Julian Żebrowski (ur. 1915, zm. 10 maja 2002) – malarz, grafik, rysownik, karykaturzysta.
Studiował w Wyższej Szkole Rysunku i Malarstwa w Warszawie. Zadebiutował w 1933 jako autor karykatur w „Polonii” i „7 groszach”. Publikował także w „Prosto z Mostu”, tygodniku o charakterze endeckim i antysemickim. O tym etapie życia Żebrowskiego Marek Nowakowski pisał następująco: „…Pociągały go wtedy mocarstwowe wizje obozu narodowego; miecz Chrobrego symbolizujący powrót do piastowskiej chwały. To uskrzydlało wyobraźnię. Antysemityzm zatruwający Falangę traktował po latach jako ciemną stronę tego światopoglądu, który początkowo przyjął bez wątpliwości. Wstydził się…”
Podczas okupacji hitlerowskiej walczył w Armii Krajowej.
Mistrz szybkiej karykatury, portretu, rodzajowej scenki, chwytających istotę osobowości i pasji, często powstających na poczekaniu, bez zapowiedzi. Należał do pokolenia, dla którego odzyskanie niepodległości było najważniejszą sprawą. Poza Polską, cieszył się dużym wzięciem w Chicago i Nowym Jorku, gdzie spotkałem go i fotografowałem we wrześniu i październiku 1984 r. Pamiętam, że na pierwsze spotkanie przyszedł z blokiem rysunkowym pod pachą i tak postanowiłem go sfotografować. Niekończąca się galeria luminarzy literatury, których rysował, poczynając od m.in. Cypriana Kamila Norwida, Stanisława Przybyszewskiego do Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, Jana Brzechwy. Mistrz skrótu rysunkowego, wydobywał z żywej i martwej materii to, co było jej wewnętrzną prawdą. Mam nadzieję, że mnie udało się wydobyć to z niego na zdjęciu.
Był autorem ponad 100 wystaw w Polsce i na całym świecie. Po wojnie publikował m.in. w „Expressie Wieczornym” karykatury ludzi sztuki, sportowców, znanych osobistości, aktorów, „Karuzeli”, „Szpilkach”, „Nasza Polska” będąc laureatem nagrody za rok 2000. Projektował także medaliony i tablice pamiątkowe na cześć zasłużonych postaci historycznych, umieszczane w warszawskich kościołach. Pod koniec życia zamieszczał rysunki w „Głosie”.
PORTRAIT with HISTORY Julian Żebrowski
Julian Żebrowski (born 1915, died May 10, 2002) – painter, graphic artist, draughtsman, caricaturist.
He studied at the Higher School of Drawing and Painting in Warsaw. He made his debut in 1933 as the author of caricatures in "Polonia" and "7 Groszy". He also published in "Prosto z Mostu", a weekly of National Democratic and anti-Semitic character. Marek Nowakowski wrote about this stage of Żebrowski's life as follows: “… At that time, he was attracted to superpower visions of the national camp; Brave's sword symbolizing the return to Piast glory. It sparked the imagination. Years later, he treated the anti-Semitism poisoning the Falanga as the dark side of this worldview, which he initially accepted without any doubts. He was ashamed of…”
During the Nazi occupation he fought in the Home Army.
A master of quick caricatures, portraits, and generic scenes that capture the essence of personality and passion, often created on the spot, unannounced. He belonged to a generation for whom regaining independence was the most important thing. Outside Poland, he was very popular in Chicago and New York, where I met him and photographed him in September and October 1984. I remember that he came to the first meeting with a drawing pad under his arm, and so I decided to photograph him. An endless gallery of literary luminaries he has drawn, ranging from Cyprian Kamil Norwid, Stanisław Przybyszewski to Konstanty Ildefons Gałczyński, Jan Brzechwa. A master of drawing shortcuts, he extracted from living and dead matter what was its inner truth. I hope I managed to get it out of him in the picture.
He was the author of over 100 exhibitions in Poland and around the world. After the war, he published in "Express Wieczorny" caricatures of people of art, athletes, famous personalities, actors, "Karuzela", "Szpilki", "Nasza Polska", being the winner of the award for the year 2000. He also designed medallions and commemorative plaques in honor of distinguished historical figures, placed in Warsaw churches. At the end of his life, he published drawings in "Głos".
Comments