicach, których nie ukończył. 

Dorobek medalowy Reprezentacja  Polska Igrzyska olimpijskie srebro Moskwa 1980 zapasy (styl klasyczny, do 68 kg); Mistrzostwa świata złoto San Diego 1979 68 kg st. Klasyczny; srebro Mińsk 1975 68 kg st. Klasyczny; srebro Meksyk 1978 68 kg st. Klasyczny; srebro Katowice 1982 74 kg st. Klasyczny; srebro Kijów 1983 74 kg st. Klasyczny; brąz Katowice 1974 68 kg st. Klasyczny; Mistrzostwa Europy złoto Ludwigshafen am Rhein 1975 68 kg st. Klasyczny; złoto Warna 1982 74 kg st. Klasyczny; srebro Madryt 1974 68 kg st. Klasyczny; srebro Budapeszt 1983 74 kg st. Klasyczny; brąz Katowice 1972 68 kg st. Klasyczny; brąz Bukareszt 1979 68 kg st. Klasyczny; brąz Göteborg 1981 74 kg st. Klasyczny; Zaczął trenować zapasy w szkole podstawowej. Był zapaśnikiem stylu klasycznego wagi lekkiej, półśredniej i średniej. Preferuje techniczne podejście do walki. Często stosowanym przez niego manewrem był rzut przez biodro, wykonywany w specyficzny sposób, który został nazwany w Stanach Zjednoczonych biodrem Suprona.  

Srebrny medal olimpijski Suprona, wywalczony na igrzyskach w Moskwie w 1980; Gwiazda Suprona w Alei Gwiazd sportu we Władysławowie; Reprezentował klub RKS Elektryczność Warszawa od 1963 do 1971 i klub GKS Katowice od 1972 do 1987.

Pierwszym zdobytym przez niego medalem był złoty medal mistrzostw Europy juniorów, zdobyty w Huskvarnie w 1970. Jest trzynastokrotnym mistrzem Polski, dwukrotnym mistrzem Europy i jednokrotnym mistrzem świata. Jest też dwukrotnym wicemistrzem Europy i czterokrotnym wicemistrzem Europy. Zdobył też trzy brązowe medale mistrzostw Europy i jeden brązowy medal mistrzostw świata. W 1977 zdobył brązowy medal na Letniej Uniwersjadzie. 

W czasie mistrzostw świata w 1975, wygrał wszystkie walki przed czasem, nie tracąc żadnego punktu. Nikomu wcześniej nie udało się tego dokonać. Z tego powodu zyskał przydomek „Profesor zapasów”. Niedługo przed mistrzostwami świata w 1982 doznał kontuzji prawego barku. Dla zmylenia przeciwników podał do prasy informację, że ma zwichnięty lewy bark i udawał ból, kiedy przeciwnicy dotykali jego lewego barku. Udało mu się zakwalifikować do finału razem z reprezentującym Rumunię Ștefanem Rusu. Trener Suprona, Stanisław Krzesiński poddał walkę finałową, kiedy Rusu wykręcał nogę przeciwnika. 

Trzykrotnie zakwalifikował się na Letnie igrzyska olimpijskie - w 1972, 1976 i 1980. W 1980 w Moskwie zdobył srebrny medal olimpijski.  

Od 1979 był trenerem zapaśnictwa, a od 1986 sędzią międzynarodowym. Trenował między innymi kadrę Stanów Zjednoczonych i był asystentem trenera polskiej kadry narodowej, Stanisława Krzesińskiego. 

Po zakończeniu kariery zapaśniczej był wiceprzewodniczącym Światowej Rady Zawodniczej FILA i członkiem zarządu Polskiego Komitetu Olimpijski. 

W 2008 bez powodzenia startował w wyborach na prezesa Polskiego Związku Zapaśniczego. Ponowną próbę podjął w 2012. Przegrał wtedy w II turze z Grzegorzem Pieronkiewiczem, który pokonał go stosunkiem głosów 41 do 21.

  „…Andrzeja Supronia fotografowałem 7 września 2008 r. w Warszawie i po tym spotkaniu, gdzie sporo rozmawialiśmy o sztuce, którą się interesuje, bardziej rozumię jego zachowanie w czasie występów sportowych…” – Czesław Czapliński.

7 marca 2013 w ramach protestu przeciwko usunięciu zapasów z programu igrzysk olimpijskich 2020 zwrócił Międzynarodowemu Komitetowi Olimpijskiemu srebrny medal wywalczony na igrzyskach olimpijskich w Moskwie w 1980. 

W październiku 2016, pod koniec swojej czteroletniej kadencji, prezes Polskiego Związku Zapaśniczego Grzegorz Pieronkiewicz zmarł, a Supron zapowiedział swoją kandydaturę w kolejnych wyborach. Wybory odbyły się w planowanym przed śmiercią Pieronkiewicza terminie, 5 listopada 2016. Grzegorz Brudziński pokonał Andrzeja Suprona stosunkiem głosów 57 do 39. 14 maja 2017 Polski Związek Zapaśniczy odwołał prezesa, któremu zarzucano niekompetencję w nadzorze nad pracą centrali oraz nadmierne generowanie kosztów własnych związku. Do czasu wyboru kolejnego prezesa, jego obowiązki zostały przekazane Andrzejowi Wrońskiemu. W wyborach nadzwyczajnych z 24 czerwca 2017 Supron pokonał Wrońskiego stosunkiem głosów 51 do 33. Koniec jego kadencji został przewidziany na rok 2020. 

Po raz pierwszy zobaczył wrestling w telewizji w Stanach Zjednoczonych w 1974 i to widowisko zrobiło na nim ogromne wrażenie. Później poznał dwóch polskich wrestlerów, Killera Kowalskiego i Ivana Putskiego, który przekonał go, by zaczął organizować wrestling w Polsce. 

W latach 80. XX wieku, dzięki pomocy kolegi ze Zjednoczonych Przedsiębiorstw Rozrywkowych, zaczął organizować gale wrestlingu w Polsce, między innymi w Warszawie i Poznaniu. Jednym z wrestlerów występujących na jego galach był lekkoatleta Władysław Komar. Supron wystawiał też swoje pokazy w Związku Radzieckim, między innymi w Kazachstanie, Armenii, Azerbejdżanie, na Łotwie i Litwie. W Tbilisi w Gruzji w hali przeznaczonej na 8 tysięcy ludzi galę oglądało 14 tysięcy osób. Wszystkiego pilnowały dwa kordony policji. Grupa Suprona wystąpiła też w Pałacu Sportu Dynamo i trzy razy w Parku Gorkiego w Moskwie. Aby przypodobać się publice w Związku Radzieckim, Supron urządził turniej, w którym Rosjanie pokonywali Niemców.

   W 1993 namówił grupę wrestlerów, w której byli między innymi dawni mistrzowie WWE, The Iron Sheik i tag team Demolition, aby w przerwie tournee po Niemczech i Austrii wystąpili 14 grudnia 1993, w warszawskiej Hali Torwar. Gala nazywała się American Wrestling World`s Superstars i poprowadził ją Andrzej Supron. Na widowni było około 600 osób. Supron zadeklarował też chęć zorganizowania podobnych gali w kwietniu 1994 roku i w kolejnych latach, ale nie udało mu się zrealizować planów. 

Od końca lat 90. XX wieku zajmuje się zawodowo komentowaniem wrestlingu. Mimo że gale w Polsce emitowane są z opóźnieniem, preferuje komentować bez wcześniejszej znajomości wyników. Unika też używania profesjonalnych nazw chwytów, chcąc, by jego komentarz był bardziej przystępny dla osób nieznających wrestlingu. W latach 1999−2001 w pojedynkę komentował walki WWF w telewizji Wizja Sport, aż do końca istnienia tej stacji telewizyjnej. Niedługo potem zaczął wspólnie z Pawłem Borkowskim komentować gale WWF dla Eurosportu. Pracowała z nimi także druga grupa komentatorska, ale WWF zażądało, aby był tylko jeden skład komentatorski. Supron i Borkowski przez dziewięć kolejnych lat komentowali gale WWF w Eurosporcie i w innych stacjach. Od 2007 komentują walki WWE na Extreme Sports Channel. Od 13 kwietnia 2012 do 30 grudnia 2013[21] komentowali też gale Total Nonstop Action na kanale Orange Sport. 

W 2009 razem z Pawłem Borkowskim założył organizację wrestlingu o nazwie Total Blast Wrestling (TBW). Współpracował przy tym z francuską organizacją Eurostars, która funkcjonowała w tym czasie od 25 lat. Dzięki tym kontaktom, Total Blast Wrestling mogło zatrudnić zagranicznych wrestlerów z wieloletnim doświadczeniem, takich jak Bambikiller, Erik Isaksen, Cybernic Machine, Starbuck i Bernard Vandamme. Patronat nad TBW posiadały takie media jak Rock Megastacja, Radio Rekord FM oraz Super Express. W 2011 organizacja zakończyła działalność. W 2017 Paweł Borkowski powiedział w wywiadzie, że powodem zaprzestania funkcjonowania był brak środków finansowych, ale jest gotowy na przywrócenie organizacji jeśli udałoby się znaleźć sponsorów. 

Jak sam przyznaje, w czasach gdy był zapaśnikiem, nie zarabiał dużo na karierze sportowej. Za tytuł mistrza świata miał otrzymywać 100 dolarów amerykańskich. Dorabiał handlując na zachodzie kryształami, płaszczami, papierosami i alkoholem. Handlował też nieruchomościami i samochodami. Otworzył klub fitness i siłownię Klub ProActiv Andrzej Supron w Warszawie na Woli. W 2015 w Warszawie na Ursynowie wraz z żoną otworzył restaurację Piecuszek, specjalizującą się w kuchni bałkańskiej.

  Polityka Należał do Polskiej Partii Przyjaciół Piwa. W 1993 jako jej członek kandydował do Sejmu z pierwszego miejsca listy Samoobrony Andrzeja Leppera w województwie katowickim (otrzymał 4346 głosów). 

Filmy: 2000 Sezon na leszcza sędzia meczu bokserskiego w barze Venus; 1973 Jak to się robi narciarz na Kasprowym Wierchu.

Seriale: 2008 Kryminalni; 2007 Prawo miasta; 2006 Kryminalni; 2005 Dziki 2: Pojedynek; 2005 Fala zbrodni; 2003 Szycie na gorąco; 2000 Klasa na obcasach.

 Andrzej Supron na XX Biegu Niepodległości w Warszawie Wiele razy występował w charakterze eksperta sportowego w różnych programach telewizyjnym. W 2014 telewizja Orange Sport przeprosiła za jego liczne homofobiczne uwagi pod adresem transseksualnej promotorki boksu Kellie Maloney, które wygłosił w programie Bieg przez płotki. Komentował również gale MMA (między innymi Fighters Arena Łódź 2), a także prowadzi je jako konferansjer. 

W latach 2000–2001 prowadził program rozrywkowy Trafiony Zatopiony na kanale TVN, w którym mężczyźni wykonywali różne zadania, aby zostać uznanym za najlepszego macho. W 2003 na antenie TV4 prowadził teleturniej wiedzy piłkarskiej „Jedenastki” z telefonicznym udziałem widzów. 

W 2015 wystąpił w 13 sezonie reality show Ugotowani na TVN i wygrał 3 odcinek Celebrity Splash!.  W 2017 stoczył walkę bokserską przeciwko księdzu Jackowi Stryczkowi w ramach akcji charytatywnej Szlachetnej Paczki. 

Ma trzech synów i jedną córkę. Jego dzieci rodziły się, gdy miał kolejno 25, 29, 37 i 49 lat.  Z pierwszego małżeństwa ma syna Piotra, który jest obywatelem i mieszkańcem Stanów Zjednoczonych, syna Andrzeja Juniora, który jest obywatelem i mieszkańcem Szwecji oraz córkę Agnieszkę. Z drugiego związku ma syna Pawła, który mieszka w Polsce, rozwijał się pod względem muzycznym i grał w piłkę nożną oraz razem z ojcem w tenisa stołowego i ziemnego.  20 października 2012 w Urzędzie stanu cywilnego na Zamku Królewskim w Warszawie ożenił się po raz drugi w życiu. Jego żoną została z o 20 lat młodszą Edyta, którą znał wówczas od 25 lat. Na ślubie były obecne jego dzieci, Andrzej Junior, Agnieszka i Paweł, a także znani sportowcy, Jacek Wszoła, Ryszard Szurkowski, Ryszard Parulski, Ryszard Wolny i Józef Tracz. Świadkiem ze strony pana młodego był były trener zapaśniczej kadry Stanisław Krzesiński. 

Osiągnięcia sportowe: Medale Uniwersjady Waga lekka (kat. 68 kg) 1977, Huskvarna –  Złoto Medale mistrzostw Europy juniorów 1970, Sofia –  Brąz Medale mistrzostw Polski Waga lekka (kat. 68 kg) 1971, Rzeszów –  Złoto 1972, Wałbrzych –  Złoto 1973, Włocławek –  Złoto Waga półśrednia (kat. 74 kg) 1975, Dębica –  Złoto 1976, Zamość –  Złoto 1977, Racibórz –  Złoto 1978, Dębica –  Złoto 1979, Rzeszów –  Złoto 1980, Dębica –  Złoto 1982, Warszawa –  Złoto 1983, Piotrków Trybunalski –  Złoto 1985, Wałbrzych –  Złoto Waga średnia (82 kg) 1981, Racibórz –  Złoto Medale mistrzostw Europy Waga lekka (kat. 68 kg) 1972, Katowice –  Brąz 1974, Madryt –  Srebro 1975, Ludwigshafen am Rhein –  Złoto 1979, Bukareszt –  Brąz Waga półśrednia (kat. 74 kg) 1981, Göteborg –  Brąz 1982, Warna –  Złoto 1983, Budapeszt –  Srebro Medale mistrzostw Świata Waga lekka (kat. 68 kg) 1974, Katowice –  Brąz 1975, Mińsk –  Srebro 1978, Meksyk –  Srebro 1979, San Diego –  Złoto Waga półśrednia (kat. 74 kg) 1982, Katowice –  Srebro 1983, Kijów –  Srebro Medale Olimpijskie Waga lekka (kat. 68 kg) 1980, Moskwa –  Srebro.

Odznaczenia W 2003 Międzynarodowa Federacja Zapaśnicza odznaczyła go Złotą Gwiazdą FILA (2003). Posiada tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu. Był sześciokrotnie odznaczany Srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.  W 1994 został odznaczony przez prezydenta Lecha Wałęsę Krzyżem Ofierskim Orderu Odrodzenia Polski.  W 2019 otrzymał Krzyż Niepodległości I Klasy z Gwiazdą nadawany przez NSZZ Policjantów.

PORTRAIT with HISTORY Andrzej Supron

  “...My childhood was very difficult, my family was poor. My parents separated early. However, when I look at it today, it was a poor childhood, but natural and genuine…” – Andrzej Supron.

Andrzej Supron (born October 22, 1952, in Warsaw) – a Polish Greco-Roman wrestler, wrestling coach and referee, commentator and wrestling promoter, president of the Polish Wrestling Association, and television presenter.

He is a thirteen-time Polish wrestling champion, two-time European champion, one-time world champion, and Olympic silver medalist.

He organized wrestling galas in Poland and the Soviet Union in the 1980s. Since 1999, he has been the Polish commentator for WWE wrestling events. He was also a commentator for TNA. From 2009 to 2011, together with Paweł Borkowski, he led the Polish wrestling organization Total Blast Wrestling, which they had founded.

He was born on October 22, 1952, in Warsaw as the son of Władysław Supron. In 1975, he graduated from the Mining Technical School in Dąbrowa Górnicza, and later began part-time studies in coaching at the Higher School of Physical Education in Katowice, which he did not complete.

Medal Record Polish National Team Olympic Games:🥈 Moscow 1980 – Greco-Roman wrestling (up to 68 kg); World Championships:🥇 San Diego 1979 – 68 kg, Greco-Roman; 🥈 Minsk 1975 – 68 kg, Greco-Roman; 🥈 Mexico City 1978 – 68 kg, Greco-Roman; 🥈 Katowice 1982 – 74 kg, Greco-Roman; 🥈 Kyiv 1983 – 74 kg, Greco-Roman; 🥉 Katowice 1974 – 68 kg, Greco-Roman; European Championships:🥇 Ludwigshafen am Rhein 1975 – 68 kg, Greco-Roman; 🥇 Varna 1982 – 74 kg, Greco-Roman;🥈 Madrid 1974 – 68 kg, Greco-Roman; 🥈 Budapest 1983 – 74 kg, Greco-Roman; 🥉 Katowice 1972 – 68 kg, Greco-Roman; 🥉 Bucharest 1979 – 68 kg, Greco-Roman; 🥉 Gothenburg 1981 – 74 kg, Greco-Roman.

He began training in wrestling while still in elementary school. He competed in the Greco-Roman style in the lightweight, welterweight, and middleweight categories. He preferred a technical approach to combat. One of his most frequently used maneuvers was the hip throw, performed in a distinctive way that became known in the United States as the “Supron Hip”.

The silver Olympic medal won by Supron at the 1980 Moscow Olympics; Supron’s star on the Avenue of Sports Stars in Władysławowo.

He represented the club RKS Elektryczność Warsaw from 1963 to 1971 and GKS Katowice from 1972 to 1987.

His first medal was a gold one, won at the European Junior Championships in Huskvarna in 1970. He is a thirteen-time Polish champion, two-time European champion, and one-time world champion. He is also a two-time European vice-champion and four-time world vice-champion. He has also won three European bronze medals and one world bronze medal. In 1977, he won a bronze medal at the Summer Universiade.

During the 1975 World Championships, he won all his matches ahead of time without losing a single point. No one had ever achieved this before. Because of this, he earned the nickname “The Professor of Wrestling.” Shortly before the 1982 World Championships, he suffered a right shoulder injury. To confuse his opponents, he told the press that his leftshoulder was dislocated and pretended to be in pain whenever opponents touched it. He managed to qualify for the finals together with Romanian wrestler Ștefan Rusu. Supron’s coach, Stanisław Krzesiński, decided to forfeit the final bout when Rusu began twisting Supron’s leg.

He qualified for the Summer Olympic Games three times — in 1972, 1976, and 1980. In 1980 in Moscow, he won the Olympic silver medal.

From 1979 onward, he worked as a wrestling coach, and from 1986 as an international referee. Among others, he coached the United States national team and served as an assistant coach for the Polish national team under Stanisław Krzesiński.

After ending his wrestling career, he became vice-chairman of the FILA World Athletes Council and a member of the board of the Polish Olympic Committee.

In 2008, he unsuccessfully ran for the position of president of the Polish Wrestling Association. He made another attempt in 2012. That time, he lost in the second round to Grzegorz Pieronkiewicz, who defeated him by a vote of 41 to 21.

“…I photographed Andrzej Supron on September 7, 2008, in Warsaw, and after that meeting, during which we talked a lot about the art he is interested in, I better understand his behavior during sports performances…” – Czesław Czapliński.

On March 7, 2013, as part of a protest against the removal of wrestling from the 2020 Olympic Games program, he returned his silver medal, won at the 1980 Moscow Olympics, to the International Olympic Committee.

In October 2016, near the end of his four-year term, the president of the Polish Wrestling Association, Grzegorz Pieronkiewicz, passed away, and Supron announced his candidacy in the upcoming elections. The elections were held on the date originally planned before Pieronkiewicz’s death, on November 5, 2016. Grzegorz Brudziński defeated Andrzej Supron by a vote of 57 to 39.

On May 14, 2017, the Polish Wrestling Association dismissed its president, citing incompetence in overseeing the federation’s headquarters and excessive personal expenses. Until a new president was elected, his duties were temporarily assigned to Andrzej Wroński. In the extraordinary elections held on June 24, 2017, Supron defeated Wroński by a vote of 51 to 33. His term was scheduled to end in 2020.

He first saw wrestling on television in the United States in 1974, and the spectacle made a huge impression on him. Later, he met two Polish wrestlers, Killer Kowalski and Ivan Putski, who convinced him to start organizing wrestling shows in Poland.

In the 1980s, with the help of a colleague from the United Entertainment Enterprises (Zjednoczone Przedsiębiorstwa Rozrywkowe), he began organizing wrestling galas in Poland, including in Warsaw and Poznań. One of the wrestlers performing at his events was the athlete Władysław Komar. Supron also staged his shows in the Soviet Union — in Kazakhstan, Armenia, Azerbaijan, Latvia, and Lithuania. In Tbilisi, Georgia, an arena designed for 8,000 spectators hosted 14,000 people for one of his galas. Two police cordons were assigned to maintain order.

Supron’s group also performed at the Dynamo Sports Palace and three times at Gorky Park in Moscow. To please Soviet audiences, Supron organized a tournament in which Russian wrestlers defeated German competitors.

In 1993, he persuaded a group of wrestlers — including former WWE champions The Iron Sheik and the tag team Demolition — to perform during a break in their tour of Germany and Austria on December 14, 1993, at the Torwar Hall in Warsaw.

The gala was called American Wrestling World’s Superstars and was hosted by Andrzej Supron himself. Around 600 people attended the event.

Supron also declared his intention to organize similar galas in April 1994 and in the following years, but he was unable to realize those plans.

Since the late 1990s, he has worked professionally as a wrestling commentator. Although wrestling events are broadcast in Poland with a delay, he prefers to commentate without knowing the results in advance. He also avoids using professional wrestling terminology, aiming to make his commentary more accessible to viewers unfamiliar with wrestling.

From 1999 to 2001, he single-handedly commentated WWF matches on the Wizja Sport television channel until the station ceased operations. Shortly afterward, he began commentating WWF events together with Paweł Borkowski for Eurosport. There was also a second commentary team working with them, but WWF demanded that there be only one commentary lineup.

For the next nine years, Supron and Borkowski commentated WWF galas for Eurosport and other television networks. Since 2007, they have been commentating WWE matches on the Extreme Sports Channel. From April 13, 2012, to December 30, 2013, they also commentated Total Nonstop Action events on the Orange Sport channel.

In 2009, together with Paweł Borkowski, he founded a wrestling organization called Total Blast Wrestling (TBW). He collaborated in this endeavor with the French organization Eurostars, which had been operating for 25 years at that time. Thanks to these connections, Total Blast Wrestling was able to hire experienced foreign wrestlers such as Bambikiller, Erik Isaksen, Cybernic Machine, Starbuck, and Bernard Vandamme.

The organization was supported by media outlets including Rock Megastacja, Radio Rekord FM, and Super Express. In 2011, the organization ceased operations. In a 2017 interview, Paweł Borkowski explained that the reason for its discontinuation was a lack of financial resources, but he expressed readiness to revive the organization if sponsors could be found.

As he admits himself, during his time as a wrestler, he did not earn much from his sports career. For winning the world championship, he was supposed to receive 100 US dollars. He earned extra income by trading crystals, coats, cigarettes, and alcohol in Western countries. He also traded in real estate and cars.

He opened a fitness club and gym called Klub ProActiv Andrzej Supron in Warsaw, in the Wola district. In 2015, in Warsaw’s Ursynów district, together with his wife, he opened a restaurant called Piecuszek, specializing in Balkan cuisine.

He was a member of the Polish Beer Friends Party (Polska Partia Przyjaciół Piwa). In 1993, as a member of the party, he ran for the Sejm from the first spot on the Samoobrona list of Andrzej Lepper in the Katowice Voivodeship, receiving 4,346 votes.

Films: 2000 – Sezon na leszcza – boxing match referee in the Venus bar; 1973 – Jak to się robi – skier on Kasprowy Wierch.

Television series: 2008 – Kryminalni; 2007 – Prawo miasta; 2006 – Kryminalni; 2005 – Dziki 2: Pojedynek; 2005 – Fala zbrodni; 2003 – Szycie na gorąco; 2000 – Klasa na obcasach.

He has often appeared as a sports expert on various television programs. In 2014, Orange Sport apologized for his numerous homophobic remarks directed at transgender boxing promoter Kellie Maloney, which he made on the program Bieg przez płotki.

He also commentated MMA events (including Fighters Arena Łódź 2) and hosted them as an MC.

From 2000 to 2001, he hosted the entertainment program Trafiony Zatopiony on TVN, in which men performed various tasks to be recognized as the ultimate macho. In 2003, he hosted the football knowledge quiz show Jedenastki on TV4, which included telephone participation from viewers.

In 2015, he appeared in the 13th season of the reality show Ugotowani on TVN and won the third episode of Celebrity Splash! In 2017, he participated in a charity boxing match against Father Jacek Stryczek as part of the Szlachetna Paczkacampaign.

He has three sons and one daughter. His children were born when he was 25, 29, 37, and 49 years old, respectively. From his first marriage, he has a son, Piotr, who is a citizen and resident of the United States, a son, Andrzej Junior, who is a citizen and resident of Sweden, and a daughter, Agnieszka. From his second relationship, he has a son, Paweł, who lives in Poland, developed musically, and played football as well as table tennis and tennis together with his father.

On October 20, 2012, at the Civil Registry Office in the Royal Castle in Warsaw, he married for the second time in his life. His wife became Edyta, 20 years his junior, whom he had known for 25 years. His children — Andrzej Junior, Agnieszka, and Paweł — attended the wedding, along with well-known athletes such as Jacek Wszoła, Ryszard Szurkowski, Ryszard Parulski, Ryszard Wolny, and Józef Tracz. The witness on the groom’s side was his former wrestling national team coach, Stanisław Krzesiński.

Universiade Medals: Lightweight (68 kg), 1977, Huskvarna – 🥇 Gold; European Junior Championships Medals: 1970, Sofia – 🥉 Bronze; Polish Championship Medals:Lightweight (68 kg): 1971, Rzeszów – 🥇 Gold; 1972, Wałbrzych – 🥇 Gold; 1973, Włocławek – 🥇 Gold; Welterweight (74 kg): 1975, Dębica – 🥇 Gold; 1976, Zamość – 🥇Gold; 1977, Racibórz – 🥇 Gold; 1978, Dębica – 🥇 Gold; 1979, Rzeszów – 🥇 Gold; 1980, Dębica – 🥇 Gold; 1982, Warsaw – 🥇 Gold; 1983, Piotrków Trybunalski – 🥇 Gold; 1985, Wałbrzych – 🥇 Gold; Middleweight (82 kg): 1981, Racibórz – 🥇 Gold; European Championship Medals, Lightweight (68 kg):1972, Katowice – 🥉 Bronze; 1974, Madrid – 🥈 Silver; 1975, Ludwigshafen am Rhein – 🥇 Gold; 1979, Bucharest – 🥉 Bronze; Welterweight (74 kg): 1981, Gothenburg – 🥉 Bronze; 1982, Varna – 🥇 Gold; 1983, Budapest – 🥈 Silver; World Championship Medals, Lightweight (68 kg): 1974, Katowice – 🥉 Bronze; 1975, Minsk – 🥈 Silver; 1978, Mexico City – 🥈 Silver; 1979, San Diego – 🥇 Gold; Welterweight (74 kg): 1982, Katowice – 🥈 Silver; 1983, Kyiv – 🥈 Silver.

Olympic Medals: Lightweight (68 kg), 1980, Moscow – 🥈 Silver.

Awards and Decorations: In 2003, the International Wrestling Federation awarded him the FILA Gold Star; He holds the title of Distinguished Master of Sport; He was awarded the Silver Medal for Outstanding Sports Achievements six times; In 1994, he was awarded the Officer’s Cross of the Order of Polonia Restituta by President Lech Wałęsa.

In 2019, he received the Independence Cross, 1st Class with Star, awarded by the Polish Police Trade Union (NSZZ Policjantów).