Ulubiony cytat Macieja Nowaka: „…Nie czytam książek, które mam zrecenzować, aby się nie uprzedzić…” (Oscar Wilde).
„…Nie można robić takiego samego teatru jak 20 czy 30 lat temu. Marzenia, że po raz kolejny pojawi się artysta na miarę Swinarskiego, są płonne. Nie da się tej konwencji reanimować…” – Maciej Nowak.
Maciej Nowak (ur. 17 grudnia 1964 w Warszawie) – krytyk teatralny i kulinarny, animator kultury.
Uczył się w Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie. W latach 1983–1988 studiował historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. Od czasu studiów związany z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim Jana Pawła II.
Swoje pierwsze recenzje zaczął publikować od 1983 na łamach „Sztandaru Młodych”, miesięcznika „Teatr”. 1988–1989 W redakcji „Pamiętnika Teatralnego” (1988-89), w latach 1990–1992 twórca i redaktor naczelny „Gońca Teatralnego”, w latach 1994–2005 „Ruchu Teatralnego” oraz wortalu e-teatr.pl (2003-2013).
Wydał pierwszy odczytany z rękopisu dziennik Andrzeja Bobkowskiego (Notatnik 1947-1960, 2013), redaktor tomu „Czytanie Bobkowskiego”. Autor jubileuszowej wystawy w warszawskim Muzeum Literatury: „Bobkowski. Życie zapisane” (2013). Krytyk muzyczny, miłośnik i znawca jazzu, na który ma coraz mniej czasu.
Dyrektor Centrum Edukacji Teatralnej w Gdańsku (1991-2012) oraz Nadbałtyckiego Centrum Kultury (1993-2000). W latach 2000–2006 dyrektor naczelny i artystyczny gdańskiego Teatru Wybrzeże, który w tym czasie stał się miejscem debiutów i sukcesów grupy młodych reżyserów m.in.: Grażyny Kani, Agnieszki Olsten, Moniki Pęcikiewicz, Jana Klaty, Wojciecha Klemma, Grzegorza Wiśniewskiego.
W latach 2003–2013 założyciel i dyrektor Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Twórca „Niekabaretu Maćka Nowaka”. W 2015 został zastępcą dyrektora ds. artystycznych Teatru Polskiego w Poznaniu.
Od 1995 publikuje na łamach „Gazety Wyborczej”, w latach 1997–2000 kierownik działu kultury, w stołecznym dodatku „Co Jest Grane?” prowadzi rubrykę kulinarną. W programie „Dzień Dobry TVN” prowadził cotygodniowy cykl „Podróżnik kulinarny” (2007-2013), a w TVP2 program „Wszystko o kulturze” (2011-2014). Od 2013 juror programu „Top Chef” w Polsacie. W 2014, w Polskim Radio RDC, współprowadził „Homolobby” audycję o tematyce LGBT , a w Programie II Polskiego Radia cykl rozmów o 250-leciu teatru publicznego. Narrator serialu historycznego „250 minut teatru polskiego” dla TVP1. Publikował m.in. w „Krytyce Politycznej”, „Przekroju”, „Rzeczpospolitej”, autor licznych artykułów o historii teatru. W 2015 wydawnictwo „Czarne” opublikowało wywiad-rzekę „..Maciej Nowak. Mnie nie ma..”.
We wrześniu 2012 roku Maciej Nowak w swoim felietonie „Mężczyźnie nie jadają zup mlecznych” zamieszczonym w dodatku do „Gazety Wyborczej – Duży Format”, napisał między innymi: „Jestem szczęśliwy, że jestem pedałem”. Część mediów uznała ten tekst za jego gejowski coming out.
Obecnie Maciej Nowak publikuje swoje teksty m.in. w „Przekroju” i „Gazecie Wyborczej”, dla której pisze recenzje kulinarne. W ciągu 15 lat zrecenzował około 800 lokali.
Związany był przez lata z telewizją m.in.: 2009-2010: Dzień Dobry TVN I-II edycja programu „Gotuj o wszystko” – juror programu, Dzień Dobry TVN: autorskie felietony „Podróże kulinarne Macieja Nowaka”, 2013: Polska edycja „Top Chef”, juror programu.
Wielokrotnie nagradzany m.in.: 2014: Krytyk kulinarny roku według JemRadio.pl za „uczciwie subiektywne opinie i kwiecistość języka”, 2014: nominacja do Wiktorów 2013 w kategoriach odkrycie roku oraz osobowość telewizyjna, 2005: Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, 2004: Nagroda specjalna marszałka woj. pomorskiego z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru, 2001: Nagroda im. Leona Schillera dla redakcji „Ruchu Teatralnego”, 1997: Nagroda Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury, 1996: nagroda teatralna wojewody gdańskiego za rok 1995 za powołanie i redagowanie „Ruchu Teatralnego”, 1990: Nagroda Artystyczna Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego.
20 listopada 2007 r., kiedy Maciej Nowak był dyr. Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie, na ul. Jazdów 1, nieopodal Agrykoli, którą spacerkiem szedłem do Łazienek Królewskich, odwiedziłem go. W tej pierwszej sesji, nie potrzebowałem niczego więcej oprócz wysklepionej czaszki, w której kłębił się dowcip. Zaśmiewałem się bez przerwy i tak powstały pierwsze portrety, które uważam, za najbliższe prawdy.
Od tej pierwszej sesji, spotkaliśmy się kilka razy, w różnych sytuacjach. I tak – 26 października 2015 r. ukazała się jego książka pt. „Mnie nie ma” rozmowa z Maciejem Nowakiem przeprowadziła Olga Święcicka. Umówiliśmy się w Warszawie, była również autorka książki i tu już w otoczeniu książek, powstały zdjęcia, zupełnie inne, ale uzupełniające portret Macieja Nowaka. Mam nadzieję, że to nie koniec, będą jeszcze następne.
„…Noże, szpikulce, łyżki były przyborami kuchennymi, a nie stołowymi. W Azji zasada ta obowiązuje do dzisiaj, gdyż zgodnie z mądrościami Konfucjusza narzędzia zbrodni należy trzymać z dala od biesiadników. Porcje kroi się w kuchni, a przy stole posługuje pałeczkami, których użycie przypomina czułość, z jaką ptaki karmią swoje pisklęta. Tymczasem europejskie ostrza noży czy zęby widelców budzą krwawe skojarzenia…” – Maciej Nowak.
PORTRAIT with HISTORY Maciej Nowak
A favorite quote from Maciej Nowak: "... I don't read the books I have to review, so as not to be informed ..." (Oscar Wilde).
“… You can't do the same theater as you did 20 or 30 years ago. Dreams that an artist like Swinarski will appear once again are vain. This convention cannot be revived… ”- Maciej Nowak.
Maciej Nowak (born December 17, 1964 in Warsaw) - theater and culinary critic, culture animator.
He studied at the Lyceum. Stefan Batory in Warsaw. In 1983–1988 he studied art history at the University of Warsaw. Since his studies, he has been associated with the John Paul II Catholic University of Lublin.
He began publishing his first reviews in 1983 in Sztandar Młodych, the monthly Teatr monthly. 1988–1989 In the editorial office of "Pamiętnik Teatralny" (1988-89), in the years 1990-1992 the creator and editor-in-chief of "Goniec Teatralny", in the years 1994-2005 of "Ruch Teatralny" and the e-teatr.pl wortal (2003-2013) .
He published the first diary of Andrzej Bobkowski read from the manuscript (Notatnik 1947-1960, 2013), editor of the volume "Reading Bobkowskiego". Author of the jubilee exhibition at the Museum of Literature in Warsaw: “Bobkowski. A life saved ”(2013). Music critic, jazz lover and connoisseur, for which he has less and less time.
Director of the Theater Education Center in Gdańsk (1991-2012) and the Baltic Sea Cultural Center (1993-2000). In the years 2000–2006 the managing and artistic director of the Wybrzeże Theater in Gdańsk, which at that time became the place of debuts and successes of a group of young directors, including: Grażyna Kania, Agnieszka Olsten, Monika Pęcikiewicz, Jan Klata, Wojciech Klemm, Grzegorz Wiśniewski.
In the years 2003–2013, the founder and director of the Theater Institute. Zbigniew Raszewski in Warsaw. Creator of "Niekabaret Maciek Nowak". In 2015, he became the deputy artistic director of the Polish Theater in Poznań. Since 1995 he has been publishing in Gazeta Wyborcza, in 1997–2000 head of the culture department, in the Warsaw supplement "Co Jest Grane?" runs a culinary section. In the program "Dzień Dobry TVN" he hosted the weekly series "The culinary traveler" (2007-2013), and on TVP2 the program "Everything about culture" (2011-2014). From 2013, a juror of the "Top Chef" program in Polsat. In 2014, in Polish Radio RDC, he co-hosted the "Homolobby" program on LGBT issues, and in Program II of Polish Radio, a series of talks about the 250th anniversary of public theater. Narrator of the historical series "250 minutes of Polish theater" for TVP1. He published, among others in "Krytyka Polityczna", "Przekrój", "Rzeczpospolita", author of numerous articles on the history of theater. In 2015, the publishing house "Czarne" published an interview-river "..Maciej Nowak. I'm not there .. ".
In September 2012, Maciej Nowak in his column "Men do not eat milk soup" in the supplement to "Gazeta Wyborcza - Duży Format" wrote, among other things: "I'm happy to be a fagot". Some media considered this text his gay coming out. Currently, Maciej Nowak publishes his texts, among others in "Przekrój" and "Gazeta Wyborcza", for which he writes culinary reviews. In 15 years, he reviewed about 800 premises.
For many years he was associated with television, among others: 2009-2010: Dzień Dobry TVN I-II edition of the program "Gotuj oszyst" - program juror, Dzień Dobry TVN: original columns "Maciej Nowak's culinary journeys", 2013: Polish edition " Top Chef ”, juror of the program.
Repeatedly awarded, among others: 2014: Culinary Critic of the Year according to JemRadio.pl for "honestly subjective opinions and the flowery of language", 2014: nomination for Wiktor 2013 in the categories of discovery of the year and TV personality, 2005: Bronze Medal "For Merit to Culture Gloria Artis" , 2004: Special award of the province marshal Pomeranian on the occasion of the International Theater Day, 2001: Nagroda im. Leon Schiller for the editorial office of "Ruch Teatralny", 1997: Award of the City of Gdańsk in the Field of Culture, 1996: Theater Award of the Gdańsk Voivode for 1995 for the creation and editing of "Ruch Teatralny", 1990: The Young Art Award for them. Stanisław Wyspiański.
On November 20, 2007, when Maciej Nowak was director of Theater Institute Zbigniew Raszewski in Warsaw, at ul. Jazdów 1, near Agrykola, which I was walking to the Royal Łazienki Park, I visited it. In that first session, I needed nothing more than the arched skull in which the joke swirled. I laughed incessantly and this is how the first portraits were made, which I consider the closest to the truth.
Since that first session, we have met several times in different situations. And so - on October 26, 2015, his book was released. "I am not here", the interview with Maciej Nowak was conducted by Olga Święcicka. We made an appointment in Warsaw, the author of the book was also there, and here, surrounded by books, the pictures were taken, completely different, but complementary to the portrait of Maciej Nowak. I hope this is not the end, there will be more.
"... Knives, skewers, spoons were kitchen utensils, not tableware. In Asia, this rule is still valid today, because, according to the wisdom of Confucius, the instruments of crime should be kept away from the revelers. The portions are cut in the kitchen and chopsticks are used at the table, the use of which resembles the tenderness with which birds feed their chicks. Meanwhile, European knife blades or fork teeth evoke bloody associations ... ”- Maciej Nowak.
Comments